Τετάρτη 24 Απριλίου 2024

Κραυγή αγωνίας των Παλαιστινίων: Δεν μπορώ να ανασάνω!

Παναγιώτης Ξοπλίδης

Το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ συνεχίζει τη γενοκτονική του πολιτική σε Λωρίδα της Γάζας και Δυτική Όχθη

Η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης μεταξύ Ισραήλ και Ιράν έστρεψε, έστω και προσωρινά, την προσοχή μακριά από το διαρκές έγκλημα, ενώ έδωσε την ευκαιρία στον Νετανιάχου να δείξει ότι δεν είναι απομονωμένος, ούτε στο εξωτερικό ούτε στο εσωτερικό. Κυνική η στάση της Δύσης και ειδικά της Γερμανίας απέναντι στους Παλαιστίνιους.
Η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης μεταξύ Ισραήλ και Ιράν έστρεψε, έστω και προσωρινά, τα φώτα μακριά από την Γάζα, αν και η γενοκτονική επίθεση του Ισραήλ συνεχίζεται. Τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς η επιχείρηση στη Ράφα αναβάλλεται συνεχώς, στόχος έχουν γίνει οι χιλιάδες πρόσφυγες οι οποίοι προσπαθούν να επιστρέψουν στις βόρειες περιοχές της Λωρίδας από τον νότο, με αμάχους να πυροβολούνται και να δέχονται βλήματα πυροβολικού. Όσοι τα καταφέρνουν να γυρίσουν στις εστίες τους, βρίσκουν τις πόλεις και τις γειτονιές τους σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένες.

Παράλληλα, κλιμακώνεται η δράση των ακροδεξιών εποίκων με πογκρόμ σε χωριά της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης, αφότου ένας αγνοούμενος έφηβος έποικος βρέθηκε νεκρός. Ο στρατός συμμετέχει στις επιθέσεις των εποίκων που δολοφονούν, πυρπολούν σπίτια και αυτοκίνητα Παλαιστινίων. Επίσης, με αφορμή την Ημέρα των Παλαιστίνιων Φυλακισμένων στις 17 Απρίλη, δόθηκαν στοιχεία για τις συλλήψεις 5.000 ανθρώπων το τελευταίο εξάμηνο. Περισσότεροι από 10.000 Παλαιστίνιοι βρίσκονται συνολικά στις ισραηλινές φυλακές, ενώ έχουν καταγραφεί συλλήψεις ακόμα και παιδιών κάτω των 12 ετών. Οι συνθήκες κράτησής τους καταπατούν κάθε έννοια δικαίου, ενώ μαρτυρίες γυναικών και ανδρών που απελευθερώθηκαν αναφέρουν την συστηματική χρήση σεξουαλικής βίας από τον στρατό.

Απέναντι σε αυτές τις φρικαλεότητες, το πρωτοφανές παγκόσμιο κύμα αλληλεγγύης είχε αναγκάσει ακόμα και τις κυβερνήσεις που στηρίζουν απόλυτα το Ισραήλ να προσπαθούν –έστω υποκριτικά– να πάρουν κάποια μέτρα βοήθειας προς τον παλαιστινιακό λαό. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμα και η βρετανική βουλή αναγκάστηκε, κάτω από την πίεση του κινήματος αλληλεγγύης, να συζητήσει το ενδεχόμενο απαγόρευσης της παροχής όπλων προς το Ισραήλ. Προφανώς, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο αυτήν τη στιγμή, ωστόσο αναδεικνύεται ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του το σιωνιστικό καθεστώς βρίσκεται πραγματικά στριμωγμένο. Η επίθεση στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό και όσα ακολούθησαν, πέρα από τη γεωπολιτική και στρατιωτική διάσταση, είχαν ως συνέπεια να αποκλιμακωθεί η πίεση προς την κυβέρνηση Νετανιάχου, τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς. Κι αυτό ενώ στο πεδίο της Γάζας, οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί, καθώς οι μαχητές της παλαιστινιακής αντίστασης συνεχίζουν την δράση τους και σε περιοχές της βόρειας Γάζας που είχαν «εκκαθαριστεί», σύμφωνα με επίσημες ανακοινώσεις. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της συντονισμένης επίθεσης του Ιράν και των συμμάχων του, εκτοξεύτηκαν ρουκέτες και μέσα από τη Γάζα, αποδεικνύοντας ότι η αντίσταση εξακολουθεί να έχει επιχειρησιακές δυνατότητες.

Όπως σε κάθε αντιαποικιακό αγώνα, η νίκη των καταπιεσμένων λαών δεν κρίνεται μόνο στρατιωτικά. Ειδικά στην περίπτωση του Ισραήλ, που κατέχει τον 4ο ισχυρότερο στρατό στον κόσμο με χρήση της πλέον σύγχρονης τεχνολογίας, πυρηνικών και τεχνητής νοημοσύνης, η αντίσταση μπορεί να νικήσει μόνο με τη βοήθεια ενός μεγάλου και διαρκούς κινήματος αλληλεγγύης. Αυτό, σε πολλές χώρες, εκδηλώνεται με ένταση που δεν έχει προηγούμενο εδώ και πολλές δεκαετίες, καθώς το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα θεωρούνταν κάτι «ξεπερασμένο» διεθνώς. Η ικανότητα του Ισραήλ να συνεχίσει τον πόλεμό του στη Γάζα εξαρτάται από τα όπλα που του παρέχουν οι δυτικές κυβερνήσεις (ΗΠΑ, Γερμανία, Ιταλία), ενώ συνένοχες είναι και οι χώρες που παρέχουν ανταλλακτικά και στηρίζουν τις αλυσίδες εφοδιασμού (μεταξύ αυτών Ελλάδα και Κύπρος).

Η προσφυγή της Νικαράγουα στο Διεθνές Δικαστήριο σε βάρος της Γερμανίας (του δεύτερου μεγαλύτερου πωλητή όπλων στο Ισραήλ) αν και δεν θα έχει άμεσο αποτέλεσμα, ανέδειξε ότι οι πωλήσεις γερμανικών όπλων στο Ισραήλ δεκαπλασιάστηκαν το 2023 σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Το μένος της καταστολής της γερμανικής κυβέρνησης σε κάθε εκδήλωση αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη δεν έχει λοιπόν να κάνει με τις «ενοχές» για το Ολοκαύτωμα, αλλά με την κερδοφορία της βαριάς βιομηχανίας της. Η Νικαράγουα ζητά από το Δικαστήριο να αποφασίσει προσωρινά μέτρα κατά της Γερμανίας, διατάσσοντας να πάψουν οι πωλήσεις όπλων και άλλη στρατιωτική βοήθεια της Γερμανίας προς το Ισραήλ, αλλά και να επανεκκινήσει η γερμανική χρηματοδότηση προς την UNRWA, που έχει διακοπεί.

Ο κυνισμός της Δύσης και της Γερμανίας στη συγκεκριμένη υπόθεση είναι τέτοιος, ώστε η νομική υπεράσπισή της να ισχυριστεί στο Διεθνές Δικαστήριο ότι η επανέναρξη της χρηματοδότησης της UNRWA έχει ήδη συμβεί. Ωστόσο, το ποσό των 45 εκατ. Ευρώ που επικαλέστηκε αφορά μόνο τις δραστηριότητες της υπηρεσίας του ΟΗΕ στην Ιορδανία, τον Λίβανο, τη Συρία και τη Δυτική Όχθη, αλλά όχι στη Γάζα, όπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι λιμοκτονούν.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (20.4.24)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου