Τα εμπόδια που φαίνεται ότι έχουν αρθεί σήμερα
Μετά από μια αστραπιαία προέλαση των αντίπαλων δυνάμεων,το καθεστώς του Άσαντ ανατράπηκε, μετά από σχεδόν 14 χρόνια από το ξέσπασμα της εξέγερσης στη χώρα. Γιατί όμως τώρα;
Ο Σωτήρης Ρούσσος, καθηγητής με αντικείμενο «Διεθνείς Σχέσεις και Θρησκεία στη Μέση Ανατολή» στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ) στο ίδιο Πανεπιστήμιο αναλύει μέσω της προσωπικής του σελίδας στο Facebook:
«Τα προηγούμενα δέκα περίπου χρόνια τα μεγάλα εμπόδια για την ανατροπή του ασαντικού καθεστώτος ήταν αφενός η ρωσική αεροπορία και το πεζικό της Χεζμολάχ και αφετέρου η σπαζοκεφαλιά του Ισραήλ και των χωρών του Κόλπου για το ποιος και τι θα διαδεχθεί το καθεστώς. Για το Ισραήλ ήταν προτιμότερος ο διάβολος που γνώριζε (δηλαδή ο Άσαντ) παρά οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι που προπονούσε τότε η Άγκυρα.
Σήμερα τα εμπόδια αυτά φαίνεται ότι έχουν αρθεί. Η Ρωσία, το Ιράν και κυρίως η Χεζμπολάχ αντιμετωπίζουν ζητήματα ζωής και θανάτου και δεν μπορούμν να στηρίξουν. Όπως το εξέφρασε αναλυτής από το Ιράν , η χώρα του δεν μπορεί να σώσει ένα καθεστώς του οποίου ο στρατός αυτομολεί μαζικά. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και η μετάλλαξη της Συρίας σε ναρκοκρατος του captagon.
Φαίνεται επίσης ότι για το Ισραήλ και άλλους στην περιοχή και εκτός αυτής είναι ευχερέστερη η χειραγώγηση του συριακού χάους. Το μεγάλο όφελος για το Τελ Αβίβ είναι ότι η στρατηγική οδός που ένωνε την Τεχεράνη με τη Μεσόγειο δεν θα υπάρχει πια.
Αν όλα αυτά συμβούν η ήττα του Ιράν είναι μεγάλη και στρατηγική. Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι μια ήττα στη Συρία θα είναι για το Ιράν ότι ήταν για την ΕΣΣΔ η ήττα στο Αφγανιστάν…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου