Πώς καταδικάστηκε για κλοπή ο αξιωματικός στο γραφείο Δένδια

Πώς καταδικάστηκε για κλοπή ο αξιωματικός στο γραφείο Δένδια και πώς τον καλύπτει ο υπουργός εθνικής άμυνας 

Επειδή πολλοί αναγνώστες μάς ρωτούν τι έχει συμβεί με την υπόθεση του «κλέφτη αξιωματικού» που υπηρετεί στο στρατιωτικό γραφείο του Νίκου Δένδια και αν αυτή η ιστορία έχει παραγραφεί ή ξεχαστεί, προχωρήσαμε σε δημοσιογραφική έρευνα για να αποσαφηνίσουμε τα πραγματικά γεγονότα.

Μιλήσαμε με στρατιωτικούς που θυμούνται την ιστορία και οι οποίοι μας περιέγραψαν λεπτομερώς τι είχε συμβεί, και τα στοιχεία που προέκυψαν επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για μία υπόθεση που όχι μόνο δεν έχει παραγραφεί, αλλά για την οποία ο νόμος προβλέπει συγκεκριμένες συνέπειες που μέχρι σήμερα δεν έχουν εφαρμοστεί.

Η ιστορία ξεκινά στις αρχές της στρατιωτικής του διαδρομής, όταν ήταν ακόμη δευτεροετής σπουδαστής σε στρατιωτική σχολή. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά από συμμαθητές του, μαζί με έναν ακόμη δευτεροετή οργάνωσε και εκτέλεσε κλοπή εις βάρος πρωτοετών.

Επέλεξαν τη στιγμή που οι πρωτοετείς βρίσκονταν στη γυμναστική και οι θάλαμοι ήταν αφύλακτοι. Για να εξασφαλίσουν άλλοθι, είχαν εγγραφεί στο βιβλίο ασθενών και έστι ήταν δικαιολογημένα απόντες.

Έτσι, την κατάλληλη στιγμή μπήκαν στους άδειους θαλάμους και αφαίρεσαν χρήματα από τα πορτοφόλια περίπου 18 με 20 πρωτοετών. Σύμφωνα με όσα οι ίδιοι παραδέχθηκαν, το συνολικό ποσό που συγκέντρωσαν ανήλθε περίπου στις 150.000 δραχμές —ποσό που το 1996 αντιστοιχούσε σε σχεδόν τρεις βασικούς μισθούς ανθυπολοχαγού (ο βασικός μισθός τότε ήταν 41.000 δραχμές).

Αφού αποκαλύφθηκε η πράξη, οι δράστες προσπάθησαν να τη δικαιολογήσουν ισχυριζόμενοι ότι είχαν χάσει τα χρήματα σε χαρτοπαιξία και δεχόταν απειλές από τους «νικητές» για την επιστροφή τους. Ο συγκεκριμένος αξιωματικός μάλιστα προσφέρθηκε να επιστρέψει άμεσα το ποσό, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα του επιβάλλονταν ποινές.

Η υπόθεση οδηγήθηκε στο στρατιωτικό δικαστήριο. Τόσο πρωτόδικα όσο και στο Αναθεωρητικό Δικαστήριο, οι κατηγορούμενοι παραδέχθηκαν την ενοχή τους. Το Αναθεωρητικό Δικαστήριο επέβαλε στον αξιωματικό ποινή πέντε μηνών φυλάκισης με τριετή αναστολή, αφού δεν είχε προηγούμενο ποινικό μητρώο.

Μετά τη δευτεροβάθμια καταδίκη, η μόνη οδός ήταν η αναίρεση στον Άρειο Πάγο. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, δεν ασκήθηκε αναίρεση, με αποτέλεσμα η απόφαση να καταστεί αμετάκλητη.

Με βάση τη νομοθεσία, η αμετάκλητη καταδίκη για ατιμωτικό αδίκημα όπως η κλοπή επιφέρει αυτοδικαίως έκπτωση από τον βαθμό και στέρηση του δικαιώματος να φέρει παράσημα (άρθρα 336 επ. ΠΚ και σχετικές διατάξεις του στρατιωτικού δικαίου).

Παρά ταύτα, ο εν λόγω αξιωματικός ουδέποτε αποτάχθηκε και συνέχισε να εξελίσσεται κανονικά στο στράτευμα. Σήμερα υπηρετεί στο στρατιωτικό γραφείο του Υπουργού Άμυνας.
Τα κρίσιμα ερωτήματα

Κάπου εδώ τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αμείλικτα: Γιατί δεν εφαρμόστηκε ο νόμος και ο συγκεκριμένος αξιωματικός συνεχίζει να υπηρετεί;
Πώς εξηγείται ότι δεν αποτάχθηκε, όπως επιβάλλεται από το νομικό πλαίσιο;
Γιατί τον καλύπτει ο υπουργός Νίκος Δένδιας, διατηρώντας τον στο στρατιωτικό του γραφείο;
Τι συνέβη στο Αεροδικείο; Για ποιο λόγο η διαδικασία που ξεκίνησε για την επανεξέταση του θέματος σταμάτησε;
Γιατί η Εισαγγελέας του Αεροδικείου, ενώ έχει ενημερωθεί και έχουν κατατεθεί αιτήματα για παροχή στοιχείων, δεν έχει καλέσει ακόμη τους ενδιαφερόμενους να καταθέσουν;

Και το πιο κρίσιμο σήμερα: Αν η απόφαση του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου δεν εκτελέστηκε τότε, γιατί δεν εκτελείται έστω και τώρα που το θέμα έχει αποκαλυφθεί και βρίσκεται πλέον με πολλαπλά δημοσιεύματα στη δημόσια σφαίρα;

Ο νόμος δεν θέτει καμία προθεσμία για την εκτέλεση της απόφασης. Η μη εκτέλεσή της συνιστά παράβαση καθήκοντος και θεσμική εκτροπή.
Η παραδοχή Δένδια στη Βουλή

Σε όλα αυτά προστίθεται και η δημόσια παραδοχή του ίδιου του Νίκου Δένδια στη Βουλή, όταν ερωτήθηκε για την υπόθεση:

«…όπως με ενημέρωσαν οι αρμόδιοι φορείς του Υπουργείου, η υπόθεση ανάγεται σε χρόνο πέραν της 25ετίας και έχει ήδη αξιολογηθεί ποινικά και διοικητικά».

Με αυτή τη φράση επιβεβαιώνονται τρία πράγματα: Η υπόθεση είναι υπαρκτή και αφορά συγκεκριμένο πρόσωπο.
Η καταδίκη είναι δεδομένη και αμετάκλητη.
Ο υπουργός, αντί να εφαρμόσει τις νόμιμες κυρώσεις, επικαλείται την παλαιότητα της πράξης ως άλλοθι για την μη εφαρμογή του νόμου.
Θεσμικό και ηθικό αδιέξοδο

Πέρα από το αυτονόητο ζήτημα παραβίασης της νομιμότητας, η υπόθεση εγείρει και βαθύτατο ηθικό και θεσμικό πρόβλημα.

Πώς μπορεί ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας να επικυρώνει πειθαρχικές ποινές ή να εγκρίνει αποτάξεις άλλων στρατιωτικών για σοβαρά ή ακόμη και ήσσονος σημασίας παραπτώματα, όταν στο δικό του στρατιωτικό γραφείο διατηρεί και καλύπτει έναν αμετάκλητα καταδικασμένο για κλοπή αξιωματικό;

Με ποιο κύρος θα κριθούν στο εξής πειθαρχικές υποθέσεις ή αποφάσεις αποτάξεων αν για τον συγκεκριμένο «προστατευόμενο» ισχύει άτυπο καθεστώς ασυλίας;

Η εικόνα αυτή υπονομεύει τη θεσμική λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων και εκπέμπει ένα μήνυμα πλήρους διάβρωσης της έννοιας της στρατιωτικής πειθαρχίας και αξιοκρατίας.
Οι ευθύνες των Αρχηγών ΓΕΑ και ΓΕΕΘΑ

Στην ίδια προβληματική κατεύθυνση κινείται και η στάση της στρατιωτικής ηγεσίας.

Παρά το γεγονός ότι η υπόθεση του καταδικασμένου αξιωματικού έχει πλέον λάβει δημόσια διάσταση, με πλήθος δημοσιευμάτων και τεκμηριωμένων στοιχείων, οι Αρχηγοί ΓΕΑ και ΓΕΕΘΑ δεν έχουν διατάξει καμία έρευνα.

Η απουσία οποιασδήποτε ενέργειας από την στρατιωτική ηγεσία συνιστά σοβαρή θεσμική ολιγωρία. Όταν η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων δεν ερευνά ούτε τις δημόσιες αποκαλύψεις για αμετάκλητα καταδικασμένο που υπηρετεί εντός του στρατιωτικού γραφείου του Υπουργού, τότε η εικόνα που εκπέμπεται είναι ότι η ανοχή δεν είναι τυχαία, αλλά συστημική.

Η στάση αυτή της στρατιωτικής ηγεσίας αποκτά ακόμη πιο προκλητικό χαρακτήρα αν συγκριθεί με άλλες υποθέσεις.

Αρκεί να θυμηθούμε την περίπτωση της υπαξιωματικού Γεσθηναμής Κουτούζογλου, η οποία συμμετείχε στο τηλεοπτικό παιχνίδι Survivor λόγω οικονομικής ανάγκης. Εκεί η στρατιωτική ηγεσία αντέδρασε ακαριαία: κινήθηκαν άμεσα πειθαρχικές διαδικασίες και ο θόρυβος γύρω από την υπόθεση ήταν τεράστιος, παρά το γεγονός ότι η συμμετοχή αυτή δεν συνιστά ατιμωτικό αδίκημα.

Αντιθέτως, στην περίπτωση του αμετάκλητα καταδικασμένου για κλοπή αξιωματικού, που εξακολουθεί να υπηρετεί εντός του στρατιωτικού γραφείου του Υπουργού Άμυνας, δεν έχει κινηθεί καμία διαδικασία.

Η εικόνα που δημιουργείται είναι αυτή των δύο μέτρων και δύο σταθμών, με το θεσμικό σύστημα να δείχνει ανοχή σε αυτούς που έχουν «πλάτες», ενώ εξαντλεί την αυστηρότητά του στους αδύναμους.

Σε ένα κράτος δικαίου τέτοια φαινόμενα δεν μπορούν να αφήνονται χωρίς άμεση διερεύνηση και απόδοση ευθυνών.
Πολιτική και θεσμική εκτροπή

Η επίκληση της παλαιότητας δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι συνέπειες της καταδίκης είναι μόνιμες και αυτοδικαίως ενεργές. Το ότι ο κ. Δένδιας το παραβλέπει, συνιστά κατάφωρη παραβίαση της νομιμότητας.

Το μήνυμα που στέλνεται στο στράτευμα είναι βαθύτατα προβληματικό: για ορισμένους οι νόμοι δεν ισχύουν. Οι Ένοπλες Δυνάμεις όμως οφείλουν να στηρίζονται στην αξιοκρατία και στην ακεραιότητα, όχι στην προστασία όσων διαθέτουν «πλάτες».

Η υπόθεση αυτή δεν μπορεί να συγκαλυφθεί. Οι πολίτες και οι στρατιωτικοί δικαιούνται καθαρές απαντήσεις.

https://armyvoice.gr/