Συνέχεια στις αυθαιρεσίες στην 34η Μ/Κ Ταξιαρχία, οι οποίες πλέον συνοδεύονται από ανοιχτές απειλές και προσβολές

Την προηγούμενη εβδομάδα, ύστερα από επιστολή καταγγελίας, είχαμε γράψει σχετικά με τις αυθαιρεσίες της διοίκησης της 34^ης Μ/Κ Ταξιαρχίας, στην Άσσηρο, και κυρίως για την πρακτική να μη δίνονται οι απαλλαγές που προβλέπονται ύστερα από 24ωρη υπηρεσία των χαμηλόβαθμων αξιωματικών και των ΕΠΟΠ, όπως και για τη λογική να μη δίνονται άδειες στο προσωπικό.

Σε εκείνη την καταγγελία είχαμε αναπαράγει μια κλασσική λαϊκή ρήση: «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». Μετά από τη νέα επιστολή καταγγελίας από το στρατόπεδο, χρειάζεται να διευκρινίσουμε ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα, το ψάρι και το κεφάλι του.

Στην ταξιαρχία οι ίδιες πρακτικές που είχαν καταγγελθεί συνεχίζονται αμείωτες. Η διοίκηση εξακολουθεί να κόβει τις απαλλαγές που προβλέπονται ύστερα από 24ωρη υπηρεσία. Ή, μάλλον, όχι ακριβώς: Ενώ η λογική είναι αυτές, αυθαίρετα, να κόβονται για το σύνολο σχεδόν του χαμηλόβαθμου προσωπικού (το οποίο αντιμετωπίζεται σαν αναλώσιμο υλικό εργασιών και υπηρεσιών του στρατοπέδου), αυτές δίνονται κανονικά σε όσους η διοίκηση «κρίνει» ότι πρέπει να δοθούν.

Το προσωπικό χωρίζεται, λοιπόν, σε «καλό» και «κακό», ανάλογα με το αν είναι αρεστό στη διοίκηση. Κάπως έτσι, ένα προβλεπόμενο δικαίωμα μετατρέπεται σε «προνόμιο», εργαλείο στα χέρια της ιεραρχίας του στρατοπέδου για να «διαιρεί και να βασιλεύει», να εκμεταλλεύεται απρόσκοπτα το προσωπικό και να μεταφέρει την ευθύνη της αθλιότητας της διοίκησης και των βασικών επιλογών του ΕΣ σε αντιπαράθεση μεταξύ των «από κάτω».

Μετά, όμως, από τις προηγούμενες καταγγελίες η κατάσταση στο στρατόπεδο είναι καζάνι που βράζει. Προφανώς, για αυτό το λόγο, φαίνεται πως έχασε την ψυχραιμία του ο υποδιοικητής, Α. Κόλλιας. Σε πρωινή αναφορά απείλησε ανοιχτά τους ΕΠΟΠ ότι «θα φύγουν από τη Θεσσαλονίκη» γιατί είναι «άχρηστα χιλιάρικα». Αν θέλουν να μείνουν, θα πρέπει «να παρακαλέσουν τον υπουργό, το Δεκέμβρη και τον Γενάρη».

Υποθέτουμε ότι ο υποδιοικητής γνωρίζει εκ των προτέρων τα αποτελέσματα των κρίσεων, των μεταθέσεων και των αλλαγών στις συνθέσεις των στρατοπέδων. Καταλαβαίνουμε, ακόμα περισσότερο, ότι αυτές οι πρακτικές τραμπουκισμών και απειλών, δημόσια, δεν μπορούν παρά να έχουν την ανοχή, αν όχι τη συγκατάθεση και τη συνεννόηση, του διοικητή της 34^ης ΜΚ Ταξιαρχίας, Δ. Κούκου. Τέλος, για μια ακόμα φορά, παραδίδεται ένα μάθημα από εκπρόσωπο του σώματος των Ελλήνων αξιωματικών για το «πώς δουλεύουν τα πράγματα στο στρατό». Αυτό που καθημερινά επιχειρούν να επιβάλλουν στους συναδέλφους στρατευμένους, τη ρουφιανιά, το γλείψιμο, το «βύσμα» και την υποταγή, δε διστάζουν να το διατυμπανίσουν δημόσια.

Ο στρατός που ονειρεύονται είναι ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης έμμισθων ή άμισθων σκλάβων, φυτώριο βαρβαρότητας, ρατσισμού και φασισμού, με διαρκή εκμετάλλευση και πολεμική προετοιμασία όλων όσων (με πρώτη την πλειοψηφία των φαντάρων) κρίνονται ότι είναι «αναλώσιμοι» του πολέμου που διεξάγει ο στρατός στο εσωτερικό και το εξωτερικό.

Ο «καριερισμός» των ανώτερων αξιωματικών έχει ως πραγματική υλική βάση την προσπάθεια αναδιάρθρωσης ενός στρατού, που επιχειρείται να γίνει πιο «οικονομικός», πιο «αποδοτικός», πιο επιθετικός. Και αυτό θα γίνει πάνω στα πτώματα του αναλώσιμου προσωπικού του. Γι’ αυτό και η διοίκηση του στρατοπέδου θα κάνει τα πάντα, αδιαφορώντας με την καταπόνηση του προσωπικού, ψυχική και σωματική.

Το ζητούμενο είναι να παρουσιαστεί έργο, το οποίο πολιτικά και πρακτικά θα μπορεί να προβάλλει η ιεραρχία και το υπουργείο. Πρωτεύον είναι «να γίνεται η δουλειά». Δευτερεύον, και μόνο αν αναγκαστούν, είναι τα δικαιώματα του προσωπικού.

ΕΠΟΠ και χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτή είναι η ουσία του στρατού. Μπορεί η «επιλογή καριέρας» ή η «επιβίωση» να τους οδήγησε σε αυτή τη δουλειά. Όμως, η δουλειά του στρατιώτη που καλείται να γίνει πραιτοριανός και μισθοφόρος των πολεμικών τυχοδιωκτισμών, των εξωτερικών επεμβάσεων και της εσωτερικής καταστολής, είναι τόσο βάρβαρη όσο και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα κληθεί να την υπηρετήσει.

Μόνος δρόμος αξιοπρέπειας, μέσα στο στρατό,

είναι ο αγώνας του φαντάρου-πολίτη με στολή

ενάντια στον πόλεμο και την καταστολή

Δεν είναι μόνο ο διοικητής και ο υποδιοικητής του στρατοπέδου υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση. Δεν είναι μόνο οι λοχαγοί των μονάδων που ανταλλάσσουν ευθύνες με τη διοίκηση εφαρμόζοντας την ίδια αθλιότητα. Κατανοούμε, ειδικά έπειτα από την επανάληψη των ίδιων γεγονότων, ότι αυτές οι πρακτικές καλύπτονται από το ΓΕΣ και τα επιτελεία, είναι αρεστές στο υπουργείο αρκεί να μη χαλάνε τη μόστρα του «σεβασμού των δικαιωμάτων» στις δημόσιες σχέσεις του.

Αυτός είναι ο στρατός του ελληνικού κράτους, του Τελλίδη και του Καμμενου, των προηγούμενων και των επόμενων αρχηγών ΓΕΣ και υπουργών. Φυσικά και γνωρίζουν, φυσικά και «επικροτούν» σιωπηλά, φυσικά και θα αναγκαστούν να «καταδικάσουν δημόσια» αν οι διαμαρτυρίες και οι αντιδράσεις γενικευτούν. Θα πρέπει όμως άμεσα να αναλάβουν τις ευθύνες για τους αξιωματικούς που υποθάλπτουν και τον στρατό που φτιάχνουν.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437 

http://diktiospartakos.blogspot.com

diktiospartakos@hotmail.com