Το πρώτο έγκλημα που φαίνεται να έχει τελεστεί είναι η βιαιοπραγία (άρθρο 59 του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα). Ωστόσο στον κώδικα ρυθμίζεται μόνο η βιαιοπραγία κατά κατώτερου και ανώτερου, με αποτέλεσμα η βιαιοπραγία κατά ομοιόβαθμου να τιμωρείται σύμφωνα με τον κοινό Ποινικό Κώδικα που απαιτεί υποβολή έγκλησης (μήνυσης) από το θύμα.
Όλοι όμως γνωρίζουμε το φόβο των θυμάτων στο στρατό.
Η μη πρόβλεψη της βιαιοπραγίας στο Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα έχει οδηγήσει στην αθώωση δεκάδων υπεύθυνων καψονιών κυρίως στις στρατιωτικές σχολές, ενώ γλυτώνει και τους τραμπούκους "παλιούς στρατιώτες" σε Προεδρική Φρουρά, Ειδικές Δυνάμεις, Στρατονομία και αλλού.
Το ίδιο ισχύει και για τις απλές σωματικές βλάβες που επίσης απαιτούν έγκληση.
Είναι απαραίτητο να μη υπάρχει η προϋπόθεση της έγκλησης για τα δύο αδικήματα εντός του στρατού, λόγω της ευάλωτης θέσης των θυμάτων, προκειμένου να μην υπάρχουν άλλες αθωώσεις.
Φυσικά τυχόν ανώτεροι που βιαιοπράγησαν μπορούν και πρέπει να διωχθούν, αφού δεν απαιτείται έγκληση.
Υπάρχουν όμως ποινικές διατάξεις που δεν απαιτούν έγκληση και είναι εφαρμοστέες.
Πρώτον το άρθρο 330 του Ποινικού Κώδικα (παράνομη βία). Κυρίως όμως τα άρθρα 72 και 73 του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα τα οποία από το 1995 που εισήχθησαν οι δικαστές αγνοούν επιδεικτικά.
Το άρθρο 72 ποινικοποιεί τις μη υπηρεσιακές διαταγές (π.χ. τη διαταγή για κάμψεις ή άλλα νούμερα εκτός προγράμματος εκπαίδευσης ή για εξωυπηρεσιακά θελήματα σε ανώτερους) και το άρθρο 73 τις μη προβλεπόμενες ποινές.
Σε αυτό περιλαμβάνονται σύμφωνα με τη νομική θεωρία περιπτώσεις επιβολής σωματικών ασκήσεων, εξευτελισμού ή ξυλοδαρμών που γίνονται ως απάντηση- τιμωρία για τη συμπεριφορά κάποιου (είτε ήταν νόμιμη είτε ήταν παράνομη).
Έγκληση δεν απαιτείται ούτε για τη δίωξη των επικίνδυνων σωματικών βλαβών. Ούτε επίσης για το αδίκημα της μη αναγγελίας στρατιωτικών εγκλημάτων (άρθρο 87 Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα) που τιμωρεί όσους γνώριζαν και δεν μιλούσαν και επίσης έχει εφαρμοστεί ελάχιστα.
Τα στρατιωτικά δικαστήρια λοιπόν και ιδίως οι στρατιωτικοί εισαγγελείς οφείλουν επιτέλους να εφαρμόσουν όπως υποχρεούνται το ποινικό δίκαιο και ιδίως τα άρθρα 72 και 73 του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα και να πάψουν να κάνουν ότι δεν τα βλέπουν.
Δίκτυο Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος
Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437
diktiospartakos.blogspot.com
Είναι γνωστό ότι στους καταδρομείς πάνε ανάμεικτα άτομα ,άσχετα εάν φοράνε το μπερέ έχει και πβ και απλό ΠΖ που βρίσκουν με γνωστούς (πολιτικό) για να μετράνε τα διπλά χρόνια και είναι συνήθως άτομα κατά 80% με προβληματικό μυαλό και γουστάρουν τα βασανιστήρια αλλά εάν τους κάνουν τα ίδια αρχίζουν να κλαίνε η να κάνουν αναφορές αλλά στην τελική γιατί δεν κάνουν αυτό που προβλέπονται με την αναφορά τους περιστατικού.Αυτα είναι πράγματα που πρέπει να γίνονται αυτόματα
ΑπάντησηΔιαγραφή