Πριν ξεκινήσουμε να συζητάμε το οτιδήποτε, θέλουμε να επαναλάβουμε τα συλλυπητήριά μας στις οικογένειες των δύο στελεχών της Πολεμικής Αεροπορίας, απαιτώντας παράλληλα απόλυτη διαλεύκανση των αιτών του «ατυχήματος».
Ο θάνατος των δύο πιλότων με την πτώση του Phantom F-4 αποκαλύπτει καθημερινά αφενός την επικίνδυνη και εγκληματική όψη της ελληνικής επιθετικότητας-επεκτατικότητας μέσω των πολέμων που συμμετέχει και των ασκήσεων-εκπαιδεύσεων όπου οφείλει να διεξάγει σε αυτό το πλαίσιο και αφετέρου την τρομακτική απόσταση της διαχείρισης των θανάτων που συμβαίνουν στο στράτευμα από την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και το ελληνικό αστικό κράτος.
Τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν τις τελευταίες μέρες τα ελληνικά Μ.Μ.Ε., η πολιτική ηγεσία και το στρατιωτικό επιτελείο για τον τραγικό θάνατο των δύο νέων δείχνουν με τον πιο αισχρό και απάνθρωπο τρόπο πότε ένας θάνατος χρήζει προσοχής.
Οι θάνατοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολιτικά, ηρωοποιώντας τους σκοτωμένους, ανακηρύσσοντάς τους αθάνατους και κηδεύοντάς τους με τιμές ανώτατων αξιωματικών (αντιπτέραρχοι) και με σημαίες «ντουρώνοντας» παράλληλα την εθνική συνείδηση και ενότητα, ουσιαστικά εκπέμπουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα:
όσοι σκοτώνονται πάνω στο «καθήκον», κατά την πολεμική προετοιμασία του ελληνικού κράτους για την υπεράσπιση των κερδών των ολιγαρχών της χώρας και των συμμάχων τους (Η.Π.Α.-ΝΑΤΟ-Ε.Ε.), όσοι δίνουν τη ζωή τους για το αξιόμαχο αυτού του στρατού τότε θα τιμώνται ως εθνικοί ήρωες.
Για τους υπόλοιπους που χάνουν τη ζωή τους μέσα στο στράτευμα και δεν πληρούν τα παραπάνω κριτήρια η απόκρυψη και το «κουκούλωμα» του θανάτου είναι η μοίρα που τους επιφυλάσσουν όλοι αυτοί που υποκριτικά θρηνούν.
Το τελευταία παράδειγμα, μεταξύ άλλων πάμπολλων, είναι η αυτοκτονία του 19χρονου σμηνίτη εν ώρα υπηρεσίας τον Δεκέμβριο στη βάση της Π.Α. στο Άκτιο.
Ακόμα αναμένουμε το Γ.Ε.Α. να διαλευκάνει τα αίτια της υπόθεσης, όπως υποσχέθηκε με την ανακοίνωση του θανάτου.
Η στάση, βέβαια, αυτή είναι απολύτως λογική αν λάβουμε υπ’ όψιν όσα δημοσιεύσαμε το προηγούμενο διάστημα.
Συγκεκριμένα αναφέραμε τα εξής:
«Το τελευταίο διάστημα τα μέτρα έχουν αυξηθεί και στην συγκεκριμένη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας επικρατεί ένα Παραλογισμός. Καλλιεργείται κλίμα γενικευμένης ανασφάλειας και οι σμηνίτες τρομοκρατούνται ότι αν δεν αντεπεξέλθουν στα νέα αναβαθμισμένα καθήκοντα τους και στις υπηρεσίες, θα τιμωρηθούν.
Η Πίεση είναι πρωτόγνωρη και εξαιρετικά μεγάλη.
Μάλιστα, οι γονείς καταγγέλλουν ότι ανώτερος Αξιωματικός όχι μόνο επιτίθεται συστηματικά και απειλεί τους σμηνίτες, αλλά με την υπηρεσιακή του συμπεριφορά προκαλεί προβλήματα και απίστευτο Άγχος. Οι γονείς αναφέρουν ότι κάνει το βράδυ εφόδους στους σκοπούς χρησιμοποιώντας το προσωπικό του όχημα και έχοντας σβησμένα φώτα, αποσκοπώντας στον αιφνιδιασμό τους, προσδοκώντας το λάθος και την Τιμωρία τους.
Μάλιστα, τονίζουν ότι πολλές φορές τους λέει λάθος συνθηματικά για να τους μπερδέψει, κάτι που βεβαίως δεν παραδέχεται.
Όλα αυτά αποτελούν το απόγειο της χείριστης συμπεριφοράς του.»
Όλα τα παραπάνω, συνδέονται με την αναβάθμιση της βάσης του Ακτίου σε χώρο όπου αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις θα σταθμεύουν μόνιμα για τον καλύτερο νατοϊκό έλεγχο της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.
Ο θάνατος ενός φαντάρου μέσα σε συνθήκες ψυχολογικής και σωματικής πίεσης από τον στρατό, σίγουρα δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης, αλλά αντιθέτως η έκταση αυτού του τραγικού γεγονότος θα έπληττε το κύρος της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας. Αντιλαμβανόμενοι τις ευθύνες που φέρουν για τους θανάτους που προκαλούνται από την πίεση της πολεμικής προετοιμασίας, από τις απαιτήσεις της ηγεσίας και των συμμάχων για ένταση σε όλα τα επίπεδα της στρατιωτικής ζωής, επιλέγουν να καλύψουν το θάνατο ενός 19χρονου παιδιού που πήγε να κάνει τη θητεία του.
Η πολεμοκαπηλεία, ως δόγμα, οφείλει να διαχωρίζει τους θανάτους σε χρήσιμους και επικίνδυνους και να τους χρησιμοποιεί αναλόγως.
Αυτό το δόγμα που χρησιμοποιεί τη ζωή και το θάνατο για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της εγχώριας και ξένης αστικής τάξης, οφείλουμε να το διαλύσουμε.
Γι’ αυτό ένα αντιπολεμικό κίνημα με βασικό σύνθημα το μπλοκάρισμα της πολεμικής μηχανής είναι το απολύτως αναγκαίο για να βάλει τέλος στους θανάτους, για να βάλει πλάτη στους φτωχούς.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
diktiospartakos.blogspot.com
Κάνεις λάθος μόνο για αξιωματικούς ισχύει στους υπόλοιπους είναι τσουβαλι και μια τρύπα και τελος
ΑπάντησηΔιαγραφή