Τα μαθηματικά του λιμού: Πώς το Ισραήλ προκάλεσε τον εφιάλτη στη Γάζα

 

Ap Photo
Τα μαθηματικά του λιμού: Πώς το Ισραήλ προκάλεσε τον εφιάλτη στη Γάζα 

efsyn.gr
Η κυβέρνηση Νετανιάχου ξέρει πόσες θερμίδες απαιτούνται για να ζήσει ένας Παλαιστίνιος • Και κάνει τους υπολογισμούς κάθε μέρα...
Οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να φύγουν, ο πόλεμος έχει ισοπεδώσει την γεωργία, το Ισραήλ έχει απαγορεύσει και το ψάρεμα, άρα και η τελευταία θερμίδα που τρώει ο πληθυσμός της Γάζας πρέπει να έρθει απέξω.
Τα μαθηματικά είναι απλά. Το Ισραήλ ελέγχει τη ροή τροφής στη Γάζα, έχει υπολογίσει πόσες θερμίδες χρειάζονται οι Παλαιστίνιοι για να μείνουν ζωντανοί και τα δικά του στοιχεία δείχνουν πως μόνο ένας μικρός αριθμός μπαίνει στη Λωρίδα.
Με αυτό τον εφιαλτικό πρόλογο ο Guardian καταγράφει την τραγωδία που εκτυλίσσεται σε ζωντανή μετάδοση, με αποκλειστική ευθύνη του Μπενιαμίν Νετανιάχου και των συμμάχων του.
Γράφει ο Guardian:

«Η ιδέα είναι να βάλουμε τους Παλαιστίνιους σε δίαιτα, αλλά όχι να πεθάνουν από την πείνα» έλεγε το 2006 νας ανώτερος σύμβουλος προς τον Εχούντ Ολμέρτ, τότε πρωθυπουργό του Ισραήλ. Δύο χρόνια μετά, το 2008, δικαστήριο της χώρας διέταζε την δημοσιοποίηση των εγγράφων που περιείχαν τις λεπτομέρεες αυτών των μακάβριων σχεδίων.
Η Cogat, η ισραηλινή υπηρεσία που ακόμη ελέγχει τις μεταφορές προς τη Γάζα είχε υπολογίζει τότε πως οι Παλαιστίνοι χρειάζονται κατά μέσο όρο 2.279 θερμίδες ανά άτομο την ημέρα, τις οποίες θα μπορούσαν να παρέχουν μέσω 1,836 κιλού τροφής.

Σήμερα ανθρωπιστικές οργανώσεις ζητάνε ακόμη μικρότερο αριθμό: 62.000 μετρικούς τόνους ξηράς τροφής ή σε κονσέρβες προκειμένου να απαντηθούν οι ανάγκες 2,1 εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε μήνα ή περίπου 1 κιλό τροφής ανά άτομο την ημέρα.

Καθώς η Γάζα βυθίζεται όλο και περισσότερο στον λιμό, Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν αρνηθεί με διάφορους τρόπους το σχέδιο μαζικής λιμοκτονίας, υποστηρίζοντας, χωρίς στοιχεία, ότι η Χαμάς κλέβει την βοήθεια ή κατηγορούν τον ΟΗΕ για αποτυχημένη δράση.

Μάλιστα ισχυρίζονται ότι οι Παλαιστίνιοι έχουν πρόσβαση σε τροφή δείχνοντας τις διανομές του διαβόητου GHF, το οποίο δημιουργήθηκε με αμερικανικές και ισραηλινές πλάτες, όμως τα κέντρα του έχουν εξελιχθεί σε πραγματικά σφαγεία, όπου πολλοί άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από πυρά.

Κι όμως τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί και έχουν δημοσιευθεί από την ίδια την κυβέρνηση καταγράφουν ότι το Ισραήλ οδηγεί τον πληθυσμό της Γάζας σε λιμοκτονία. Ανάμεσα στον Μάρτιο και τον Ιούνιο το Ισραήλ επέτρεψε μόνο 56.000 τόνους τροφίμων να μπουν στην περιοχή, σύμφωνα με τα στοιχεία της Cogat, δηλαδή λιγότερο από ένα τέταρτο των αναγκών της Γάζας για αυτή την περίοδο.

Ακόμη και αν κάθε σακούλα αλευριού από τον ΟΗΕ είχε συλλεγχθεί και διανεμηθεί, ακόμη κι εάν το GHF είχε αναπτύξει συστήματα για ισομερή κατανομή, ο λιμός ήταν αναπόφευκτος. Οι Παλαιστίνιοι δεν θα είχαν αρκετή τροφή.

Αυτή τη στιγμή στη Γάζα ξετυλίγεται το χειρότερο δυνατό σενάριο δήλωσαν ειδικοί του ΟΗΕ αυτή τη βδομάδα, με τις παραδόσεις τροφής να είναι «σε χαμηλότερη κλίμακα από αυτό που απαιτείται» και εν μέσω «δραστικών περιορισμών στην είσοδο των προμηθειών» σημείωνε το Integrated Food Security Phase Classification (IPC).

Η Famine Review Committee, μια ανεξάρτητη ομάδα ειδικών, δηλώνει ότι οι παραδόσεις τροφίμων είναι εξαιρετικά ανεπαρκείς, αφήνοντας αιχμές κατά του GHF: Η ανάλυσή μας για τα τρόφιμα που διανέμονται από το GHF δείχνει ότι το σχέδιό τους, ακόμη κι εάν μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς την εκτός ορίων βία, πάλι τα οδηγούσε σε λιμό».

Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο η Γάζα ήταν υπό απόλυτη πολιορκία και στη Λωρίδα δεν μπήκε καθόλου τροφή. Στα μέσα του Μάη ο Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι φορτία θα αρχίσουν να μπαίνουν εξαιτίας της διεθνούς πίεσεις για την «κρίση τροφής».

Μόλις μερικές εβδομάδες με επιπλέον φορτία κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου είχαν ως αποτέλεσμα να επανέλθει η Γάζα από το χείλος του γκρεμού, δείχνουν τα στοιχεία του ΟΗΕ.

Τον Μάιο, όμως, επέστρεψε στη Λωρίδα μια ισχνή ποσότητα τροφίμων, που το μόνο που μπορούσε να κάνει είναι να επιβραδύνει την πορεία προς τον λιμό και όχι να τη σταματήσει. Μετά από δύο μήνες το μέγεθος των βασανιστηρίων είναι τέτοιο που έχει προκαλέσει ακόμη έναν γύρο διεθνούς οργής και αγανάκτησης, ακόμη και απαιτήσεις προς τον Ντόναλντ Τραμπ να επέμβει για να φτάσει η τροφή στα παιδιά.

Απαντώντας ο Νετανιάχου έχει υποσχεθεί την είσοδο μόνο μικρή βοήθειας. Ο αριθμός των φορτηγών έχει αυξηθεί, αλλά παραμένει πολύ μικρότερος από αυτά που απαιτούνται για να τραφούν οι Παλαιστίνιοι, πόσο μάλλον για να ανατραπεί ο λιμός.

Οι από αέρος ρίψεις, με την Γαλλία, τη Γερμανία, τη Βρετανία, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και τα ΗΑΕ να πρωτοστατούν, είναι ανεπαρκείς και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθούν θανατηφόρες. Πέρυσι 12 άνθρωποι πνίγηκαν προσπαθώντας να ανασύρουν τροφή που είχε πέσει στη θάλασσα και τουλάχιστον άλλοι πέντε σκοτώθηκαν όταν παλέτες έπεσαν πάνω τους.

Στους πρώτους 21 μήνες από την έναρξη του πολέμου, 104 πτήσεις έριξαν ποσότητες που ισοδυναμούν με μόλις τέσσερις ημέρες τροφής για τη Γάζα, σύμφωνα με ισραηλινά στοιχεία, με ένα κόστους που δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων. Το ίδιο ποσό εάν είχε δοθεί για φορτηγά θα είχε βοηθήσει να παραδοθεί πολύ περισσότερη τροφή.

Ωστόσο, η «χρησιμότητα» αυτών των πτήσεων δεν είναι μόνο οικονομική. Δίνουν τη δυνατότητα στο Ισραήλ και τους συμμάχους του να «εξηγήσει» τον λιμό ως αποτέλεσμα εφοδιαστικών προβλημάτων και όχι ως μια κρίση που δημιουργήθηκε από τις κρατικές πολιτικές.

Συνήθως οι από αέρος ρίψεις επιλέγοντα ως η τελευταία λύση σε έκτακτες συνθήκες όπου εχθρικές ένοπλες δυνάμεις ή η ίδια η γεωγραφία κάνει τη διανομή αδύνατη. Στη Γάζα τα μόνα εμπόδια είναι οι απαγορεύσεις που έχει επιβάλει το Ισραήλ, σύμμαχος πολλών δυτικών κρατών, που φέρει όπλα βρετανικά και αμερικανικά.

Δύο οργανώσεις με βάση το Ισραήλ, εξάλλου, αυτή την εβδομάδα ανακοίνωσαν ότι το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα, δημοσιοποιώντας στοιχεία, όπως η χρήση της πείνας ως όπλο. Έκαναν, μάλιστα, λόγο για επίσημη και ανοικτά δηλωμένη πρακτική μαζικής λιμοκτονίας.

Η κυβέρνηση του Ισραήλ ξέρει πόση τροφή χρειάζονται οι κάτοικοι της Γάζας για να επιβιώσουν, αλλά και πόσα τρόφιμα μπαίνουν μέσα στην λωρίδα και στο παρελθόν είχε υπολογίζει πόση τροφή απαιτείται για να αποφευχθεί ο λιμός.

Το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στις θερμίδες που χρειάζεται η Γάζα και στην τροφή που μπαίνει στην περιοχή μετά τον Μάρτιο καθιστά ξεκάθαρο πως οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι κάνουν υπολογισμούς μέρα με τη μέρα. Δεν μπορούν να πετάξουν την ευθύνη για αυτόν τον επιβεβλημένο λιμό σε κανέναν άλλον, ούτε οι σύμμαχοί τους μπορούν να κάνουν το ίδιο.