Ο ΥΕΘΑ Νίκος Δένδιας καταδικάζει τον πρόεδρο της ΠΟΕΣ, όχι τον κλέφτη που έχει στο γραφείο του όπως ο ίδιος παραδέχτηκε γραπτώς στη Βουλή

  

Γράφει η Ιωάννα Ηλιάδη
ARMYVOICE.GR
Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δείχνει πλέον απροκάλυπτα ποιο θεωρεί εχθρό: όχι την ανομία, αλλά όποιον την αποκαλύπτει.

Την ώρα που στο γραφείο του υπουργού Άμυνας υπηρετεί αμετάκλητα καταδικασμένος για κλοπή αξιωματικός —γεγονός που παραδέχθηκε πλέον δημόσια ο ίδιος ο κ. Δένδιας και στη Βουλή— η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ επιλέγει να κινήσει πειθαρχική δίωξη εναντίον του προέδρου της ΠΟΕΣ, Δημήτρη Μεθενίτη.

Για ποιο «έγκλημα»; Για ένα βίντεο στο TikTok, στο οποίο κάλεσε τους στρατιωτικούς να συμμετάσχουν —με άδεια ή ρεπό— σε ειρηνική εκδήλωση μνήμης για τα θύματα των Τεμπών.

Το μήνυμα είναι σαφές: για το υπουργικό περιβάλλον, το να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων είναι παραπτώμα.

Αντιθέτως, το να διατηρείς καταδικασμένο αξιωματικό σε θέση επιρροής, δεν συνιστά κανένα πρόβλημα.

Η υπόθεση της δίωξης Μεθενίτη αναδεικνύει ένα βαθύ θεσμικό πρόβλημα στο ΥΠΕΘΑ. Όπως ο ίδιος περιέγραψε, η πειθαρχική διαδικασία κινήθηκε χωρίς επαρκή νομική τεκμηρίωση, χωρίς σαφή προσδιορισμό παράβασης, χωρίς στοιχειώδη σεβασμό στον νόμο περί συνδικαλιστικής προστασίας.

Η στοχοποίηση, όπως σωστά παρατήρησε ο ίδιος, έχει ξεκάθαρα πολιτικά κίνητρα. Δεν είναι η πρώτη φορά.

Όποιος επιμένει να φέρνει στο φως όσα επιχειρείται να αποκρυφούν —είτε για τις ιδιωτικοποιήσεις των στρατιωτικών νοσοκομείων, είτε για τις απαράδεκτες νέες ρυθμίσεις στο Σώμα Υπαξιωματικών, είτε για την παρουσία αμετάκλητα καταδικασμένων προσώπων στο επιτελείο του Υπουργού— αντιμετωπίζεται ως εσωτερικός εχθρός.

Και εδώ τίθεται το κρίσιμο ερώτημα: πώς είναι δυνατόν να διώκεται ο πρόεδρος της ομοσπονδίας στρατιωτικών για μια συνδικαλιστική του τοποθέτηση, την ίδια ώρα που η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ καλύπτει τη διαρκή παρουσία καταδικασμένου στο γραφείο του υπουργού;

Πώς μπορεί να νοείται ότι στοχοποιείται όποιος υπερασπίζεται τη δημοκρατία και τα δικαιώματα των στρατιωτικών, ενώ προστατεύονται πρόσωπα με ποινικό παρελθόν;

Το ΥΠΕΘΑ σήμερα δεν έχει απλώς έλλειμμα δημοκρατίας. Έχει μετατρέψει την έννοια του «προβληματικού στελέχους» σε όχημα πολιτικής εκκαθάρισης.

Αν μιλάς για τους νεκρούς των Τεμπών, αν καταγγέλλεις τη συστηματική υποβάθμιση των δικαιωμάτων των στρατιωτικών, αν ενοχλείς την εικόνα που επιχειρεί να φιλοτεχνήσει ο υπουργός, κινδυνεύεις να βρεθείς στο στόχαστρο.

Αν όμως είσαι πρόσωπο με αμετάκλητη καταδίκη, μπορείς να απολαμβάνεις ασφάλεια, σιωπή και ανοχή.

Αυτή είναι η στρεβλή ηθική που αποπνέει σήμερα το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας — και η οποία όσο παραμένει στο σκοτάδι, τόσο θα βαθαίνει τη θεσμική και ηθική κρίση στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Το ερώτημα δεν είναι ποιος θα αντέξει τη στοχοποίηση, αλλά ποιοι θα αντέξουν να εξηγούν επί μακρόν γιατί ανέχονται και συντηρούν τη σκιά του καταδικασμένου μέσα στην καρδιά του ΥΠΕΘΑ.