Ως ΔΙΚΤΥΟ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ δηλώνουμε ότι το κείμενο αυτό δημοσιεύεται -αν και δεν μας εκφράζει- γιατί θέτει κρίσιμα ζητήματα
Δένδιας: Στρατιωτική Θητεία στα μέτρα των βιομηχάνων του ΣΕΒ ανακοίνωσε ο ΥΕΘΑ – Εκπαιδεύουμε στρατιώτες ή υπαλλήλους;
Ακούγοντας τον υπουργό Άμυνας Νίκο Δένδια στον πρόσφατη ομιλία του στο Ροταριανό Όμιλο Αθηνών να περιγράφει το όραμά του για την αναμόρφωση της στρατιωτικής θητείας, εντύπωση προκαλεί η προτίμησή του να αντλήσει στοιχεία για τις ανάγκες της αγοράς εργασίας από τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων Ελλάδας (ΣΕΒ) και τις εργοδοτικές οργανώσεις αντί της αρμόδιας Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (ΔΥΠΑ).
Φαίνεται, λοιπόν, πως οι σύγχρονες ανάγκες του στρατού για εξειδίκευση και εκπαίδευση πρέπει να καθορίζονται από τις επιχειρήσεις και όχι από τις κρατικές δομές, θέτοντας ένα εύλογο ερώτημα:
Μήπως ο στρατός μετατρέπεται σε υποκατάστατο επαγγελματικής κατάρτισης για τις ανάγκες των επιχειρήσεων;
Ο υπουργός κάνει λόγο για ένα «win-win» σενάριο, στο οποίο «κερδίζουν» τόσο οι ένοπλες δυνάμεις όσο και η οικονομία, καθώς οι κληρωτοί θα εκπαιδεύονται σε ειδικότητες που θα έχουν ζήτηση στην αγορά. Στο πλαίσιο αυτό, θα εκπαιδευτούν χειριστές οχημάτων, όπως απαιτεί η στρατιωτική πραγματικότητα, αλλά και οι ανάγκες της οικονομίας.
Είναι, άραγε, τυχαίο ότι οι 16 ειδικότητες που επιλέχθηκαν είναι αυτές που προτείνει το ΣΕΒ;
Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί αν το υπουργείο αναζητά τρόπους να προσφέρει στους στρατεύσιμους νέες δεξιότητες ή αν απλώς μετατρέπει τη θητεία σε ένα εργαλείο κάλυψης των κενών της αγοράς εργασίας.
Πιο συγκεκριμένα, ο υπουργός δηλώνει πως οι νέοι κληρωτοί, αντί να αφοσιωθούν αποκλειστικά σε στρατιωτικές δεξιότητες, θα αποκτήσουν επαγγελματικά πτυχία και δεξιότητες. Στην ουσία, το στρατιωτικό λειτούργημα επαναπροσδιορίζεται, αφήνοντας ερωτηματικά για το πώς η στρατιωτική θητεία θα ανταποκρίνεται σε έναν σύγχρονο στρατό, ο οποίος, όπως παραδέχεται και ο υπουργός, είναι υποστελεχωμένος και ανεπαρκώς εκπαιδευμένος. Εδώ βρίσκεται και το παράδοξο: Η εκπαίδευση των κληρωτών αντιμετωπίζεται σαν ευκαιρία να αποκτήσει η αγορά πιο ειδικευμένους υπαλλήλους, αντί να γίνει μια ουσιαστική προσπάθεια ενίσχυσης της στρατιωτικής επάρκειας.
Αναρωτιέται, λοιπόν, κανείς: Είναι η στρατιωτική θητεία πλαίσιο προετοιμασίας για στρατιωτικές δεξιότητες ή μήπως μετατρέπεται σε μια περίοδο κατάρτισης για τους επόμενους υπαλλήλους βιομηχανιών;
Επιπλέον, η απόφαση του υπουργείου να συμβουλευτεί τον ΣΕΒ για τις ειδικότητες αποδεικνύει μια σαφή στροφή σε φιλο-επιχειρηματική πολιτική, που μετατρέπει τον στρατό σε «καλοστημένο εργαστήρι κατάρτισης» για την κάλυψη των αναγκών της αγοράς εργασίας.
Τίθεται το ερώτημα:
Πώς θα αντιδράσουν οι νέοι που καλούνται να αφιερώσουν χρόνο σε κάτι που μοιάζει περισσότερο με επαγγελματική πρακτική άσκηση παρά με στρατιωτική εκπαίδευση;
Και πώς θα νιώσουν οι οικογένειές τους, που βλέπουν τις θυσίες τους να μετατρέπονται σε κέρδη για τις εργοδοτικές οργανώσεις;
Ο «στρατός δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα», δηλώνει με έμφαση ο υπουργός. Ωστόσο, αν η ΔΥΠΑ παραμερίζεται και ο ρόλος του ΣΕΒ ενισχύεται στον σχεδιασμό της στρατιωτικής θητείας, ίσως ο στρατός να αρχίσει να μοιάζει περισσότερο με υποκατάστατο επιχειρηματικών συμφερόντων παρά με φορέα εθνικής ασφάλειας.
Στο τέλος, παραμένει το ερώτημα: Θα βοηθήσει αυτή η στροφή στην πραγματική ενίσχυση της άμυνας της χώρας ή μήπως θα οδηγήσει στην υπονόμευση της στρατιωτικής εκπαίδευσης, προσφέροντας προσωρινές λύσεις στην αγορά αλλά όχι στην εθνική ασφάλεια;
Η απάντηση ίσως να είναι πιο ξεκάθαρη αν η πολιτική ηγεσία αναλογιστεί τις βασικές της προτεραιότητες: στρατός για την εθνική άμυνα ή στρατός έτοιμος για την αγορά εργασίας;
Ακούστε το απόσπασματης ομιλίας του
Προτάσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου