Από τον Πλεύρη και τον Γεωργιάδη μέχρι τον Σαμαρά, τον Βελόπουλο, τη Λατινοπούλου, τον Καμμένο μέχρι και τον φυλακισμένο νεοναζί Κασιδιάρη πολλοί είναι οι εγχώριοι εκφραστές της ακροδεξιάς που «στριμώχνονται» για την εύνοια και το άτυπο χρίσμα του Τραμπ ή έστω ένα νεύμα της Κίμπερλι Γκιλφόιλ. Θα έλεγε κανείς ότι η παλιά ρήση «βασιλικότερος του βασιλέως» τείνει να αντικατασταθεί από το «τραμπικότερος του Τραμπ».
Δεξιός λαϊκισμός: Ο εχθρός που αγάπησαν
Τόσο η ρητορική όσο και η πρακτική της κυβέρνησης αλλάζουν διαρκώς προς το… «τραμπικότερο». Ενώ τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας οι παράγοντες της Δεξιάς παρουσίαζαν τον λαϊκισμό ως μέγιστη απειλή για τη χώρα και υιοθετούσαν έναν ψευδεπίγραφο ορθολογισμό, σήμερα υιοθετούν αμάσητα όλα τα δόγματα του Τραμπ. Ενώ μετά την ήττα του Τραμπ από τον Μπάιντεν καταδίκαζαν τα ακραία τραμπικά φαινόμενα, όπως την εισβολή στο Καπιτώλιο, τώρα, ειδικά μετά την έναρξη της δεύτερης θητείας, σπεύδουν να επικροτήσουν και να μιμηθούν όλη την επιθετική νεοφιλελεύθερη αλλά και δημαγωγική ατζέντα του Αμερικανού προέδρου.
Επισήμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμένει και σήμερα ότι η «μάχη με τους λαϊκιστές είναι διαρκής» και πως το κόμμα του είναι μετριοπαθές. Ωστόσο, σε πολλά σημεία η πολιτική του διαρκώς ολισθαίνει στη νεο-δεξιά δημαγωγία και ως «λαϊκίστικη ρητορική» παρουσιάζονται όλα τα τεράστια προβλήματα (π.χ., οικονομικά, στεγαστικά) τα οποία «εκμεταλλεύεται η αντιπολίτευση»! Ακόμα και η ρητορική του πρωθυπουργού απέναντι στα fake news και τις θεωρίες συνωμοσίας αποκαλύφθηκε ως σημαία ευκαιρίας. Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης, άλλωστε, υποστήριξε χωρίς κανένα στοιχείο και διαψεύστηκε από παντού, πως δήθεν «ψεύτικοι λογαριασμοί από ξένα κέντρα και μποτς» καλλιέργησαν το κλίμα για τις μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις για τα Τέμπη και ότι «υπήρχε σχέδιο βίαιης ανατροπής της κυβέρνησης».
Υπέρ της οπλοκατοχής τάσσεται ανερυθρίαστα ο Άδωνις Γεωργιάδης, αρνούμενος να διδαχτεί από το μακελειό στα Βορίζια. Μάλιστα, ο ίδιος είχε κάποτε χαρακτηρίσει τον Τραμπ μισότρελο («Είναι πιο τρελός κι από μένα»).
Ακόμα πιο σκληρή γίνεται η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης, που επίσης επιχειρεί να μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε «υγειονομικές ζώνες» (καταπάτηση ασύλου, διώξεις σε βάρος φοιτητών και καθηγητών). Στον τομέα της δημόσιας υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, η ελληνική κυβέρνηση επίσης ακολουθεί τα βήματα του Τραμπ με το συστηματικό ξεχαρβάλωμα του ΕΣΥ και την ανάλγητη πολιτική της απέναντι στις ευάλωτες ομάδες.
Πενήντα εγχώριες αποχρώσεις και εκδοχές του τραμπισμού και της σκληρής ακροδεξιάς ρητορικής που κυριαρχεί και επελαύνει από τον Λευκό Οίκο, στο διαδίκτυο και την κοινωνία.Υπάρχει τελικά χώρος στην εγχώρια πολιτική σκηνή για την ελληνική εκδοχή του MAGA «κάντε την Ελλάδα μεγάλη ξανά»; Σε όλο τον κόσμο, παρά τις ρωγμές αντίστασης, συνεχίζεται η επέλαση του κοινωνικού εκφασισμού και της επιθετικής ατζέντας Τραμπ, που βαφτίζει κάθε αριστερή διεκδίκηση σαν «σκληρή κομμουνιστική», τους διαδηλωτές σαν εχθρούς της κοινωνίας και εν δυνάμει τρομοκράτες και τους μετανάστες σαν εισβολείς που θέλουν να αντικαταστήσουν τους Έλληνες. Είναι φανερό ότι αυτό το ρεύμα γιγαντώθηκε μετά την εξαγορά του twitter από τον Ίλον Μασκ και τη δεύτερη εκλογή Τραμπ το 2025.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν μένει μόνο στην πλήρη πρόσδεση στο άρμα των ΗΠΑ σε διπλωματικό επίπεδο, με πιο πρόσφατο επεισόδιο την ψήφιση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του σχεδίου Τραμπ για τη Γάζα. Αυτό που παράλληλα επιχειρείται είναι και μια μετατόπιση της συνολικής ιδεολογικής της φυσιογνωμίας σε σχέση με το προ-μνημονιακό παρελθόν αλλά ακόμα και με τον αρχικό «εκσυγχρονιστικό» μανδύα του 2019.
Το 2014 στην καρδιά της εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών εξαθλίωσης και δύο χρόνια πριν την πρώτη εκλογή Τραμπ, η πραγματικότητα και οι προτεραιότητες ήταν διαφορετικές. Η ίδια η κυβέρνηση Σαμαρά ψήφισε νόμο που επέκτεινε τη φάμπρικα της παρένθετης κύησης στην Ελλάδα και έκανε αποδεκτή την πρόσβαση σε ενδιαφερόμενα μέρη από το εξωτερικό. Τότε δεν είχε ανακαλύψει ακόμα φαίνεται ότι η διαδικασία αυτή υποβαθμίζει τη γυναίκα σε «αναπαραγωγική μηχανή» όπως κατήγγειλε μετά! Άλλωστε, κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας Μπάιντεν, τότε που η κυβέρνηση της ΝΔ έδινε ακόμα προτεραιότητα να διεισδύσει στο «μετριοπαθές» Κέντρο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης συγκρότησε μια ειδική επιτροπή που χάραξε (υποτίθεται) Εθνική Στρατηγική για τη ΛΟΑΤΚΙ+ ισότητα την οποία διαφήμιζε ιδιαίτερα για να την πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων λίγο μετά. Η προσαρμογή της ΝΔ στη μετατόπιση της ατζέντας σε πιο δεξιά κατεύθυνση ήταν και αυτή σταδιακή. Αξίζει να σημειωθεί πως η μετατόπιση αυτή και σε επίπεδο ρητορικής, ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια, γίνεται αισθητή σε όλες τις δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Αρχικά εντός ΝΔ είχαμε τα… «ακροδεξιά σταγονίδια» που δειλά-δειλά ζητούσαν μεγαλύτερη ευθυγράμμιση με τις πολιτικές Τραμπ και στην πορεία μετατράπηκαν σε χείμαρρο! Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ειδικά μετά το 2025, έπαψε να κρατά τα προσχήματα και σημείωσε πως η πολιτική Τραμπ «μπορεί να λειτουργήσει ως ένα ξυπνητήρι» στην Ευρώπη που βρίσκεται σε λήθαργο!
Ο Θάνος Πλεύρης ποτέ δεν έκρυψε τις ιδεολογικές συγγένειες και πως «ζηλεύει» –όπως έγραψε– τη σκληρή αντιμεταναστευτική πολιτική του Τραμπ. Μάλιστα, για να γίνει αυτό αντιληπτό υπέγραψε εγκύκλιο που άλλαξε τη διατύπωση σε έγγραφα από τον όρο «παράτυπη μετανάστευση» σε «παράνομη». Επιπλέον, ο σημερινός υπουργός Μετανάστευσης δεν έχασε την ευκαιρία να αρπαχτεί από τη δήλωση του Τραμπ ότι το «54% των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές είναι αλλοδαποί» λέγοντας ότι «αυτή είναι μια πραγματικότητα» όπως ακριβώς την περιγράφει ο πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ακόμα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που χαρακτηρίζεται ως «μπλε Σημίτης» από τη Δεξιά της Δεξιάς, ανακάλυψε σιγά-σιγά και αυτός τον… κίνδυνο από την αποκαλούμενη woke κουλτούρα στην οποία όπως υποστήριξε: «ομάδες επιδιώκουν να προωθήσουν τη διχόνοια, τον θυμό και τη σύγκρουση», κάτι που αποτελεί «ορισμό του ανελευθερισμού»! Το 2025 σε συνέντευξή του ο Κ. Μητσοτάκης ένιωσε ξαφνικά την ανάγκη να τονίσει ότι βιολογικά υπάρχουν μόνο δύο φύλα και υποστήριξε ότι η Ελλάδα παραμένει πιο συντηρητική από τις ΗΠΑ. Επιπλέον, υποστήριξε «πως στο δίπολο υποχρεώσεις-δικαιώματα οι ακραίες θέσεις του ρεύματος woke στις ΗΠΑ είχαν ως αποτέλεσμα το εκκρεμές να ταλαντεύεται προς την αντίθετη κατεύθυνση!» Επίσης έκανε λόγο για «ακραίες θέσεις οι οποίες είναι, ευρέως διαδεδομένες στις φιλελεύθερες πανεπιστημιουπόλεις των κορυφαίων αμερικανικών πανεπιστημίων» και πως πρέπει να είμαστε σε επαγρύπνηση μην έρθουν και στην Ελλάδα!
Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Απρίλιο, κάτω από τις πιέσεις της ακροδεξιάς πτέρυγας και στη σκιά της δεύτερης θητείας Τραμπ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έσπευσε καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους να «μαζέψει» το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο, με τροποποίηση στην οποία ρητά αναφέρεται ότι τα ομόφυλα ζευγάρια και οι άντρες στερούνται δικαιώματος γονεϊκότητας μέσω «παρένθετης κύησης». Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, άλλωστε, έσπευσε να υιοθετήσει την alt right ρητορική για «ακρότητες της woke ατζέντας» που «δικαίως θύμωσε πολύ μεγάλο μέρος των πολιτών σ’ όλο τον κόσμο.»
Την πλήρη νομιμοποίηση των απόψεων Τραμπ σε ολόκληρη τη «γαλάζια πολυκατοικία» από το ρετιρέ μέχρι το δύσοσμο υπόγειο ανέδειξε η υπόθεση της εκτέλεσης του τραμπικού προπαγανδιστή Τσάρλι Κερκ στις ΗΠΑ. Η ελληνική Δεξιά δεν περιορίστηκε στην καταδίκη της δολοφονίας αλλά έσπευσε να υιοθετήσει και να υπερασπιστεί την ακροδεξιά ρητορική του! Ο Γεωργιάδης από την πρώτη στιγμή αναφέρθηκε στη «βία της Άκρας Αριστεράς» και πως «ο Κερκ πυροβολήθηκε διότι με θάρρος υπερασπιζόταν τις ιδέες του, οι οποίες έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με τις κυρίαρχες ιδέες της Αριστεράς». Σε άρθρο του στο Βήμα ο Γεωργιάδης χαρακτήρισε τον Κερκ «το μεγαλύτερο πολιτικό φαινόμενο των τελευταίων δεκαετιών» και είπε ότι η δολοφονία του αναδεικνύει αξίες που, κατά τη γνώμη του, είναι ξεχασμένες.
Ο Θάνος Πλεύρης τόνισε ότι «στοχοποιείται ένα πρότυπο, το οποίο ήταν ουσιαστικά το πρότυπο του τυπικού Αμερικανού συντηρητικού, δεξιού, χριστιανού, που πίστευε ότι τα φύλα ήταν δύο και εξέφραζε τις απόψεις του. Ένα πλαίσιο ατζέντας δικαιωματισμού στοχοποιεί αυτό το πρότυπο»! Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για την καθολική αποδοχή αυτής της ρητορικής σε όλο το φάσμα της ακροδεξιάς, είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και ο έγκλειστος νεοναζί Ηλίας Κασιδιάρης έγραψε ότι ο «Κερκ ήταν ο πιο επιδραστικός εκφραστής του Πατριωτισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες». Επίσης ο ίδιος ένιωσε την ανάγκη να τονίσει «η εκστρατεία του Κερκ υπέρ του Τραμπ έσπασε κάθε ρεκόρ» και πως «το Σύστημα δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει στο πεδίο των επιχειρημάτων, γι’ αυτό τον δολοφόνησε»!
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό το αντιδραστικό ρεύμα, όπου ο ανορθολογισμός συναντά τον κοινωνικό αυτοματισμό, φαίνεται δυστυχώς ότι έχει επίδραση σε φάσμα της ελληνικής κοινωνίας και πέραν της παραδοσιακής Δεξιάς στο όνομα της δήθεν αντισυστημικότητας και της αντίθεσης στη… νέα τάξη πραγμάτων.
Ελληνική «λύσσα» και Λατινοπούλου: Δύο όψεις του ίδιου ακροδεξιού νομίσματος
Αυτός που από την πρώτη στιγμή είχε πει ότι είναι με τον Τραμπ είναι ο Κυριάκος Βελόπουλος, που υποστηρίζει ότι οι εξαγγελίες του Τραμπ «απηχούν στο ακέραιο» τις θέσεις της Ελληνικής Λύσης: κατά μετανάστευσης, κατά της «πράσινης απάτης», υπέρ των εξορύξεων. Ένα από τα σαθρά επιχειρήματα που αναπαρήγαγε ήταν ότι ο Τραμπ θέλει «ειρήνη στον πλανήτη» και ότι είναι ο μοναδικός που δεν «έκανε ούτε έναν πόλεμο». Αυτό ενώ ο Τραμπ έχει περικυκλώσει τη Βενεζουέλα και βομβαρδίζει την Υεμένη, απειλεί ανοιχτά δεκάδες χώρες με πολεμικές επεμβάσεις, ενώ ανακοίνωσε και την επανέναρξη των πυρηνικών δοκιμών μετά από 30 χρόνια.
Ο Κυριάκος Βελόπουλος από την πρώτη στιγμή έκανε σαφές ότι ταυτίζεται απόλυτα με τις διακηρύξεις του Τραμπ για απέλαση όλων των «λαθρομεταναστών» και ζήτησε τραμπ-pushbacks (!) σε όλους τους πρόσφυγες που έρχονται με βάρκες, ενώ αντί για «κροκόδειλους» στον Έβρο είχε ζητήσει να τοποθετηθούν νάρκες. Μάλιστα, ο ακροδεξιός πολιτικός υιοθέτησε το σλόγκαν «Πρώτα η Ελλάδα» (που είχε χρησιμοποιήσει σε άλλη περίοδο και ο Κ. Σημίτης) παραφράζοντας το «America First» του Τραμπ. Επιπλέον χαρακτηρίζει εντελώς αδιάφορο αν οι επαναπροωθήσεις είναι παράνομες ή αν καταστρατηγούν τη σύμβαση της Γενεύης και άλλες διεθνείς συνθήκες τις οποίες χαρακτήρισε «παραμύθια».
Η επίδοξη Λεπέν της Ελλάδας Αφροδίτη Λατινοπούλου έχει χαρακτηρίσει «νίκη της λογικής» και… του δυτικού πολιτισμού την επικράτηση Τραμπ σημειώνοντας πως «όποιος πολεμά το Ισλάμ είναι σύμμαχος». Η συγκεκριμένη πολιτικός, από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε όταν ακόμα ήταν στην ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ, ακολούθησε και αντέγραψε σχεδόν λέξη προς λέξη την επικοινωνιακή συνταγή των ινφλουένσερ της αμερικανικής αλτ-ράιτ. Ενώ τον γύρο του διαδικτύου έκαναν τα βιντεάκια της στα οποία ανάμεσα στα άλλα χόρεψε το YMCA μιμούμενη τις χορευτικές φιγούρες του Τραμπ. Όπως και ο Κυριάκος Βελόπουλος η Α. Λατινοπούλου υποστηρίζει ότι πρέπει να επανέλθει η θανατική ποινή και με τη σειρά της ζήτησε «μαζικές απελάσεις μεταναστών» αναφερόμενη σε πολιτικές τύπου Τραμπ.
Φτάνει στο σημείο να χαιρετίζει ακόμα και την κινητοποίηση της εθνοφρουράς στις ΗΠΑ και το «σαφάρι μεταναστών» στρέφοντας τα βέλη της απέναντι στον δικαιωματισμό και την «κορεκτίλα». Η συγκεκριμένη πολιτικός είναι ανάμεσα στους πολιτικούς που έσπευσαν στην Ουάσινγκτον για την ορκωμοσία Τραμπ για να «αποδώσουν τα σέβη τους». Είχε προαναγγείλει στα ελληνικά ΜΜΕ συνάντηση μαζί του, οι προσπάθειες της όμως δεν καρποφόρησαν.
«Τραμπική Άνοιξη», ο Σαμαράς και ο Καμμένος
Ο Αντώνης Σαμαράς, που ακόμα βολιδοσκοπεί αν υπάρχει χώρος για νέο ακροδεξιό κόμμα υπό την ηγεσία του, μιλάει πλέον για «συναντίληψη» και «ιδεολογική σύμπτωση» με τον Τραμπ για σειρά θεμάτων με αιχμή το μεταναστευτικό. Ο άνθρωπος που έκλεισε την ΕΡΤ και εφάρμοσε ως πρωθυπουργός ορισμένες από τις πιο σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές στην Ελλάδα τώρα υποστηρίζει ότι… δεν ανήκει στον τρέχοντα «συστημισμό», ενώ σε συνέντευξή του έσπευσε να τονίσει ότι «έχει σχέσεις με πρόσωπα του επιτελείου Τραμπ». Ο Σαμαράς επίσης έχει δηλώσει ότι ο Τραμπ «λειτουργεί έξω από τα συμβατικά πλαίσια» και πως η προσέγγιση Τραμπ δείχνει «πρωτοβουλίες» που συνάδουν με πιο αυστηρή εθνική πολιτική και ρήξη με τη… νέα τάξη πραγμάτων.
Ενδεικτικά των προσπαθειών για την εύνοια του Τραμπ είναι τα δημοσιεύματα στα ΜΜΕ για τη συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τη νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκιλφόιλ. Η συνάντηση «εκτός πρωτοκόλλου» ερμηνεύτηκε ως πίεση του Τραμπ στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ωστόσο άλλες πηγές υποβάθμισαν τη σημασία της συνομιλίας η οποία έγινε σε ανοιχτή εκδήλωση στην οποία μετείχαν και υπουργοί και δεν ήταν ιδιωτικό τετ α τετ.
Ρόλο αναχώματος στον Αντώνη Σαμαρά ή σε άλλες προσπάθειες δημιουργίας τραμπικού κομματος διεκδικεί ο Πάνος Καμμένος. Από υποκλοπές, άλλωστε, έγινε γνωστό ότι ο πρώην κυβερνητικός εταίρος του Αλέξη Τσίπρα εμφανίζεται ως παράγοντας σε σκιώδεις συναλλαγές, καυχιέται ότι είναι κολλητός της Γκιλφόιλ και ότι έχει προνομιακές σχέσεις με τις ΗΠΑ! Σε ανάρτησή του έγραψε πως «ο Σαμαράς είναι ο τελευταίος που μπορεί να ηγηθεί της ατζέντας Τραμπ στην Ελλάδα». Μάλιστα «απειλεί» ότι θα επιστρέψει στην πολιτική αν ο Σαμαράς φτιάξει κόμμα – όχι για «ήπια πολιτική», αλλά γιατί πιστεύει ότι «ο Σαμαράς θα προσπαθήσει να κοροϊδέψει τον κόσμο της Δεξιάς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου