▸Ανοχή στην κλιμάκωση της μισαλλόδοξης προπαγάνδας από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία
Η ανοχή από το Γ΄ Σώμα Στρατού, την 1 η Στρατιά και το ΓΕΣ στην συμπεριφορά που επιδεικνύει συνεχώς αξιωματικός που υπηρετεί στη Διεύθυνση Πυροβολικού συνεχίζεται. Με αποτέλεσμα ο συγκεκριμένος αξιωματικός να αποθρασύνεται όλο και περισσότερο.
Πρόσφατα προχώρησε σε ομιλία προς το προσωπικό βγαλμένο μέσα από το αισχρό δημιούργημα Ο Αγών του ναζί Αδόλφου Χίτλερ. Σοκαρισμένοι, φαντάροι και κατώτερα στελέχη δεν πίστευαν αυτά που άκουγαν. Και όμως όσα θα περιγράψουμε αποτελούν συνέχεια και κλιμάκωση της ναζιστικής προπαγάνδας που διαδίδεται στο Γ΄ Σώμα Στρατού, στις 194 και 193 MLRS, και όχι μόνο…
Στην ομιλία του ο αξιωματικός τόνισε ότι το μπούλινγκ στα σχολεία κάνει καλό και είναι αναγκαίο γιατί έτσι η κοινωνία επανέρχεται στον σωστό ρυθμό ανάπτυξης, καθώς κυριαρχεί ο πιο ισχυρός και ο αδύνατος, αυτός ο ανασταλτικός παράγοντας για την εξέλιξη του κοινωνικού συνόλου, περιθωριοποιείται! Το σεμινάριο άθλιων ναζιστικών αντιλήψεων και η ανάλυση περί ευγονικής συνδυάστηκαν με μια περιγραφή της κατάστασης στις στρατιωτικές σχολές.
Ειπώθηκε ότι λόγω της δυναμικής της Μεταπολίτευσης, μέχρι το 1999 υπήρξε μια κάμψη των καψονιών στις παραγωγικές σχολές, κάτι που αναβαθμίζεται όμως τα τελευταία χρόνια. Ο αξιωματικός δήλωσε ότι τον ίδιο τα καψόνια τον βοήθησαν στην οικογενειακή και υπηρεσιακή του πορεία… Μέσα από το καψόνι, ο ίδιος συνειδητοποίησε τη δύναμη και αντοχή του, μπόρεσε να ενσωματωθεί ομαλά και να γνωρίσει την «προστασία» των βασανιστών σπουδαστών των μεγαλύτερων ετών, μέχρι να έρθει η σειρά του για να αναλάβει καθήκοντα βασανιστή. Θεωρεί λοιπόν ότι αυτή η εναλλαγή θύμα/θύτη δημιουργεί ισχυρούς χαρακτήρες και δεσμούς μεταξύ των αξιωματικών.
Κανείς δεν ανοίγει το στόμα του να διαμαρτυρηθεί και να αποκαλύψει την βαρβαρότητα στις παραγωγικές σχολές, άρα το ίδιο θα κάνει αργότερα στη μονάδα.
Επιβεβαιώνει το ΓΕΣ αυτές τις καταγγελίες; Γιατί επιτρέπουν τη διάδοση αυτών των αισχρών αντιλήψεων; Τι έχουν να απαντήσουν ο ΑΓΕΕΘΑ Φλώρος και ο ΑΓΕΣ Χουδελούδης; Αυτοί δεν ξέρουν τίποτε για τα καψόνια στην Σχολή Ευελπίδων; Δηλαδή όταν ήταν αυτοί σπουδαστές δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτε; Πέρα όμως αυτή την αισχρή δράση και τις εμετικές αντιλήψεις του αξιωματικού, το μπούλινγκ και τα καψόνια αναβαθμίζονται και εντείνονται.
Φαίνεται ότι αποτελούν συστατικό στοιχείο στη διαμόρφωση του νέου αξιωματικού που πρέπει ο ίδιος να έχει χαρακτηριστικά αδίστακτου, αυτόματου και χωρίς αντίρρηση μεταφορέα διαταγής, που με την σειρά του θα απαιτήσει την απαράκλητη και αδιαπραγμάτευτη εκτέλεση της εναντίον των προσφύγων στον Έβρο και τα νησιά, στην αποστολή του ΝΑΤΟ, του Ευρωστρατού ή του Ελληνικού Στρατού στη Μαύρη θάλασσα και τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο, την Αφρική, Μέση Ανατολή και Ινδικό Ωκεανό.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (23.12.23)
Ο αξιωματικος μαλλον ειναι αδιαβαστος και δεν ξερει τιποτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναλυτικα το bullying ( Δεν θα γραψω πως βγηκε η λεξει )
Ο εκφοβισμός περιλαμβάνει τρία βασικά είδη κακοποίησης – συναισθηματική, λεκτική και σωματική. Συνήθως, πρόκειται για ανεπαίσθητες μεθόδους εξαναγκασμού όπως η ψυχολογική χειραγώγηση.
Τα είδη του εκφοβισμού είναι πολύ διαφορετικά, καθώς και οι μέθοδοι με τα οποία εφαρμόζονται. Σε γενικές γραμμές, ο επιτιθέμενος έχει πάνω στο θύμα σωματική ή αριθμητική υπεροχή. Οι συνέπειες του εκφοβισμού αφορούν όλους τους εμπλεκόμενους σε βάθος χρόνου, αλλά το μεγαλύτερο αντίκτυπο έχει βέβαια στο θύμα. Το μπούλινγκ κυμαίνεται από την απλή μορφή εκφοβισμού σε πιο σύνθετες μορφές, στις οποίες ο νταής ενδέχεται να έχει έναν η περισσότερους φίλους που μπορεί να φαίνεται να είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τον «αρχι-νταή» στις δραστηριότητές του. Το νταηλίκι στο σχολικό ή εργασιακό χώρο αναφέρεται και ως ομότιμη κακοποίηση. Είναι ακόμη ένας παράγοντας ώθησης στη μετανάστευση. Ο εκφοβισμός είναι δυνατό να λαμβάνει χώρα μεταξύ κοινωνικών ομάδων, κοινωνικών τάξεων και ακόμη και μεταξύ χωρών (υπερβολική εθνικοφροσύνη, σοβινισμός)[1]. Μερικές φορές ως «εκφοβισμός» αναφέρεται επίσης η γραφειοκρατική παρενόχληση και η ανούσια επιβολή περιορισμών ή απαιτήσεων.
και με αποτελεσμα βγαινει η ψυχολογικη κακοποίηση που υπαρχεουν μεγαλες συνέπειες
δηλαδη
Ψυχολογική Κακοποίηση είναι η συμπεριφορά που αποσκοπεί στην περιφρόνηση του άλλου, με στόχο την αποδυνάμωση και υποταγή του, τον έλεγχο και τη διατήρηση της εξουσίας του θύτη προς το θύμα του. Χρειάζεται να τονίσουμε ότι κάθε μορφή κακοποίησης είναι πρώτα ψυχολογική και οι συνέπειές της είναι σοβαρότερες, ακόμη κι από τη φυσική κακοποίηση.[1]
Νοείται ως πράξη που διενεργείται από ένα άτομο σε βάρος ενός άλλου ή άλλων ατόμων και συμπεριλαμβάνει περιορισμό, απομόνωση, λεκτική κακοποίηση, ταπείνωση, εκφοβισμό, υποτίμηση νοημοσύνης, ή οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά που μπορεί να μειώσει την αίσθηση της ταυτότητας, της αξιοπρέπειας και της αυτοεκτίμησης.
Αυτό μερικές φορές ονομάζεται συναισθηματική κακοποίηση.
Η Ψυχολογική Κακοποίηση μπορεί να συμβάλει καταλυτικά, ώστε το άτομο να αισθάνεται «λίγο, ποταπό, μηδαμινό». Κακοποιημένοι άνθρωποι συχνά συνειδητοποιούν ότι η ψυχολογική ή συναισθηματική κακοποίηση είναι η πιο οδυνηρή μορφή κακοποίησης.
Αυτού του είδους η κακοποίηση μπορεί να καταστήσει ένα άτομο φοβικό ή να του προκαλέσει ανυπολόγιστη ψυχική οδύνη. Αυτό μπορεί να συμβεί με διάφορους τρόπους, όπως:
προκαλώντας του ενοχές και ανασφάλεια για τον εαυτό του και τις ικανότητές του μειώνοντας την αυτοεκτίμηση του,
απειλώντας το με κάποια μορφή βίας,
απειλώντας το να το εγκαταλείψει ή να το παραμελήσει,
πραγματοποιώντας τις απειλές του με την άμεση–ευθεία, ή έμμεση–μακροχρόνια απομόνωση, παραμέληση και εγκατάλειψη