Γ. Λάνθιμος: Οι ταινίες μου είναι πολιτικές, όχι πολεμικές
efsyn.gr
«Οι ταινίες μου είναι όλα προβληματικά παιδιά» δηλώνει ο Γιώργος Λάνθιμος σε συνέντευξή του στον Guardian με αφορμή την νέα του ταινία «Poor Things», που έχει χαρακτηριστεί ως μια «διεστραμμένη ρομαντική κομεντί επιστημονικής φαντασίας». Η ταινία είναι ήδη από τις πιο πολυσυζητημένες του 2024, την ώρα που δίνουν και παίρνουν οι προβλέψεις για νίκη του σκηνοθέτη στα Όσκαρ μετά τον Χρυσό Λέοντα στη Βενετία.
«Η ντροπή είναι ένα πράγμα που είμαστε μαθημένοι να νιώθουμε σε ορισμένες καταστάσεις και ο χαρακτήρας της Έμμα δεν το έχει αυτό», λέει για τον ρόλο της πρωταγωνίστριάς του. «Δεν έμαθε ποτέ τι είναι η ντροπή, οπότε είναι εντελώς ελεύθερη να δώσει το μυαλό της, τις σκέψεις της, τις απόψεις της, το σώμα της, οτιδήποτε».
Στην ερώτηση εάν έμεινε πιστός στο διάσημο μυθιστόρημα του Alasdair Gray του 1992 (που διασκεύασε με τον σεναριογράφο Tony McNamara) ο Λάνθιμος απάντησε το εξής: «Η ουσία του είναι πολύ κοντά στο μυθιστόρημα. Το μυθιστόρημα έχει μια πολύ διαφορετική δομή, μια πολύ διαφορετική αφήγηση». «Κάναμε μια μετατόπιση από το μυθιστόρημα επειδή η ταινία αφορά αποκλειστικά το ταξίδι της, την προοπτική της. Και ένιωσα ότι αν επρόκειτο να το κάνουμε αυτό, αυτός ο κόσμος πρέπει να ιδωθεί μέσα από τα μάτια της. Έτσι σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να χτίσουμε αυτόν τον κόσμο- να πάμε σε ένα στούντιο και να χτίσουμε τα πάντα. Να χρησιμοποιήσουμε τεχνικές της παλιάς σχολής και να τα φτιάξουμε όλα μόνοι μας και να ζωγραφίσουμε τα σκηνικά και να φτιάξουμε τα σκηνικά» εξήγησε.
Συμπλήρωσε πως αποφάσισε επίσης να εγκαταλείψει «το μέρος του μυθιστορήματος που είναι σαν ένα φιλοσοφικό πολιτικό δοκίμιο για τη Σκωτία και τη σχέση της με την Αγγλία και τον κόσμο. Σκέφτηκα ότι αυτό δεν θα μπορούσε να είναι μέρος της ταινίας, τόσο από την άποψη ότι απλά πρακτικά θα μπορούσα να κάνω αυτό το είδος φιλοσοφικού δοκιμίου σε ταινία, αλλά και επειδή είμαι Έλληνας, να κάνω μια ταινία για τη Σκωτία. Θα ήταν εντελώς ανειλικρινές εκ μέρους μου».
«Μεγάλωσα στην Ελλάδα, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα να κάνω ταινίες»
«Μεγάλωσα στην Ελλάδα και δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα να κάνω ταινίες» λέει σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο 50χρονος, που ακολούθησε σπουδές στις επιχειρήσεις και στο μάρκετινγκ, πριν αποφασίσει ότι το μέλλον του βρισκόταν στη σκηνοθεσία και θητεύσει στην Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Σταυράκου, την Αθήνα.
«Στην Ελλάδα πριν από μια δεκαετία περίπου δεν υπήρχε κινηματογραφική βιομηχανία ή παράδοση» υποστήριξε ο ίδιος. «Υπήρχαν δύο ή τρεις αυτόνομοι κινηματογραφιστές που δούλευαν. Αλλά δεν μπορούσες να βρεις χρηματοδότηση. Κάποια στιγμή όμως είπα: 'Γιατί δεν πάμε να κάνουμε μια ταινία μόνοι μας; Δεν χρειαζόμαστε πολλά. Ας πάρουμε μια κάμερα, θα πληρώσουμε το φιλμ, το εργαστήριο, θα πληρώσουμε μερικούς ηθοποιούς, θα πάμε κάπου και απλά θα γυρίσουμε κάτι. Ποιο είναι το πρόβλημα;" Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι οι άνθρωποι θα έβλεπαν αυτά τα πράγματα! Νόμιζα ότι ήταν κάτι που θα δείχναμε στους φίλους μας και θα χαιρόντουσαν που το κάναμε».
Σε ερώτηση εάν οι ταινίες του είναι πολεμικές ή πολιτικές απάντησε: «Όχι πολεμικές. Αλλά νομίζω ότι κατά μία έννοια είναι πολιτικά, χωρίς να δηλώνουν συγκεκριμένη ιδεολογία. Όταν κάνεις ταινίες στον κόσμο και ασχολείσαι με τα θέματα που αναφέρεις, αυτό είναι ένα είδος πολιτικής πράξης - ένα σχόλιο, μια παρόρμηση να θέτεις ερωτήματα για τα πράγματα. Οι περισσότερες ταινίες που έχουν κάποια βαθιά ερωτήματα είναι πολιτικές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο».
Σε ό,τι αφορά την νέα μεγάλου μήκους ταινία, με τον προσωρινό τίτλο «Kind of Kindness» με την συμμετοχή πάλι της Έμμα Στόουν ο Έλληνας δημιουργός αναφέρει: «Είναι όλα γυρισμένα και έχουμε ξεκινήσει το μοντάζ. Είναι μια σύγχρονη ταινία, που διαδραματίζεται στις ΗΠΑ - τρεις διαφορετικές ιστορίες, με τέσσερις ή πέντε ηθοποιούς που παίζουν έναν ρόλο σε κάθε ιστορία, οπότε όλοι παίζουν τρεις διαφορετικούς ρόλους. Ήταν σχεδόν σαν να γυρίζαμε τρεις ταινίες, πραγματικά. Αλλά είναι υπέροχο να δουλεύουμε ξανά με την Έμμα. Το κάνει πολύ πιο εύκολο να έχεις κάποιον εκεί που σε εμπιστεύεται τόσο πολύ και που εμπιστεύεσαι κι εσύ τόσο πολύ».
Περιγράφοντας τις μεθόδους του για το κάστινγκ ως «πολύ διαισθητικές», ο Λάνθιμος θυμάται ότι ήξερε ότι μπορούσαν να συνεργαστούν με την Στόουν ήδη από την πρώτη φορά που την συνάντησε. «Σκέφτηκα ότι είχε κάτι πολύ ιδιαίτερο. Είχα δει τη δουλειά που είχε κάνει και σκέφτηκα ότι θα ήταν εξαιρετική για το The Favourite. Είχε δει το "The Lobster" και το "Dogtooth" και είπε: "Μου αρέσει αυτό που κάνεις, οπότε ας το κάνουμε". Είναι έτοιμη να κάνει ό,τι χρειάζεται για να γίνουν τα πράγματα. Και πέρα από το ότι είναι μια απίστευτη ηθοποιός, είναι απλά το να μπορείς να επικοινωνείς με κάποιον χωρίς να χρειάζεται να εξηγήσεις τίποτα, χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιείς πολλές λέξεις. Απλά το καταλαβαίνει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου