Tου Λεωνίδα Βατικιώτη
«Η παραγωγή των πυραυλικών συστημάτων Himars διακόπηκε από το 2013 ως το 2017 όταν οι πολεμικές επιχειρήσεις στο Ιράκ και το Αφγανιστάν περιορίστηκαν ενώ η παραγωγή των φορητών αντιαρματικών πυραύλων Javelin μειώθηκε από 1.300 τον χρόνο το 2009 σε 400 το 2013» μόνο, εξηγούσαν οι Financial Times στις 31 Ιανουαρίου σε ανάλυσή τους για την αμερικανική πολεμική βιομηχανία που πλέον έχει φτάσει στα όρια της, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία!
Βάσει πηγών της ίδιας εφημερίδας, οι μεν Javelins πιστώνονται την αποτυχία της Ρωσίας να καταλάβει το Κίεβο, τα δε Himars την εξασθένηση του ρωσικού ποσοτικού πλεονεκτήματος στο πυροβολικό και την εξαγορά χρόνου εκ μέρους της Ουκρανίας για να οργανώσει την αντεπίθεσή της στα βορειο-ανατολικά. Αμφότερα δε, παραγωγή της πολεμικής βιομηχανίας Lockheed Martin, αγοράστηκαν χάρη στην στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ προς το καθεστώς της Ουκρανίας, ύψους 18,3 δισ. δολ.! Ο πακτωλός χρημάτων από την Δύση προς την Ουκρανία έχει οδηγήσει την παραγωγή πολεμικού υλικού στις ΗΠΑ να χτυπήσει …ταβάνι, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια των υπαρχουσών γραμμών παραγωγής. Ενδεικτικά, η Lockheed από 48 Himars το χρόνο πλέον παράγει 60, κι από 2.100 Javelin πλέον παράγει 4.000.
Η αύξηση της παραγωγής εκ μέρους της πολεμικής βιομηχανίας, αρχικά για να αντικαταστήσει τα 8.500 Himars που έχουν ήδη σταλεί στην Ουκρανία κι αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο του αμερικανικού αποθέματος, αντιμετωπίζει ωστόσο ένα …ανυπέρβλητο εμπόδιο, βάσει του ίδιου ρεπορτάζ: Τον κίνδυνο να μειωθεί η ζήτηση από την αμερικανική κυβέρνηση κι έτσι η επέκταση της παραγωγικής δυναμικότητας να οδηγήσει την αμερικανική πολεμική βιομηχανία σε χρεοκοπία. «Αναλυτές του κλάδου υποστηρίζουν ότι αυτό το δίκτυο παραγωγής που εκτείνεται σε βιομηχανίες από 141 πόλεις και 16 Πολιτείες των ΗΠΑ, θα μπορούσε να δοκιμαστεί σοβαρά χωρίς μεγαλύτερη συγκεκριμένη ζήτηση από την αμερικανική κυβέρνηση», γράφει η αγγλική εφημερίδα.
Μεθερμηνευόμενο το αίτημα της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας ισοδυναμεί με μια αξίωση ή καλύτερα εκβιασμό δημιουργίας αλλεπάλληλων πολέμων στο διηνεκές, ως όρο για να καλύψει την ζήτηση της Ουκρανίας! Ένας φαύλος κύκλος αίματος των λαών!
Αναμφισβήτητη …ανακούφιση στο αδιέξοδο που προκαλεί το βραχυπρόθεσμο φρακάρισμα των γραμμών παραγωγής της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας προκάλεσε το εμπιστευτικό σημείωμα του στρατηγού της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, που αποκάλυψε το δίκτυο NBC στις 28 Ιανουαρίου όπου προβλέπει ότι ο πόλεμος με την Κίνα θα ξεσπάσει το 2025! Κάλεσε μάλιστα τις ΗΠΑ, που έχουν προαναγγείλει ότι θα εμπλακούν άμεσα κι όχι δια αντιπροσώπων εγκαταλείποντας έτσι την γραμμή της «στρατηγικής αμφισημίας», να «στοχεύσουν στο κεφάλι»!!! Μια πρόβλεψη που δεν είναι καθόλου τυχαία αν ληφθούν υπόψη οι εκλογές στην Ταϊβάν το 2024… Οι ΗΠΑ προετοιμάζουν από τώρα τον πόλεμο με την Κίνα ενισχύοντας τις φιλοαμερικανικές μιλιταριστικές τάσεις σε μια κρίσιμες χώρες της Ασίας από την Ιαπωνία ως τις Φιλιππίνες.
Τα συμφέροντα της πολεμικής βιομηχανίας είχαν το δικό τους ξεχωριστό βάρος και στην απόφαση στην από δω μεριά του Ατλαντικού για την αποστολή αρμάτων μάχης στην Ουκρανία. Το Βερολίνο δεν αποφάσισε εύκολα την αποστολή των Leopards εκεί που 80 χρόνια πριν ο γερμανικός στρατός υπέστη μια πανωλεθρία ιστορικών διαστάσεων από τον Κόκκινο Στρατό. Έθεσε ως όρο στις ΗΠΑ να ανακοινώσουν αυτές πρώτα την αποστολή των αμερικανικών αρμάτων Abrams για να αποδεχτούν το αίτημα της Ουκρανίας, η οποία -τώρα- επικαλείται τον κίνδυνο μιας μαζικής ρωσικής αντεπίθεσης την άνοιξη. Όπως κι έκαναν οι ΗΠΑ, μένοντας να αποδειχθεί κατά πόσο πράγματι θα στείλουν τα κατά κοινή ομολογία ακατάλληλα Abrams στις χιονισμένες ουκρανικές πεδιάδες ή προχώρησαν στην δήλωση μόνο και μόνο για να μην αναλάβει μόνη της η Γερμανία το βάρος της κλιμάκωσης του ΝΑΤΟϊκού πολέμου κατά της Ρωσίας.
Η αποστολή των αρμάτων μάχης στην Ουκρανία από την αδιόρθωτη Γερμανία κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν πρόκειται να αντιστρέψει την πορεία νίκης της Ρωσίας. Το μόνο που θα καταφέρουν τα γερμανικά τανκς θα είναι να οδηγήσουν σε νέα, φρικτά επίπεδα την αιματοχυσία και να παρατείνουν την διάρκεια του πολέμου, όπως τόνισε ο Κροάτης πρόεδρος Ζόραν Μιλάνοβιτς δείχνοντας ότι η αμερικανο-ευρωπαϊκή συμμαχία μόνο δεδομένη δεν πρέπει να θεωρείται.
Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Κροάτη πρόεδρο κινήθηκε και ο Βούλγαρος ομόλογός του, Ρούμεν Ραντέβ, προβλέποντας ότι η αποστολή δυτικών όπλων, που στοχεύει στη νίκη έναντι του αντιπάλου αποκλείοντας κάθε διπλωματική λύση, μπορεί να οδηγήσει σε παγκόσμια σύρραξη!
Ωστόσο, η αποστολή των γερμανικών αρμάτων μάχης Leopard στην Ουκρανία, όπως και των αμερικανικών πυραύλων, δεν ερμηνεύεται μόνο στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με την Ρωσία ή της στήριξης του κλυδωνιζόμενου καθεστώτος Ζελένσκυ. Οι πρόσφατες παραιτήσεις κι εκδιώξεις υπουργών και ανώτερων στελεχών της ουκρανικής κυβέρνησης και η κατάρριψη του ουκρανικού ελικοπτέρου στο Κίεβο που οδήγησε στον θάνατο τον υπουργό Εσωτερικών του Ζελένσκυ βεβαιώνουν ότι η χακί στολή που φοράει μόνιμα ο ουκρανός πρόεδρος έρχεται να κρύψει μια συγκόλληση απίθανων τύπων που έχουν μαζευτεί στην κυβέρνηση του Κιέβου και περιλαμβάνει από μαφιόζους και τυχοδιώκτες μέχρι «αλεξιπτωτιστές» αμερικάνους πράκτορες…
Η αποστολή των γερμανικών Leopards θα πλουτίσει την γερμανική πολεμική βιομηχανία, ενώ δίνει το πράσινο φως για την αποστολή εκατοντάδων άλλων γερμανικών αρμάτων που έχουν αγοραστεί από ευρωπαϊκές χώρες, πυροδοτώντας έτσι μια νέα κούρσα εξοπλισμών στο ΝΑΤΟ. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι η φιλοπόλεμη και φασίζουσα Πολωνία ήδη εξήγγειλε την αύξηση των πολεμικών της δαπανών στο 4% του ΑΕΠ, από 2,4% πέρυσι.
Κι εδώ, αυτό που δεν λέγεται το έγραψαν οι Financial Times, με αφορμή την αρχική διστακτικότητα της Γερμανίας να δώσει το πράσινο φως για την εξαγωγή των Leopard που έχει αγοράσει η Πολωνία στην Ουκρανία, μιας και στα συμβόλαια πώλησης προβλεπόταν ως όρος η σύμφωνη γνώμη του Βερολίνου στην περίπτωση της εξαγωγής τους από την αγοράστρια χώρα: «Η απροθυμία της Γερμανίας να εγκρίνει την επαν-εξαγωγή των γερμανικών αρμάτων στην Ουκρανία καταστρέφει την εμπιστοσύνη στον αμυντικό (sic) κλάδο της χώρας, οδηγώντας σε προειδοποιήσεις από Πολωνούς, Σλοβάκους και αξιωματούχους του κλάδου ότι μελλοντικές αγορές και η στρατιωτική συνεργασία βρίσκονται σε κίνδυνο».
Η πίεση προς το Βερολίνο πολλών εμμονικά αντιρωσικών καθεστώτων της ανατολικής Ευρώπης, όπως η Πολωνία, η Σλοβακία και οι Βαλτικές φιλο-ναζιστικές δημοκρατίες, λειτουργούν σαν μια επιπλέον πίεση έτσι ώστε να εγκαταλείψει και τις τελευταίες αναστολές του για να εμπλακεί βαθύτερα στον πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας. Ο εκβιασμός των αμερικανόδουλων καθεστώτων προς την Γερμανία είναι απλός: Ή δίνετε το πράσινο φως για τα άρματα Leopard ή τις επόμενες παραγγελίες αρμάτων μάχης δεν θα τις πάρει η γερμανική Rheinmentall με έδρα το Ντύσελντορφ, αλλά οι ανταγωνιστές της: Η γαλλική κοινοπραξία που παράγει τα Leclerc και η βρετανική που παράγει τα Challenger 2. Σε αυτό το πλαίσιο τα οικονομικά συμφέροντα και δη αυτά της πολεμικής βιομηχανίας, με κέντρο την Ουκρανία, αποκτούν προτεραιότητα, συμπληρώνοντας τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Δύσης που προκρίνουν αν όχι την ήττα, τουλάχιστον την εξάντληση και το κόντεμα της Ρωσίας.
Η εμμονή δε των Ουκρανών με τα Leopard δεν μπορεί να εξηγηθεί αν δεν ληφθεί υπόψη μια ιδιαιτερότητα των γερμανικών αρμάτων μάχης: ότι αποτελούν πρωτίστως εξαγώγιμο είδος και μόνο ένα μικρό μέρος από τα 2.000 περίπου άρματα βρίσκεται στην Γερμανία. Όπως μάλιστα φαίνεται στον συνημμένο πίνακα από το γερμανικό περιοδικό Spiegel, που κρίνει ότι τα γερμανικά άρματα θα αλλάξουν τους όρους του παιχνιδιού, η Ελλάδα είναι η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό Leopard! Δίνοντας επομένως το πράσινο φως η Γερμανία για την αποστολή τους, η παράδοση 14 γερμανικών αρμάτων δεν έχει καμία σημασία. Το αποφασιστικό στοιχείο είναι ότι το πράσινο φως μεταφέρεται σε όλα τα Γενικά Επιτελεία των κρατών μελών του ΝΑΤΟ να στείλουν θεωρητικά, ακόμη και τα 2.000 άρματα που έχουν αγοράσει. Τουλάχιστον οι μαριονέτες του Κιέβου θα μπορούν ελεύθερα να πιέζουν, ελπίζοντας να συγκεντρώσουν μια μεγάλη δύναμη πυρός.
Καθοριστικό ρόλο στην αποστολή αρμάτων μάχης στην Ουκρανία διαδραμάτισε ο Εμμανουέλ Μακρόν, που ζήλωσε τη δόξα του Φιλίπ Πεταίν στην γερμανοδουλεία. Η Γαλλία ήταν η πρώτη χώρα που ανακοίνωσε την αποστολή ελαφρών αρμάτων στην Ουκρανία, αδυνατώντας ακόμη να καταπιεί την εξευτελιστική της ήττα από τους ρώσους μισθοφόρους της Βάγκνερ στο Μαλί και δευτερευόντως στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, την Μπουρκίνα Φάσου, την Ακτή Ελαφοντοστού, ακόμη και την Λιβύη.
Η σύγκρουση Γαλλίας και Ρωσίας στην Αφρική, παρότι περνάει κάτω από τα ραντάρ, έχει λάβει ασυνήθιστες διαστάσεις με την Ρωσία να αποτυπώνει ακόμη και σε animation τον επιτυχημένο πόλεμο (δια αντιπροσώπων) που διεξάγει εναντίον της Γαλλίας η οποία επιχειρεί να επανασυστήσει τα απομεινάρια της παλιάς αποικιοκρατίας, με νέους ιμπεριαλιστικούς φυσικά όρους.
Στην Ουκρανία επομένως η Γαλλία επιχειρεί να κερδίσει ό,τι χάνει σε κύρος από την Ρωσία στην Αφρική.
Καμάρωνε μάλιστα στις αρχές Ιανουαρίου ότι «ήταν η πρώτη φορά που θα δοθούν στον ουκρανικό στρατό δυτικά άρματα μάχης». Πρόκειται για τα AMX 10 που την δεκαετία του ’70 χαρακτηρίζονταν και ήταν τότε «tank killer». Για την αγορά τους οι Ουκρανοί θα καταβάλουν στην Γαλλία 200 εκατ. ευρώ που προέρχονται από την «βοήθεια» της Γαλλίας. Φαίνεται κι εδώ η τεράστια χρησιμότητα της δυτικής «αλληλεγγύης» προς την Ουκρανία, καθώς επιταχύνει την πώληση πολεμικού υλικού με πόρους είτε προερχόμενους από τους ευρωπαίους φορολογούμενους, είτε από τον προϋπολογισμό της Ουκρανίας.
Η Γαλλία συνεχίζει να λειτουργεί σαν πολιορκητικός κριός εναντίον της Ρωσίας με αφορμή το νέο αίτημα των Ουκρανών τυχοδιωκτών: να προμηθευτούν σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη. Ενώ ο Μπάιντεν αρνήθηκε να στείλει F-16, δηλώνοντας ένα ξερό «όχι», όπως και ο Σολτς, η Γαλλία μόλις την 1η Φεβρουαρίου δήλωσε πρόθυμη να στείλει δικά της Mirage. Ακόμη κι αν ευσταθεί ότι η κατηγορία του Politico, πώς η Γαλλία βιάζεται να ξεφορτωθεί τα Mirage στέλνοντας τα στην Ουκρανία, ώστε η πολεμική της αεροπορία να αποτελείται 100% από Rafale, το γαλλικό φιλί ζωής στην ουκρανική αεροπορία θα επιμηκύνει χρονικά τον πόλεμο και θα αυξήσει το κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Χωρίς μάλιστα να αλλάξει το αποτέλεσμα που θα είναι η νίκη της Ρωσίας, μιας και δε χρειάζονται σπουδές στη Σχολή Πολέμου για να γίνει αντιληπτό ότι άρματα δεν δρουν μόνα τους στο πεδίο της μάχης… Επιφέρουν πλήγματα, προκαλούν απώλειες, καθυστερούν σχέδια αλλά δεν φέρνουν την νίκη.
Το σημαντικότερο ωστόσο είναι άλλο. Αιτία του πολέμου ήταν το δίκαιο αίτημα της Ρωσίας να παραμείνει η χούντα της Ουκρανίας αποστρατιωτικοποιημένη κι εκτός του ΝΑΤΟ. Η πρώτη απάντηση των κρατών μελών του ΝΑΤΟ στην επέμβαση της Ρωσίας ήταν η αποστολή αυστηρά αμυντικού υλικού, όπως κράνη και αλεξίσφαιρα γιλέκα. Φτάνουμε ωστόσο ένα σχεδόν χρόνο μετά να αποστέλλονται πυρομαχικά απ’ όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, ενώ εξετάζεται ακόμη και η αποστολή πολεμικών αεροσκαφών, που είναι σε θέση να επιχειρήσουν βαθιά στην ρωσική ενδοχώρα!
Η πορεία κλιμάκωσης που έχει επιλέξει το ΝΑΤΟ καθιστά θέμα χρόνου όχι μόνο την αποστολή στρατού, που θα επιχειρεί επίσημα και δημόσια με τα εθνόσημα των κρατών μελών του ΝΑΤΟ, αλλά και η εμπλοκή του ίδιου του ΝΑΤΟ. Βρισκόμαστε έτσι μπροστά σε μια κλιμάκωση την κύρια κι αποκλειστική ευθύνη της οποίας φέρουν οι Αμερικάνοι, που προκάλεσαν τον πόλεμο χρησιμοποιώντας ως μπροστάρη τον Ζελένσκυ κι έκτοτε ρίχνουν ολοένα και περισσότερο λάδι στη φωτιά. Αξίζει μάλιστα να προσέξουμε ότι όσο βλέπουν την άνευ όρων ανάμειξη των Ευρωπαίων στον πόλεμο της Ουκρανίας, τόσο οι ίδιοι μένουν απ’ έξω αφήνοντας τους Ευρωπαίους να βγάλουν τα …κάστανα από την φωτιά.
Υπέρ της ειρήνης οι λαοί!
Απέναντι σε αυτή την δυστοπία, ελπίδες δημιουργεί η στάση των λαών της Ευρώπης. Έρευνα που διεξήχθη σε 9 χώρες έδειξε ότι η πλειοψηφία (48%) τάσσεται υπέρ ενός γρήγορου τέλους στον πόλεμο, ακόμη κι αν η Ουκρανία χάσει εδάφη. Ενάντια στο ενδεχόμενο θυσιών που θα επισπεύσουν την ειρήνη τάσσεται εάν πολύ μικρότερο ποσοστό της τάξης του 31%. Τα υψηλότερα ποσοστά υπέρ της όσο το δυνατόν γρηγορότερης λήξης του πολέμου απαντώνται σε Αυστρία (64%), Γερμανία (60%), Ελλάδα (54%) και Ιταλία, Ισπανία (50%).
Ελλάδα και Ιταλία επίσης αποδοκιμάζουν κατά πλειοψηφία την αποστολή πολεμικού υλικού στον Ζελένσκυ: 60% στην Ελλάδα και 50% στην Ιταλία απορρίπτουν την αποστολή πολεμικού υλικού, ενώ θετικά διάκειται μόνο το 38% σε κάθε χώρα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η στάση των Ελλήνων απέναντι στις κυρώσεις της Ρωσίας, καθώς μόνο το 29% τις εγκρίνει! Η μειοψηφία τις εγκρίνει επίσης στην Αυστρία (33%) και την Ιταλία (38%).
Η φιλειρηνική στάση των Ευρωπαίων ισοδυναμεί με την απόρριψη της γραμμής που ακολουθούν σύσσωμες σχεδόν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες στοιχίζονται πίσω από την φιλοπολεμική – εμπρηστική γραμμή του ΝΑΤΟ. Οι λαοί απορρίπτουν τον πόλεμο κι επιλέγουν την ειρήνη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου