Πιστεύουμε ότι το συγκεκριμένο κείμενο που αναδημοσιεύουμε και τα όσα σχετικά έχουν αναρτηθεί ως τώρα, όχι μόνο αποδεικνύουν ότι στον Στρατό δεν υπάρχει κανένας κανόνας, αλλά ουσιαστικά ότι κυριαρχεί η Βυσματοκτρατία και οι άθλιες πελατειακές σχέσεις, ο πλήρης έλεγχος, η χειραγώγηση, η καταδυνάστευση από την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Παράλληλα, αναδεικνύεται η πλήρη έλλειψη Αντιπολίτευσης από ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ αφού συναινούν σε αυτές τις αισχρές μεθοδεύσεις που εφάρμοσαν άλλωστε και όταν κυβέρνησαν, καθώς απορρέουν από τον ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων, εις βάρος του εργαζόμενου λαού μας και των λαών στο εξωτερικό, όπου και δρουν.
Τέλος, αποτελούν μια σαφή απόδειξη του γιατί οι μαθητές δεν πρέπει να δηλώσουν στρατιωτικές σχολές και να μπλέξουν την ζωή τους με αυτά την Υποταγή, Διαφθορά και Διαπλοκή!
ΜΑΚΡΥΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
Ιωάννα Ηλιάδη - Ioanna Iliadi
Μεταθέσεις στρατιωτικών: Το στράτευμα βράζει από οργή – Η πολιτική Δένδια γεννά αδικίες, κανόνες για λίγους και αποκλεισμούς για πολλούς
Γράφει η Ιωάννα Ηλιάδη
Το στράτευμα δεν είναι πια ήσυχο. Βράζει. Όχι γιατί οι στρατιωτικοί έγιναν ξαφνικά ανυπόμονοι ή «γκρινιάρηδες», αλλά γιατί τα όρια της ανοχής έχουν εξαντληθεί.
Οι μαρτυρίες που φτάνουν καθημερινά στο Armyvoice.gr, όπως η αποκάλυψη της μήνυσης για τις μεταθέσεις στην Κύπρο, επιβεβαιώνουν αυτό που γνωρίζουν όλοι όσοι υπηρετούν: το σύστημα μεταθέσεων έχει μετατραπεί σε προσωπικό εργαλείο χειραγώγησης, αποκλεισμών και επιβράβευσης ημετέρων.
Αυτό που ζουν τα στελέχη στις μεταθέσεις στρατιωτικών δεν είναι απλώς κακή εφαρμογή κανόνων. Δεν υπάρχουν κανόνες. Ο ίδιος αξιωματικός μπορεί να αποκλείεται επειδή επίκειται κρίση για προαγωγή, ενώ άλλοι –με τις ίδιες προϋποθέσεις– επιλέγονται. Ο ένας χρειάζεται να καταθέσει ενστάσεις, χαρτιά, δικηγόρους, να πληρώνει και να περιμένει απάντηση για μήνες. Ο άλλος τοποθετείται με συνοπτικές διαδικασίες, πολλές φορές χωρίς να πληροί ούτε τα βασικά τυπικά κριτήρια.
Το πρόβλημα δεν είναι τεχνικό. Είναι πολιτικό και ηθικό. Γιατί, όπως αποδείχθηκε και στην περίπτωση του αξιωματικού που τόλμησε να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, για τις μεταθέσεις στρατιωτικών, η πολιτική ηγεσία δεν απλώς καλύπτει, αλλά δημιουργεί, συντηρεί και επιβραβεύει αυτό το σαθρό σύστημα. Οι τροποποιήσεις των υπουργικών αποφάσεων δεν γίνονται για να διορθώσουν αδικίες, αλλά για να νομιμοποιήσουν αυθαιρεσίες που έχουν ήδη γίνει. Οι διαδικασίες προσφυγών υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Και η λογοδοσία είναι λέξη άγνωστη.
Η σήψη δεν αναπτύσσεται τυχαία. Τη γεννά και τη θρέφει η κυβερνητική πολιτική. Όταν υπουργοί και αρχηγοί των Επιτελείων συνδιαμορφώνουν αυτό το πλαίσιο, δεν πρόκειται για αμέλεια αλλά για συνενοχή.
Όλα αυτά δεν είναι αφηρημένα. Έχουν άμεσες συνέπειες. Οι νέοι αρνούνται να μπουν στις Στρατιωτικές Σχολές γιατί βλέπουν ότι ούτε η προσπάθεια, ούτε το ήθος, ούτε οι γνώσεις μετρούν. Και οι ήδη υπηρετούντες παραιτούνται σιωπηλά ή παλεύουν μόνοι τους, χωρίς ελπίδα.
Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για εκκλήσεις. Η πολιτική που εφαρμόζεται στις μεταθέσεις στρατιωτικών πρέπει να αλλάξει ριζικά. Όχι επειδή υπάρχει πίεση, αλλά γιατί το στράτευμα καταρρέει από μέσα, κάτω από το βάρος της αδικίας, της αδιαφάνειας και της αναξιοκρατίας.
Όσο οι υπουργοί παριστάνουν τους αμέτοχους παρατηρητές και επιτρέπουν να λειτουργούν «παρεάκια» με πρόθυμους «αχυρανθρώπους», η κατάρρευση δεν είναι ζήτημα αν, αλλά πότε.
Αν υπάρχει στοιχειώδης ευθύνη απέναντι σε αυτούς που κρατούν τη χώρα όρθια, ήρθε η ώρα να σπάσει ο μηχανισμός της σήψης – και να μην παραμείνει κανείς στο απυρόβλητο.
Μεταθέσεις στρατιωτικών: Το στράτευμα βράζει από οργή – Η πολιτική Δένδια γεννά αδικίες, κανόνες για λίγους και αποκλεισμούς για πολλούς
Γράφει η Ιωάννα Ηλιάδη
Το στράτευμα δεν είναι πια ήσυχο. Βράζει. Όχι γιατί οι στρατιωτικοί έγιναν ξαφνικά ανυπόμονοι ή «γκρινιάρηδες», αλλά γιατί τα όρια της ανοχής έχουν εξαντληθεί.
Οι μαρτυρίες που φτάνουν καθημερινά στο Armyvoice.gr, όπως η αποκάλυψη της μήνυσης για τις μεταθέσεις στην Κύπρο, επιβεβαιώνουν αυτό που γνωρίζουν όλοι όσοι υπηρετούν: το σύστημα μεταθέσεων έχει μετατραπεί σε προσωπικό εργαλείο χειραγώγησης, αποκλεισμών και επιβράβευσης ημετέρων.
Αυτό που ζουν τα στελέχη στις μεταθέσεις στρατιωτικών δεν είναι απλώς κακή εφαρμογή κανόνων. Δεν υπάρχουν κανόνες. Ο ίδιος αξιωματικός μπορεί να αποκλείεται επειδή επίκειται κρίση για προαγωγή, ενώ άλλοι –με τις ίδιες προϋποθέσεις– επιλέγονται. Ο ένας χρειάζεται να καταθέσει ενστάσεις, χαρτιά, δικηγόρους, να πληρώνει και να περιμένει απάντηση για μήνες. Ο άλλος τοποθετείται με συνοπτικές διαδικασίες, πολλές φορές χωρίς να πληροί ούτε τα βασικά τυπικά κριτήρια.
Το πρόβλημα δεν είναι τεχνικό. Είναι πολιτικό και ηθικό. Γιατί, όπως αποδείχθηκε και στην περίπτωση του αξιωματικού που τόλμησε να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, για τις μεταθέσεις στρατιωτικών, η πολιτική ηγεσία δεν απλώς καλύπτει, αλλά δημιουργεί, συντηρεί και επιβραβεύει αυτό το σαθρό σύστημα. Οι τροποποιήσεις των υπουργικών αποφάσεων δεν γίνονται για να διορθώσουν αδικίες, αλλά για να νομιμοποιήσουν αυθαιρεσίες που έχουν ήδη γίνει. Οι διαδικασίες προσφυγών υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Και η λογοδοσία είναι λέξη άγνωστη.
Η σήψη δεν αναπτύσσεται τυχαία. Τη γεννά και τη θρέφει η κυβερνητική πολιτική. Όταν υπουργοί και αρχηγοί των Επιτελείων συνδιαμορφώνουν αυτό το πλαίσιο, δεν πρόκειται για αμέλεια αλλά για συνενοχή.
Όλα αυτά δεν είναι αφηρημένα. Έχουν άμεσες συνέπειες. Οι νέοι αρνούνται να μπουν στις Στρατιωτικές Σχολές γιατί βλέπουν ότι ούτε η προσπάθεια, ούτε το ήθος, ούτε οι γνώσεις μετρούν. Και οι ήδη υπηρετούντες παραιτούνται σιωπηλά ή παλεύουν μόνοι τους, χωρίς ελπίδα.
Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για εκκλήσεις. Η πολιτική που εφαρμόζεται στις μεταθέσεις στρατιωτικών πρέπει να αλλάξει ριζικά. Όχι επειδή υπάρχει πίεση, αλλά γιατί το στράτευμα καταρρέει από μέσα, κάτω από το βάρος της αδικίας, της αδιαφάνειας και της αναξιοκρατίας.
Όσο οι υπουργοί παριστάνουν τους αμέτοχους παρατηρητές και επιτρέπουν να λειτουργούν «παρεάκια» με πρόθυμους «αχυρανθρώπους», η κατάρρευση δεν είναι ζήτημα αν, αλλά πότε.
Αν υπάρχει στοιχειώδης ευθύνη απέναντι σε αυτούς που κρατούν τη χώρα όρθια, ήρθε η ώρα να σπάσει ο μηχανισμός της σήψης – και να μην παραμείνει κανείς στο απυρόβλητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου