Το Predator είναι η άλλη, πιο σκοτεινή όψη των «νομότυπων επισυνδέσεων». Κανονικότητα η παρακολούθηση και ο χαφιεδισμός ολόκληρης της κοινωνίας.
Προκλητικό αλλά αναμενόμενο το πόρισμα-πλυντήριο της Γεωργίας Αδειλίνη, εισαγγελέως του Αρείου Πάγου που αρχειοθετεί οριστικά την υπόθεση των υποκλοπών, αθωώνοντας τα πολιτικά πρόσωπα και το περιβάλλον Μαξίμου, βρίσκοντας νομότυπες τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ και μη βρίσκοντας… καμία σύνδεσή τους με τις παρακολουθήσεις του κατασκοπευτικού συστήματος Predator. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι, όπως αναφέρεται και στο πόρισμα 28 στόχοι, θύματα παρακολουθήσεων με το Predator, είχαν παρακολουθηθεί, κατά διαστήματα και από την ΕΥΠ.
Κατά το πόρισμα, το ποσοστό αυτό, 24% επί του συνόλου των διαπιστωμένων θυμάτων του Predator (συνολικά 116), δεν οδηγεί σε εξαγωγή συμπεράσματος ότι υπήρχε κοινό κέντρο παρακολουθήσεων ΕΥΠ-Predator, με το σκεπτικό πως η σύγκριση με το σύνολο των διατάξεων για άρση απορρήτου από το 2020 ως το 2023, περί τις 15 χιλιάδες, κατεβάζει το ποσοστό των ατόμων με διπλή παρακολούθηση σε 1%! Με αυτό το σκεπτικό στο πόρισμα, που αριθμεί 286 σελίδες, δεν αποδίδεται καμία ευθύνη στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) ή την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία.
Η κομμένη και ραμμένη στα μέτρα και σύμφωνα με τις κυβερνητικές επιθυμίες απόφαση έρχεται να βάλει ταφόπλακα στην υπόθεση, να «κλείσει μέτωπα», λίγο πριν τα «μπάνια των βουλευτών».
Η ουσία της υπόθεσης ωστόσο είναι ότι στοιχειώδεις δημοκρατικές κατακτήσεις, όπως το λεγόμενο κράτος δικαίου, το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα και το απόρρητο των επικοινωνιών, ειδικά στη νέα ψηφιακή εποχή, γίνονται σκόνη και θρύψαλα. Η αστυνομοκρατία και η κατάργηση κάθε φύλλου συκής στην προστασία των προσωπικών μας δεδομένων γίνεται η νέα κανονικότητα στο όνομα της… εθνικής ασφάλειας. Αυτή άλλωστε ήταν η κατεύθυνση όλων των κυβερνητικών πορισμάτων των εξεταστικών επιτροπών που είδαμε τα δύο τελευταία χρόνια. Κανείς δεν τόλμησε να αγγίξει το νομοθετικό πλαίσιο των «νόμιμων επισυνδέσεων» και των παρακολουθήσεων.
Στο απυρόβλητο το «θεσμικό πλαίσιο» και η ασυδοσία της ΕΥΠ
Παρά τις αντιπολιτευτικές κορώνες, ο ΣΥΡΙΖΑ (τόσο επί εποχής Τσίπρα, όσο και με ηγεσία Κασσελάκη) όσο και το ΠΑΣΟΚ στο όνομα της «συνεννόησης» στα εθνικά θέματα άφησαν στο απυρόβλητο την ανεξέλεγκτη δράση της ΕΥΠ αποδεχόμενοι ουσιαστικά ότι θα έχει δικαίωμα να προχωρεί αυθαίρετα, επικαλούμενη «λόγους εθνικής ασφάλειας» στις παρακολουθήσεις πολιτών ή επειδή το ζητάνε μυστικές υπηρεσίες τρίτης χώρας! Οι πολίτες άλλωστε, όπως έγινε σαφές όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν έχουν δικαίωμα να μάθουν γιατί παρακολουθούνται ή να ζητήσουν εξηγήσεις. Το «σκάνδαλο των υποκλοπών» λοιπόν μετατράπηκε σε αφορμή για τη δημιουργία ενός νέου, ακόμη πιο αντιδραστικού πλαισίου καταστολής μέσω της πλήρους νομιμοποίησης της παρακολούθησης κάθε πολιτικής δράσης. Αυτό απέδειξε το νομοσχέδιο που ψήφισε η κυβέρνηση με το πρόσχημα του «εξορθολογισμού» του πλαισίου και ενσωμάτωσης και άλλων ευρωπαϊκών οδηγιών.
Στο όνομα του «απορρήτου της ΕΥΠ», εξάλλου, είχαμε μυστικό πόρισμα που εξωραΐζει το βρόμικο και ανεξέλεγκτο ρόλο των μυστικών υπηρεσιών και του θεσμικού πλαισίου.
Το νομότυπο και το ηθικό
Αυτό που δεν αμφισβητείται είναι ότι με εντολή Μητσοτάκη ο διευθυντής του Γραφείου του Πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητριάδης, αλλά και η τότε εισαγγελέας αρμόδια για θέμα ΕΥΠ Βασιλική Βλάχου είχαν προσυπογράψει και ασκήσει τον έλεγχο νομιμότητας για χιλιάδες παρακολουθήσεις.
Για τον τότε διοικητή της ΕΥΠ Παναγιώτη Κοντολέοντα η εισαγγελέας θεωρεί ότι δεν είχε γνώση παράνομων παρακολουθήσεων, το ίδιο και για τον Γρηγόρη Δημητριάδη, για τον οποίο γράφει ότι ουδέποτε είχε σχετική ενημέρωση ούτε οποιαδήποτε γνώση!
Φυσικά η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική και αυτό αποτυπώνεται και επιβεβαιώνεται και από δημοσιεύματα ξένων και ελληνικών ΜΜΕ που αποκαλύπτουν μεταξύ άλλων άμεση σύνδεση της ΕΥΠ με τον Ισραηλινό Ταλ Ντίλιαν, τον λεγόμενο Mister Predator και πρώην στέλεχος της Μοσάντ και για το πώς οι υπηρεσίες του συστήματος «νοικιάστηκαν» στο παρελθόν από την ελληνική κυβέρνηση. Ακόμα και αν το πόρισμα θεωρεί ότι οι παρακολουθήσεις της ΕΥΠ κατά πολιτικών αντιπάλων αλλά και υπουργών της ίδιας της κυβέρνησης έγιναν με νομότυπο τρόπο, αυτό δεν τις δικαιολογεί στο ελάχιστο πολιτικά και ηθικά.
Συγκάλυψη από τα όργανα της ΕΕ
Η ίδια άλλωστε η εισηγήτρια της αρμόδιας Επιτροπής Pega του Ευρωκοινοβουλίου, Σόφι ιν’τ Βελντ, που βρέθηκε στην Ελλάδα για να ερευνήσει το σκάνδαλο, καταδίκασε τη στάση της Europol και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατηγορώντας τα όργανα της ΕΕ ότι προσπαθούν επίμονα να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν την υπόθεση! Η εμπλοκή ξένων υπηρεσιών στην υπόθεση δεν ελαφρύνει τον πρωταρχικό ρόλο και ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο «Predatorgate» και την παραβίαση θεμελιωδών συνταγματικών αρχών και δικαιωμάτων.
Γίνεται φανερό πως οι αντιδημοκρατικοί μηχανισμοί καταστολής δεν θα πέσουν με νέες επιτροπές συγκάλυψης, μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων και συγκερασμού ευθυνών της Βουλής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου