Ελευθερία της έκφρασης στο στρατό. Τιμωρίες με βάση διατάξεις που εδώ και 40 χρόνια κρίνονται αντισυνταγματικές από τα δικαστήρια

Ελευθερία της έκφρασης στο στρατό. Τιμωρίες με βάση διατάξεις που εδώ και 40 χρόνια κρίνονται αντισυνταγματικές από τα δικαστήρια

Από το 1980 έχει κρίνει το Διοικητικό Εφετείο της Αθήνας (απόφαση 311/1980) ότι οι στρατιωτικοί έχουν δικαίωμα να εκφράζουν δημόσια πολιτικές θέσεις, σχολιάζοντας ακόμα και νόμους οι οποίοι αφορούν την ίδια τη στρατιωτική υπηρεσία. Ενώ λοιπόν αυτό έχει ήδη κριθεί ότι ίσχυε με βάση ακόμα τον παλιό Κανονισμό της Χούντας, ενώ την άποψη περί αντισυνταγματικότητας των διατάξεων των κανονισμών που απαγορεύουν την έκφραση πολιτικών απόψεων στα μέλη των Ένοπλων Δυνάμεων ασπάζονται και οι περισσότεροι καθηγητές συνταγματικού δικαίου (ενδεικτικά Χρυσόγονος, Βλαχόπουλος, Κασιμάτης, Αλιβιζάτος), το κράτος δεν τις τροποποιεί. Ομολογούμε βέβαια ότι δεν βρήκαμε άποψη επί του θέματος των κορυφαίων Γεραπετρίτη και Λοβέρδου.

Και οι διατάξεις όμως που απαιτούν προηγούμενη άδεια για δηλώσεις στον τύπο έχουν κριθεί αντισυνταγματικές από το ίδιο το Συμβούλιο της Επικρατείας (αποφάσεις 1802/1986, 2217/1986, 907/1987, 573/2005), αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν στους κανονισμους. Σε απόφαση μάλιστα του 2001 δικηγόρος του στελέχους που τιμωρήθηκε ήταν ο Γιώργος Κατρούγκαλος (1597/2001 απόφαση του Διοικ. Εφετείου Αθηνών). Έκανε κάτι όσο ήταν Υπουργός (εάν δεν πρόκειται για συνωνυμία) για να εξαλειφθούν οι αντισυνταγματικές διατάξεις; Διότι και ο ΣΥΡΙΖΑ τις διατήρησε.

Όλες λοιπόν οι κυβερνήσεις έχουν διατηρήσει τις διατάξεις που τα ίδια τα δικαστήρια έχουν κρίνει αντισυνταγματικές, αρνούμενες να τροποποιήσουν τους κανονισμους προκειμένου να είναι σύμφωνοι με το Σύνταγμα και το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης.

Δεκάδες λοιπόν διώξεις φαντάρων βασίζονται σε αντισυνταγματικές διατάξεις. Ο σκοπός του κράτους είναι προφανής, αφού η συντριπτική πλειοψηφία όσων τιμωρήθηκαν εξέφρασαν απόψεις ενάντια στον πόλεμο και τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτόν. Είναι το ίδιο το κράτος που έχει επιτρέψει την άλωση του στρατεύματος από τους κομματικούς μηχανισμούς ιδίως της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και των ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, το ίδιο που εξασφαλίζει σε κομματικούς γλείφτες και γόνους πλούσιων οικογενειών ανύπαρκτη στρατιωτική θητεία αλλά και δεκαετίες προνομιακών μεταθέσεων, όσον αφορά τα στελέχη. Τον αντιπολεμικό αγώνα μέσα στον στρατό τρέμει λοιπόν το κράτος και όχι την κομματική διείσδυση την οποία αποδέχεται και ενισχύει.

Οι ποινές λοιπόν που επιβάλλονται με βάση αντισυνταγματικές διατάξεις σε στελέχη και στρατιώτες είναι παράνομες και μπορούν να ακυρωθούν από τα δικαστήρια. Επιπλέον, όμως, αυτός που τις επιβάλλει διαπράττει το έγκλημα του άρθρου 73 του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα για επιβολή ποινής χωρίς να έχει υπάρξει πειθαρχικό παράπτωμα. 

Αντί λοιπόν οι στρατιωτικοί εισαγγελείς να κοιμούνται, οφείλουν να εφαρμόσουν το νόμο λαμβάνοντας υπόψιν τις αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων και να ασκήσουν διώξεις σε όσους τιμωρούν με βάση τα ανωτέρω άρθρα. 

Εκτός κι αν αποδέχονται ότι δεν είναι ακριβώς ανεξάρτητοι δικαστικοί λειτουργοί, αλλά κάτι άλλο και η εξίσωση που απαιτούν είναι αποκλειστικά για να λάβουν μισθολογική αύξηση.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437

diktiospartakos.blogspot.com