2,7 εκατομμύρια Έλληνες στα όρια της φτώχειας και δικαστήριο …δικαιώνει εργοδότη που δεν πλήρωσε δώρο Χριστουγέννων!

2,7 εκατομμύρια Έλληνες στα όρια της φτώχειας και δικαστήριο …δικαιώνει εργοδότη που δεν πλήρωσε δώρο Χριστουγέννων!

Από Militaire News

Η καλοκαιρινή ραστώνη δεν υπάρχει φέτος στην Ελλάδα…Τα όσα έρχονται είναι το μόνιμο θέμα συζήτησης μεταξύ των πολιτών και τα επίσημα στοιχεία έρχονται να επιβεβαιώσουν τις ανησυχίες τους… 2,7 εκατομμύρια Έλληνες στο όριο της φτώχειας…

Την ίδια ώρα μια απόφαση δικαστηρίου στην Πάτρα προκαλεί ακόμη μεγαλύτερες ανησυχίες για τον εργασιακό μεσαίωνα που έχει επιβληθεί στη χώρα.

Η ανακοίνωση από το Σύλλογο Ιδιωτικών Υπαλλήλων «Η ΕΝΩΣΗ»:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ – ΑΘΩΩΘΗΚΕ ΕΡΓΟΔΟΤΡΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΥΝΟΜΟΛΟΓΗΣΕ ΜΗ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΔΩΡΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»

Αθώα κρίθηκε στις 27/7/2022 από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών η νόμιμη εκπρόσωπος των IDEA STORES του Ομίλου Ατζουλάτου κατά την εκδίκαση εφέσεως για μη εξόφληση του Δώρου Χριστουγέννων σε εργαζόμενη. Η εκπρόσωπος της επιχείρησης καταδικάστηκε πρωτοδίκως από τη δικαιοσύνη διότι, κατόπιν καταγγελίας της εργαζόμενης στην Επιθεώρηση Εργασίας Πατρών, δεν είχε προβεί σε εξόφληση του Δ.Χ έτους 2020. Δυο χρόνια μετά και ενώ μέχρι σήμερα η εργοδότρια εταιρεία αρνείται πεισματικά την εξόφληση της οφειλής της προς την εργαζόμενη, το δικάζον Δικαστήριο στο Β΄ βαθμό αθώωσε την κατηγορούμενη παρά την συνομολόγησή της, δια μέσω του πληρεξουσίου δικηγόρου της, ότι δηλαδή οφείλει μέχρι και σήμερα μέρος του Δώρου Χριστουγέννων στην εργαζόμενη. Η μη ύπαρξη αμφιβολιών στο δικάζον Δικαστήριο ως προς την ύπαρξη της οφειλής όπως αυτή αναφερόταν και στο κατηγορητήριο, καθιστούσε μονόδρομο την καταδίκη της εργοδότριας όπως ρητά ορίζεται στη διάταξη του άρθρου 28 παρ. 1 του Ν. 3996/2011 που ρητά αναφέρει: «Κάθε εργοδότης, που παραβαίνει τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας τις σχετικές με τους όρους και τις συνθήκες εργασίας και συγκεκριμένα τα χρονικά όρια εργασίας, υπό την επιφύλαξη των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 31 του ν. 3904/2010 (Α`218), την καταβολή δεδουλευμένων, την αμοιβή, την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων ή την καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης απόλυσης, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι μηνών ή με χρηματική ποινή τουλάχιστον εννιακοσίων (900) ευρώ ή και με τις δύο αυτές ποινές».

Εκπρόσωποι του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων «Η ΕΝΩΣΗ» βρεθήκαμε στην αίθουσα και παρακολουθήσαμε την ακροαματική διαδικασία και όλα όσα διημείφθησαν κατά τη διάρκειά της. Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι το δικαστήριο, παρά την καταδικαστική εισήγηση της Εισαγγελέως, έκανε δεκτές τις δικαιολογίες της εργοδότριας (όπως αυτές μεταφέρθηκαν από το δικηγόρο της) ότι τάχα «οι τραπεζικοί λογαριασμοί της εταιρείας είναι κατασχεμένοι και δεν μπορεί να μεταφέρει τα χρήματα στον τραπεζικό λογαριασμό της εργαζόμενης» ή ότι «η εργαζόμενη αρνείτο να παραλάβει τα χρήματα σε μετρητά (μαύρα δηλαδή)». Αστείες δικαιολογίες που προβλήθηκαν και στο Πρωτοδικείο και απορρίφθηκαν. Και είναι αστείες και ψευδείς οι δικαιολογίες της εργοδότριας εταιρείας, καθώς επίσης και της νομίμου εκπροσώπου της, διότι τα IDEA STORES μια χαρά κινούν καθημερινά τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς εισπράττοντας μέσω μηχανημάτων «POS» χιλιάδες ευρώ από πωλήσεις και μια χαρά πληρώνουν μισθοδοσίες άλλων υπαλλήλων μέσω τραπέζης, οι οποίοι εξακολουθούν να απασχολούνται στα εν λόγω καταστήματα. Εκτός κι οι υφιστάμενοι εργαζόμενοι δεν πληρώνονται ή παραβιάζεται η παρ. 10 του άρθρου 38 του ν. 4387/2016 (Α΄ 85) σύμφωνα με τον οποίο καθιερώνεται υποχρεωτική καταβολή από τους εργοδότες των αποδοχών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, αποκλειστικά μέσω τραπεζικού λογαριασμού.

Ακόμα όμως κι αν γίνουν δεκτές οι αιτιάσεις της εργοδοσίας, διερωτάται ο κοινός νους τι ήταν αυτό που εμπόδιζε εδώ και δύο χρόνια τη νόμιμη εκπρόσωπο των IDEA STORES να καταθέσει τα χρήματα στον γκισέ κάποιας τράπεζας ή στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων; Η απάντηση με τα πραγματικά κίνητρα της εργοδοσίας δόθηκε σε μας από τον πραγματικό ιδιοκτήτη των επιχειρήσεων, το Δεκέμβριο του 2020, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε εκπρόσωπος του Συλλόγου μας μαζί του με σκοπό να πληρωθεί το Δ.Χ και οφειλόμενες αποδοχές: «Δεν πληρώνω ευρώ στις παλιό……ες και να πάνε όπου γουστάρουν. Θα μου κλ….σουν μια μάντρα».

Και όντως, ο πραγματικός ιδιοκτήτης -γνωστός «καλοπληρωτής» στην πόλη των Πατρών και το πανελλήνιο και υπόδικος για κακουργηματικού τύπου πράξεις- παρά τις εισπράξεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από πωλήσεις και εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από επιστρεπτέες προκαταβολές την περίοδο της πανδημίας, αρνείτο να εξοφλήσει εργαζόμενους, άλλοτε καταβάλλοντας 20€ την εβδομάδα σε κάποιους και στερώντας τις αποδοχές τους μέχρι σήμερα σε άλλους. Όσοι δε τον κατήγγειλαν στην Επιθεώρηση Εργασίας ή τόλμησαν να δημοσιοποιήσουν τις παρανομίες του, απολύθηκαν παράνομα και καταχρηστικά προς «συμμόρφωση» των υπολοίπων. Δεν είναι το που όλες τις πόλεις που δραστηριοποιείται επιχειρηματικά ο εν λόγω, τα πινάκια των τοπικών δικαστηρίων γεμίζουν με εργατικές προσφυγές.

Δε θα κρίνουμε εμείς τις αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Σεβόμαστε τους πυλώνες της Δημοκρατίας και έχουμε εμπιστοσύνη στους λειτουργούς της. Όμως οι νόμοι και η δικαστηριακή νομολογία είναι σαφείς και ξεκάθαροι. Εφόσον νόμιμες αποδοχές δεν έχουν εξοφληθεί και κάτι τέτοιο συνομολογείται και από τον εργοδότης ενώπιον του δικαστηρίου, τότε επισύρονται συγκεκριμένες ποινικές κυρώσεις.

Αυτό που πλέον μας ανησυχεί ως συνδικαλιστικό κίνημα είναι ότι η συγκεκριμένη (και εσφαλμένη κατά την άποψή μας) Εφετειακή Απόφαση δημιουργεί κακό νομολογιακό δεδομένο για το σύνολο του κόσμου της μισθωτής εργασίας. Το εσφαλμένο αυτής της απόφασης θα επιχειρήσει η εργαζόμενη-μέλος μας με τη βοήθεια μας να αναδείξει με αναίρεσή της στον Άρειο Πάγο, με αίτηση που θα υποβάλει στον αρμόδιο Εισαγγελέα.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ