Η Ελλάδα δηλώνει παρόν σε όλα τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα. Συχνά με καθοριστικό ρόλο. Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επέτρεψε να περάσουν τα νατοϊκά στρατεύματα για Κόσσοβο, χαρακτηρίστηκε 4η σε σημασία χώρα για την εισβολή στο Ιράκ (2003). Οι διευκολύνσεις των βάσεων (Σούδας-Άκτιο), η λειτουργία των νατοϊκών στρατηγείων, η συμβολή του ελληνικού στρατού (ελληνικά πληρώματα AWAKS για εντοπισμό στόχων στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας), η αποστολή ελληνικού στρατού σε (15) επιχειρήσεις εκτός συνόρων, η πλήρη ένταξη του 40% του Στρατού Ξηράς στο ΝΑΤΟ (40000 μέλη) είναι μερικές πτυχές.
Παράλληλα, τεράστια αντιπολεμικά κινήματα εναντιώθηκαν στους πολέμους με πενιχρά αποτελέσματα. Ας αναρωτηθούμε: Γιατί η κυβέρνηση Σημίτη-Γ.Παπανδρέου ενώ καταδικάστηκε από το 98% των πολιτών, κατάφερε να εξισορροπήσει ως προεδρεύουσα χώρα της Ε.Ε. τα συγκρουόμενα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και κυριάρχησε πολιτικά;
Πρέπει να συνεχίσουμε να προτάσσουμε την ανάδειξη των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων προβάλλοντας την ανάγκη συμμαχίας του αντιπολεμικού κινήματος πχ. με τη φιλειρηνική Ε.Ε. ή αυτό είναι αφενός αναποτελεσματικό και δευτερευόντως πολιτικά εκμεταλλεύσιμο από την Ευρωπαϊκή ολιγαρχία για να φτιάξει Ευρωστρατό και να διευρύνει το ιμπεριαλιστικό της ρόλο;
Μπορούν να περιμένουν λύσεις τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα από τους ιμπεριαλιστές; Ποια τα συμπεράσματα των λαών των Βαλκανίων που αντικατέστησαν την καταπίεση της Σερβίας με τα προτεκτοράτα, των λαών της Οσετίας-Γεωργίας που μετατρέπονται σε πιόνια στην σκακιέρα των ιμπεριαλιστών ή των ανταρτών του ΡΚΚ που νιώθουν την καυτή ανάσα των απελευθερωτών ΗΠΑ;
Πρέπει το αντιπολεμικό κίνημα να υποστηρίζει τυφλά την Αντίσταση από όπου και αν προέρχεται αγνοώντας πχ. τη μουσουλμανική εκδοχή του καπιταλισμού ή τις διαθέσεις διαπραγμάτευσης, διεκδίκησης εξουσίας των μουλάδων και της Χαμάς; Οι ΗΠΑ δεν έχασαν τον πόλεμο στο Ιράκ και σε αυτό συνέβαλαν καθοριστικά οι ιδιωτικοί μουσουλμανικοί στρατοί που πήραν μερίδιο εξουσίας και κατέστειλαν οι ίδιοι την αντίσταση.
Μπορεί να υπάρξει συμμαχία του αντιπολεμικού κινήματος με κράτη που διαπραγματεύονται τους όρους ενσωμάτωσης τους στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση; Πόσο βοήθησε η γραμμή του αριστερού εθνικισμού του ΚΚΕ που έκλεισε τα μάτια στις σερβικές βιαιότητες, αρνήθηκε τον εργατικό διεθνισμό στο όνομα της προστασίας της Σερβίας, συρόμενο στην ακροδεξιά γραμμή της Κανέλλη που προέβαλε αντίστοιχους εθνικούς κινδύνους για Αιγαίο-Θράκη; Πόσο αποτελεσματική είναι η τριτοδιεθνιστική γραμμή των σταδίων (πρώτα εθνική απελευθέρωση και μετά κοινωνική) που διαπερνά το ΚΚΕ- ΜΛ χώρο, ΚΟΕ κλπ. Είναι αποτελεσματικός αγώνας με Συμμαχίες εργαζομένων-Εβέδων-παπάδων και του ΠΑΣΟΚ-ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ; Μήπως καλλιεργούνται αυταπάτες, ξεπλένονται κυβερνητικές ευθύνες, περιορίζετε το περιεχόμενο σε ένα ευκολοχώνευτο αντιαμερικανισμό χωρίς βαθύτερα αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά;
Αρκεί στο αντινατοϊκό κίνημα μόνο η απαίτηση κλεισίματος των βάσεων;
Όχι. Δε μπορεί να υπάρξει ουσιαστικός αγώνας αν δεν δοθεί ενιαία εναντίον του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ-Ελληνικού Στρατού. Είναι ταξικά ανίσχυρη, αστικά χρήσιμη, καθώς ενσωματώνει εθνικά-διασπώντας ταξικά τους εργαζόμενους και δίνει διαπραγματευτικά χαρτιά στις κυβερνήσεις, η πολιτική ΚΚΕ, που καταγγέλλει το ΝΑΤΟ συγκροτώντας Κίνηση για την Εθνική Άμυνα με απόμαχους ανώτατους αξιωματικούς, που ήταν επί της ουσίας το ΝΑΤΟ και γρανάζια του εντεινόμενου ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Είναι πολεμικός ο δρόμος του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, που καθοδηγείται από το φιλοευρωπαϊσμό-κυβερνητισμό του Αλαβάνου-Τσίπρα, προτείνοντας αναβαθμισμένο ρόλο σε ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ-ΟΑΣΕ.
Απαιτούνται σαφή αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά, ενάντια σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Η έκτακτη ανάγκη που επιβάλλουν κυβέρνηση-κεφάλαιο εναντίον των εργατικών δικαιωμάτων επεκτείνεται στην έκτακτη ανάγκη εναντίον των κινημάτων. Η ΝΔ συμμετέχει στις συνομιλίες για το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ (αντιμετώπιση τρομοκρατίας, διάδοση όπλων, χρήση νατοϊκών στρατευμάτων εναντίον εξεγέρσεων σε χώρες που απειλούνται με οικονομική κατάρρευση) και το ΠΑΣΟΚ μέσω της ευρωβουλευτού Μ.Κόππα περνά ψήφισμα που προβλέπει ακριβώς τα ίδια, αλλά με πιο εξισορροπημένη την σχέση Ε.Ε.-ΗΠΑ.
Αδυναμία του αντιπολεμικού κινήματος είναι ότι δεν συνδέεται με την καθημερινότητα του κόσμου της εργασίας, δεν αποκτά ένα πραγματικό αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, περιορίζεται ενίοτε σε εισαγόμενες επετείους. Ιστορικά, μόνο ο φόβος της ανατροπής «τρομοκρατούσε» τα αστικά επιτελεία.
Απαιτείται: οι φοιτητές να σπάσουν το νέο αντιδραστικό Άσυλο στα πανεπιστήμια της Αγοράς των επιχειρηματιών καθηγητών που κάνουν πολεμική έρευνα για ιδιώτες-ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ.
Οι φαντάροι να αμφισβητήσουν κάθε συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι δεν στρέφουν τα όπλα τους εναντίον των κινημάτων. Μπλοκάροντας την πολεμική μηχανή. Οι αγωνιζόμενοι φαντάροι εξάλλου ανάγκασαν το αστικό κατεστημένο (1999) να χάσει την ψυχραιμία του, συλλαμβάνοντας εκατοντάδες διαδηλωτές και απειλώντας να ξαναβγάλουν την Αριστερά στην Παρανομία (Δηλώσεις Μητσοτάκη).
Οι εργαζόμενοι-συνταξιούχοι-άνεργοι πρέπει να μπλοκάρουν τους πολεμικούς εξοπλισμούς. Δίνονται 58 δις ευρώ όταν υπογράφεται η δια βίου λιτότητα-πάγωμα μισθών και μας λένε ότι δε θα πάρουμε σύνταξη ποτέ. Να αρνηθούμε να πληρώσουμε τα εκατ. Ευρώ των αποστολών εκτός συνόρων (για να προστατεύει το Πολεμικό Ναυτικό τα εφοπλιστικά συμφέροντα στη Σομαλία). Να απαιτήσουμε αυξήσεις στους μισθούς, δωρεάν υγεία-παιδεία-ασφάλιση-πολιτισμό. Η ειρήνη στο Αιγαίο εξαρτάται από τους εργαζόμενους, τα φιλειρηνικά κινήματα, όχι τους εξοπλισμούς.
Οι εργαζόμενοι στην πολεμική βιομηχανία αντί να παρακαλούν για παραγγελίες άχρηστων όπλων, αποδεχόμενοι αφαίρεση δικαιωμάτων, πρέπει να απαιτήσουν μετατροπή του προσανατολισμού της παραγωγής σε φιλειρηνικούς σκοπούς.
Οι κάτοικοι περιοχών με Πεδία Βολής πρέπει να αρνηθούν να πεθαίνουν από καρκίνο και να αγωνιστούν να κλείσουν. Οι γονείς, να αρνηθούν μέλλον Μισθοφόρου δολοφόνου για τα παιδιά τους, αγωνιζόμενοι για μείωση ωρών εργασίας και προσλήψεις.
Στην πολεμική καθημερινότητα απαντάμε με την καθημερινότητα των κοινωνικών αγώνων.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου