Εκτιμάται ότι ο πύραυλος κρούζ που έπληξε το Ισραήλ από τους Χούτι δόθηκε μετά την ιρανική μεσολάβηση και μεταφορά από τη Ρωσία. Είναι ρωσικοί πύραυλοι επιφανείας-επιφανείας τύπου Yakhont με βεληνεκές περίπου 300 χιλιομέτρων, ικανοί να εκτοξευθούν από διάφορες πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένων θαλάσσης, αέρος και ξηράς. Είναι, εξοπλισμένοι με μερικές από τις πιο προηγμένες τεχνολογίες στον κόσμο, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναχαιτιστούν κατά την πτήση. Σηματοδοτεί μια σημαντική κλιμάκωση. Γι’ αυτό ο πρόεδρος Νετανιάχου από το βήμα του ΟΗΕ ήταν τόσο σκληρός και αναφέρθηκε και στους Χούτι.
Αυτοί οι πύραυλοι αποτελούν επίσης σημαντική απειλή για τα πλοία που αναπτύσσονται για την προστασία των ναυτιλιακών διαδρόμων από την επίθεση των Χούτι. Φαίνεται ότι η Ρωσία επιχειρεί να διαδραματίσει έναν πιο σημαντικό ρόλο στην περιοχή, επιτρέποντας στους Χούτι να συνεχίσουν να απειλούν τους ναυτιλιακούς διαδρόμους και ακόμη και να αποτελούν αξιόπιστη απειλή για τα δυτικά ναυτικά και άλλες χώρες που βοηθούν την Ουκρανία στον πόλεμο της με τη Ρωσία. Επιπλέον, φαίνεται ότι αυτή η κίνηση μπορεί να αποτελεί μέρος της αποζημίωσης του Ιράν για την υποστήριξή του στη Ρωσία —ειδικά μέσω της παροχής προηγμένου στρατιωτικού εξοπλισμού στους πληρεξούσιους του Ιράν.
Βλέπουμε την Ερυθρά και την Αραβική Θάλασσα να γίνονται πεδίο για μεγάλες μάχες ισχύος, με το Ιράν να προβάλλει όλο και περισσότερο την επιρροή του με τη βοήθεια των πληρεξουσίων του. Αυτό όχι μόνο ενισχύει τις δυνατότητες του Ιράν, αλλά ενισχύει και το καθεστώς του ως περιφερειακής δύναμης, με την ικανότητα προβολής ισχύος στη θαλάσσια περιοχή να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των δυνατοτήτων μιας περιφερειακής δύναμης.
Η επανάσταση στον ναυτικό πόλεμο συνεχίζεται.
Στην πραγματικότητα, η επανάσταση έχει περάσει στην εποχή των φθηνών, άφθονων, θανατηφόρων μη στελεχωμένων εναέριων σκαφών drones αλλά και κατευθυνόμενων πυραύλων. Το κόστος των εξοπλισμών είναι κομβικό. Στις μέρες μας είναι φτηνό να απειλείς ένα ναυτικό αλλά ακριβό για να το υπερασπιστείς.
Πολλές επιθέσεις των ανταρτών Χούτι τις αντιμετώπισαν οι Φρεγάτες μας από κοντινές αποστάσεις με πυροβολικό ή οπλικό σύστημα του σκάφους (CIWS), ένα αυτοματοποιημένο, κατευθυνόμενο από ραντάρ όπλο ικανό να εκτοξεύει χιλιάδες βλήματα το λεπτό.
Ωστόσο αυτή η ικανότητα αντιπροσωπεύει την τελευταία γραμμή άμυνας για ένα πολεμικό πλοίο και εμπλέκεται με στόχους με μεγάλη εμβέλεια μάχης. Οι Φρεγάτες πρέπει να είναι εξοπλισμένες με πολυεπίπεδες άμυνες ικανές να επιτεθούν σε εχθρικά πυρομαχικά από πολλά μίλια μακριά. Όσο πιο μακριά, τόσο το καλύτερο. Όντας έτσι, θα ήταν εξαιρετικά ασύνετο να αφήσουμε μια απειλή να πλησιάσει εντός της εμβέλειας του πυροβολικού ως θέμα τακτικής επιλογής. Κανένας Κυβερνήτης δεν θα έκανε μια τέτοια επιλογή. Η άμυνα του σημείου, θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφική επιτυχία. Ευτυχώς η ναυτοσύνη των πληρωμάτων απέτρεψε κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα κατά τη διάρκεια της αποστολής των πλοίων μας στην Ερυθρά Θάλασσα.
*Ο Δημήτριος Τσαϊλάς είναι απόστρατος Αξιωματικός του ΠΝ, δίδαξε επί σειρά ετών στις έδρες Επιχειρησιακής Σχεδιάσεως καθώς και της Στρατηγικής και Ασφάλειας, σε ανώτερους Αξιωματικούς στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου. Σήμερα είναι μέλος και ερευνητής του Institute for National and International Security, και του Strategy International.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου