▸ Βομβαρδισμοί, συρροή «εθελοντών», πυρηνικές απειλές, προπαγάνδα
Σε πόλεμο διαρκείας εξελίσσεται η «ειδική επιχείρηση», όπως ονομάζει η προπαγάνα του Κρεμλίνου τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και 2,5 εκατομμύρια πρόσφυγες. Ταυτόχρονα, η αντιπαράθεση του δυτικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ με τη Ρωσία, έχει φτάσει στο κόκκινο σε όλα τα επίπεδα πλην του άμεσα στρατιωτικού, εγείροντας τρομερούς φόβους για κλιμάκωση της πολεμικής αντιπαράθεσης εντός ή και εκτός Ουκρανίας. Ενδεικτικό της διάχυτης ανησυχίας αλλά και του πόσο επικίνδυνα είναι τα πράγματα είναι το γεγονός πως η ιστοσελίδα Politico θέτει το ερώτημα, εάν είμαστε κοντά σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και καταγράφει πιθανά σενάρια που μπορεί να οδηγήσουν εκεί! Σε κάθε περίπτωση, η σύγκρουση ήδη κλιμακώνεται, με φιλοΝΑΤΟϊκούς ακροδεξιούς από διάφορες χώρες να σπεύδουν να πολεμήσουν στο πλευρό της κυβέρνησης Ζελένσκι και τον Πούτιν να ανακοινώνει την Παρασκευή πως θα ρίξει στη μάχη «εθελοντές», με ρωσικές πηγές να αναφέρουν πως υπάρχουν 16.000 στη Μέση Ανατολή. Την ίδια ώρα, το ΝΑΤΟ ενισχύει τις θέσεις του στην ανατολική Ευρώπη και συνεχίζει να στέλνει πολεμικό υλικό στην Ουκρανία, αν και απετράπη από τις ΗΠΑ και όχι μόνο –σε αυτή τη φάση τουλάχιστον– η πολωνική προσφορά παλαιών αεροσκαφών Mig-29 στην Ουκρανία.
Στο μεταξύ, και μόνο οι αναφορές του Πούτιν και υπουργών του στο πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας, δηλώσεις που βάζουν στο τραπέζι το ενδεχόμενο της χρήσης του, αρκούν για να γίνει κατανοητή η επικινδυνότητα της κατάστασης. Κάτι που υπογραμμίζουν επίσης οι μάχες και τα σαμποτάζ γύρω από σταθμούς παραγωγής ατομικής ενέργειας, όπως το Τσερνόμπιλ και η Ζαπορίζια, που καθιστούν πιθανή μια νέα πυρηνική καταστροφή. Ανησυχητική είναι και η αντιπαράθεση για βιολογικά και χημικά όπλα στην Ουκρανία. Τις προηγούμενες μέρες, στελέχη των ρωσικών υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας κατηγόρησαν τις ΗΠΑ πως χρηματοδοτούσαν μέσω του Πενταγώνου πρόγραμμα βιολογικών όπλων στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας ότι έχουν σχετικές αποδείξεις.
Στο πεδίο των μαχών, η ρωσική εισβολή κινείται αργά αλλά σταθερά, σε μια διαδικασία περικύκλωσης των μεγάλων ουκρανικών πόλεων και των συγκεντρώσεων του ουκρανικού στρατού, σφίγγοντας τις προηγούμενες ημέρες τον κλοιό γύρω από Κίεβο και Χάρκοβο, ενώ σφυροκοπεί τη Μαριούπολη. Παρ’ όλα αυτά, μετά από 15 και πλέον ημέρες πολεμικών επιχειρήσεων, η μόνη μεγάλη πόλη που έχει κατακτηθεί είναι η Χερσώνα. Ο ουκρανικός στρατός έχει επιλέξει να οχυρωθεί στις πόλεις, όπου τα πλεονεκτήματα των ρωσικών δυνάμεων μειώνονται και ταυτόχρονα η κυβέρνηση Πούτιν θα χρεωθεί τους θανάτους αμάχων και τις καταστροφές μέσα σε κατοικημένες περιοχές. Δεν είναι τυχαίος ο επικοινωνιακός πόλεμος που ξέσπασε μετά τον βομβαρδισμό μαιευτηρίου και παιδιατρικής κλινικής στη Μαριούπολη και ψυχιατρικής κλινικής στο Χάρκοβο, με την ουκρανική πλευρά να καταγγέλλει τους Ρώσους για βαρβαρότητα και τη Μόσχα να απαντά πως είχαν μετατραπεί σε στρατιωτικές θέσεις.
Στο ίδιο φόντο συνεχίζονται και οι αλληλοκατηγορίες των δύο πλευρών για το ποιος παρεμποδίζει τους «ανθρωπιστικούς διαδρόμους», μέσω των οποίων φεύγουν άμαχοι από τις πόλεις, ενισχύοντας τις θλιβερές στρατιές προσφύγων. Η Ρωσία πάντως ανακοίνωσε πως θα παρέχει δυνατότητα αναχώρησης των αμάχων από τις 10 π.μ. καθημερινά.
Στο μεταξύ, χωρίς αποτέλεσμα έληξε η συνάντηση των δύο υπουργών Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και Ντίμτρο Κουλέμπα στην Αττάλεια της Τουρκίας την Πέμπτη. Εντυπωσιακό το γεγονός πως οι διαπραγματεύσεις εξελίσσονται εν μέσω εχθροπραξιών! Η ρωσική πλευρά εμφάνισε τις απαιτήσεις της για τον τερματισμό του πολέμου: Συνταγματική κατοχύρωση της ουδετερότητας της Ουκρανίας, αναγνώριση των αυτοανακηρυγμένων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, όπως και της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία. Η αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας υλοποιείται από τον ρωσικό στρατό, ενώ η «αποναζιστικοποίηση» ήταν έτσι κι αλλιώς πρόσχημα. Χαρακτηριστικό είναι πως η κυβέρνηση Πούτιν αναγνωρίζει τον πρόεδρο Ζελένσκι, αν και είναι πολύ δύσκολο για μια ουκρανική κυβέρνηση να υπογράψει τέτοιους όρους, ειδικά μετά από πολεμική σύγκροση, χωρίς να υποστεί συντριβή η ουκρανική πλευρά.
Ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους το μέλλον είναι άδηλο, αν και οι δηλώσεις Ζελένσκι πως είναι απογοητευμένος και αισθάνεται αδειασμένος από το ΝΑΤΟ δημιουργούν αντικειμενικά μια βάση για να κλείσει το θέμα ένταξης της Ουκρανίας στη λυκοσυμμαχία. Βεβαίως, αυτό θα κριθεί κυρίως όχι από το τι σκέφτεται ο πρόεδρος της Ουκρανίας αλλά από τους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.
Ενδεικτική είναι η κατάσταση στη Βαλτική. Πριν λίγες μέρες ο ρωσικός στόλος πραγματοποίησε άσκηση στον ρωσικό θύλακα Καλίνινγκραντ, ενώ δύο αμερικανικά αντιτορπιλικά εισήλθαν στη Βαλτική. Το κοινοβούλιο της Λιθουανίας αυστηροποίησε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που ισχύει από τις 24/2,ενισχύοντας τους περιορισμούς στην ελεύθερη έκφραση και τις ειρηνικές συναθροίσεις. Ο λιθουανικός στρατός έχει αναπτυχθεί στα σύνορα με τη Ρωσία.Σε πόλεμο διαρκείας εξελίσσεται η «ειδική επιχείρηση», όπως ονομάζει η προπαγάνα του Κρεμλίνου τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, με χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και 2,5 εκατομμύρια πρόσφυγες. Ταυτόχρονα, η αντιπαράθεση του δυτικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ με τη Ρωσία, έχει φτάσει στο κόκκινο σε όλα τα επίπεδα πλην του άμεσα στρατιωτικού, εγείροντας τρομερούς φόβους για κλιμάκωση της πολεμικής αντιπαράθεσης εντός ή και εκτός Ουκρανίας. Ενδεικτικό της διά-
χυτης ανησυχίας αλλά και του πόσο επικίνδυνα είναι τα πράγματα είναι το γεγονός πως η ιστοσελίδα Politico θέτει το ερώτημα, εάν είμαστε κοντά σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και καταγράφει πιθανά σενάρια που μπορεί να οδηγήσουν εκεί! Σε κάθε περίπτωση, η σύγκρουση ήδη κλιμακώνεται, με φιλοΝΑΤΟϊκούς ακροδεξιούς από διάφορες χώρες να σπεύδουν να πολεμήσουν στο πλευρό της κυβέρνησης Ζελένσκι και τον Πούτιν να ανακοινώνει την Παρασκευή πως θα ρίξει στη μάχη «εθελοντές», με ρωσικές πηγές να αναφέρουν πως υπάρχουν 16.000 στη Μέση Ανατολή. Την ίδια ώρα, το ΝΑΤΟ ενισχύει τις θέσεις του στην ανατολική Ευρώπη και συνεχίζει να στέλνει πολεμικό υλικό στην Ουκρανία, αν και απετράπη από τις ΗΠΑ και όχι μόνο –σε αυτή τη φάση τουλάχιστον– η πολωνική προσφορά παλαιών αεροσκαφών Mig-29 στην Ουκρανία.
Στο μεταξύ, και μόνο οι αναφορές του Πούτιν και υπουργών του στο πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας, δηλώσεις που βάζουν στο τραπέζι το ενδεχόμενο της χρήσης του, αρκούν για να γίνει κατανοητή η επικινδυνότητα της κατάστασης. Κάτι που υπογραμμίζουν επίσης οι μάχες και τα σαμποτάζ γύρω από σταθμούς παραγωγής ατομικής ενέργειας, όπως το Τσερνόμπιλ και η Ζαπορίζια, που καθιστούν πιθανή μια νέα πυρηνική καταστροφή. Ανησυχητική είναι και η αντιπαράθεση για βιολογικά και χημικά όπλα στην Ουκρανία. Τις προηγούμενες μέρες, στελέχη των ρωσικών υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας κατηγόρησαν τις ΗΠΑ πως χρηματοδοτούσαν μέσω του Πενταγώνου πρόγραμμα βιολογικών όπλων στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας ότι έχουν σχετικές αποδείξεις.
Στο πεδίο των μαχών, η ρωσική εισβολή κινείται αργά αλλά σταθερά, σε μια διαδικασία περικύκλωσης των μεγάλων ουκρανικών πόλεων και των συγκεντρώσεων του ουκρανικού στρατού, σφίγγοντας τις προηγούμενες ημέρες τον κλοιό γύρω από Κίεβο και Χάρκοβο, ενώ σφυροκοπεί τη Μαριούπολη. Παρ’ όλα αυτά, μετά από 15 και πλέον ημέρες πολεμικών επιχειρήσεων, η μόνη μεγάλη πόλη που έχει κατακτηθεί είναι η Χερσώνα. Ο ουκρανικός στρατός έχει επιλέξει να οχυρωθεί στις πόλεις, όπου τα πλεονεκτήματα των ρωσικών δυνάμεων μειώνονται και ταυτόχρονα η κυβέρνηση Πούτιν θα χρεωθεί τους θανάτους αμάχων και τις καταστροφές μέσα σε κατοικημένες περιοχές. Δεν είναι τυχαίος ο επικοινωνιακός πόλεμος που ξέσπασε μετά τον βομβαρδισμό μαιευτηρίου και παιδιατρικής κλινικής στη Μαριούπολη και ψυχιατρικής κλινικής στο Χάρκοβο, με την ουκρανική πλευρά να καταγγέλλει τους Ρώσους για βαρβαρότητα και τη Μόσχα να απαντά πως είχαν μετατραπεί σε στρατιωτικές θέσεις.
Στο ίδιο φόντο συνεχίζονται και οι αλληλοκατηγορίες των δύο πλευρών για το ποιος παρεμποδίζει τους «ανθρωπιστικούς διαδρόμους», μέσω των οποίων φεύγουν άμαχοι από τις πόλεις, ενισχύοντας τις θλιβερές στρατιές προσφύγων. Η Ρωσία πάντως ανακοίνωσε πως θα παρέχει δυνατότητα αναχώρησης των αμάχων από τις 10 π.μ. καθημερινά.
Στο μεταξύ, χωρίς αποτέλεσμα έληξε η συνάντηση των δύο υπουργών Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ και Ντίμτρο Κουλέμπα στην Αττάλεια της Τουρκίας την Πέμπτη. Εντυπωσιακό το γεγονός πως οι διαπραγματεύσεις εξελίσσονται εν μέσω εχθροπραξιών! Η ρωσική πλευρά εμφάνισε τις απαιτήσεις της για τον τερματισμό του πολέμου: Συνταγματική κατοχύρωση της ουδετερότητας της Ουκρανίας, αναγνώριση των αυτοανακηρυγμένων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, όπως και της ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία. Η αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας υλοποιείται από τον ρωσικό στρατό, ενώ η «αποναζιστικοποίηση» ήταν έτσι κι αλλιώς πρόσχημα. Χαρακτηριστικό είναι πως η κυβέρνηση Πούτιν αναγνωρίζει τον πρόεδρο Ζελένσκι, αν και είναι πολύ δύσκολο για μια ουκρανική κυβέρνηση να υπογράψει τέτοιους όρους, ειδικά μετά από πολεμική σύγκροση, χωρίς να υποστεί συντριβή η ουκρανική πλευρά.
Ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους το μέλλον είναι άδηλο, αν και οι δηλώσεις Ζελένσκι πως είναι απογοητευμένος και αισθάνεται αδειασμένος από το ΝΑΤΟ δημιουργούν αντικειμενικά μια βάση για να κλείσει το θέμα ένταξης της Ουκρανίας στη λυκοσυμμαχία. Βεβαίως, αυτό θα κριθεί κυρίως όχι από το τι σκέφτεται ο πρόεδρος της Ουκρανίας αλλά από τους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.
Ενδεικτική είναι η κατάσταση στη Βαλτική. Πριν λίγες μέρες ο ρωσικός στόλος πραγματοποίησε άσκηση στον ρωσικό θύλακα Καλίνινγκραντ, ενώ δύο αμερικανικά αντιτορπιλικά εισήλθαν στη Βαλτική. Το κοινοβούλιο της Λιθουανίας αυστηροποίησε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που ισχύει από τις 24/2,ενισχύοντας τους περιορισμούς στην ελεύθερη έκφραση και τις ειρηνικές συναθροίσεις. Ο λιθουανικός στρατός έχει αναπτυχθεί στα σύνορα με τη Ρωσία.
ΠΗΓΗ ΠΡΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου