(Άλλη) μια μυστήρια υπόθεση της αθάνατης ελληνικής δικαιοσύνης βρίσκει το φως της δημοσιότητας, αυτή τη φορά σχετικά με την καταδίκη ενός δημοσιογράφου από τη Λέσβο για “εξύβριση” ενός γυμνασιάρχη. Συγκεκριμένα, ο Άρειος Πάγος αλλά και το Τριμελές Εφετείο Βορείου Αιγαίου είδαν “εξύβριση” από τον δημοσιογράφο Στρατή Μπαλάσκα επειδή στην απόδοση του πολιτικού χαρακτηρισμού “νεοναζί” για γυμνασιάρχη της Μυτιλήνης, παρά τις αναρτήσεις εθνικοσοσιαλιστικού περιεχομένου στα προσωπικά του blog. Όπως διαβάζουμε στην ΕΦΣΥΝ, στις 16 Νοεμβρίου του 2013, ο διευθυντής του 6ου Γυμνασίου Μυτιλήνης, Βασίλειος Μακρυπούλιας, δημοσίευσε στο blog του pandidaktirio.blogspot.gr μια ανάρτηση με τίτλο «Το απόλυτο ψεύδος είναι ένα: Αυτό του Πολυτεχνείου του 1973». Η ανάρτηση συνοδευόταν από βίντεο στο οποίο μεταδίδονταν τα γνωστά ψεύδη της δεξιάς προπαγάνδας που αμφισβητούν την ύπαρξη των νεκρών του Πολυτεχνείου. Με αφορμή την προκλητηκή ανάρτηση και με τη σημασία που αποκτά λόγω του παιδαγωγικού ρόλου του Γυμνασιάρχη, ο δημοσιογράφος Στρατής Μπαλάσκας έγραψε στην εφημερίδα «Εμπρός» της Λέσβου ότι με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου επανέρχεται «ο γνωστός δεδηλωμένος νεοναζί γυμνασιάρχης του 6ου Γυμνασίου Μυτιλήνης Βασίλης Μακρυπούλιας, ο θεωρητικός του μορφώματος της Χρυσής Αυγής στη Λέσβο».
Αυτές ακριβώς οι φράσεις, οι οποίες περιέχουν μόνο πολιτικούς χαρακτηρισμούς, είναι αυτές που θεωρήθηκαν εξυβριστικές από το Τριμελές Εφετείο Βορείου Αιγαίου, το οποίο και καταδίκασε τον δημοσιογράφο, αναφέροντας στην αιτιολόγηση της απόφασης ότι «ο κατηγορούμενος θα μπορούσε να διαλάβει στο άρθρο του φράσεις πιο ευπρεπείς και είναι προφανές ότι με τις φράσεις αυτές αποσκοπούσε να προσβάλει την τιμή και την υπόληψη του πολιτικώς ενάγοντος».
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Γιάννη Μπασκάκη για την Εφημερίδα των Συντακτών, ο Άρειος Πάγος ήρθε να υιοθετήσει το σκεπτικό του Εφετείου και να προσθέσει μάλιστα ότι δεν απαιτείται για την πληρότητα της αιτιολογίας της καταδικαστικής απόφασης να παρατίθενται και ποιες ακριβώς φράσεις μπορούσε να είχε χρησιμοποιήσει ο δημοσιογράφος. Συνεπώς, το Στ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με απόφασή του που δημοσιεύτηκε στις 4/4/2017, θεώρησε ότι «πλήρως αιτιολογείται» στο σκεπτικό του Εφετείου, γιατί η επίμαχη φράση «είναι κατά κοινή αντίληψη εξυβριστική» και απέρριψε την αίτηση αναίρεσης της καταδικαστικής απόφασης, χωρίς όμως να αναφέρει ποιές φράσεις θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει ο δημοσιογράφος ώστε να περιγράψει την περίπτωση του Γυμνασιάρχη, οι αναρτήσεις του οποίου μάλιστα περιπλέκουν ακόμη πιο πολύ την κατάσταση.
Τα δύο προσωπικά ιστολόγια του κ. Μακρυπούλια έχουν πληθώρα αναφορών και στην εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία και στη Χρυσή Αυγή, και στην αρία φυλή και με αφίσες και προπαγανδιστικά υλικά των Ναζί και του Γ’ Ράιχ και ενός περιεχομένου που δύσκολα μπορείς να το περιγράψεις εάν δε χρησιμοποιήσεις τη λέξη νεοναζί.
Ανάρτηση από το προσωπικό blog του Γυμνασιάρχη
Μάλιστα στο pandidaktirio.blogspot.gr, το οποίο έχει αναγνωριστεί ως προσωπικό blog του Μακρυπούλια από Εφετείο και Αρειο Πάγο, υπάρχει ανάρτηση (12/8/2013) με τίτλο: «Η θεωρία του εθνικοσοσιαλισμού…», όπου αναδημοσιεύεται κείμενο που τιτλοφορείται «Στο μονοπάτι της αρίας φυλής – Το πέρασμα του Υπερανθρώπου» και λέει ανάμεσα σε άλλα ότι «ο λευκός εθνικισμός, και γενικά οι λευκοί αποσχιστές και ό,τι απέμεινε από τους ναζί, στοχεύει σε αυτό το πράγμα, κυρίως να φρενάρει τον κίνδυνο μίξης με τους μη λευκούς. Και την τελική αποκατάσταση των άξιων. Δηλαδή των εις διπλούν σοφών, οι οποίοι φέρουν την παραπάνω φυσιογνωμία».
Στο άλλο προσωπικό ιστολόγιο του γυμνασιάρχη το οποίο φιλοξενείτο στο πανελλήνιο σχολικό δίκτυο (http://users.sch.gr:80/makripulias) ο Βασ. Μακρυπούλιας καλούσε τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010: «Το μήνυμά μας: Ελληνες θυμηθείτε: 7 Νοεμβρίου ψηφίζουμε Ελληνική Αυγή και Ν. Μιχαλολιάκο για την Αθήνα και για την Ελλάδα».
Το ιστολόγιο του Μακρυπούλια στο πανελλήνιο σχολικό δίκτυο όπου πέρα από αναδιμοσιεύσεις άρθρων του Ρούντολφ Ές για τον εθνικοσοσιαλισμό, επιπλέον καλούσε τον κόσμο σε ψήφο υπέρ του αρχηγού της Χρυσής Αυγής. Εικόνα: ΕΦΣΥΝ
Στο ίδιο ιστολόγιο αναδημοσιεύεται «άρθρο του Ρούντολφ Ες για τον Εθνικοσοσιαλισμό» (24/9/2010), ενώ o ίδιος ο κ. Μακρυπούλιας γράφει σε κείμενο με τίτλο «Τι πρέπει να κάνουμε» (8/8/2010) ότι:
[…] ο Εθνικοσοσιαλισμός, η Πίστη στη Φυλή και στη Βούληση του Φυλετικού ζωτικού χώρου, η Πίστη που ανοίγει τα νοερά φτερά του ανθρώπου, είναι ό,τι το ανώτερο σε σχέση ειδικά με τους ερασιτεχνικούς ακροβατισμούς του Καρλ Μαρξ και του λανθάνοντος εβραϊκού πνεύματος που κυβέρνησε την Ευρώπη του διαφωτισμού μέσα από γνωστούς γερμανοεβραίους, πολωνοεβραίους, γαλλοεβραίους κ.λπ. “φιλοσόφους”.
Είναι τιμή το να αποκαλούμαστε Εθνικοσοσιαλιστές, είναι Πίστη ότι κατέχουμε την οδό προς ένα αύριο σε έναν κόσμο που τόσο προσεκτικά ετοιμάσθηκε από τους προπάτορες και ρίχθηκε στη λήθη από τους πρόσκαιρους εξουσιαστές αυτού του κόσμου.
Γράφει επίσης ότι «είναι άκρως σημαντική η επαφή μας και η ουσιαστική σχέση μας με εθνικιστικές οργανώσεις και συνδέσμους (πρβλ. Χρυσή Αυγή), οι οποίες ως κιβωτός διατηρούν τον γνήσιο εθνικιστικό Λόγο και Πράξη».
Παρ’ όλα αυτά το Εφετείο καταδίκασε τον δημοσιογράφο για «εξύβριση», προκαλώντας τη δικαιολογημένη αντίδραση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, το οποίο τόνισε το αυτονόητο, ότι δηλαδή «Το να διακρίνει κανείς την έννοια του εθνικοσοσιαλισμού από τον ναζισμό είναι πέρα ως πέρα ανιστόρητο, πολλώ δε μάλλον το να θεωρεί πως η πρώτη αποδίδει ηπιότερο χαρακτηρισμό από τη δεύτερη».
Πέρα από την αντίδραση του ΚΙΣ, το Εφετείο και στη συνέχεια και ο Άρειος Πάγος, προφανώς αγνόησαν και την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (13/11/2003, Scharsach and News Verlagsgesellschaft v. Austria), με την οποία δικαιώθηκε Αυστριακός δημοσιογράφος που είχε καταδικαστεί στα εγχώρια δικαστήρια για τη χρήση του χαρακτηρισμού «κρυφο-ναζί». Σύμφωνα με την απόφαση, «η χρήση του όρου “ναζί” δεν δικαιολογεί αυτομάτως καταδίκη για δυσφήμηση λόγω του ιδιαίτερου στίγματος που φέρει. Το Δικαστήριο επαναλαμβάνει ότι o βαθμός ακρίβειας για να αποδειχθεί η θεμελίωση μιας ποινικής κατηγορίας από ένα αρμόδιο δικαστήριο δύσκολα μπορεί να συγκριθεί με τον βαθμό ακρίβειας που θα όφειλε να τηρεί ένας δημοσιογράφος όταν εκφράζει τη γνώμη του για ζήτημα δημοσίου ενδιαφέροντος, ιδίως όταν εκφράζει τη γνώμη του με τη μορφή μιας αξιολογικής κρίσης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου