Ο μαύρος βαρκάρης των Χανίων: Mια απάντηση στην αντιμουσουλμανική υστερία των απανταχού αστοιχείωτων νεοφιλελέδων (video).

«Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες ...διαιρούνται εις τρεις τοιαύτας: α) Εις Συμπολιτευόμενους, ήτοι έχοντες κοχλιάριον βυθίζωσιν τούτο εις την χύτραν τού προϋπολογισμού. β) Εις Αντιπολιτευόμενους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον ζητούν επί παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. γ) Εις Εργαζομένους, ήτοι ούτε έχουν κοχλιάριον, ούτε ζητούν τοιούτον, αλλά είναι επιφορτισμένοι να γεμίζωσι την χύτραν διά τού ιδρώτος των.»

Εμμανουήλ Ροΐδης: «Ασμοδαίος» (1875-76).

Με αφορμή τις μαζικές τρομοκρατικές επιθέσεις «Τζιχαντιστών» στη Γαλλία, (όπου -βάσει ορισμένων ρεπορτάζ, πριν τις επιθέσεις - κάποιοι εξ αυτών -κυκλοφορούσαν στους δρόμους του Παρισιού μ’ένα μπουκάλι μπύρα στο ένα χέρι κι ένα μπάφο στο άλλο!), τους τελευταίους μήνες, βιώνουμε πρωτοφανείς αντι-Ισλάμ προπαγανδιστικές επιθέσεις εκ μέρους των επικοινωνιακών επιτελείων της (εγχώριας και διεθνούς) νεοφιλελεύθερης μαφίας. Λυσσαλέες κι ανιστόρητες  επιθέσεις των απανταχού Μπογδάνων κι Ευαγγελάτων κατά των «επικίνδυνων» και «φανατισμένων» Ισλαμικών ορδών, που απειλούν το...δυτικό πολιτισμό! Έναν πολιτισμό, βέβαια, που υπάρχει μόνο στους άδειους εγκεφάλους, αγράμματων κι ανιστόρητων βλακών, οι οποίοι δεν έχουν κάνει ποτέ τον κόπο, ν’ ανοίξουν ένα βιβλίο και να ξεστραβωθούν, παρά μόνο αναμασούν, ό,τι σκουπίδι τους πλασάρουν οι «από πάνω». Ο μόνος «δυτικός» κι «ευρωπαικός», όπως αυτοί τον εννοούν και τον υπερασπίζονται, πολιτισμός είναι ο πολιτισμός του Καρλομάγνου, της Ιεράς Εξέτασης, της Ιεράς Συμμαχίας, του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και τουΧίτλερ!

Αρκεί να θυμηθεί κάποιος την περίφημη σκηνή της ταινίας «Robin Hood: Prince of Thieves», όπου ο Ρομπέν των δασών (Kevin Costner) κι ο μουσουλμάνος, Μαυριτανός φίλος του (Morgan Freeman) παρατηρούν από πολύ μακρυά τους στρατιώτες του Σερίφη του Νόττινχαμ, να πλησιάζουν έφιπποι. Κάποια στιγμή, ο Μαυριτανός βγάζει από την κελεμπία του ένα τηλεσκόπιο κι αρχίζει να παρατηρεί-μέσα απ’ αυτό – πιο προσεκτικά την κίνηση των έφιππων στρατιωτών, γεγονός το οποίο άφησε κατάπληκτο το Ρομπέν των δασών, ο οποίος-παρ’ο,τι Άγγλος, τέως ευγενής- δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του τηλεσκόπιο, ούτε γνώριζε, βέβαια, τη χρησιμότητά του!  Αποφασίζει λοιπόν Ρομπέν των δασών, να ζητήσει το τηλεσκόπιο από το Μαυριτανό φίλο του, ώστε να καταλάβει κι ο ίδιος, τι δουλειά κάνει αυτό το μαραφέτι. Ο Μαυριτανός του το δίνει, ο Ρομπέν των δασών το βάζει στο μάτι του και τη στιγμή που το είδωλο κάποιου έφιππου στρατιώτη πρόβαλε τεράστιο και πολύ κοντινό στο φακό του τηλεσκοπίου, ο Ρομπέν των Δασών το πέταξε εμβρόντητος και τρομαγμένος! Μπρος σ’ αυτήν την ξεκαρδιστική περιπέτεια του Άγγλου φίλου του, ο Μαυριτανός χαμογέλασε και μονολόγησε: «Και μετά λένε εμάς βαρβάρους».

Δε χρειάζεται να παραθέσουμε ιστορικά στοιχεία, για το που ήταν ανεβασμένοι οι...σκαπανείς του «δυτικού» κι «ευρωπαικού» πολιτισμού, όταν οι Άραβες ανέπτυσσαν τις επιστήμες και την τεχνολογία πριν από πολλούς αιώνες. Ούτε για το πόσο ανεκτικό ήταν –ανά τους αιώνες- το Ισλάμ έναντι των υπολοίπων θρησκειών, πιστοί των οποίων έβρισκαν καταφύγιο σε περιοχές όπου αυτό κυριαρχούσε, συνήθως μετά από απηνείς διωγμούς εις βάρος τους (πχ Εβραίοι της Ιβηρικής).

Θα παραθέσουμε κάτι, από την πρόσφατη ιστορία του τόπου μας, την οποία –στο σύνολό της-σαφώς αγνοούν οι ημιμαθείς ηλίθιοι προπαγανδιστές. Την ιστορία του «Μαύρου Διαμαντιού», του «Μαύρου Βαρκάρη» των Χανίων, του  Σουδανού Μουσουλμάνου Σαλή.

Σαλής, ο μαύρος βαρκάρης των Χανίων!

Ο Σαλής ήταν μια από τις γνωστότερες φυσιογνωμίες της πόλης των Χανίων τον περασμένο αιώνα. Ήταν απόγονος μαύρων εργατών ή χαλικούτηδων από την εποχή της Αιγυπτιοκρατίας στην Κρήτη, καταγόμενος από το Σουδάν ο οποίος δε θέλησε να εγκαταλείψει τα Χανιά κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922 και έτσι παρέμεινε στην πόλη, όπου έγινε ευρέως γνωστός για την εργατικότητα, την εγκαρδιότητα και την καλοψυχία του. Το επώνυμό του ήταν Χελιδώνης ή Χελιδωνάκης και για να βγάλει τα προς το ζην εργαζόταν ως βαρκάρης.

Εργαζόταν από μικρό παιδί στη μπλε βάρκα του προέδρου των βαρκάρηδων των Χανίων Σταύρου Τσιριγωτάκη και χάρη στη δύναμη και την ταχύτητα του νεαρού μουσουλμάνου, πάντα η βάρκα του Τσιριγωτάκη ήταν πρώτη στο ξεφόρτωμα επιβατών και αποσκευών, καθώς εκείνη την εποχή το λιμάνι τωνΧανίων ήταν αβαθές και ακατάλληλο για τον ελλιμενισμό πλοίων.
Τις αποσκευές τις ξεφόρτωναν σε μαούνες μέχρι την ακτή και τους επιβάτες οι βάρκες, ανταγωνιζόμενες για την μεγαλύτερη ταχύτητα και καλύτερη εξυπηρέτηση.
Ο Σαλής ήταν πολύ δυνατός και γρήγορος και έτσι πάντα η βάρκα που κουμάνταρε ήταν πρώτη και έτσι κατέληξε να κάνει το βαρκάρη για πάρα πολλά χρόνια και ταυτόχρονα έγινε μια από τις πιο αναγνωρίσιμες και συμπαθητικές φυσιογνωμίες των Χανίων. 

Το πόσο αγαπούσε την Ελλάδα και τα Χανιά, αποδεικνύεται από την άρνησή του να αποχωρήσει το 1922 από την Κρήτη μαζί με τους άλλους μουσουλμάνους κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών, παίρνοντας μάλιστα και την αγγλική υπηκοότητα για να μπορέσει να παραμείνει στην Ελλάδα, κάτι το οποίο του δημιούργησε προβλήματα κατά τη γερμανική κατοχή. Μαζί με την Αμπλά, άλλη μια καλόκαρδη μουσουλμάνα ήταν από τους καλύτερους και πιο όμορφους χαρακτήρες των Χανίων, πάντα χαμογελαστοί, γενναιόδωροι και έτοιμοι να βοηθήσουν τους ανήμπορους και άπορους συνάνθρώπους τους. Κάθε φορά που πληρωνόταν ετοίμαζε τσάντες με τρόφιμα και τα έστελνε σε φτωχές πολύτεκνες οικογένειες ανώνυμα. Κάποτε που κέρδισε τον πρώτο λαχνό του λαχείου δεν κράτησε ούτε δεκάρα για τον εαυτό του. Αντίθετα προίκισε 2 ορφανές κοπέλες. Πάλι ανώνυμα.

Κάποτε κέρδισε τον πρώτο αριθμό του λαχείου, αλλά και πάλι μοίρασε το ποσό που κέρισε σε 2 νεαρές γυναίκες που ήθελαν να παντρευτούν για να φτιάξουν την προίκα τους.  Όταν όμως ο Σαλής γέρασε και έχασε τη δύναμή του, σταμάτησε να δουλεύει στη βάρκα, αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι του στο Κούμ Καπί για να μπορέσει να επιβιώσει. Σημειωτέον ότι επί Αραβοκρατίας στην Κρήτη στην παραλιακή συνοικία των Χανίων, Κούμ Καπί, κατοικούσαν οι Άραβες και μαύροι χαμάληδες των Χανίων οι Χαλικούτηδες.Πολλοί Χανιώτες βλέποντας ότι ο Σαλής έμεινε στη ψάθα κινητοποιήθηκαν για να του ανταποδώσουν τα όσα καλά είχε κάνει γι αυτούς τόσα χρόνια. Αρχικά χάρη στις ενέργειες του τυπογράφου, συγγραφέα και ποιητή Γεώργιου Γεωρβασάκη, έγινε Έλληνας πολίτης έστω και αργά παίρνοντας μια μικρή σύνταξη από το ΙΚΑ.    

Ακόμα και τότε όμως ο Σαλής αποδεικνύοντας τη φιλευσπλαχνία και μεγαλοψυχία του χάριζε μεγάλο μέρος της σύνταξής του σε ανθρώπους που πίστευε ότι τη χρειάζονταν περισσότερο.       

 Πέθανε στις 29 Φεβρουαρίου 1967 στο δωμάτιό του επί της οδού Θεοτοκοπούλου την ώρα που κοιμόταν.

Όταν πέθανε υπήρχε πρόβλημα για τον τόπο ταφής του, αφού λόγω του μουσουλμανικού θρησκεύματος δε μπορούσε να ταφεί σε χριστιανικό νεκροταφείο. Αρχικά, τον είχαν θάψει σε ένα  χωράφι στην παλιά τούρκικη συνοικία Μερτζαλίκια, αλλά λόγω του ότι ήταν πολύ αγαπητός στους Χανιώτες, ετάφη στο χριστιανικό κοιμητήριο του Αγίου Λουκά στην οδό Αναπαύσεως με δικά τους έξοδα.  

Σήμερα είναι θαμμένος στο νεκροταφείο του Αγίου Λουκά στα Χανιά και πάνω στη μαρμάρινη πλάκα είναι γραμμένοι οι στίχοι του ποιητή και φίλου του Γεώργιου Γεωρβασάκη λέγοντας:

  

Ας ήσουν μαύρος

Ας μην ήσουν χριστιανός

Ας ήταν μαύρη η μορφή σου

Μ' από το χιόνι πιο λευκή ήτανε η ψυχή σου.

Ο τάφος του Σαλή στον Άγιο Λουκά Χανίων

                Ο τάφος του στο νεκροταφείο του Αγίου Λουκά, είναι δίπλα από τους Ρώσους πεσόντες στην Κρήτη κατά τους απελευθερωτικούς αγώνες.
  Σ.σ. Τα στοιχεία για τη βιογραφία του Σαλή, είναι από το «iakovos-xania.blogspot».

Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε καλά μέσα στην ψυχή μας, το πνεύμα του μετώπου!

askordoulakos