Δημήτρης Τζιαντζής
▸ Στα απόνερα του πολέμου πνίγεται η αστική εθνική στρατηγική
Αυτή την Κυριακή 13 Μαρτίου αναμένεται να πραγματοποιηθεί η συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη, με αφορμή την πολεμική κρίση στην Ουκρανία. «Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, με την κατάσταση που επικρατεί στην Ουκρανία, οι δύο χώρες, παρά τις διαφορές τους, αντιμετωπίζουν κοινές προκλήσεις και ο Κ. Μητσοτάκης προσέρχεται στη συνάντηση με τη λογική του “να λύσουμε ζητήματα”», ανέφερε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Η συνάντηση αυτή έρχεται με την ελληνική πλευρά να βρίσκεται στριμωγμένη σε μια σειρά από ζητήματα, καθώς η πολεμική κρίση ανέδειξε τα αδιέξοδα και τα όρια της εθνικής στρατηγικής, ειδικά όπως διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια.
Οι πολεμικές συγκρούσεις έφεραν στο προσκήνιο τον ειδικό ρόλο της νοτιοανατολικής πτέρυγας της ατλαντικής συμμαχίας και τα πλεονεκτήματα μιας «πολυσυλλεκτικής» στρατηγικής. Η Ελλάδα όχι μόνο πρόσφερε «γη και ύδωρ» στις ΗΠΑ, επεκτείνοντας τις βάσεις και τις διευκολύνσεις, αλλά πόνταρε τα πάντα στην –εφήμερη– όπως αποδεικνύεται ρήξη των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δύση, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Έτσι, βασισμένη στη λογική του «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», προχώρησε στη στρατηγική συμμαχία με τον άξονα Ισραήλ και Αιγύπτου, που οικονομικά οδήγησε στο ναυάγιο του EastMed. Το κύριο πρόβλημα με αυτή τη στρατηγική είναι ότι εν τη γενέσει της ήταν υπό την αίρεση της –αναπόφευκτης– επαναπροσέγγισης των ΗΠΑ και του Ισραήλ με την Τουρκία, μια μεγαλύτερης χώρα, με πιο ισχυρό στρατηγικό γεωπολιτικό ρόλο και θέση από την Ελλάδα. Η κυβέρνηση του Μπάιντεν έκανε σαφές ότι θεωρεί κάθε σχέδιο παράκαμψης της Άγκυρας ως εστία έντασης στην περιοχή.
Η Αθήνα, που έσπευσε να προσφέρει φονικά όπλα στην κυβέρνηση του Ζελένσκι, βρίσκεται τώρα στην αμήχανη θέση να αντιμετωπίζει την οργή της Ρωσίας που την κατηγορεί για μία «άνευ προηγουμένου αντιρωσική εκστρατεία» που έχει ως σκοπό τη δυσφήμιση της Ρωσίας: «Η Αθήνα είναι έτοιμη να μηδενίσει την ίδια την κοινή μας ιστορική κληρονομιά», ανέφερε χαρακτηριστικά η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών. Αυτά τη στιγμή που Ισραήλ και Τουρκία αναλαμβάνουν μεσολαβητικό ρόλο για τον τερματισμό των εχθροπραξιών, που οδηγεί σε μεγάλη αναβάθμιση του ειδικού ρόλου τους. Επιπλέον, Ισραήλ και Τουρκία, που είχαν διακόψει τις επίσημες διπλωματικές σχέσεις, διαπραγματεύονται την επόμενη μέρα της «ενεργειακής απεξάρτησης» από τη Ρωσία, βάζοντας μπροστά νέα σχέδια μεταφοράς φυσικού αερίου, τα οποία αφήνουν «εκτός νυμφώνος» την Ελλάδα.
Η Τουρκία διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στις εξελίξεις και δεν μπορεί να αγνοηθεί από ΗΠΑ και ΕΕ
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως και οι προηγούμενες, φέρουν ακέραιες ευθύνες για την άσκηση επικίνδυνων τυχοδιωκτικών πολιτικών που κατέληξαν να οξύνουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις στον βωμό και του ενεργειακού ανταγωνισμού, σε μια περίοδο που η γειτονική χώρα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, τόσο οικονομικά όσο και εσωτερικής συνοχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι προτεραιότητα της ελληνικής πλευράς από την αρχή της κρίσης, εκτός από το να εμφανιστεί ως «ο πιο πρόθυμος σύμμαχος του ΝΑΤΟ», ήταν ο παραλληλισμός Πούτιν και Ερντογάν και η ανάδειξη της τουρκικής επιθετικότητας ως κύριου κινδύνου αστάθειας στην περιοχή. ωστόσο, η προσπάθεια της Αθήνας να απομονώσει την Άγκυρα έχει πέσει πλήρως στο κενό. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι πολύ νωρίς για ένα new deal της Αθήνας με την Άγκυρα, με το τοπίο στην Ανατολική Μεσόγειο να μυρίζει μπαρούτι.
ΠΗΓΗ ΠΡΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου