«Όχι στους πολέμους – Σταματήστε την τρέλα των όπλων – Διαμορφώστε το μέλλον ειρηνικά και δίκαια»
Κάτω από αυτό το σύνθημα, 130 προσωπικότητες από το συνδικαλιστικό κίνημα, ακτιβιστές από το κίνημα της ειρήνης και μέλη του κοινοβουλίου κάλεσαν σε συγκέντρωση στις 25 Νοεμβρίου ενάντια στη γερμανική κυβέρνηση και την πολιτική του «ανεμπόδιστου επανεξοπλισμού». Τα 85,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε στρατιωτικές δαπάνες για το 2024 είναι τα μεγαλύτερα στην ιστορία της Γερμανίας και συνοδεύονται από δραματικές περικοπές στη χρηματοδότηση για την υγεία, τις υποδομές κ.λπ., τον πληθωρισμό και τις πραγματικές απώλειες μισθών...
Περισσότερα από 20.000 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Ήταν ένα συλλαλητήριο αντίστασης ενάντια στις φιλοπόλεμες και κοινωνικά καταστροφικές πολιτικές της κυβέρνησης Scholz. Ο θυμός και η αγανάκτηση εκφράστηκαν επίσης πολύ εντυπωσιακά με τις κραυγές και τα χειροκροτήματα κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου.
Το κεντρικό αίτημα όλων των ομιλητών και σε πολλά πανό ήταν:
«Άμεση κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή», «Άρση του αποκλεισμού της Γάζας». Άλλα πανό ή αφίσες έγραφαν: "Όχι δισεκατομμύρια για επανεξοπλισμό – 100 δις για σχολεία, νοσοκομεία, το κλίμα», «Σταματήστε τον κοινωνικό πόλεμο εναντίον του λαού».
Οι συνδικαλιστές συνάδελφοι από διάφορες περιοχές της Γερμανίας προέρχονταν από τα συνδικάτα ver.di, GEW, IG Metall, IG BAU...με σημαίες και πανό όπως: «Όχι στον πόλεμο – ναι στο κοινωνικό κράτος». Οι συνάδελφοι επέκριναν έντονα το γεγονός ότι οι ηγέτες των συνδικάτων αρνήθηκαν να καλέσουν τη συγκέντρωση.
Στην αρχή της πορείας, ο Ράινερ Μπράουν κατέστησε σαφές ότι ο πόλεμος και ο επανεξοπλισμός ακολουθούνται από κοινωνικό πόλεμο:
«Αυτός ο κοινωνικός πόλεμος εναντίον του λαού πρέπει να τερματιστεί».
Η Sahra Wagenknecht τηλεφώνησε επίσης και μίλησε στην αρχή. Άσκησε δριμεία κριτική στην πολεμική πολιτική της κυβέρνησης Scholz. Ο υπουργός Άμυνας απαιτεί η Γερμανία να γίνει ξανά κατάλληλη για πόλεμο: «Η Γερμανία θέλει να κυριαρχήσει ξανά στην τέχνη του πολέμου!».
Μετά από την ανατροπή των σκιωδών προϋπολογισμών από το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο, επανήλθε η συζήτηση για αποταμίευση, αποταμίευση για τα «φτωχά παιδιά, τους ανέργους, τους συνταξιούχους». 90 δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς θα παραδοθούν σε κατασκευαστές όπλων, «ενώ σε αυτή τη χώρα υπάρχει έλλειψη από χιλιάδες δασκάλους, νοσοκομεία κλείνουν και οι υποδομές σαπίζουν." Αυτά τα 90 δισεκατομμύρια, "μπορείς να τα σώσεις."
Μια μέρα πριν την απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου, της Γερμανίας, οι παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία διπλασιάστηκαν, αλλά ο λαός της Ουκρανίας δεν έχει ανάγκη περισσότερα όπλα, αλλά ειρήνη.
Η Sahra Wagenknecht πήρε ξεκάθαρη στάση ενάντια στις πολιτικές της γερμανικής κυβέρνησης στο πλευρό της κυβέρνησης Netanyahu. Συγκλονίστηκε από τις θηριωδίες της Χαμάς στο Ισραήλ: «Τίποτα, καμία αδικία σε αυτόν τον κόσμο, δεν δικαιολογεί τέτοια εγκλήματα». «Αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την υποστήριξη της γερμανικής κυβέρνησης στον «απερίσκεπτο πόλεμο» του Ισραήλ. Θα έπρεπε να είμαστε εξίσου συγκλονισμένοι από τον ανελέητο βομβαρδισμό στη Λωρίδα της Γάζας.» «Ο πόλεμος πρέπει να σταματήσει».
«Εμείς οι Γερμανοί ειδικά έχουμε μια ιδιαίτερη ευθύνη για την εβραϊκή ζωή ... Και έχουμε ευθύνη να υπερασπιστούμε το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ χωρίς αν και αλλά. Αλλά αυτή η ευθύνη δεν μας υποχρεώνει να ξεπλύνουμε και να υποστηρίξουμε τον απερίσκεπτο πόλεμο της κυβέρνησης Νετανιάχου ως αυτοάμυνα». «Αυτή η κλιμάκωση του πολέμου δεν προστατεύει, αλλά θέτει σε κίνδυνο τις εβραϊκές ζωές." Αυτά οι βόμβες ενισχύουν την ισλαμική τρομοκρατία, ό τρόμο. "Αυτό είναι το λογικό». «Αυτό είναι και το μάθημα των πολέμων σε Αφγανιστάν και Ιράκ.
Η Iris Hefets της Ένωσης «Εβραϊκή Φωνή» εξήγησε ότι έφυγε από το Ισραήλ πριν από 21 χρόνια εξ αιτίας των μιλιταριστικών πολιτικών του. Καταδικάζει έντονα τη δυσφήμιση στα μέσα ενημέρωσης, τα οποία κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να καταπνίξουν κάθε φωνή κατά του πολέμου: «Όποιος υποστηρίζει την κατάπαυση του πυρός, κατηγορείται ως συμπαθών τον Πούτιν ή τη Χαμάς». Η κυβερνητική εκστρατεία δυσφήμισης, η οποία δαιμονοποιεί κάθε κριτική της κυβέρνησης Νετανιάχου ως «αντισημιτισμό», προκαλεί κλίμα εκφοβισμού. Η Iris Hefets, για παράδειγμα, επισημαίνει ότι ο ιστορικός Ilan Pappé και ο πολιτικός επιστήμονας Norman Finkelstein του Ιδρύματος Rosa Luxemburg είναι ανεπιθύμητοι ως «αντισημίτες» λόγω της έντονης κριτικής τους για την ισραηλινή πολιτική.
Η Nadija Samour, μια Παλαιστίνια δικηγόρος, απηύθυνε μια πικρή κατηγορία εναντίον της κυβέρνησης Scholz. «Ζούμε σε μια Γερμανία στην οποία η άνευ όρων αλληλεγγύη με τα εγκλήματα πολέμου και τη γενοκτονία είναι κρατικό δίκαιο ». Επεσήμανε τις μαζικές επιθέσεις κατά της ελευθερίας της έκφρασης και της διαδήλωσης. «Μόνο στο Βερολίνο απαγορεύτηκαν όλες οι διαδηλώσεις των Παλαιστινίων με γενικό νόμο τον Οκτώβριο». Υπάρχουν νομικές κατηγορίες έναντι 1000 ατόμων γιατί «ήθελαν να ασκήσουν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα συνάθροισης.... Ήταν η καθημερινές αδάμαστες συγκεντρώσεις στο Sonnenallee που τελικά κατάφεραν να σπάσουν την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Ήταν η αλληλεγγύη 10.000 Βερολινέζων και διεθνιστών που αγωνίστηκαν για το δικαίωμα ύπαρξης των Παλαιστινίων. Ακόμη και σήμερα, εδώ σε αυτή τη διαδήλωση, είναι σημαντικό να απαιτήσουμε δυνατή και ξεκάθαρη αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό».
Διεθνής απόηχος της διαδήλωσης.
Η οργανωτική επιτροπή της ειρηνευτικής διαδήλωσης έλαβε πολυάριθμα χαιρετιστήρια μηνύματα όχι μόνο από όλη τη Γερμανία – ειδικά από τη συνδικαλιστική βάση, αλλά και από πολλές χώρες στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Ασία και την Αφρική, συμπεριλαμβανομένων των Τζέρεμι Κόρμπιν και Νόαμ Τσόμσκι. Στη Μεγάλη Βρετανία, Βουλγαρία, Κροατία, Σερβία, Ισπανία (συμπεριλαμβανομένων Μπιλμπάο, Βαλένθια και Βαρκελώνη), Γαλλία, Νορβηγία, Ιρλανδία, Βέλγιο και Ρουμανία, δράσεις αλληλεγγύης με τη διαδήλωση μας πραγματοποιήθηκαν στο Βερολίνο. Άλλοι χαιρετισμοί προέρχονται από την Πολωνία, την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Δανία, τις Φιλιππίνες, τη Νότια Αφρική, τη Ρωσία, Νορβηγία και Αυστρία.
Αυτοί ήταν οι ομιλητές στην ειρηνευτική διαδήλωση.
Reiner Braun (για τους εμπνευστές της διαδήλωσης), Petra Erler (πρώην επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπςή για τις «Επιχειρήσεις και τη Βιομηχανία»), Ates Gürpinar Πρόεδρος Die Linke, Ίρις Χέφετς (Εβραϊκή φωνή για μια Δίκαιη Ειρήνη στη Μέση Ανατολή), Nadija Samour (Γερμανοπαλαιστίνια δικηγόρος), Καθ. Dr. Gabriele Krone-Schmalz (συγγραφέας, δημοσιογράφος), Michael Müller (πρώην Υφυπουργός στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, πρώην MdB, Πρόεδρος Nature Friends), Dr. Michael von der Schulenburg (διπλωμάτης, Βοηθός Γενικός Γραμματέας του Γραμματέα του ΟΗΕ), Δρ. Sahra Wagenknecht (MdB, BSW). Οι Jutta Kausch-Henken και Wiebke Diehl συντόνισαν την κινητοποίηση.
Μήνυμα Βέλγων
Η επιτροπή "Stop the wars! Stop the social wars!" πραγματοποίησε μια διάσκεψη στις 22 Νοεμβρίου με τον Ludo Ο Brabander, εκπρόσωπο του φλαμανδικού κινήματος ειρήνης "VREDE" (Ειρήνη) και ο Henning Frey, συνδικαλιστής από το GEW στην Κολωνία, οικοδομήσαμε πάνω στην συντριπτική επιτυχία των εθνικών διαδηλώσεων για την υπεράσπιση της Παλαιστίνης στις 11 Νοεμβρίου στις Βρυξέλλες - η ιστορική ημερομηνία της ανακωχής του πολέμου 1914-18 - που ζητήθηκε από τους Βέλγους ηγέτες ομοσπονδιακών συνδικάτων.
Η επιτροπή μας συμμετέχει ιδιαίτερα στη Συμμαχία της Λιέγης για την Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη, και στις δύο διαδηλώσεις και άμεσες ενέργειες.
Στο εγγύς μέλλον θα πραγματοποιηθεί στο αεροδρόμιο εδώ στη Λιέγη ενέργειες άμεσου εμπάργκο στις αποστολές όπλων στο Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων αυτών μέσω τράνζιτ,
Στεκόμαστε μαζί σας στη διαδήλωση στις 25 Νοεμβρίου και πιστεύουμε ότι θα οργανώσετε και εσείς στοχευμένες δράσεις αλληλεγγύης για τον παλαιστινιακό λαό.
Luc Bertrand
Μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Συνδέσμου
Αγαπητοί σύντροφοι,
Όταν εμείς θα διαμαρτυρόμαστε ή θα κάνουμε πορεία ενάντια στον πόλεμο και τον κοινωνικό πόλεμο στις χώρες «σας», θα διαμαρτυρόμαστε εδώ, στη Ρουμανία.
Αυτό είναι το πνεύμα της αλληλεγγύης της εργατικής τάξης. Αλληλεγγύη πέρα από τα σύνορα του έθνους-κράτους. Σας χαιρετίζουμε και είμαστε αλληλέγγυοι μαζί σας, όπως κι εσείς είστε αλληλέγγυοι μαζί μας.
Όπως παρατηρήσαμε την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε, άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ξεσηκώνονται ενάντια στον πόλεμο. Το ίδιο και στη Ρουμανία. Παρόλο που από το 2020 οι διαδηλώσεις παρακολουθούνται έντονα και οι πολιτικοί «μας» προσπαθούν να τις καταπνίξουν με μεθόδους εκφοβισμού: «υποδηλώνοντας» ότι ορισμένες διαμαρτυρίες μπορεί να χρειαστεί να είναι ιδιωτικές και στη συνέχεια ασκώντας πίεση στους διοργανωτές να επιτρέψουν μόνο σε περιορισμένο αριθμό ατόμων να συμμετάσχουν στη διαμαρτυρία, συκοφαντώντας τους διαμαρτυρόμενους ως δράση χούλιγκαν κ.λπ., οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να συγκεντρώνονται ενάντια στον πόλεμο και τις επιθέσεις σε όλο τον κόσμο.
Πόλεμοι και επιθέσεις στους οποίους συμμετέχει η χώρα «μας» στέλνοντας και πουλώντας όπλα.
Για αυτή τη διαμαρτυρία στις 25, καταφέραμε να συγκεντρώσουμε μέρος μιας Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας και μερικές άλλες οργανώσεις που κατανοούν πώς η χώρα «μας» συμμετέχει στον πόλεμο στην Ουκρανία και την κατάσταση στην Παλαιστίνη.
Αναμένουμε να μας συνοδεύσουν μερικές εκατοντάδες άτομα στην εκδήλωση. Δυστυχώς, δεν μπορέσαμε να συγχρονιστούμε με την Παλαιστινιακή κοινότητα (με την οποία ως μέρος της Επιτροπής κατά του Πολέμου – έχουμε πολύ καλές σχέσεις με) και θα γίνουν δύο συγκεντρώσεις κατά του πολέμου σχεδόν ταυτόχρονα.
Μετά την εκδήλωση, σχεδιάζουμε να διοργανώνουμε το τελευταίο Σάββατο κάθε μήνα μια συνάντηση για τον πόλεμο, για τον ιμπεριαλισμό. Τι είναι ιμπεριαλισμός, ποιες χώρες είναι ιμπεριαλιστικές κ.λπ. Για να κρατήσει τον κόσμο συσπειρωμένο ενάντια στον πόλεμο.
Εχοντας αυτό κατά νου, Σας χαιρετίζουμε και είμαστε αλληλέγγυοι μαζί σας.
Επιτροπή κατά του πολέμου στη Ρουμανία.
Ομιλία αλληλεγγύης της Πολωνίας στη διαδήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Συνδέσμου «Ενάντια στον πόλεμο - ενάντια στον κοινωνικό πόλεμο», Βερολίνο, 25 Νοεμβρίου
Οι Πολωνοί –και ιδιαίτερα οι Πολωνοί πολιτικοί– λένε «ανοίξαμε τα σπίτια και τις καρδιές μας στους Ουκρανούς» – και είναι αλήθεια. Με 17 εκατομμύρια Ουκρανούς πρόσφυγες να περνούν τα σύνορα από τις 24 Φεβρουαρίου του 2022, δεν είχαμε –και δεν έχουμε– καταυλισμούς προσφύγων: άνθρωποι που φεύγουν από εμπόλεμη ζώνη ζούσαν σε ξενοδοχεία, ξενώνες, κοιτώνες, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα αλλά και ιδιωτικές κατοικίες, όπου προσκλήθηκαν από Πολωνούς. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά σε αυτή την τεράστια φιλοξενία: και είναι εντελώς παράλογες προσδοκίες.
Περιμένουμε από τους Ουκρανούς «να κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο» – και ως νίκη εννοούμε την ολοκληρωτική ήττα της Ρωσίας. ανακτώντας όλα τα κατακτημένα εδάφη, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας. Και η «ειρήνη» έχει γίνει μια άσεμνη λέξη. Οι Πολωνοί λένε – από τα μέσα ενημέρωσης, πολιτικοί και ειδικοί από όλες τις πλευρές του πολιτικού φάσματος – ότι κάθε έκκληση για ειρηνευτικές συνομιλίες «παίζει στην Ορχήστρα του Κρεμλίνου». Ότι όλοι όσοι είναι έστω και λίγο δύσπιστοι για τις πιθανότητες συνολικής νίκης της Ουκρανίας είναι πράγματι φιλορώσοι.
Στα πολωνικά μέσα ενημέρωσης, οι άνθρωποι που πεθαίνουν και στις δύο πλευρές αυτής της σύγκρουσης έχουν διαφορετικές αξίες: θρηνούμε Ουκρανούς που πεθαίνουν, ιδιαίτερα πολίτες, αλλά οι ετοιμοθάνατοι Ρώσοι στρατιώτες λέγεται ότι έχουν «εκκαθαριστεί», κάτι που φαίνεται να είναι αιτία για εορτασμούς. Και όταν πρόκειται για άμαχα θύματα – κάθε κριτική για τις ενέργειες της ουκρανικής πλευράς είναι αίρεση.
Όταν, τον Αύγουστο του 2022, η Διεθνής Αμνηστία δημοσίευσε μια έκθεση που ανέφερε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις είχαν μια στρατηγική εγκατάστασης σε πολιτικά κτίρια και διεξαγωγή επιθέσεων από κατοικημένες περιοχές, που συνέβαλαν στην αύξηση των θυμάτων - η οργή ήταν ευρέως διαδεδομένη, αλλά στόχευε την Διεθνή Αμνηστία. Όπως είπε ένας από τους ειδήμονες: «Η αμνηστία σκατά η ίδια».
Αυτός ο ενθουσιασμός υπέρ του πολέμου έχει πολύ απτές οικονομικές συνέπειες: η αξία της πολωνικής στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία έφτασε τα 3 δισ. ευρώ. Κάτι που δεν είναι πολύ, δεδομένου ότι οι στρατιωτικές δαπάνες της Πολωνίας το 2023 ήταν πάνω από 30 δισεκατομμύρια ευρώ. Το επόμενο έτος θα είναι 36 δις. Ξοδεύουμε περισσότερο από το 4 τοις εκατό του ΑΕΠ στον στρατό – και είμαστε περήφανοι για αυτό.
Δεν υπάρχει πολιτικό κόμμα στην Πολωνία που να έχει τη γενναιότητα να πει: είναι πάρα πολύ. Δεν υπάρχει καν ένα πολιτικό κόμμα στα αριστερά που να πει : όταν τελειώσει ο πόλεμος θα πρέπει να επανεξετάσουμε το επίπεδο των στρατιωτικών δαπανών. Η Πολωνική υγειονομική περίθαλψη βρίσκεται σε βαθιά κρίση, δάσκαλοι στα δημόσια σχολεία παίρνουν τον κατώτατο μισθό. Ακόμα κι έτσι, η πολωνική κοινή γνώμη υποστηρίζει τις τεράστιες δαπάνες όπλων. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση μόνο το 12,3% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι η κυβέρνηση πρέπει να εγκαταλείψει τις τεράστιες αγορές όπλων.
Πιστεύουμε, ωστόσο, ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της εκτεταμένης προπαγάνδας υπέρ του πολέμου και της απουσίας φωνών που να διαφωνούν. Γι' αυτό έχει μεγάλη τόσο μεγάλη σημασία η εισαγωγή μιας εναλλακτικής αφήγησης στον πολωνικό πολιτικό λόγο. Εμείς πρέπει να διεκδικήσουμε ξανά τη λέξη «ειρήνη». Πιστεύουμε ότι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Συνδέσμου «Εναντίον του πολέμου - κατά του κοινωνικού πολέμου» μπορεί να είναι το απαραίτητο πρώτο βήμα.
Χαιρετισμός του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου για τη Delphi Initiative (DefendDemocracy.Press) και της Βαγγελιώς Σωτηροπούλου από την «αντι-ΝΑΤΟ Δράση»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου