Απόπειρα «πραξικοπήματος» στον ΑΔΜΗΕ από τους Kινέζους
Ρήξη στο τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο και ξεκάθαρη απαίτηση των Κινέζων να αποκτήσουν εκείνοι τον τεχνικό έλεγχο στο μεγαλύτερο έργο του ΑΔΜΗΕ. Κορυφή του παγόβουνου αποδεικνύεται η «κόντρα» για τον Μανουσάκη. Οι γεωστρατηγικές παράμετροι και τα μεγάλα συμφέροντα της State Grid, που έρχονται στην επιφάνεια.
Νέες διαστάσεις λαμβάνει η εμπλοκή μεταξύ κινεζικής και ελληνικής πλευράς, στον ΑΔΜΗΕ κατόπιν των όσων συνέβησαν προχθές στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρίας, επιβεβαιώνοντας ότι η προτασσόμενη άρνηση της κινεζικής πλευράς να συναινέσει στην ανανέωση θητείας του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου Μανούσου Μανουσάκη και η δυσαρέσκεια της με τον ανάδοχο της μεγάλης διασύνδεσης με την Κρήτη, έχουν πολύ βαθύτερα αίτια και επιδιώξεις.
Σχεδόν όλο το προηγούμενο διάστημα, από την έναρξη της μετοχικής συνεργασίας, μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της State Grid, όλες οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονταν με ομοφωνία μεταξύ των μελών του ΔΣ του ΑΔΜΗΕ, δηλαδή των έξι μελών που ορίζει η ελληνική πλευρά και των τριών που ορίζει η State Grid. Mια παράδοση που έσπασε προχθές.
Βασικό θέμα του Διοικητικού Συμβουλίου ήταν μια πρόταση, με εισήγηση του Διευθύνοντος Συμβούλου, για την επικαιροποίηση της συμφωνίας με τoν ανάδοχο για τη διασύνδεση της Κρήτης (Siemens-ΤΕΡΝΑ), σε τέσσερα σημεία.
Όπως ανέφεραν στο Euro2day.gr πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν τι ακριβώς συνέβη, από την πλευρά των κινέζων υπήρξε σφοδρή αντίδραση, με την αναπληρώτρια διευθύνουσα σύμβουλο Chen Dong να βγάζει ολόκληρο λογύδριο, εκφράζοντας αντιρρήσεις σχεδόν εφ όλης της ύλης. Κατόπιν ο πρόεδρος ρώτησε την κα Dong εάν υπάρχει κάποια αντιπρόταση, με αλλαγές και βελτιώσεις στα τέσσερα σημεία, ή κάποια άλλα σημεία και τεχνικές λύσεις που θα ήθελε να θέσει η κινεζική πλευρά, για να λάβει την απάντηση ότι «η μόνη λύση είναι να αναλάβουμε (σ.σ. οι Κινέζοι) τον τεχνικό έλεγχο του έργου»! Κατόπιν του... τελεσιγράφου, η εισήγηση Μανουσάκη πέρασε με τις έξι ψήφους της ελληνικής πλευράς και τρία όχι από τους εκπροσώπους της State Grid.
Κατά τις ίδιες πηγές, η απερίφραστη αυτή απάντηση εξέπληξε τους παριστάμενους, αφενός διότι σημαίνει πως το 24% του ΑΔΜΗΕ θέλει τον τεχνικό έλεγχο του μεγαλύτερου και πιο στρατηγικού έργου που εκτελεί η εταιρεία στην Ελλάδα, αλλά και διότι τα λεγόμενα της ήταν ιδιαιτέρως απαξιωτικά για τον κύριο ανάδοχο που έχει εκτελέσει δεκάδες τέτοια έργα στο εξωτερικό.
Ωστόσο σύμφωνα με άλλες πηγές, από το χώρο της ενέργειας, το όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν, δείχνουν ότι αυτό το επεισόδιο, έρχεται σε συνέχεια αλλεπάλληλων προσπαθειών από την κινεζική πλευρά, να εμπλακεί με πιο άμεσο τρόπο στο συγκεκριμένο έργο, συνδυάζοντας, όπως υποστηρίζουν, τη μεταφορά τεχνογνωσίας με την προώθηση στρατηγικών συμφερόντων.
Σε πρώτη φάση, επιδίωξη ήταν να συμμετάσχει στο σχήμα αναδοχών για την κατασκευή του έργου, μια θυγατρική της State Grid. Όμως το έργο κατακυρώθηκε στην άλλη κοινοπραξία που το διεκδίκησε. Στο μεταξύ, οι κινέζοι εκδήλωσαν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν ως στρατηγικοί επενδυτές, με 20% στην εταιρεία Αριάδνη (σήμερα 100% θυγατρική του ΑΔΜΗΕ), που τρέχει το έργο, ενδεχόμενο που παραμένει ανοιχτό, πλην όμως με τη ρητή δέσμευση (και με ευρωπαϊκή σφραγίδα) ότι εάν συμμετάσχουν θα μπορούν να λειτουργήσουν αποκλειστικά ως «παθητικοί επενδυτές».
Με άλλα λόγια, ο μόνος τρόπος που απομένει για να έχει η κινεζική πλευρά «στρατηγική και τεχνική εμπλοκή» στο έργο, είναι αυτός που ακολουθεί σήμερα. Κάτι που όπως λένε γνώστες της αγοράς, συνδέεται άμεσα και με τις ευρύτερες εξελίξεις στην περιοχή, καθώς η Ελλάδα προωθεί την ανάδειξη της σε ενεργειακό κόμβο με συνδέσεις που αφορούν την άλλη πλευρά της Μεσογείου, (π.χ. Αίγυπτος και Ισραήλ), δηλαδή στην Αφρική, όπου η Κίνα έχει μεγάλες οικονομικές και γεωστρατηγικές βλέψεις, όπως και σημαντικότατη διείσδυση.
Μάλλον δεν είναι άσχετο ότι στην πορεία των εξελίξεων που περιγράφηκαν η κα Chen Dong, από «τεχνικός σύμβουλος» της κινεζικής πλευράς, εκτός του διοικητικού οργανογράμματος του ΑΔΝΗΕ, έφτασε να καταστεί αναπληρώτρια διευθύνουσα σύμβουλος, της εταιρείας.
Το πρόβλημα για την κινεζική πλευρά, είναι ότι με βάση τη συμφωνία μετόχων (εξ αρχής γενναιόδωρη για εκείνη, σε σχέση με το 24% που κατέχει, λένε στελέχη της αγοράς) δεν έχει το δικαίωμα να μπλοκάρουν το έργο, όπως φάνηκε και στο χθεσινό διοικητικό συμβούλιο.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που τώρα εμφανίζονται να αρνούνται την ανανέωση της θητείας του κ. Μανουσάκη: Αυτό το δικαίωμα το διαθέτουν. Kι έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι έως πρότινος εμφανίζονταν να τον εκτιμούν και να τον στηρίζουν, έως του σημείου να ενημερώσουν πρόσφατα την ελληνική κυβέρνηση, ότι συναινούν (ανεπίσημα) στην πρόταση της για ανανέωση της θητείας του, όπως αναφέρουν έγκυρες πληροφορίες. Τώρα η παραμονή ή έξοδος του θα συμβολίσει τον νικητή ενός πολύ ευρύτερου «μπρα ντε φερ». Διότι όπως αναφέρει χαρακτηριστικά άλλο στέλεχος της αγοράς, «αν οι Κινέζοι καταφέρουν να εκπαραθυρώσουν σε τέτοιες συνθήκες τον επικεφαλής της εταιρείας, αυτό θα το έχει συνεχώς υπ όψιν του ο... επόμενος, σε σχέση με τις όποιες απαιτήσεις και επιδιώξεις τους».
Όλα αυτά, όπως και η πρόθεση της κυβέρνησης να βρεθεί «πολιτική λύση», συμβαίνουν σε ένα περιβάλλον, που σε ότι αφορά την Ευρώπη, αλλά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, δηλαδή τους δύο μεγαλύτερους συμμάχους της Ελλάδας, δεν ευνοούν την περαιτέρω διείσδυση της Κίνας και των εταιρειών της σε στρατηγικές υποδομές. Το κλίμα έχει αλλάξει, καθώς ειδικά οι ΗΠΑ έχουν εισέλθει σε σχεδόν «ψυχροπολεμική ρήξη» με το καθεστώς της Κίνας.
Κάτι που ασφαλώς θα έχει βαρύνουσα σημασία για την εύρεση της όποιας «πολιτικής λύσης», σε διακρατικό πλέον επίπεδο, ιδίως όταν οι πιέσεις που στο μεταξύ έχουν ασκηθεί, από την κινεζική πλευρά εκδηλώνονται με τόσο άκομψο, έως και διπλωματικά αδέξιο, τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου