Τα δημοσιεύματα δείχνουν ότι μετατρέπεται και σε στρατιωτική.
Οι πόλεμοι που έζησαν οι λαοί των Βαλκανίων ήταν πάντα αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των εθνικισμών των τοπικών αστικών τάξεων και του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού.
Του συνδυασμού Μεγαλοιδεατισμού και μοιρασιάς σε ζώνες επιρροής.
Αυτός είναι ο παρανομαστής της απειλής για τους λαούς της Βοσνίας, εκεί εγγράφεται η ένταση για το Κόσοβο που ο Δυτικός ιμπεριαλισμός θέλει να αναγνωρίσει την Ανεξαρτησία του, γεγονός που θέτει σε συναγερμό το Σερβικό κράτος. Και είναι γνωστό σε όλους ότι η σερβική αστική τάξη στηρίζεται σε Ρωσία και Κίνα, πεδίο εφόρμησης για το ξεδίπλωμα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των τελευταίων.
Τα κείμενα που αναδημοσιεύουμε περιγράφουν το ρόλο της Κίνας σε στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο. Αφήνεται να εννοηθεί ότι η Κίνα ενισχύει με όπλα την Ρωσία μέσω της Σερβίας!
EKTAKTO- Aερογέφυρα Κίνας: Έξι (!) θηριώδη μεταγωγικά Υ-20 προσγειώθηκαν Σερβία - HQ-22 για Βελιγράδι και όπλα για Ρωσία!
Κινεζική αερογέφυρα - Μυρίζει μπαρούτι με Κόσοβο
Έξι θηριώδη στρατιωτικά μεταγωγικά Y-20 της κινεζικής Αεροπορίας PLAAF προσγειώθηκαν πριν λίγο σε σερβικές στρατιωτικές βάσεις μεταφέροντας πυρομαχικά και οπλικά συστήματα.
Πρέπει να σημειωθεί πως η Κίνα έστειλε φορτία όπλων εν μέσω νέας κρίσης με Κόσοβο και λίγο πριν την επιχείρηση των Ρώσων στο Ντονμπάς.
Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε κινεζική στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στα Βαλκάνια. Τα Y-20Α είναι ισοδύναμα των αμερικανικών C-17A.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα έξι μεταγωγικά Y-20A της κινεζικής Αεροπορίας PLAAF προσγειώθηκαν στην αεροπορική βάση Batajnica στην Σερβία. Η βάση αυτή βρίσκεται περίπου 25 χλμ βορειοδυτικά από το Βελιγράδι.
Λίγο αργότερα έγινε γνωστό πως τρία από τα έξι κινεζικά μεταγωγικά προσγειώθηκαν στην αεροπορική βάση Nikola Tesla .
Πρόκειται για τα κινεζικά μεταγωγικά με κωδικούς:
20041 #7A4281
20042 #7A4282
20045 #7A4285
20047 #7A427F
20049 #7A4287
20142 #7A428A
UAV Wing Loong και FK-3 για Σερβία
Προφανώς οι Κινέζοι μετέφεραν αντιαεροπορικά συστήματα FK-3 για την σερβική αεράμυνα. Υπήρχαν πληροφορίες για υπογραφή συμβολαίου μεταξύ Κίνας και Σερβίας για τουλάχιστον τρεις πυροβολαρχίες FK-3.
Το FK-3 αποτελεί την εξαγωγική έκδοση του Α/Α συστήματος HQ-22, που εισήλθε σε υπηρεσία με την Κίνα το 2014.
Με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, η εμβέλεια του HQ-22 εκτιμάται στα 170km.
Μπορεί να εκτοξεύσει 12 πυραύλους και να εμπλέξει έξι στόχους ταυτόχρονα.
Αν και έχει μικρότερη εμβέλεια από τα ρωσικά S-300 εντούτοις πιστεύεται ότι έχει καλύτερα ηλεκτρονικά αντίμετρα και ικανότητες κατάρριψης στόχων με μικρό ίχνος σε χαμηλά ύψη. Το σύστημα μπορεί να καταρρίψει πυραύλους κρουζ, βαλλιστικούς και drone. Το HQ-22 είχε πρωτο-παρουσιαστεί το 2016 στο αεροπορικό σόου Zhuhai.
Με το FK-3 το Βελιγράδι γίνεται ο πρώτος εξαγωγικός χρήστης του κινεζικού συστήματος και η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που αποκτά Α/Α σύστημα κατασκευασμένο στην Κίνα.
Αξίζει να σημειώσουμε πως Σερβία έχει ήδη ανακοινώσει πως σκοπεύει να προμηθευτεί εννέα (9) κινεζικά UAV Wing Loong ικανά να φέρουν οπλισμό.
Το Wing Loong IΙ έχει τρεις πυλώνες μεταφοράς όπλων κάτω από κάθε πτέρυγα, με δυνατότητα ανάρτησης δύο πυραύλων αέρος – αέρος σε έκαστο εξ αυτών. Μπορεί δηλαδή να μεταφέρει 12 συνολικά πυραύλους.
Όπλα και για την Ρωσία
Το πιο πιθανό είναι οι Κινέζοι να έχουν μεταφέρει πυρομαχικά πχ πυραύλους και drone για την Ρωσία. Είναι δεδομένο πως η Κίνα “κάτι μετέφερε για την Ρωσία”.
Γι αυτό ακριβώς επέλεξε τώρα το Πεκίνο να μεταφερθεί το φορτίο στην Σερβία και από εκεί το Βελιγράδι θα το μεταφέρει στην Μόσχα.
Το πολύ σε επτά ημέρες από τώρα, ο ρωσικός Στρατός πρέπει να ξεκινήσει την μεγάλη επιχείρηση στο Ντονμπάς, όποτε ότι έπρεπε να κάνει η Κίνα το έκανε και το μετέφερε.
Οι Αμερικανοί φαίνεται πως κάτι είχαν αντιληφθεί για τον ρόλο της Σερβίας.
Το επεισόδιο με ΝΑΤΟϊκό μαχητικό
Χτες όπως αποκάλυψε το WarNews247, o Αλεξάνταρ Βούτσιτς στην συνέντευξή του στην σερβική δημόσια τηλεόραση, αποκάλυψε πως ΝΑΤΟϊκό αεροσκάφος παρενόχλησε πτήση της σερβικής πολιτικής αεροπορίας προς την Μόσχα.
Ο Βούτσιτς αναφέρθηκε σε επεισόδιο που συνέβη την περασμένη Τετάρτη στην πτήση της Air Serbia από την Μόσχα για το Βελιγράδι όταν ΝΑΤΟϊκό μαχητικό κοντά στα σύνορα με την Λιθουανία, εισήλθε στην ρωσική ζώνη ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας πετώντας πολύ κοντά στο σερβικό αεορσκάφος.
“Ο ρωσικός έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας ειδοποίησε τους πιλότους μας ότι μαχητικό αεροσκάφος πετάει πολύ κοντά και ζήτησε να γίνει αναγνώριση. Ήταν ένα F-15 ή Eurofighter γκρι χρώματος.
“Προφανώς ήταν αεροσκάφος του ΝΑΤΟ που παραβίασε τον ρωσικό εναέριο χώρο και πετούσε ένα χιλιόμετρο κάτω από το δικό μας πολιτικό αεροπλάνο» ανέφερε ο Βούτσιτς.
Ο πρόεδρος της Σερβίας χαρακτήρισε απαράδεκτη την συμπεριφορά αυτή διότι -όπως είπε- οι Ρώσοι θα μπορούσαν να ανοίξουν πυρ και να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή των επιβατών του σερβικού πολιτικού αεροπλάνου. Ανέφερε ότι για το επεισόδιο έχουν ζητηθεί εξηγήσεις από το ΝΑΤΟ.
Γνώριζαν ήδη οι Αμερικανοί και έστειλαν μήνυμα στο Βελιγράδι;
Πηγη >> warnews247.gr
Ο «Δρόμος του Μεταξιού» κάνει στάση στα Βαλκάνια
Μεγάλη αύξηση της κινεζικής επιρροής
Σε έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2020 εκφράζονταν ανησυχίες για την «αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στη Σερβία και σε άλλες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, ιδίως όσον αφορά την έλλειψη διαφάνειας». Φωτογραφία από το εργοστάσιο παραγωγής λάστιχων στην πόλη Ζρένγιανιν, τη μεγαλύτερη κινεζική επένδυση στη Σερβία, όπου πρόσφατα οι Βιετναμέζοι εργάτες του κατέβηκαν σε απεργία, καταγγέλλοντας τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης. Φωτ. AP/Darko Vojinovic
25.01.2022
Στο σημείο όπου ενώνονται οι ποταμοί Δούναβης και Σάβα, στο κέντρο του παλαιού Βελιγραδίου, τα νερά δεν είναι ποτέ ήρεμα. Παλεύουν μεταξύ τους για το ποια θα μεριάσουν για να διαβούν τα πιο ορμητικά, και σ’ αυτή την αέναη σύγκρουση δημιουργούν δίνες και κυματισμούς. Κάπως έτσι μοιάζει η σημερινή κατάσταση στα Βαλκάνια, τριάντα χρόνια από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (αρχές 1992), που οδήγησε στην αιματηρή κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας.
Και αν στη θύελλα του ’90 οι Δυτικοί, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, και ελάχιστα η αδύναμη ακόμα τότε Ρωσία, ήταν αυτοί που καθόρισαν τη μεταπολεμική πραγματικότητα (σύνορα, επιρροή), σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι παίκτες έγιναν πολλοί στη Βαλκανική χερσόνησο. Οπου διασταυρώνονται και συγκρούονται ισχυρά συμφέροντα.
Εχοντας κομβική θέση στο σταυροδρόμι Ανατολής – Δύσης, η «πίσω αυλή της Ευρώπης», όπως αρέσκονται να αποκαλούν τα Βαλκάνια στη Δύση, προσέλκυε ανέκαθεν το ενδιαφέρον των μεγάλων της γεωπολιτικής, που ως τέτοιοι, μέχρι την κατάρρευση του διπολικού κόσμου, ορίζονταν η Δύση (ΗΠΑ – Δυτική Ευρώπη) και η Σοβιετική Ενωση. Οι δύο υπερδυνάμεις έλεγχαν τον βαλκανικό δίαυλο, στη βάση της Συνθήκης της Γιάλτας, και ουδείς άλλος τολμούσε να κάνει επί του βαλκανικού πεδίου παιγνίδι. Τώρα πια, εδώ και μερικά χρόνια, διαγκωνίζονται και άλλοι, δυνατοί και φιλόδοξοι μνηστήρες, που διεκδικούν μερίδιο επιρροής με στόχο την προώθηση των συμφερόντων τους στα ενδότερα της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης έως τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία.
Η διελκυστίνδα Δύσης και Ρωσίας για τον έλεγχο των Βαλκανίων αμφισβητείται κυρίως από την επελαύνουσα «κίτρινη απειλή». Η Κίνα εισβάλλει σε όλα τα επίπεδα, φιλοδοξώντας να καταστήσει τη Βαλκανική εφαλτήριό της στον «Δρόμο του Μεταξιού» για την Ευρώπη. Εγκαθίσταται σε λιμάνια (Πειραιάς – διεκδικεί και την Αλεξανδρούπολη), χρηματοδοτεί την κατασκευή μεγάλων αυτοκινητοδρόμων, αγοράζει σιδηροδρόμους για να διακινεί φορτία με σύστημα συνδυασμένων μεταφορών, ασκεί με αφορμή την πανδημία «διπλωματία των εμβολίων». Η τακτική είναι απλή: δανείζει απλόχερα και με όρους επαχθείς τους Βαλκανίους, που της αναθέτουν έργα, για την κατασκευή των οποίων φέρνει εργάτες από την Απω Ανατολή, και βέβαια τα ανταλλάγματα δεν περιορίζονται μόνο στο οικονομικό επίπεδο. Η Σερβία μέχρι στιγμής έχει καταστεί το «κίτρινο προγεφύρωμα» και το μοντέλο της κινεζικής παρουσίας στη ΝΑ Ευρώπη. Σε έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 2020, ο εισηγητής Βλάντιμιρ Μπίλτσικ εξέφραζε ανησυχίες για την «αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στη Σερβία και σε άλλες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, ιδίως όσον αφορά στην έλλειψη διαφάνειας και στην αξιολόγηση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων των κινεζικών επενδύσεων και δανείων».
Οι Κινέζοι στη Σερβία κάνουν «πάρτι», με το αζημίωτο φυσικά, απειλώντας να εκτοπίσουν ακόμα και την παραδοσιακή ρωσική επιρροή. «Κάποτε στη Σερβία, για να τονίσουμε την παραδοσιακή σερβορωσική φιλία, λέγαμε ότι “εμείς (σ.σ. οι Σέρβοι) και οι Ρώσοι είμαστε 300 εκατομμύρια”. Τώρα αυτό το ακούμε όλο και πιο σπάνια. Οι Σέρβοι, ειδικά εκείνοι που έχουν λάβει το κινεζικό εμβόλιο για τον κορωνοϊό, χαιρετούν ο ένας τον άλλον λέγοντας αστειευόμενοι “νι χάο”, που θα πει “γεια σου”», σχολίαζε σκωπτικά ο ερευνητής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Πολιτικών στο Βελιγράδι και συγγραφέας μελέτης για τις σχέσεις Σερβίας – Κίνας, Β. Σούμποντιτς.
Η εξάρτηση του χρέους
Το Πεκίνο δανείζει με επαχθείς όρους τους Βαλκάνιους, που του αναθέτουν έργα, με τα ανταλλάγματα να μην περιορίζονται μόνο σε οικονομικό επίπεδο.
Κινεζικά δάνεια κινούν τη σερβική οικονομία με τη χρηματοδότηση μεγάλων δημοσίων έργων και την αγορά ορυχείων, και μεγάλων επιχειρήσεων. Από τη Ρωσία, που δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι την ορμητική εισβολή του Πεκίνου, η Σερβία αγοράζει όπλα, αέριο και πετρέλαιο. «Τα τελευταία εννέα χρόνια όλα τα μεγάλα έργα υποδομής στη Σερβία χρηματοδοτήθηκαν με δάνεια από την Κίνα και έχουν ανατεθεί σε κινεζικές εταιρείες χωρίς διαγωνισμό και με εργάτες που έρχονται από την Κίνα. Σε λίγα χρόνια το χρέος της Σερβίας προς το Πεκίνο θα πάει στα ύψη», δήλωσε ο Ντούσαν Νίκεζιτς, πρόεδρος της Οικονομικής και Δημοσιονομικής Επιτροπής του Κόμματος Ελευθερίας και Δικαιοσύνης (SSP).
Στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου, 500 Βιετναμέζοι εργάτες που δούλευαν για την ανέγερση, στην πόλη Ζρένγιανιν, εργοστασίου παραγωγής λάστιχων –πρώτο κινεζικό στην Ευρώπη, η μεγαλύτερη κινεζική επένδυση στη Σερβία– κατέβηκαν σε απεργία διαμαρτυρόμενοι για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσής τους καθώς, όπως κατήγγειλαν, αναγκάζονται να ζουν σε αποθήκες χωρίς θέρμανση, χωρίς τροφή, χωρίς χρήματα και χωρίς βοήθεια από τις τοπικές αρχές. Στην ανατολική Σερβία, οι Κινέζοι πήραν τα ορυχεία χαλκού στην πόλη Μπορ, όπου όμως οι κάτοικοι έχουν ξεσηκωθεί καθώς δεν τηρείται κανένα περιβαλλοντικό μέτρο.
Τα δάνεια έχουν βεβαίως το τίμημά τους, που δεν είναι μόνο οικονομικό. Οσοι τα λαμβάνουν και καθυστερούν να τα αποπληρώσουν υφίστανται τον λεγόμενο «εκβιασμό χρέους» από το Πεκίνο. Οπως το θέτει ο Νίκεζιτς: «Η Σερβία είναι η μόνη χώρα στα Δυτικά Βαλκάνια που δεν έχει υποστηρίξει ψηφίσματα της Ε.Ε. τα οποία είναι επικριτικά για την Κίνα, είτε πρόκειται για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γεωπολιτικά ζητήματα, είτε για κινεζικά συμφέροντα στο Χονγκ Κονγκ και στο Θιβέτ».
Και εδαφικές αξιώσεις
Στη μέγγενη του κινεζικού χρέους δεν βρίσκεται μόνο η Σερβία. Η Κίνα διατηρεί το ένα τέταρτο του συνολικού χρέους του Μαυροβουνίου, η κυβέρνηση του οποίου έλαβε δάνειο αρκετών εκατ. ευρώ για την κατασκευή από κινεζικές εταιρείες αυτοκινητοδρόμου μέσα στα βουνά. Μολονότι το έργο καθυστερεί προκλητικά οι Κινέζοι έβαλαν το «μαχαίρι στον λαιμό» στους Μαυροβουνίους για να ξεκινήσουν την αποπληρωμή τον Ιούλιο, αλλά τα λεφτά δεν υπάρχουν. Η κυβέρνηση απευθύνθηκε στην Ε.Ε. για βοήθεια, πλην όμως αξιωματούχος των Βρυξελλών δήλωσε ότι «πολιτικά θέλουμε να βοηθήσουμε, αλλά το μέγεθος του δανείου είναι δυσανάλογο με το μέγεθος της οικονομίας, οπότε οι μηχανισμοί δεν είναι ακόμη προφανείς».
Τι σημαίνει αυτό για το λιλιπούτειο κράτος της Αδριατικής; Αν δεν προχωρήσει στην αποπληρωμή, οι όροι της σύμβασης δίνουν στην Κίνα το δικαίωμα να αξιώσει ως αντάλλαγμα εδαφικές εκτάσεις!
Κίνδυνος ανάφλεξης στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη
Η σκληρή σύγκρουση των συμφερόντων ενεργοποιεί εφιαλτικά σενάρια περί εκ νέου αναδιάταξης του συνοριακού χάρτη και τη δημιουργία εθνοτικών πόλων ισχύος. Επίκεντρο η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, που απειλεί να καταστεί η θρυαλλίδα μιας νέας καταστροφής στα Βαλκάνια.
Ολο και πιο συχνά βλέπουν το φως ανεπίσημα έγγραφα, που όμως διακινούνται στα κέντρα εξουσίας, και ακούγονται φωνές περί διάλυσης του ευάλωτου αυτού κρατικού δημιουργήματος της συνθήκης του Ντέιτον (1995). Το πιο ανησυχητικό όμως είναι οι κινήσεις που γίνονται στο εσωτερικό της Βοσνίας προς την κατεύθυνση αυτή.
Σε αυτές πρωτοστατεί ο ηγέτης της Σερβικής δημοκρατίας, της μιας από τις δύο εθνοτικές συνιστώσες της Β-Ε, Μίλοραντ Ντόντικ, ο οποίος έχοντας την ανοχή και στήριξη του Βελιγραδίου, της Μόσχας και της… Βουδαπέστης, ωθεί τις εξελίξεις στην απόσχιση της «Ρεπούμπλικα Σρπσκα». Πρόσφατα απέσυρε τα σερβικά τμήματα από τον στρατό της Βοσνίας, απέκοψε από τους ομοσπονδιακούς θεσμούς και το φορολογικό σύστημα, ενώ δεν δίστασε να οργανώσει παρέλαση με δικό του στρατό στην Μπάνια Λούκα, προκαλώντας τη σφοδρή αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν διστάζει, μάλιστα, να διακηρύσσει ανοιχτά πως η απόσχιση της σερβικής οντότητας αποτελεί επιλογή του.
Μια τέτοια εξέλιξη, όμως, θα ενεργοποιούσε το λεγόμενο βαλκανικό ντόμινο και θα βύθιζε την περιοχή σε νέα τραγωδία, αφού και άλλα έθνη, όπως το αλβανικό, αλλά και το βουλγαρικό (!) καλλιεργούν αλυτρωτικό κλίμα, περιμένοντας την ιστορική ευκαιρία για εθνική τους ολοκλήρωση.
Εν μέσω όλων αυτών, κόσμος πάει κι έρχεται στη Βαλκανική.
Ο Ερντογάν επισκέφθηκε την Αλβανία, όπου οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι εγκαθιστούν την έδρα των ειδικών δυνάμεων του στρατού για την Ευρώπη, ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Κίριλ Πέτκοφ μεταβαίνει τις επόμενες μέρες στα Σκόπια, ο Χουλουσί Ακάρ μόλις επέστρεψε από ταξίδι στη Βοσνία και το Κόσοβο, ο ΥΠΕΞ του οποίου έρχεται τις επόμενες μέρες στην Αθήνα.
Το μπρα ντε φερ Μόσχας – Ουάσιγκτον και η Ελλάδα
Κινούμενοι με τη γνωστή ασιατική μεθοδικότητα και υπομονή, οι Κινέζοι πορεύονται στα Βαλκάνια παρεμβαίνοντας με έργα υποδομής αλλά και πρόσφατα με τη «διπλωματία εμβολίων», μετά την έναρξη της πανδημίας COVID-19. Ωστόσο, ο βαλκανικός δρόμος προς τις αγορές της Ευρώπης δεν είναι στρωμένος με «μεταξωτά χαλιά», ούτε με ροδοπέταλα για τους Κινέζους. Για Αμερικανούς και Ευρωπαίους που αντιμάχονται ήδη τη ρωσική διείσδυση, η Κίνα και στα Βαλκάνια προβάλλει ως η μεγαλύτερη απειλή. Πριν από δύο χρόνια ο Αλβανός πρωθυπουργός, Εντι Ράμα, θέλησε να ανοίξει παρτίδες με την κινεζική Huawei για την τεχνολογία 5G, αλλά έκανε αμέσως πίσω μετά την ακαριαία αντίδραση των Αμερικανών.
Πάνω από τη «βαλκανική πίτα» συνωστίζονται Αμερικανοί, Ρώσοι, Ευρωπαίοι, Τούρκοι, Αραβες, μέχρι και Ιάπωνες. Οι Ρώσοι πασχίζουν να κρατήσουν μακριά από τον ζωτικό τους χώρο τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, και δουλεύουν για να αποτρέψουν την προσχώρηση των δυτικοβαλκανικών χωρών στους δυτικούς θεσμούς και στην ομπρέλα επιρροής τους. Αξιοποιούν επ’ αυτού το ισχυρό σλαβικό στοιχείο, στο όνομα του οποίου ιστορικά η Ρωσία έκανε παιχνίδι στα Βαλκάνια, όπως και την Ορθόδοξη Εκκλησία, που διαχρονικά λειτουργεί υπό την «ευλογία» (εξάρτηση) του Πατριαρχείου Μόσχας. Κυρίως, όμως, κραδαίνει το ισχυρό χαρτί της, την εξάρτηση των βαλκανικών κρατών από το φυσικό της αέριο και λιγότερο το πετρέλαιο, πεδίο στο οποίο διεξάγεται σφοδρή σύγκρουση με τις ΗΠΑ.
Οι Αμερικανοί υψώνουν αμυντική ασπίδα επιρροής στην ανατολική ακτή της Αδριατικής Θάλασσας και στα παράλια του χερσονήσου του Αίμου, ώστε να εμποδίσουν τη ρωσική κάθοδο στη Μεσόγειο. Αμερικανικοί σταθμοί για τη μεταφορά υγροποιημένου σχιστολιθικού φυσικού αερίου και την προώθησή του στις αγορές της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης, ως αντιστάθμισμα στη ρωσική ενεργειακή επιρροή και στους γεωπολιτικούς εκβιασμούς του Κρεμλίνου, εγκαθίστανται στα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης, του Δυρραχίου και του Σπλιτ στην Κροατία.
Ολα αυτά με την ταυτόχρονη ενδυνάμωση της στρατιωτικής παρουσίας και του ΝΑΤΟ, από την Αλβανία έως και τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, η οποία ερεθίζει τα μέγιστα τον Πούτιν και βεβαίως τον Ερντογάν σε ό,τι αφορά τη χρήση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και γενικότερα την αμυντική θωράκιση της Ελλάδας.
Ο «προστάτης Ερντογάν»
Αγκυρα και Βουδαπέστη «μαγειρεύουν» και αυτοί στη βαλκανική κουζίνα. Ο Ερντογάν πήγε στις αρχές της εβδομάδας στα Τίρανα για να μοιράσει διαμερίσματα στους σεισμοπλήκτους και να διαβεβαιώσει τους Αλβανούς ότι παραμένει ο «μεγάλος αδελφός» και προστάτης τους, όπως και των άλλων μουσουλμανικών πληθυσμών της Βαλκανικής, τους οποίους χρησιμοποιεί ως όχημα για την επέκταση του οράματός του της «Γαλάζιας πατρίδας».
Ο Ορμπαν, πάλι, «κατεβαίνει» αργά, αλλά μεθοδικά στα Βαλκάνια, με λάβαρο το δικό του εθνικολαϊκιστικό αυταρχικό μοντέλο διακυβέρνησης και μοιράζοντας ευρωπαϊκό χρήμα σε ηγέτες τύπου Μίλοραντ Ντόντικ στη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας, τις αποσχιστικές τάσεις του οποίου ενίσχυσε πρόσφατα με 100 εκατ. ευρώ! Μάλιστα ο Ορμπαν θεωρείται από τον δυτικό Τύπο ο βασικός «ύποπτος» για τη διακίνηση, πρόσφατα, non paper περί διάλυσης της Βοσνίας και αλλαγών του σημερινού συνοριακού χάρτη.
Και η Ευρωπαϊκή Ενωση; Δείχνει να μένει πίσω στην κούρσα του ανταγωνισμού επί του πεδίου, όπως και η Ελλάδα. Η ελκυστική της δύναμη, ειδικά με την απροθυμία της να δεχθεί στους κόλπους της τα κράτη της Δυτικής Βαλκανικής, που σκόρπισε απογοήτευση στους λαούς τους, έχει σχεδόν εξατμιστεί και κανείς δεν πιστεύει στη δύναμή της. Ο ένας μετά τον άλλον οι ισχυροί της Ευρώπης φροντίζουν να κάνουν διακριτή την παρουσία τους και να λαμβάνουν ξεχωριστές πρωτοβουλίες, αφήνοντας κατά μέρος τις Βρυξέλλες με τα ευχολόγια και τις ανούσιες διακηρύξεις τους.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα η Βρετανία εγκατέστησε στα Τίρανα ειδικό απεσταλμένο για τα Δυτικά Βαλκάνια (Στιούαρτ Πιτς), η Γερμανία κάνει δική της πολιτική μέσω της Διαδικασίας του Βερολίνου, η Γαλλία το ίδιο, όπως αποδείχθηκε και με το ενταξιακό βέτο για τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, κόντρα στη βούληση της Κομισιόν. Και από κοντά η Αυστρία προσπαθεί να αναζωογονήσει την εναπομείνασα «αύρα» της Αυστροουγγαρίας, ειδικά στη Βοσνία, και η Βουλγαρία που δεν διστάζει να επαναφέρει στην ευρωπαϊκή συζήτηση εφιαλτικά οράματά της του προπερασμένου αιώνα.
Εν μέσω ενός τέτοιου γεωπολιτικού ανταγωνισμού η Ελλάδα δείχνει να έχει πάψει να είναι παίκτης, τουλάχιστον πρώτης γραμμής. Με το διπλωματικό της κεφάλαιο να μάχεται τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας, το ενδιαφέρον της για τα Βαλκάνια πρακτικά έχει ατονήσει. Η εικόνα της στις γειτονικές κοινωνίες δεν έχει καμία σχέση με εκείνη της Ελλάδας πριν από μερικά χρόνια, από την οποία όλοι κάτι προσδοκούσαν και την είχαν περίπου ως πρότυπο. Η Τουρκία κερδίζει έδαφος σε όλα τα επίπεδα και αυτό ίσως μετρήσει σε μια κρίσιμη στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου