Νέα μέτρα «από τα παλιά» για να μην ενισχύσουν το ΕΣΥ

Νέα μέτρα «από τα παλιά» για να μην ενισχύσουν το ΕΣΥ

Γιώργος Μουρμούρης

▸ Εξάπλωση εκτός ελέγχου, κυβέρνηση περιορισμένης ευθύνης

Η συμπλήρωση ενός έτους από τον πρώτο εμβολιασμό στην Ελλάδα συνέπεσε με την εξαγγελία νέων, αυστηρότερων περιοριστικών μέτρων για εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, εν μέσω εκτίναξης των κρουσμάτων κορονοϊού. Την Τρίτη ανακοινώθηκε υπερδιπλασιασμός των κρουσμάτων που ξεπέρασαν τις 20.000, ενώ την Τετάρτη σημειώθηκε νέο αρνητικό ρεκόρ με 28.828 κρούσματα και θετικότητα 7,23% με όλα τα στοιχεία να προμηνύουν ακόμα μεγαλύτερη αύξηση.

Δεν πρόκειται βεβαίως για κάποια «ειρωνεία της τύχης», αλλά για προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα της πολιτικής της ελληνικής κυβέρνησης, όπως και των περισσότερων κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον τομέα αντιμετώπισης της πανδημίας. Τα μέτρα που εφαρμόζονται από την Πέμπτη, για μία ακόμη φορά δεν αποτελούν ουσιαστικές παρεμβάσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά κινήσεις τακτικής σε ένα ιδιότυπο «blame game» που διεξάγεται σχεδόν δύο χρόνια τώρα, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Ενός «παιχνιδιού» που προσπαθεί να μετατοπίσει κάθε φορά και σε μία άλλη κοινωνική ομάδα τις κυβερνητικές ευθύνες για τους παραπάνω από 20.000 νεκρούς της πανδημίας.

Με βάση τα νέα μέτρα, μπαρ και εστιατόρια θα κλείνουν στις 12 τα μεσάνυχτα, με τη νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας να… «αχνοφαίνεται», καθώς είναι δεδομένο ότι, όπως και πέρσι, το κλείσιμο των χώρων διασκέδασης θα δώσει ώθηση στις υπαίθριες συναθροίσεις με μόνο ανασταλτικό παράγοντα, τον χειμωνιάτικο καιρό. Η μάσκα υψηλής προστασίας –η τιμή της οποίας εκτοξεύτηκε έως και 40% λίγες ώρες αφότου κατέστη υποχρεωτική σε σούπερ μάρκετ και μέσα μαζικής μεταφοράς– γίνεται πλέον υποχρεωτική και για τους εργαζόμενους στην εστίαση, ενώ για την είσοδο σε νοσηλευτικές μονάδες θα απαιτείται PCR τεστ, το οποίο «φυσικά» δεν καλύπτεται από το κράτος.

Ακόμα, η παρουσία φιλάθλων στα γήπεδα περιορίζεται στο 10% της χωρητικότητάς τους (μέτρο που προκάλεσε τη μήνιν των ΠΑΕ), ενώ αυξάνεται το ποσοστό των εργαζομένων που θα δουλεύουν με τηλεργασία σε έως και 50% των υπαλλήλων κάθε επιχείρησης. Τα μέτρα αυτά θα παραμείνουν σε ισχύ τουλάχιστον μέχρι τις 16 Ιανουαρίου, με δημοσιεύματα να καθιστούν σαφές ότι για τη συνέχεια δεν εξετάζεται άρση τους αλλά πιθανότατα αυστηροποίησή τους, με το «ελαφρύ» ή «σκληρό» lockdown να παραμένει πάντα στο τραπέζι.

Για άλλη μία φορά, δεν υπήρξε ούτε λέξη για ουσιαστικά μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς που παραμένουν εστίες υπερμετάδοσης, για μαζικά δωρεάν τεστ και σωστή ιχνηλάτηση, για βελτίωση της άθλιας κατάστασης που επικρατεί στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ιδίως της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, και βεβαίως για ενίσχυση του ΕΣΥ. Δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της πανδημίας όχι απλώς ακόμα συζητάμε για τα αυτονόητα, αλλά σε πολλούς τομείς έχουν γίνει και βήματα πίσω, όπως στην περίπτωση των τεστ: Πλέον οι δωρεάν έλεγχοι του ΕΟΔΥ αποτελούν ένα μικρό υποσύνολο των τεστ που πραγματοποιούνται επί πληρωμή σε ιδιωτικές μονάδες.

Κάπως έτσι, έναν χρόνο μετά τον πρώτο εμβολιασμό στην Ελλάδα, το κοντέρ μοιάζει να επιστρέφει περίπου εκεί όπου βρισκόταν στα τέλη Δεκέμβρη του 2021. Γιατί μπορεί η πρόοδος του εμβολιαστικού προγράμματος στο δωδεκάμηνο που μεσολάβησε να έσωσε χιλιάδες ζωές και να προστάτευσε πολλούς περισσότερους ανθρώπους από τη βαριά νόσηση, όμως η ιδεοληπτική άρνηση οποιασδήποτε ουσιαστικής ενίσχυσης του ΕΣΥ έχει ως αποτέλεσμα ο αριθμός των νεκρών έναν χρόνο μετά να κινείται στα ίδια επίπεδα με τον «μαύρο» Δεκέμβρη του 2020. Συγκεκριμένα, από την 1η έως τις 27 Δεκέμβρη του 2021 είχαν χάσει τη μάχη με τον κορονοϊό 2.262 συμπολίτες μας. Το αντίστοιχο διάστημα πέρσι, με βάση τα στοιχεία του ΕΟΔΥ, οι απώλειες ήταν 2.089 άνθρωποι. Έναν χρόνο μετά, και με τον εμβολιασμό να αγγίζει σχεδόν το πολυπόθητο 70% (67.08% οι πλήρως εμβολιασμένοι, 4,47% οι μερικώς στις 28 Δεκεμβρίου), καταγράφηκαν 173 περισσότεροι θάνατοι! Η φράση «έγκλημα» είναι λίγη για να περιγράψει το μέγεθος των κυβερνητικών ευθυνών για αυτή την τραγωδία.

Η τραγική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας ένα χρόνο μετά τον πρώτο εμβολιασμό, παρουσιάζει την κυβερνητική αναλγησία σε όλο της το αποκρουστικό μεγαλείο. Η αλλοπρόσαλλη και βαθιά κατασταλτική αντιμετώπιση του δεύτερου και τρίτου κύματος της πανδημίας κατά τη διάρκεια του ατελείωτου δεύτερου lockdown, αποτέλεσε τον «κανόνα» μέχρι και τον Μάιο, όταν ενόψει της τουριστικής περιόδου ήρθησαν σταδιακά οι περιορισμοί, πλην της απαγόρευσης νυχτερινής κυκλοφορίας που παρέμεινε μέχρι τα τέλη Ιουνίου(!). Βέβαια, μετά την αντικατασταλτική έκρηξη της Νέας Σμύρνης, πολλοί περιορισμοί διατηρήθηκαν τύποις: Οι έλεγχοι χαλάρωσαν, ενώ «ξαφνικά» η επιτροπή των λοιμωξιολόγων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είναι ασφαλέστερη η παραμονή σε εξωτερικούς χώρους.

Όσον αφορά το εμβολιαστικό πρόγραμμα, οι πρώτοι μήνες του 2021 είχαν σημαδευτεί από «ρεσάλτο» κυβερνητικών στελεχών που παράτυπα έπαιρναν τη θέση υπερηλίκων και υγειονομικών για να εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα. Την άνοιξη και στις αρχές του καλοκαιριού, οι παλινωδίες με το εμβόλιο της AstraZeneca δημιούργησαν επιφυλάξεις σε μερίδα πολιτών ως προς την αξιοπιστία του εμβολιαστικού προγράμματος, ενώ από τα τέλη Ιουνίου θεσμοθετήθηκαν τα πρώτα μέτρα διαχωρισμού εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων, με τους πρώτους να απολαμβάνουν μία σχεδόν πλήρη «κανονικότητα» και τους δεύτερους να υπόκεινται σε αυξανόμενους περιορισμούς.

Ίσως, αν κάτι καταρρέει παταγωδώς στο τέλος του έτους αφήνοντας πίσω χιλιάδες νεκρούς, είναι το δόγμα περί «πανδημίας των ανεμβολίαστων», που η κυβέρνηση εισήγαγε το καλοκαίρι και με το οποίο πορεύθηκε έκτοτε, φορτώνοντας το οικονομικό βάρος της υγειονομικής επιτήρησης και το άλγος του κινδύνου βαριάς νόσησης και θανάτου, στους ανεμβολίαστους. Με αποτέλεσμα, το τέλος του 2021 να θυμίζει κάτι από την αρχή του.

ΠΗΓΗ ΠΡΙΝ