«Οι ΗΠΑ επέστρεψαν» είπε η Γκιλφόιλ και αυτό φέρνει συνειρμούς επεμβάσεων και πολέμους
Συμφωνία που μετατρέπει την Ελλάδα σε πύλη εισόδου στην Ευρώπη για το φυσικό αέριο των ΗΠΑ υπογράφηκε την Πέμπτη στο πλαίσιο της διακυβερνητικής διατλαντικής συνεργασίας για την ενέργεια (P-Tec) στην Αθήνα. Παράλληλα συμφωνήθηκε την προηγούμενη μέρα να αναλάβει εξορύξεις στο Ιόνιο πέλαγος, εταιρικό σχήμα με την αμερικάνικη πολυεθνική ExxonMobil σε βασικό ρόλο, καθώς και την Helleniq Energy (πρώην ΕΛΠΕ), συμφερόντων Λάτση και τον όμιλος Enegrean, όπου συμμετέχουν με 40% ισραηλινά κεφάλαια. Η νέα πρεσβευτής των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκιλφόιλ δήλωσε πανηγυρικά ότι «οι ΗΠΑ επέστρεψαν. Αυτό δεν αφορά μόνο την κυριαρχία της αμερικανικής ενέργειας – είναι η υπεροχή και η σταθερότητα της Ελλάδας», τονίζοντας παράλληλα ότι όλο αυτό είναι και μια αντίδραση προς Ρωσία και Κίνα.
Βέβαια οι ΗΠΑ ποτέ δεν έλειψαν από την Ελλάδα από την μέρα που ανακοινώθηκε το Δόγμα Τρούμαν το 1947, με ορόσημα των επεμβάσεων τον Εμφύλιο Πόλεμο και τη Χούντα, αλλά και την ταύτιση με το αιματοκύλισμα σε Ουκρανία και Παλαιστίνη. Αυτό θα συμβολίζει πάντα ο βρόμικος ρόλος του Τομ Πάπας, ανθρώπου της CIA που πρωτοστάτησε στο παρασκήνιο που οδήγησε στη Χούντα και ίδρυσε με την ESSO-PAPAS στη Θεσσαλονίκη τα διυλιστήρια που είναι η βάση της Helleniq Energy, εξασφαλίζοντας αποικιακού τύπου συμβάσεις.
Μια τέτοια σύμβαση είναι αυτή που αφορά το Ιόνιο, όπου η αμερικανική πολυεθνική ExxonMobil εξασφαλίζει το 60%. Πίσω από τις μεγαλοστομίες του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη «πρώτη γεώτρηση εδώ και χρόνια» και ψήφο εμπιστοσύνης στην Ελλάδα και φυσικά στην κυβέρνηση του, στην πραγματικότητα είναι μια επένδυση υψηλού ρίσκου με πιθανότητες επιτυχίας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, κάτω από 20%. Έχει βαρύ περιβαλλοντικό αποτύπωμα, όπως συμβαίνει και με άλλες επενδύσεις της Energean που προκαλούν αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες. Ζίτσα Ιωαννίνων και Κατάκολο Ηλείας για το ενδεχόμενο εξορύξεων, αλλά και Θάσος για το σχέδιο να γίνει «χωματερή» αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακα που προκύπτει από την επεξεργασία του LNG.
Σε μια εποχή που η κλιματική κρίση έβαλε επιτακτικά το θέμα του περιορισμού των υδρογονανθράκων, των οποίων τα κοιτάσματα έτσι και αλλιώς δεν είναι ανεξάντλητα, η κυβέρνηση ταυτίζεται με τις επιλογές των ΗΠΑ να προωθήσουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών πετρελαϊκού λόμπι, το οποίο είναι από τα βασικά στηρίγματα του Τραμπ. Οι εξορύξεις στα υποθαλάσσια κοιτάσματα πέρα από το γεγονός ότι είναι κοστοβόρες, δημιουργούν επιπλέον περιβαλλοντική επιβάρυνση για να αξιοποιηθούν. Παραπέρα είναι η βάση για τους έντονες ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων για τις ΑΟΖ, όπως στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, τροφοδοτώντας τους αιματηρούς εξοπλισμούς, τον εθνικισμό και την εμπλοκή στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Ο άξονας πολέμου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ υπό την στενή εποπτεία των ΗΠΑ, αλλά και η στήριξη της βαρβαρότητας σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, είναι σε σημαντικό βαθμό αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης.
Το αμερικανικό LNG είναι πολύ πιο ακριβό, ο λαός θα πληρώσει τα σπασμένα
Βασική στόχευση των ΗΠΑ είναι να γίνει η Ελλάδα κόμβος για την εξαγωγή στην Ευρώπη του LNG, του υγροποιημένου φυσικού αερίου, ώστε να αντικατασταθεί το ρωσικό φυσικό αέριο που μέχρι τον πόλεμο στην Ουκρανία κάλυπτε μεγάλο μέρος των αναγκών της ΕΕ. Ο πόλεμος ήταν η αφορμή για να πιάσουν τόπο οι πιέσεις των ΗΠΑ που απαιτούσε την «απεξάρτηση» της ΕΕ από τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου και την αντικατάστασή του με το αμερικανικό, καθώς η ΕΕ έχει αποφασίσει την ολοκληρωτική διακοπή των εισαγωγών από τη Ρωσία μέχρι το 2028. Η εξαιρετικά κερδοφόρα στρατηγική για τις αμερικανικές πολυεθνικές έχει υψηλό τίμημα όμως για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, καθώς το κόστος του LNG είναι πολύ μεγαλύτερο, ακόμα και από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες που υπό προϋποθέσεις μπορούν να λειτουργήσουν σαν μια εναλλακτική πηγή. Παράλληλα η υγροποίηση μέσω ψύξης, η μεταφορά και η επεξεργασία του αμερικανικού φυσικού αερίου προκειμένου να φτάσει στα ευρωπαϊκά δίκτυα συνεπάγεται και σημαντική περιβαλλοντική επιβάρυνση. Πρωταγωνιστικό ρόλο στο εγχείρημα θα έχει η αμερικανική κρατική αναπτυξιακή τράπεζα U.S. International Development Finance Corporation (DFC), βασικό κριτήριο για την οποία δεν είναι μόνο το επιχειρηματικό κέρδος, αλλά και ο ανταγωνισμός με Κίνα και Ρωσία. Οι συμφωνίες αφορούν τη μεταφορά 4 δισεκατομμυρίων κυβικών LNG, τα 2 προς την Ουκρανία, 1,5 στη Ρουμανία και τα 500 εκατομμύρια στη Βουλγαρία. Η ολοκληρωτική ταύτιση της ΕΕ με τις ΗΠΑ στη σύγκρουση για την Ουκρανία θα έχει σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις δεδομένου ότι εκτινάσσεται το κόστος για το φυσικό αέριο από το οποίο εξαρτάται η θέρμανση και η ενέργεια για πλατιά λαϊκά στρώματα.
Τα διαφημιζόμενα οφέλη από τη λειτουργία της Ελλάδας σαν κόμβο μεταφοράς μέσω της Ρεβυθούσας και της Αλεξανδρούπολης δεν είναι απλά περιορισμένα, δεδομένου ότι τα κέρδη αφορούν τις ΗΠΑ, αλλά και συνοδευόμενα από την επιβάρυνση του περιβάλλοντος, όπως και τους γεωπολιτικούς κινδύνους, που συνεπάγεται η βαθύτερη εμπλοκή στον ανταγωνισμό για τους δρόμους ενέργειας με τη Ρωσία. Ο οποίος είναι στο επίκεντρο του πολέμου στην Ουκρανία, όπως έδειξε το σαμποτάζ των Ουκρανών στον γερμανικό αγωγό Nord Stream 2 στη Βαλτική.
Ανάλογη διάσταση έχει και η επιλογή των ΗΠΑ για το λιμάνι στο Θριάσιο Εμπορευματικό Κέντρο, μαζί με τα ναυπηγεία Ελευσίνας, όπου και εκεί συναντάμε την εμπλοκή της DFC. Σε συνδυασμό με τον σιδηροδρομικό άξονα Αθήνα-Θεσσαλονίκη, λειτουργεί ανταγωνιστικά στην κινεζική COSCO στο λιμάνι του Πειραιά.
Οι θριαμβολογίες της Γκιλφόιλ περιγράφουν τη νέα δυναμική στην εμπλοκή των ΗΠΑ που φυσικά δεν μένει στην οικονομία και τα δίκτυα ενέργειας και μεταφορών, αλλά και την πολιτικοστρατιωτική πρόσδεση της Ελλάδας στις επιδιώξεις του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου. Φέρνουν και μια νέα ένταση στην επίδραση των ΗΠΑ στο πολιτικό σύστημα με την πλειοδοσία τραμπισμού στις δηλώσεις του Άδωνη Γεωργιάδη και άλλων. Οι μεγαλοστομίες Μητσοτάκη που βαφτίζει «ανάπτυξη» με δήθεν οφέλη που θα διαχυθούν στην κοινωνία, στην ουσία διαφημίζει τα κέρδη της άρχουσας τάξης στον κλάδο ενέργειας σε ρόλο μικρού εταίρου του πολυεθνικού κεφαλαίου των ΗΠΑ. Ωφελημένο θα βγει το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, το οποίο κατέχει ήδη το 25% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς LNG, ενώ έχει παραγγείλει πολλά τέτοια πλοία. Όσο για τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, αυτός θα συνεχίζεται με τις ΗΠΑ να διεκδικούν τη στοίχιση των δύο μερών, χωρίς η ρευστότητα, το κόστος των εξοπλισμών και ο κίνδυνος της πολεμικής σύγκρουσης να εγκαταλείπει το Αιγαίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου