Μεταναστευτικό: «Κατάσταση έκτακτης ανάγκης» στη Μεσόγειο λέει η ΜΚΟ Sea-Eye

Σκάφος της ΜΚΟ Sea-Eye στη Μεσόγειο | AP Photo/Rene Rossignaud

Μεταναστευτικό: «Κατάσταση έκτακτης ανάγκης» στη Μεσόγειο λέει η ΜΚΟ Sea-Eye

efsyn.gr

Η γερμανική ΜΚΟ Sea-Eye κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη Μεσόγειο, επισημαίνοντας ότι η πολιτική της κυβέρνησης Μελόνι στην Ιταλία έχει «μοιραίες συνέπειες για τους ανθρώπους που αναζητούν προστασία»

Πέντε επιχειρήσεις διάσωσης προσφύγων και μεταναστών έχει πραγματοποιήσει μέσα σε διάστημα 24 ωρών η γερμανική μη κυβερνητική οργάνωση Sea-Eye, που σε ανακοίνωσή της τόνισε ότι αυτό το γεγονός μαρτυρά «την κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που επικρατεί στη Μεσόγειο.

Η Sea-Eye εξήγησε ότι ενημερώθηκε από τη γραμμή παροχής βοήθειας Alarm Phone για τους ανθρώπους η ζωή των οποίων διέτρεχε κίνδυνο, χωρίς να διευκρινίσει αν έλαβε άδεια από τις ιταλικές αρχές προτού προχωρήσει στις διασώσεις. Χωρίς άδεια, η Sea-Eye κινδυνεύει να της κατασχεθεί το πλοίο.

«Πέντε διασώσεις σε 24 ώρες. Αυτό δείχνει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επικρατεί αυτή την περίοδο στη Μεσόγειο και όσο είναι σημαντικό να είμαστε εκεί για να σώζουμε ζωές», ανέφερε η ΜΚΟ.

Η Sea-Eye 4 απάντησε τη Δευτέρα και την Τρίτη στις εκκλήσεις για βοήθεια μαζί με δύο άλλα πλοία, σώζοντας περίπου 230 ανθρώπους, ανάμεσά τους μία μητέρα και το μωρό της, αλλά και μια γυναίκα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Στη συνέχεια παρέδωσε κάποιους από τους διασωθέντες πρόσφυγες και μετανάστες σε πλοίο του ιταλικού λιμενικού και σήμερα θα μεταφέρει περίπου 170 ανθρώπους στο λιμάνι της Γένοβας, στη βόρεια Ιταλία, σε απόσταση «περίπου 600 ναυτικών μιλίων».

Από τον Οκτώβριο του 2022, όταν ανήλθε στην εξουσία ο συνασπισμός της, η ακροδεξιά Ιταλίδα πρωθυπουργός Μελόνι προσπαθεί να σταματήσει τις αφίξεις μεταναστών από τη Βόρεια Αφρική και κατηγορεί τα πλοία διάσωσης ότι αποτελούν «παράγοντα προσέλκυσης» προσφύγων και μεταναστών. Ωστόσο, τη μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων που φτάνουν στην Ιταλία τους έχει διασώσει το ιταλικό λιμενικό.

Ο επικεφαλής της Sea- Eye, Γκόρντεν Ίσλερ, εξήγησε ότι η τακτική να υποχρεώνονται τα πλοία διάσωσης σε απομακρυσμένα λιμάνια (π.χ. Γένοβα) «χάνεται πολύτιμος χρόνος στη ζώνη έρευνας και διάσωσης στη διάρκεια του οποίου θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη».

«Η πολιτική αυτή μπορεί να έχει μοιραίες συνέπειες για τους ανθρώπους που αναζητούν προστασία», πρόσθεσε.

Από την πλευρά της, η Αγέσα Σατάρ, που επέβαινε στο πλοίο Sea-Eye 4, που έκανε τη διάσωση, τόνισε:

«Είχαμε μια έγκυο γυναίκα στο πλοίο που χρειαζόταν επείγουσα ιατρική φροντίδα. Πολλοί από τους διασωθέντες έχουν περάσει μέρες στη Μεσόγειο και είναι εξασθενημένοι και σοβαρά αφυδατωμένοι. Μερικοί πάσχουν από εγκαύματα καυσίμου, χημικά εγκαύματα που συμβαίνουν όταν η βενζίνη αναμιγνύεται με το θαλασσινό νερό και στη συνέχεια έρχεται σε επαφή με το ανθρώπινο δέρμα».

Η ιταλική νομοθεσία υποχρεώνει τα πλοία των ΜΚΟ να πηγαίνουν «χωρίς καθυστέρηση» σε λιμάνι έπειτα από μία διάσωση –πολιτική που τις εμποδίζει να πραγματοποιούν πολλαπλές επιχειρήσεις. Οι ΜΚΟ εκτιμούν ότι αυτό παραβιάζει το δίκαιο της θάλασσας, βάσει του οποίου κάθε πλοίο πρέπει να σπεύσει να βοηθήσει όποιον βρίσκεται σε κίνδυνο.

Αν οι ΜΚΟ δεν συμμορφώνονται με τη νομοθεσία, κινδυνεύουν να τιμωρηθούν με πρόστιμο ύψους 2.000 με 10.000 ευρώ, καθώς και με διοικητική κράτηση 20 ημερών και ενδεχομένως με την κατάσχεση του πλοίου τους. Πολλά πλοία ΜΚΟ έχουν ακινητοποιηθεί και κάποια από αυτά, πολλές φορές.