Γράφει ο Γεώργιος Βενέτης Εκπαιδευτικός Πτυχιούχος Πολιτικών Επιστημών
«Οι Ρώσοι εξαπέλυσαν τον πιο βάναυσο και κυνικό πόλεμο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Μίρτσα Τζοάνα, αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ
Οι Δυτικοί αξιωματούχοι έχουν επιλεκτική μνήμη και ηθική. Υψιπετώς θεωρούν ότι οι λαοί λησμονούν την πρόσφατη ιστορία. Το πρόβλημα προκύπτει όταν η πολιτική απαιτεί ένα ψέμα, αλλά μια κοινωνία που λειτουργεί απαιτεί την αλήθεια.
Η Δύση, ωστόσο, δεν μπορεί να «αντισταθεί» στην πολιτική του ψέματος. Η εισβολή στο Ιράκ δικαιολογήθηκε με τον ψευδή ισχυρισμό ότι το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν ανέπτυξε όπλα μαζικής καταστροφής. Οι ΗΠΑ φαίνεται να έπεισαν τον εαυτό τους ότι αυτό ήταν αλήθεια. Ο διευθυντής της CIA είπε στον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους ότι τα στοιχεία για τα όπλα μαζικής καταστροφής ήταν «ξεκάθαρα». Η πολιτική πίεση για να δικαιολογηθεί μια εισβολή βοήθησε στη δημιουργία μιας ψευδούς αφήγησης — με καταστροφικά αποτελέσματα.
Είναι αλήθεια ότι το ΝΑΤΟ δεν εμποδίστηκε ποτέ από ενδοιασμούς να συντρίψει κάτω από βόμβες τους άμαχους πληθυσμούς των χωρών στις οποίες επιτέθηκε (συχνά με ψευδή προσχήματα). Περισσότερες από ένα εκατομμύριο βόμβες του ΝΑΤΟ έχουν πέσει από το 1990 στον πλανήτη, με αποτέλεσμα τον άμεσο ή έμμεσο θάνατο αρκετών εκατομμυρίων ατόμων με πλήρη αδιαφορία της δυτικής κοινής γνώμης. Πριν φτάσουμε στην εξέταση της δυτικής ηγεσίας, σε σύγκριση με τη ρωσική ηγεσία, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ΝΑΤΟ χρειάστηκε 78 ημέρες βομβαρδισμών και 38.000 αεροπορικές ομάδες για να αναγκάσει τη μικρή Σερβία να ζητήσει ανακωχή. Έχει αμφισβητήσει κανείς τη νομιμότητα αυτής της ενέργειας που ξεκίνησε χωρίς εντολή του ΟΗΕ;
Στην εποχή μας με την ανάπτυξη ποικίλων ΜΜΕ ο επικοινωνιακός πόλεμος, κοινώς η προπαγάνδα, είναι ένα από τα πλέον ισχυρά όπλα για τις πολιτικές ηγεσίες Στα πλαίσια αυτά έγκειται και η επιλεκτική προβολή ειδήσεων.
Τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα των ΗΠΑ αφιέρωσαν συνολικά πολύ περισσότερο χρόνο καλύπτοντας τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία από οποιαδήποτε άλλη σύγκρουση κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών. Ο πόλεμος στην Ουκρανία λαμβάνει την προσοχή που του αξίζει, αλλά υπάρχει ελάχιστη κάλυψη για μαινόμενες συγκρούσεις σε άλλα μέρη του κόσμου, π.χ. για τον εμφύλιο πόλεμο στην Υεμένη, τον πόλεμο στο Tigray. Για λόγους που θα αναφέρουμε, επιλεκτικά τα ΜΜΕ εφαρμόζουν το «Κρείττον του λαλείν το σιγάν», που έλεγαν οι αρχαίοι.
Που οφείλεται αυτή η διαφορετική αντιμετώπιση για γεγονότα που συμβαίνουν παράλληλα; Μία εύκολη απάντηση είναι η γεωγραφική περιοχή που εξελίσσεται η σύγκρουση. Ένας πόλεμος π.χ. στο ευρωπαϊκό έδαφος συγκινεί περισσότερο, από αυτόν που διεξάγεται στην Αφρική. Η απάντηση όμως είναι περισσότερο σύνθετη. Ένας παράγοντας που ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά των Μεγάλων Δυνάμεων και κατ’ ακολουθία την κάλυψη των διαδραματιζόμενων από τα μέσα ενημέρωσης, είναι τα γεωπολιτικά συμφέροντα. Σ’ αυτή την περίπτωση τα κράτη παρέχουν ασυλία στον εμπλεκόμενο που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, αποσιωπώντας τυχόν εγκληματικές ενέργειες του. Παράλληλα η προπαγάνδα αναλαμβάνει να αμβλύνει το λαϊκό αίσθημα δικαιολογώντας ενέργειες και περιορίζοντας την κάλυψη των γεγονότων.
Ένας άλλος παράγοντας είναι τα υποκρυπτόμενα συμφέροντα κυρίως της πολεμικής βιομηχανίας. Η πώληση όπλων στο Ριάντ περιέχει και έναν άγραφο όρο του συμβολαίου, που υπαγορεύει την ολοκληρωτική σιωπή για τα εγκλήματα που πραγματοποιεί ο οίκος των Σαούντ στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και σε γειτονικά κράτη.
Αντίστοιχα στις Ηνωμένες Πολιτείες οι χορηγίες δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων, που πραγματοποίησαν στην προεκλογική εκστρατεία βιομηχανίες όπλων όπως η Lockheed Martin, η Raytheon και η Boeing, εξασφάλισαν την ανοχή Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών στον πόλεμο εναντίον της Υεμένης. Χάρη σε αυτή τη διακομματική σιωπή η Lockheed Martin ανακοίνωσε τον Μάιο συνεργασία ύψους 28 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη Σαουδική Αραβία, η Boeing πούλησε 48 στρατιωτικά ελικόπτερα Σινούκ, αξίας 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, και άγνωστο αριθμό κατασκοπευτικών αεροσκαφών P-8, ενώ η Raytheon υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας.
Ένα ερώτημα που αναδύεται, είναι, μήπως μία από τις αιτίες της αμέριστης υποστήριξης της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία, είτε ρητορικής είτε έμπρακτης είναι απόρροια παρόμοιων προεκλογικών χορηγιών; Είναι προφανές από ένα παρατεταμένο πόλεμο που φαίνεται να επιδιώκει ο Λευκός Οίκος ωφελείται τα μέγιστα η πολεμική βιομηχανία. Ειρήσθω εν παρόδω αναφέρουμε τη ρήση ενός Νομπελίστα αμερικανού οικονομολόγου:«Η καταστροφή της πολεμικής βιομηχανίας των Η.Π.Α., θα έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή της οικονομίας». Επομένως αν δεν υπάρχουν, εχθροί θα πρέπει να τους δημιουργήσουμε! Ένα δεύτερο ερώτημα είναι πως τα Δυτικά ΜΜΕ συνέκλιναν τόσο συντεταγμένα σ’ αυτή την τεράστια προπαγάνδα, που αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Μήπως υπάρχει μία συνάφεια με τα ανωτέρω;
Η Υεμένη, η «Ευδαίμων Αραβία»
Ο Τζέιμς Λιντς, στέλεχος της Διεθνούς Αμνηστίας δήλωσε: «Η ανήθικη πώληση όπλων στη Σαουδική Αραβία… βοηθά και υποκινεί φρικτά εγκλήματα».
Πλησιάζοντας τα οκτώ χρόνια πολεμικής σύρραξης, η Υεμένη έχει καταστεί σε πεδίο σύγκρουσης κι επίλυσης των περιφερειακών δυνάμεων του ισλαμικού, κι όχι μόνο, κόσμου.
Με τον πόλεμο που εξαπέλυσε η Σαουδική Αραβία, τα αμερικανικά οπλικά συστήματα πλήττουν και περιοχές αμάχων στην Υεμένη. Η ρήτρα της σιωπής ήταν πλέον πολυτιμότερη από ποτέ και οι έμποροι όπλων φρόντιζαν να την επιβάλλουν στη χώρα τους, με τις γνωστές μεθόδους και με επιδίωξη τη φίμωση των ΜΜΕ.
Όπως έγραψε η Martha Mundy, ομότιμη καθηγήτρια της Ανθρωπολογίας στο London School of Economics, «Οι στρατηγικές του συνασπισμού στον πόλεμο της Υεμένης, περιλαμβάνουν έναν αποκλεισμό στη θάλασσα, την ξηρά και τον αέρα, ο οποίος χρησιμοποίησε την πείνα ως μέθοδο πολέμου, και αδιάκριτες επιθέσεις κατά του άμαχου πληθυσμού και της βιομηχανίας παραγωγής τροφίμων».
Σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, εκτιμάται ότι ο αριθμός των νεκρών του πολέμου έχει ξεπεράσει τις 400.000 με το 70% αυτών να είναι παιδιά κάτω των πέντε ετών λόγω των σααυδαραβικών βομβαρδισμών και του ασφυκτικού αποκλεισμού της Υεμένης από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους στην περιοχή. Πρόκειται για σαφή απόδειξη της ανθρωπιστικής τραγωδίας στην Υεμένη που έχει ξεπεράσει τα όρια της γενοκτονίας. Ο μέσος Δυτικός πολίτης έχει κάποια ενημέρωση γι’ αυτά τα εγκλήματα πολέμου;
Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε το μέγεθος της κρίσης στην Υεμένη: περίπου ένα παιδί πεθαίνει κάθε 12 λεπτά στη χώρα, όπου 24 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια.
Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι ο πόλεμος της Σαουδικής Αραβίας εναντίον της Υεμένης απειλεί να προκαλέσει τον μεγαλύτερο λιμό αλλά και τη μεγαλύτερη επιδημία χολέρας που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα τις τελευταίες δεκαετίες.
Η ανθρωπιστική κρίση- γενοκτονία στο Tigray
Κάθε πολεμική σύγκρουση στην Ευρώπη προκαλεί ένα αίσθημα απορίας στο δυτικό κοινό, θεωρώντας αδιανόητο αυτό να συμβαίνει στις μέρες μας, στη Γηραιά Ήπειρο. Πολύ συχνά για τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους, η αντίδραση σε σύγκρουση στην Αφρική ή τη Μέση Ανατολή είναι υποτονική, θεωρώντας ότι σ’ αυτές τις περιοχές πάντα γίνονται πόλεμοι, αμβλύνοντας το ενδιαφέρον τους και την ευαισθησία τους στα χιλιάδες θύματα μεταξύ των οποίων ένα μεγάλο ποσοστό είναι παιδιά! Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το Tigray.
Μία ανθρωπιστική κρίση λαμβάνει χώρα στη βόρεια Αιθιοπία, αλλά μπορεί να μην το έχετε διαβάσει στις ειδήσεις. Στην πραγματικότητα, μπορεί να μην έχετε ακούσει ποτέ για το Εθνικό Περιφερειακό Κράτος Tigray, το οποίο πολιορκείται από δυνάμεις της Αιθιοπίας και της Ερυθραίας. Αυτά τα στρατεύματα στήνουν αποκλεισμούς, καίνε σιλό τροφίμων και πηγαίνουν από χωριό σε χωριό διαπράττοντας γενοκτονικές σφαγές και βιασμούς.
Αν συγκρίνουμε την κατάσταση στο Tigray με άλλες συνεχιζόμενες ένοπλες συγκρούσεις, οι αριθμοί είναι αποστομωτικοί. Εξετάζοντας τους θανάτους αμάχων, για παράδειγμα, ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε ως αποτέλεσμα λιγότερους από 3.000 θανάτους, σύμφωνα με το Γραφείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, ενώ το Tigray έχει δει πάνω από 500.000, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Πανεπιστημίου της Γάνδης.
«Δεν ξέρω αν ο κόσμος δίνει πραγματικά την ίδια προσοχή στις ζωές των μαύρων και των λευκών», είπε ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους, ο οποίος είναι Tigrayan, σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 13 Απριλίου. «Πρέπει να να είστε ωμά ειλικρινείς, ότι ο κόσμος δεν αντιμετωπίζει την ανθρώπινη φυλή με τον ίδιο τρόπο. Κάποιοι είναι πιο ίσοι από άλλους».
«Αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες και χειρότερες πολιορκίες της σύγχρονης ιστορίας», είπε πρόσφατα ο Τέντρος. «Υπάρχουν 7 εκατομμύρια άνθρωποι αποκλεισμένοι από τον έξω κόσμο εδώ και 18 μήνες. Δεν έχω μιλήσει με τους συγγενείς μου στο Tigray εδώ και 18 μήνες, γιατί οι τηλεπικοινωνίες είναι κομμένες. Πεθαίνουν της πείνας. Αλλά δεν μπορώ να στείλω χρήματα γιατί οι τράπεζες είναι κλειστές».
Η Ελλάδα «στη σωστή πλευρά της Ιστορίας».
Η χώρα μας πιστή στις «παγκόσμιες ανθρωπιστικές αξίες», στέκεται και σε αυτή την περίπτωση όπως και στην Ουκρανική κρίση με τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας»! Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν καταδίκασαν την εισβολή της Σαουδικής Αραβίας και των συμμάχων της σε ένα ανεξάρτητο κράτος, παραβλέποντας και αδιαφορώντας για τη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο. Σε αντίθεση, στήριξαν τους σφαγείς του λαού της Υεμένης στέλνοντας μάλιστα και πυραύλους Πάτριοτ στην Σαουδική Αραβία, που μας «περίσσευαν» όπως και τα όπλα που στείλαμε στην Ουκρανία…
Παραδώσαμε γη και ύδωρ στους Αμερικανούς χωρίς κατ’ ουσίαν ανταλλάγματα και θεωρούμε ότι θα τους υποχρεώσουμε να μας συνδράμουν, πρωτοστατώντας στη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία. Γεωπολιτική άγνοια…
Προφανώς η χώρα μας και στις δύο περιπτώσεις υπάκουσε σε εντολές της Ουάσιγκτον. Επιπλέον, ως μία χώρα που με παραδοχή της είναι «δεδομένη», δεν παρεκκλίνει απ’ αυτή τη γραμμή. Θεωρούμε αφελέστατα, ότι όσο πιο δουλικοί είμαστε τόσο περισσότερο θα μας συνδράμουν οι φίλιες δυνάμεις στην κρίσιμη ώρα! Παρότι διαπιστώνουμε ότι η συμπεριφορά της Τουρκίας που δημιουργεί διαχρονικά προβλήματα στη Δύση αποδίδει οφέλη στη γείτονα, εμείς εμμονικά επιμένουμε στην ίδια τακτική, καθιστώντας την στερεότυπο…
Εάν από τη μία υπάρχει ένας “σύμμαχος” που διαρκώς αποσπά ανταλλάγματα με τη στρατηγική των έμμεσων ή και άμεσων εκβιασμών, διαπραγματευόμενος και την πιο απίθανη λεπτομέρεια, ενώ η Ελλάδα, έχει συμπεριφορά “καλού παιδιού”, υπάρχει πρόβλημα.
Με αυτή την εξωτερική πολιτική περιμένουμε να μας πάρει στα σοβαρά ο Ερντογάν;
Ας δεχθούμε τη δικαιολογία πως αυτά που πράττουμε είναι «θέμα αρχής», τότε θα πρέπει να θυμόμαστε πως οι πραγματικές αρχές είναι αδιαίρετες, αδιαπραγμάτευτες και εφαρμόζονται με συνέπεια σε κάθε περίπτωση. Οπότε για ‘λόγους αρχής’ ας διαλέξει η Ελλάδα πια πλευρά θα στηρίξει στην Υεμένη, μία χώρα που μετατρέπεται σε ερείπια , με το λαό της καταδικασμένο στην απόλυτη πείνα, τη δίψα και την απελπισία… Για «λόγους αρχής» και παραμένοντας πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας, ας εμπλακούμε και στους πολέμους, στο Tigray, στο Κογκό και την Σομαλία, αλλά να είμαστε στο πλευρό των κατατρεγμένων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου