Νίκη στον Μακρόν με 58,2% δίνουν τα επίσημα exit polls

Νίκη στον Μακρόν με 58,2% δίνουν τα επίσημα exit polls

Δεύτερη θητεία για το Γάλλο πρόεδρο.

Δεύτερη θητεία κερδίζει σύμφωνα με τα exit polls ο Γάλλος πρόεδρος. Αποσπά το 57.6%, έναντι 42.4% σύμφωνα με επίσημο exit poll της ELABA.

Η εκτίμηση της Opinionway είναι ότι κερδίζει με 57,9% και της IPSOS ότι εξασφαλίζει το 58,2%.

Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών η συμμετοχή στις 17.00 τοπική ώρα έφτασε το 63,2%, δυο ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα από το 2017.

Σας προτείνουμε να διαβάσετε και αυτό:
Αποχή και Μελανσόν θα κρίνουν τον δεύτερο γύρο

Παναγιώτης Ξοπλίδης

Αστάθμητος παράγοντας η συμμετοχή και η ψήφος της νεολαίας

Η έκκληση του Μελανσόν να καταψηφιστεί η Λεπέν σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει την υπερψήφιση του Μακρόν, καθώς η ταξική σύνθεση είναι πιο καθοριστική από την παραδοσιακή πολιτική διαίρεση. Το σύνθημα της κατειλημμένης Σορβόννης ακούγεται όλο και πιο δυνατά…

«Ni Macron, Ni Lepen» (ούτε Μακρόν, ούτε Λεπέν) απάντησαν στο δίλημμα του δεύτερου γύρου των γαλλικών προεδρικών εκλογών εκατοντάδες φοιτητές του πανεπιστημίου της Σορβόννης που αποφάσισαν κατάληψη του ιδρύματος. Κύμα καταλήψεων έχει ξεσπάσει σε σχολεία και πανεπιστήμια σε όλη τη Γαλλία και η απάντηση του «δημοκράτη» Μακρόν ήταν η ίδια που γνώρισαν τα Κίτρινα Γιλέκα και όλες οι μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις στη διάρκεια της θητείας του: Επέμβαση των ΜΑΤ (CRS) και σκληρή καταστολή. Ταυτόχρονα, μαζικές αντιφασιστικές διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα, στο Παρίσι, τη Λιόν, τη Μασσαλία κ.α., αναδεικνύοντας ότι Μακρόν και Λεπέν είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Η συμμετοχή και η ψήφος της νεολαίας, ειδικά όσων ψήφισαν για πρώτη φορά, είναι ο αστάθμητος παράγοντας που κάνει επισφαλείς τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες δείχνουν νικητή τον Μακρόν. Στον πρώτο γύρο είχαν πέσει έξω σε μεγάλο βαθμό, καθώς υποτίμησαν τη δυναμική του Μελανσόν, ενώ μεγέθυναν την επιρροή των υπό κατάρρευση κομμάτων του παλιού δικομματισμού, της γκωλικής δεξιάς και των Σοσιαλιστών. Εκτός από την πιθανή χειραγώγηση, οι δημοσκοπήσεις, με τα παραδοσιακά εργαλεία τους, φαίνεται ότι αδυνατούν να αποτυπώσουν το βασικό κριτήριο της ψήφου των Γάλλων πολιτών, το ταξικό. Το κοινωνικό ζήτημα έχει άλλωστε σχεδόν εξαφανιστεί από τις αναλύσεις των σχολών της Πολιτικής Επιστήμης τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ η πάλη των τάξεων θεωρούνταν «παρωχημένη» ακόμα και από το μεγαλύτερο κομμάτι της Αριστεράς.

Κι όμως, η γεωγραφία της ψήφου της περασμένης Κυριακής αποτυπώνει τη βαθιά κοινωνική διαίρεση και την πλήρη αποστροφή της πλειοψηφίας του λαού απέναντι και στις δύο επιλογές. Οι επίσημες στηρίξεις των κομμάτων και των ηττημένων υποψηφίων ελάχιστη σημασία έχουν, καθώς η κομματική στράτευση στη Γαλλία βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό. Η δημόσια στήριξη προς τον Μακρόν, που έδωσαν η σοσιαλίστρια Ινταλγκό, ο πράσινος Ζαντό και ο κομμουνιστής Ρουσέλ, μικρή επίδραση έχουν, καθώς η στράτευση των ψηφοφόρων τους είναι χαμηλή και οι μηχανισμοί υπό διάλυση. Στον πόλο της Δεξιάς, η Λεπέν έχει μεγαλύτερη επίδραση, καθώς ακόμα και στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα η στήριξη της Πεκρές προς τον Μακρόν αμφισβητείται δημόσια από στελέχη του κόμματος, όπως ο Ερίκ Σιοτί, ο οποίος δήλωσε πως δεν θα ψηφίσει τον νυν πρόεδρο, εκφράζοντας σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων που υιοθετούν τη ρατσιστική ρητορική της ακροδεξιάς.

Σε αυτό το φόντο, ο Ζεμούρ –ο οποίος σε αντίθεση με τη Λεπέν πήρε τα υψηλότερα ποσοστά του σε μεγάλες πόλεις και σε μεγαλοαστικές περιοχές του Παρισιού– μπορεί να της δώσει την απαιτούμενη δυναμική εκεί που υπολείπεται, αποτυπώνοντας και την αδίστακτη επιλογή μερίδας της γαλλικής άρχουσας τάξης να στραφεί στον φασισμό. Οι δύο άλλοι υποψήφιοι της δεξιάς, οι Λασάλ και Αϊνιάν, απηχούν τον κόσμο της επαρχίας, την αγροτική τάξη που στήριξε μαζικά τη Λεπέν, καθώς ασφυκτιά από την έκρηξη του κόστους παραγωγής και διαβίωσης, αλλά και από τις συνέπειες του εμπάργκο προς τη Ρωσία. Ο ίδιος ο πόλεμος στην Ουκρανία μικρή επιρροή είχε στην ψήφο των Γάλλων, παρά την υπερπροβολή των σχέσεων της Λεπέν με τον Πούτιν από τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ.

Ο δεύτερος γύρος θα κριθεί, επομένως, από το ποσοστό συμμετοχής και τη στάση των ψηφοφόρων του Μελανσόν. Η έκκλησή του να καταψηφιστεί η Λεπέν σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει την υπερψήφιση του Μακρόν, καθώς η ταξική σύνθεση είναι πιο καθοριστική από την παραδοσιακή πολιτική διαίρεση. Οι εργάτες, η νεολαία της ανεργίας και της ελαστικής εργασίας, οι περιθωριοποιημένοι των προαστείων, οι λαοί των υπερπόντιων κτήσεων, δεν θα στηρίξουν εύκολα την επιλογή του «μικρότερου κακού» αυτή τη φορά. Το σύνθημα της κατειλημμένης Σορβόννης ηχεί ήδη στο προεδρικό Μέγαρο των Ηλυσίων, όποιος κι αν είναι τελικά ο ένοικος του.

Η νέα φάση της καπιταλιστικής κρίσης και η δυσανεξία του γαλλικού ιμπεριαλισμού στο νέο πλαίσιο που διαμορφώνεται, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα στο κοινωνικό και πολιτικό εργαστήρι της Ευρώπης. Η επόμενη μέρα θα είναι μια εποχή κοινωνικών συγκρούσεων, που ούτε ο Μακρόν ούτε η Λεπέν θα μπορούν να διαχειριστούν.