Και ενώ ο ελληνικός στρατός ετοιμάζεται να εντάξει στις τάξεις του χιλιάδες νέους Μισθοφόρους (Επαγγελματίες Οπλίτες, Οπλίτες Βραχύβιας Επανακατάταξης κλπ), θαμπώνοντας τη φτώχια, ανεργία και ματαιοδοξία τους με υποσχέσεις αμοιβών χιλιάδων ευρώ, εμείς δημοσιοποιούμε την παρακάτω επιστολή.
Πρόκειται για την επιστολή ενός ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΥ τέτοιου είδους αποστολών, που είδε την υγεία και την ζωή του να καταστρέφεται.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ
ΕΓΓΡΑΦΟ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ (ΔΟΙ)
Σχετικά με την Αγωγή κατά του Δημοσίου από τον Μαντζά Ι. για βλάβη υγείας στο Κόσσοβο (Ελληνική Δύναμη Κοσσόβου-ΕΛΔΥΚΟ).
Αρ. πρωτοκόλλου του εγγράφου: Φ 856/21/802763/Σ.231/11/01/08/ΔΟΙ/ΓΕΣ
Όνομα: Μαντζάς Ιωάννης
Κάτοικος: Ορχομενός Βοιωτίας.
Κατατάχθηκε το 1995 ως ΕΜΘ (Εθελοντής Μακράς Θητείας) στον Ελληνικό Στρατό.
Στις 15/06/1999 εντάχθηκε ως λοχίας Πεζικού στην ΕΛΔΥΚΟ.
Στην καταγγελία του αναφέρθηκε ότι ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Ελληνικού Στρατού, που ζητούσε χίλιους (1000) υπαξιωματικούς και αξιωματικούς.
Αναφέρει ότι ο Ε.Σ. είχε δώσει ψεύτικη (ειδυλλιακή) εικόνα για την αποστολή.
Είχαν υποσχεθεί τρεις χιλιάδες (3000) USD (αμερικανικά δολάρια), επιπλέον του μισθού που λάμβαναν κάθε μήνα υπηρετώντας στο εσωτερικό, υπό την προϋπόθεση 6μηνης ή 12μηνης παραμονής εκεί.
Είχαν περιγράψει την κατάσταση στο Κόσσοβο ως ιδανική. Υποτίθεται ότι είχαν λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο για την ασφάλεια των εμπλεκομένων.
Το ελληνικό σώμα υποτίθεται πως θα πήγαινε εκεί αφού είχαν τελειώσει οι εκκαθαρίσεις και θα συμμετείχε απλά στην ανοικοδόμηση υποστηρικτικά.
Δόθηκε, σε όσους ήταν να πάνε, 2μηνη ειδική εκπαίδευση, η οποία υποτίθεται ότι θα παρείχε όλες τις απαραίτητες γνώσεις για την αποστολή.
Ο ενάγων δηλώνει πως υπέστη ΣΟΚ από την πραγματικότητα που αντίκρισε όταν μετέβη εκεί, όπως επίσης και οι υπόλοιποι:
Εγκαταστάσεις ουσιαστικά δεν υπήρχαν και οι ίδιοι έπρεπε ουσιαστικά να τις φτιάξουν από την αρχή.
Αποδείχτηκε ότι η εκπαίδευση που είχαν λάβει ήταν ελλιπέστατη για τις ανάγκες της αποστολής.
Υπήρχε τεράστιο έλλειμμα στα μέτρα ασφάλειας, τα οποία θα εξασφάλιζαν την ομαλή διαβίωση και επιβίωση τους.
Υπήρχε τεράστια έλλειψη σε τρόφιμα, καταλύματα και κυρίως σε ότι αφορούσε την υγιεινή.
Το κυριότερο όμως ήταν πως η γενικότερη κατάσταση στο Κόσσοβο, σε ότι αφορούσε την εμπλοκή της ελληνικής αποστολής:
Παρά τις διαβεβαιώσεις, τα μέλη της εκεί δύναμης ήταν σε 24ωρη επιφυλακή και αντιμέτωποι με εχθρούς σε κατάσταση κόκκινο (δηλαδή, με οπλισμένα όπλα).
Επίσης, οι ρυθμοί ήταν άτακτοι και έκαναν αδύνατη τη διατήρηση ενός ομαλού προγράμματος υπηρεσιών-εργασιών.
Το αποτέλεσμα ήταν μαζί με τη βιολογική/σωματική εξάντληση, η κατακόρυφη πτώση του ηθικού και ο (δικαιολογημένος όπως τον χαρακτηρίζει) εκνευρισμός.
Η κατάσταση συνέχισε να επιδεινώνεται ραγδαία. Το κρίσιμο γεγονός πρόεκυψε τον Αύγουστο του 1999. Τότε, ένας αξιωματικός έπεσε νεκρός από αυτοτραυματισμό, λόγω απροσεξίας χειρισμού πολεμικού υλικού. Ο ενάγων θεωρεί και δηλώνει ευθέως ότι το ατύχημα προέκυψε λόγω της βαριάς σωματικής κόπωσης και της ψυχολογικής εξάντλησης.
Η συγκάλυψη και η επιχείρησης αποσιώπησης του γεγονότος από την ηγεσία του στρατού και τους αρμόδιους κρατικούς φορείς εξόργισε και οδήγησε στην έκρηξη το τάγμα.
Ένιωθαν (ακριβώς σύμφωνα με τις εκφράσεις του Μαντζά) εγκαταλειμμένοι από το ελληνικό κράτος και γνώριζαν ότι δεν είχαν τη δυνατότητα υπαναχώρησης.
Το Οκτώβριο του 1999, ο Μαντζάς διαπληκτίστηκε με τον σκοπό που άργησε να τον αλλάξει στην σκοπιά του. Ακολούθησε σοβαρή ένταση, η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο. Τότε, ο άλλος σκοπός άρχισε να τον χτυπάει στο κεφάλι με το κράνος του!!!
Συνέχισε να τον χτυπάει ακόμα και όταν είχε πέσει αιμόφυρτος στο έδαφος!!!
Ο Μαντζάς χαρακτηρίζει την επίθεση αναίτια και απρόκλητη, αποτέλεσμα αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς. Την αποδίδει δε στην τεράστια ψυχολογική πίεση που όλοι δέχονταν, στην απίστευτη σωματική/βιολογική εξάντληση και στην τρομερή απογοήτευση από τις καταστάσεις και στην τρομερή απογοήτευση από τις καταστάσεις που είχαν συναντήσει:
Ενώ ο άλλος σκοπός δικάστηκε, ο Μαντζάς εισήχθη στο 424 ΓΣΝ Θεσσαλονίκης, έχοντας κροταφικό κάταγμα, με επισκληρίδιο αιμάτωμα, στις 23/10/1999. Οδηγήθηκε κατευθείαν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) σε κρίσιμη κατάσταση, συνέπεια της βαριάς κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης.
Έμεινε εκεί έως τις 22/12/1999.
Αποτέλεσμα του τραυματισμού ήταν, ύστερα από αυτά, συνεχείς αγχώδεις νευρωτικές εκδηλώσεις μετά κρίσεων (έχει επιβεβαιωθεί από υγειονομικές επιτροπές) καθώς επίσης και 67% φυσική αναπηρία. Είναι δε (λόγω αυτού) ανίκανος προς εργασία, κάτι που έχει επιβεβαιωθεί από την αρμόδια επιτροπή του ΙΚΑ.
Αργότερα αναγκάστηκε να κάνει πλαστική χειρουργική επέμβαση όψης ουλής για να αντιμετωπιστεί το σοβαρό πρόβλημα στο πρόσωπο του (κόστισε 4255 ευρώ).
Όλα αυτά τα γεγονότα έχουν ένα βασικό ηθικό αυτουργό:
Το Ελληνικό κράτος, το οποίο εξαπάτησε τους εμπλεκόμενους για την πραγματική κατάσταση στο Κόσσοβο, τα πραγματικά καθήκοντα της ελληνικής αποστολής, την αδιαφορία για την ασφάλεια και διαβίωση τους, ενώ μέσω των αρμοδίων φορέων του είναι ένοχο για εγκληματικές παραλήψεις και ατασθαλίες.
Άφησε ουσιαστικά αβοήθητους τους πιονέρους της στρατιωτικής του μηχανής στο νέο Ελντοράντο του Ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια.
Σε ένα μόνο γράμμα περιγράφεται η καταστροφή της ζωής, με τον ένα ή άλλο τρόπο, τριών (3) νέων ανθρώπων.
Ποιοι έχουν σειρά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου