▸Ανακοίνωση της αγωνιστικής εργατικής συσπείρωσης σε επισιτισμό-τουρισμό Λάντζα για καταγγελία εργαζομένων που αναδεικνύει την εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς και συγκεκριμένα σε κεντρικό εστιατόριο της επιχείρησης Aliola’s pasta bar. Τα επανειλημμένα ψέματα της εργοδοσίας για αποπληρωμή των δεδουλευμένων, οδήγησαν τους εργαζομένους να απευθυνθούν στο σωματείο τους.
Όπως στις περισσότερες επιχειρήσεις εστίασης η φράση «εργασιακά δικαιώματα» πιθανόν να προκαλεί και γέλιο στα αφεντικά, έτσι και στην επιχείρηση εστίασης Aliola’s pasta bar φαίνεται να πηγαίνει περίπατο. Το καθεστώς του 6ημερου 8ωρου, των απλήρωτων προσαυξήσεων για τα βραδινά (μετά τις 11) και τις Κυριακές, των αδήλωτων και υποπληρωμένων υπερωριών (απογευματινών και βραδινών) είναι η καθημερινότητα των εργαζομένων.
Τους τελευταίους μήνες στην εν λόγω επιχείρηση οι εργαζόμενοι/ες μεταξύ άλλων ζητημάτων αντιμετώπισαν μια κατάσταση καθυστέρησης των δεδουλευμένων. Ενώ η συμφωνηθείσα ημερομηνία καταβολής του συνόλου του μισθού, μεταξύ αφεντικού-εργαζομένων ήταν η 5η μέρα του επόμενου μήνα, αυτό δεν τηρήθηκε ούτε για τα δεδουλευμένα του Ιουνίου, αλλά ούτε και για του Ιουλίου. Πιο συγκεκριμένα, για τα εργατικά του Ιουνίου, ενώ το νόμιμο ποσό καταβλήθηκε στις 05-06/07, το υπόλοιπο για ορισμένους καταβλήθηκε στις 19-20/07, ενώ για άλλους έπρεπε να φτάσουν οι τελευταίες μέρες του Ιουλίου για την εξόφληση του προηγούμενου μήνα. Το βασικό επιχείρημα από μεριά εργοδοσίας για την καθυστερημένη καταβολή των δεδουλευμένων ήταν ο χαμηλός τζίρος του προηγούμενου μήνα.
Όλο αυτό το διάστημα του Ιουλίου η επιχείρηση βρισκόταν σε ένα μεταβατικό στάδιο μετατροπής από το μοντέλο του take away σε εστιατόριο. Έτσι, στα τέλη του μήνα άρχισαν να καταφτάνουν στο κατάστημα υλικά (καρέκλες, τραπέζια, πιάτα, ποτήρια κλπ.) αξίας πολλών χιλιάδων ευρώ, όπως η ίδια η εργοδοσία ανέφερε, το βάρος της μεταφοράς των οποίων επωμίστηκαν οι εργαζόμενοι. Τότε, έγινε πασιφανές ότι δεν ήταν ο χαμηλός τζίρος το ζήτημα καθυστέρησης των δεδουλευμένων, αλλά οι φιλοδοξίες του αφεντικού να φτιάξει το εστιατόριό του στις πλάτες των εργαζομένων. Η μεταφορά, το στήσιμο, το πλύσιμο όλου του εξοπλισμού έγινε σχεδόν αποκλειστικά από τους ίδιους, μολονότι πολλά από αυτά δεν ήταν καν στις αρμοδιότητές τους, δουλεύοντας σχεδόν όλοι έκτακτες υπερωρίες τις πρώτες μέρες που η επιχείρηση άνοιξε ως εστιατόριο. Μάλιστα, όλες οι εργασίες γίνονταν χωρίς η επιχείρηση να έχει κλείσει, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να φτάνουν στα σωματικά και ψυχολογικά τους όρια. Οι έκτακτες υπερωρίες που γίνονταν μετά τη 1:00 το πρωί, όχι μόνο δεν πληρώνονταν σύμφωνα με τις νόμιμες προσαυξήσεις (προφανώς και όλες ήταν αδήλωτες), αλλά η εργοδοσία δεν κάλυπτε ούτε τον τρόπο μεταφοράς των εργαζομένων στο σπίτι τους. Έτσι, αφενός όποιος δεν μπορούσε να προσεγγίσει το σπίτι περπατώντας κατέληγε να δίνει το μεροκάματό του στα ταξί και αφετέρου όποιος δεν ήθελε να χάσει 10-15 ευρώ, δηλαδή σχεδόν το μισό μεροκάματο, σε ταξί, διένυε περπατώντας αποστάσεις τουλάχιστον 1 ώρας μετά από 9 ώρες εργασίας. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο εργοδότης δεν νττρεπόνταν να παίρνει και 10% από τα τίπς, με την πρόφαση πως και αυτός δουλεύει!
Όταν τα ζητήματα αυτά κατατέθηκαν ενώπιον της εργοδοσίας το Σάββατο 06/08 (μια μέρα αφού θα έπρεπε να έχει ήδη καταθέσει τη μισθοδοσία σε όλους), με βαρύτερης σημασίας το ζήτημα του μισθού που είχε ήδη καθυστερήσει, η απάντηση σε όλα τα ζητήματα (προσαυξήσεις στις έκτακτες υπερωρίες, κάλυψη της μεταφοράς των εργαζομένων όταν εργάζονται πέραν του προβλεπόμενου ωραρίου, να μην κατακρατείται ποσοστά από τα tips κλπ.) ήταν όχι μόνο αρνητική, αλλά και με ύφος «και πολλά σας δίνω, είστε αχάριστοι». Το μόνο αίτημα που δέχτηκε ήταν να αποπληρωθούν τα δεδουλευμένα του Ιουλίου τη Δευτέρα 08/08. Όταν, λοιπόν, ήρθε η ημέρα της πληρωμής, μόνο ένας εργαζόμενος αποπληρώθηκε για τα νόμιμα δεδουλευμένα μέσω τραπέζης, ενώ ο εργοδότης επιχείρησε να πληρώσει ένα μέρος του μισθού σε κάποιους άλλους με μαύρα, λέγοντας ότι έχει πρόβλημα με την τράπεζα. Στην ερώτηση του εργαζόμενου που του έβαλε τα νόμιμα «πότε θα αποπληρωθούμε πλήρως όλοι οι εργαζόμενοι» η απάντηση ήταν ότι «μέχρι την Πέμπτη θα έχει γίνει εκκαθάριση».
Τα επανειλημμένα ψέματα του εργοδότη για αποπληρωμή των δεδουλευμένων κατά τους δύο τελευταίους μήνες, οδήγησαν τους εργαζομένους να απευθυνθούν στο σωματείο για την εκπλήρωση των αιτημάτων. Την Τρίτη 09/08 το πρωί μετά από τηλεφώνημα μέλους της Λάντζα που είναι εκλεγμένος στο Δ.Σ. του συνδικάτου επισιτισμού προς τον εργοδότη (στο οποίο ο εργοδότης υποστήριζε ότι είναι τύπος και υπογραμμός σε ό, τι αφορά τις μισθολογικές του υποχρεώσεις και ότι δεν λογοδοτεί σε κανένα συνδικάτο) το αφεντικό απέλυσε τον εργαζόμενο που προφανώς θεωρούσε υπεύθυνο για τις αυτονόητες διεκδικήσεις, αλλά και για την επικοινωνία με το συνδικάτο.
Ο λόγος της απόλυσης, σύμφωνα με το αφεντικό, ήταν ότι ο εργαζόμενος του κόστιζε πολύ, ότι δεν μπορούσε να καλύπτει τόσα πολλά έξοδα και ότι ο ίδιος θα καλύψει τη θέση του σερβιτόρου που θα αφηνόταν κενή. Μετά από 4-5 ώρες, τελικά, έβαλε άλλη εργαζόμενη να δουλέψει στη θέση του σερβιτόρου, αναδεικνύοντας με κάθε τρόπο ότι ο λόγος της απόλυσης ήταν καθαρά πολιτικός και εκδικητικός, λόγω της συνδικαλιστικής δράσης του εργαζομένου. Ακόμη και αυτή τη στιγμή οι συνάδελφοί μας στο Aliola’s Pasta Bar είναι απλήρωτοι ή εν μέρει πληρωμένοι.
Εμείς σαν Λάντζα μεταφέεερουμε την καταγγελία όπως μας ήρθε από τους εργαζόμενους και στηρίζουμε τα αιτηματά του! Να επαναπροσληφθεί ο απολυμένος εργαζόμενος, εφόσον ο ίδιος το επιθυμεί.
Να αποπληρωθούν άμεσα όλοι οι συνάδελφοί για τα δεδουλευμένα του Ιουλίου.
Να πληρώνονται με τις προβλεπόμενες προσαυξήσεις τους οι Κυριακές και τα βραδινά.
Να δηλώνονται όλες οι υπερωρίες και να πληρώνονται με τις νόμιμες προσαυξήσεις τους.
Να μην ξαναβάλει το αφεντικό χέρι στα tips των εργαζομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου