ΠΟΕΣ σε Δένδια: Δώστε στη δημοσιότητα το πόρισμα για τη Λιβύη

Armyvoice News

Να δοθεί στη δημοσιότητα το πόρισμα για την τραγωδία στη Λιβύη ζητά η ΠΟΕΣ από τον ΥΕΘΑ Νίκο Δένδια – Η υπόθεση δεν μπορεί να παραμείνει στο σκοτάδι.

Η απόφαση για την αρχειοθέτησή της, μάλιστα, ανακοινώθηκε λίγες μόλις ημέρες πριν από την επέτειο της τραγωδίας των Τεμπών, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα για τη διαφάνεια και τη λογοδοσία.

Οι συγγενείς των θυμάτων, αλλά και όσοι υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις, ζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις: Ποιος σχεδίασε την αποστολή; Ποιες ήταν οι ευθύνες της ηγεσίας; Γιατί δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες;

Ταυτόχρονα, τίθεται εκ νέου το αίτημα για δημοσιοποίηση στατιστικών στοιχείων σχετικά με τους θανάτους στο στράτευμα, καθώς και για την αναγνώριση επαγγελματικών ασθενειών και συνδρόμων που σχετίζονται με τη στρατιωτική υπηρεσία.

Η ελληνική κοινωνία έχει δικαίωμα να γνωρίζει την αλήθεια για μια αποστολή που κατέληξε σε τραγωδία, αλλά και για τις συνθήκες που κοστίζουν ζωές στους κόλπους των Ενόπλων Δυνάμεων.

ΠΟΕΣ σε Δένδια: Δώστε στη δημοσιότητα το πόρισμα για τη Λιβύη

Η ανακοίνωση:

Κατά την πρόσφατη τοποθέτησή σας στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης, μεταξύ άλλων αναφερόμενος στα Τέμπη σχολιάσατε ότι «Είναι μια μεγάλη συμφορά.

Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ περιγράφει με ανατριχιαστική διαύγεια μια τεράστια εθνική αποτυχία.

Μια καταστροφή που προβάλει πεντακάθαρα, μπροστά σε όλους μας, διαχρονικές παραλείψεις, διαχρονικές αστοχίες, ολιγωρίες, στρεβλές αντιλήψεις, στρεβλές πρακτικές δεκαετιών στις πρακτικές λειτουργίας του κράτους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και θα παρακαλούσα να μην διατηρούμε αυταπάτες.

Η τραγωδία των Τεμπών, επαναλαμβάνω, συνιστά στη συλλογική αντίληψη αποτυχία του κράτους στο σύνολό του. Και δεν αρμόζει σε μια διαδικασία που αφορά εθνική τραγωδία έντονη και υψηλών τόνων κομματική αντιπαράθεση.

Είναι βέβαιο ότι οι πολίτες απαιτούν απαντήσεις, δεν απαιτεί αντεγκλήσεις, απαντήσεις στέρεες, σαφείς, διαυγείς και βέβαια η κυβέρνηση κρίνεται και ορθώς κρίνεται…»

Ακούγοντας για διαχρονικές παθογένειες, στρεβλές πρακτικές και αντιλήψεις και διαχρονικές αστοχίες και ολιγωρίες, δεν θα κρύψουμε ότι προς στιγμήν, μας δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι αναφερόσασταν στις Ένοπλες Δυνάμεις, όπου κάθε απώλεια ζωής στρατιωτικού (και μη) φέρεται πάντα να οφείλεται, κατά βάση στα χαμηλά επίπεδα της διοικητικής δομής των ΕΔ ή του Δημοσίου, ποτέ στην εκάστοτε κεφαλή.

Ακόμα και το ανθρώπινο λάθος είθισται να αποδίδεται κατά βάσιν στον «χειριστή», που σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να είναι αυτός που προκάλεσε ένα ατύχημα ή έχασε τη ζωή του.

Η υπερεκτίμηση των ικανοτήτων ενός ακατάλληλου εργαζόμενου στη θέση που προκάλεσε το ατύχημα, ή η μη ύπαρξη ελεγκτικών μηχανισμών, ποτέ δεν θεωρείται λάθος άλλου προσώπου.

Οι «στέρεες, σαφείς, και διαυγείς απαντήσεις» που επικαλεστήκατε δεν δίνονται ποτέ στις ΕΔ και για κανένα θέμα, κάτι που αποδεικνύεται διαρκώς και από τις διαδικασίες κοινοβουλευτικού ελέγχου.

«Το κράτος (φαίνεται ότι) αποτυγχάνει στη συλλογική αντίληψη» μόνο όταν σε ένα εμφατικά τραγικό γεγονός χάνουν τις ζωές τους δεκάδες πολίτες.

Όταν οι ζωές χάνονται με το «μαρτύριο της σταγόνας», συνήθως μία-μία και μόνο σπανίως σε κάποιο ευρύτερο δυστύχημα, δεν προλαβαίνει καν να ενεργοποιηθεί συλλογική αντίληψη.

Όσον αφορά την άσκηση κριτικής στη Διοίκηση (όπως κατ’ αντιστοιχίαν αναφέρατε για την κυβέρνηση), δεν πρέπει να λησμονούμε ότι στις Ένοπλες Δυνάμεις πρόκειται για πειθαρχική παράβαση, άρα απαγορεύεται.

Εξυπακούεται ότι για κάθε περίπτωση η Ελληνική Κοινωνία έχει δικαίωμα να πληροφορηθεί ποιος έστειλε τα παιδιά της στο θάνατο, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν πολλές τεκμηριωμένες δημοσιογραφικές αποκαλύψεις που κάνουν λόγο για σοβαρά σφάλματα ή προβλήματα.

Τα επιμέρους μικρά Τέμπη των ΕΔ, που επικαλεστήκαμε πρόσφατα, η καταμέτρηση των οποίων χάνεται στο χρόνο ακόμα κι αν πρόκειται για πρόσφατα περιστατικά, αθροιστικά δίνουν μεγαλύτερο αριθμό νεκρών.

Τόσο οι οικογένειές όσων έχασαν τις ζωές τους, όσο και εμείς που εξακολουθούμε να τιμούμε τις μνήμες τους με «ανατριχιαστική διαύγεια» απαιτούμε από την Πολιτεία να δημοσιοποιεί όλες τις λεπτομέρειες κάθε περίπτωσης και όχι να επιχειρεί να καλύπτεται από το υπηρεσιακό απόρρητο, πόσο μάλλον σε μιαν εποχή που έχουν κοινοποιηθεί ποσοστά επανδρώσεως Μονάδων κλπ.

Κατόπιν των ανωτέρω, δηλώνουμε απερίφραστα ότι χαιρετίζουμε με ενθουσιασμό την ανωτέρω δήλωσή σας, η οποία θεωρούμε βάσιμα ότι δεν αφορά μόνο την υπόθεση των Τεμπών, αλλά συνδέεται και με τις διαρκείς απαιτήσεις μας για πλήρη διαφάνεια και στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Ακριβώς δε, επειδή οι στρατιωτικοί δεν χάνουν την ιδιότητα του πολίτη, αλλά και οι συγγενείς (ιδίως δε, οι γονείς) όσων, ουκ ολίγων, στρατιωτικών έχουν χαθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε καιρό ειρήνης, ζητούν διαρκώς απαντήσεις, αναμένουμε τις άμεσες ενέργειές σας:

α. Κατά της πρόσφατης (κατά μέρος) αρχειοθέτησης της υπόθεσης της Λιβύης, η οποία ως πράξη Ύβρεως ανακοινώθηκε μόλις λίγες μέρες πριν την τραγική επέτειο των Τεμπών, και η οποία οφείλει να τεθεί εκτός αρχείου και επαναχειριστεί.

β. Για τη γνωστοποίηση του πορίσματος της υπόθεσης της Λιβύης και την απάντηση στο ερώτημα, εάν έχουν διερευνηθεί όλες οι πτυχές της υπόθεσης.

γ. Για τη γνωστοποίηση όλων των προσώπων που ενεπλάκησαν στην οργάνωση της επιχείρησης και τυχόν απόδοση ευθυνών κατά αυτών.

δ. Τη δημοσιοποίηση των στατιστικών των θανάτων (συνολικά, ανά είδος θανάτου και ανά κατηγορία προσωπικού) στις ΕΔ τουλάχιστον τα τελευταία δέκα (10) έτη.

ε. Τη δημοσιοποίηση των συμπερασμάτων και διδαγμάτων που έχουν προκύψει από τους θανάτους κατά την εκτέλεση διατεταγμένης υπηρεσίας, ως επίσης και από τις αυτοκτονίες.

στ. Ως προς την κατεύθυνση της αναγνώρισης των επαγγελματικών ασθενειών και των συναφών συνδρόμων στις ΕΔ, καθώς και για την αντιμετώπιση των περιστατικών άσκησης βίας καθ’ οιονδήποτε τρόπο, αρχής γενομένης από τις στρατιωτικές σχολές.