«Ραντεβού θανάτου» σε ουκρανικό έδαφος Ποιοι θέλουν πόλεμο εδώ και τώρα

Γιώργος Παυλόπουλος

ΠΗΓΗ ΠΡΙΝ

Όποια και να είναι η κατάληξη σε αυτόν τον γύρο της αντιπαράθεσης, το βέβαιο είναι ότι τα αίτια που την γέννησαν θα συνεχίσουν να υφίστανται και να προκαλούν κρίσεις. Οι ΗΠΑ τινάζουν συστηματικά στον αέρα κάθε «γέφυρα» που θα μπορούσε να οδηγήσει στην εκτόνωση, έστω και προσωρινά, ενώ οι μηχανές της προπαγάνδας έχουν πάρει κυριολεκτικά φωτιά.

Όταν όλα κρέμονται από μία κλωστή…

Όσα γράφονται αυτή τη στιγμή για την κατάσταση που επικρατεί στο μέτωπο της Ουκρανίας είναι πολύ πιθανό να μην ισχύουν, όταν θα διαβάζονται. Είτε επειδή τα όπλα θα έχουν πάρει ήδη τον λόγο, σπέρνοντας τον θάνατο και την καταστροφή είτε επειδή θα έχει επέλθει μια ξαφνική εκτόνωση, απομακρύνοντας το ενδεχόμενο ενός νέου πολέμου, ο οποίος θα έχει τρομακτικές συνέπειες για τους λαούς της περιοχής.

Οι εξελίξεις, άλλωστε, είναι ραγδαίες και τα δεδομένα αλλάζουν διαρκώς, πότε προς τη μία και πότε προς την άλλη κατεύθυνση. Η κατάσταση στην πρώτη γραμμή παραμένει εξαιρετικά τεταμένη, με τον στρατό της Ουκρανίας και τις δυνάμεις των Λαϊκών Δημοκρατιών του Λουχάνσκ και του Ντονέτσκ να βρίσκονται κυριολεκτικά με το δάχτυλο στη σκανδάλη — η οποία, υπό αυτές τις συνθήκες, κάθε άλλο παρά δύσκολο είναι να τραβηχτεί.

Από την πλευρά τους, οι ισχυροί «παίκτες», δηλαδή ΗΠΑ και ΝΑΤΟ από τη μία και Ρωσία από την άλλη, μετακινούν διαρκώς τα πιόνια στη σκακιέρα, αναζητώντας την ευκαιρία και τη λάθος κίνηση του αντιπάλου για να του κάνουν «ματ». Εκατοντάδες χιλιάδες στρατού και τα πιο σύγχρονα και φονικά όπλα έχουν κινητοποιηθεί σε αυτή την παρτίδα, ενώ οι μηχανισμοί προπαγάνδας δουλεύουν ασταμάτητα και στο φουλ, γνωρίζοντας ότι πολλά θα κριθούν σε αυτό το επίπεδο.

Το διακύβευμα είναι μεγάλο και αφορά πολύ περισσότερα από την Ουκρανία, με αποτέλεσμα ο πήχης να ανεβαίνει κάθε ώρα και ημέρα που περνά. Όσο συμβαίνει αυτό, είναι φανερό ότι τόσο πιο δύσκολη είναι και η όποια υποχώρηση.

ΗΠΑ και Βρετανία επιμένουν ότι επίκειται ρώσικη εισβολή

Η τελευταία… αναγγελία των Αμερικανών –μετά το «ραντεβού θανάτου» που είχε δοθεί για τα ξημερώματα της Τετάρτης αλλά δεν τηρήθηκε– είναι ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θα ξεκινήσει πιθανότατα «μέσα στις επόμενες ημέρες». Μάλιστα, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν, μιλώντας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, κατηγόρησε τη Ρωσία ότι σχεδιάζει να προκαλέσει κάποιο γεγονός που στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσει ως πρόφαση για να επιτεθεί — από μια τρομοκρατική επίθεση μέχρι ένα χτύπημα με χημικά όπλα, όπως είπε. Κι αυτό, τη στιγμή που πυκνώνουν οι «αψιμαχίες» στη νοητή γραμμή που χωρίζει τις δύο δημοκρατίες του Ντονμπάς από τον στρατό του Κιέβου, ενώ τα δυτικά ΜΜΕ παρουσιάζουν εικόνες από έναν παιδικό σταθμό που, όπως ισχυρίζονται, χτυπήθηκε από βλήματα των αυτονομιστών…

Η εμμονή της Ουάσιγκτον, του ΝΑΤΟ και της Βρετανίας στη συγκεκριμένη τακτική δίνει το δικαίωμα στη Μόσχα –που ισχυρίζεται ότι αποσύρει σταδιακά τα στρατεύματά της– να αντεπιτεθεί επικοινωνιακά, με ειρωνείες του τύπου «πείτε μας πότε θα εισβάλλουμε για να προγραμματίσουμε τις άδειές μας». Η κατάσταση, ωστόσο, είναι πολύ σοβαρή για να ευθυμήσει κανείς. Εξάλλου, παρά τη συνέχιση του διπλωματικού μαραθωνίου (την επόμενη εβδομάδα προγραμματίζεται νέα συνάντηση Μπλίνκεν και Λαβρόφ και άλλες επαφές), καθώς και τις αγωνιώδεις προσπάθειες της ΕΕ να αποτραπεί η σύρραξη, παρά και τη δήλωση του υπουργού Άμυνας της Ουκρανίας ότι δεν προβλέπει «ευρεία κλιμάκωση», υπάρχουν αρκετοί που κάνουν ό,τι μπορούν, ώστε αυτή να ξεσπάσει.

Είναι τα γεράκια του Πενταγώνου, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και της CIA, που θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο οι Ευρωπαίοι θα αναγκαστούν να κόψουν τους δεσμούς τους με τη Ρωσία και θα «πνίξουν» τις φιλοδοξίες τους περί «στρατηγικής αυτονομίας». Είναι οι ενεργειακοί όμιλοι των ΗΠΑ, που φιλοδοξούν να αντικαταστήσουν το ρωσικό αέριο στην Ευρώπη με το δικό τους LNG, αποκομίζοντας δισεκατομμύρια σε κέρδη. Είναι οι πολεμικές βιομηχανίες, που θέλουν να δοκιμάσουν σε μια σοβαρή σύγκρουση τα προϊόντα τους. Είναι οι ακροδεξιοί και νεοναζί του Κιέβου, που διψούν για αίμα και εκδίκηση. Είναι οι Ρώσοι εθνικιστές και το θλιβερό ΚΚΡΟ, που έχουν γίνει «λαγοί» όσων έχουν στόχο η εισβολή να γίνει και το Ντονμπάς να προσαρτηθεί στη Ρωσία.

Οι στιγμές είναι, αναμφίβολα, κρίσιμες· μέχρι την επόμενη «στροφή», που ίσως είναι ακόμη πιο κρίσιμη. Ουδείς αναμένει ότι οι αιτίες που προκαλούν την κρίση θα εκλείψουν, ακόμη και εάν τα όπλα τεθούν παρά πόδα. Η εκατέρωθεν απόρριψη των κειμένων της απέναντι πλευράς για ένα νέο «πλαίσιο ασφαλείας στην Ευρώπη» (για μια νέα μοιρασιά), αποδεικνύει ότι η αντιπαράθεση θα συνεχιστεί. Έστω κι αν αυτή η παρτίδα λήξει με ισοπαλία.