Το Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού στη Μόρια είναι ίσως ότι χειρότερο υπάρχει σήμερα στον Στρατό Ξηράς. Οι συνθήκες διαβίωσης είναι ένας Γολγοθάς και η αξιοπρέπεια των στρατευμένων συνθλίβεται.
Αποκλειστικά υπεύθυνη για αυτή την κατάσταση είναι η αυθαιρεσία και η αυταρχικότητα που επιδεικνύει το σύνολο σχεδόν της ιεραρχίας. Στη Μόρια έχει έξοδο, στην καλύτερη περίπτωση, μια φορά την εβδομάδα. Συχνά όμως είναι τα διαστήματα που μένεις μέσα για αρκετές εβδομάδες. Από την υπερβολική αυστηρότητα οι φυλακές και οι κρατήσεις «φεύγουν σύννεφο», κάτι που επιδεινώνει σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση. Δεν δύναται να είσαι μέσα για είκοσι μέρες και να χάνεις την έξοδο σου επειδή κουνήθηκες λίγο στην προσοχή.
Λες και μας περισσεύουν οι φαντάροι το τάγμα στέλνει κόσμο σε τρία φυλάκια ( Προβοσκίδα, Λεμονούς, 221 ) με την υπόσχεση ότι θα μείνουν μια εβδομάδα και στην συνέχεια θα έχουν έξοδο. Τίποτα όμως δεν τηρείται: οι φαντάροι μένουν παραπάνω και όταν επιστρέφουν συνεχίζουν τις υπηρεσίες χωρίς διάλλειμα.
Οι άδειες δίνονται με το σταγονόμετρο. Έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο αυθαιρεσίας που ακυρώνουν και τα ΤΑΠ (άδεια παραμεθορίου), που είναι δύο ημέρες το μήνα και τα παίρνεις υποχρεωτικά από την μονάδα.
Κατά τα άλλα όμως στην στρατηγική επιθεώρηση όλα βρέθηκαν καλά. Για μια εβδομάδα λιώσαμε να συμμαζέψουμε όλο το στρατόπεδο ενώ όπως συμβαίνει συνήθως μας διέταξαν ή ποιο σωστά μας απείλησαν να πούμε ψέματα. Να πούμε ψέματα για τις άδειες και τις εξόδους που χάνουμε, να πούμε ψέματα για τα φυλάκια, να πούμε ψέματα για την συμπεριφορά των αξιωματικών, να πούμε ψέματα για τις απαράδεκτες συνθήκες του στρατοπέδου. Ένα στρατόπεδο φτιαγμένο την δεκαετία του 30 με απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις.
Τα μαγειρεία απαράδεκτα όπως και το φαγητό που βγάζουν. Οι λιγοστές τουαλέτες είναι σε εξωτερικό χώρο έτσι το βράδυ αν θες να πας πρέπει να ντυθείς και «να αποφύγεις» σκοπούς και περίπολο για να τα καταφέρεις.
Ακόμα και η επικοινωνία με τους δικούς μας ανθρώπους είναι δύσκολη με αυτήν την υστερία που υπάρχει με τα κινητά τηλέφωνα αφού μπορούμε να μιλήσουμε μόνο σε ένα συγκεκριμένο χώρο. Παντού αλλού απαγορεύεται και ΕΠ.ΟΠ. σε υπηρεσία τα ψάχνουν μετά μανίας.
Φαίνεται βέβαια ότι και στους ΕΠ.ΟΠ. υπάρχουνε αντιθέσεις με βύσματα που τη γλυτώνουν και τους υπόλοιπους που χώνονται διαρκώς.
Το μεγάλο ζήτημα στην Μόρια είναι η αυθαιρεσία και αυταρχικότητα των αξιωματικών. Λίγα μόνο παραδείγματα ενδεικτικά μιας καθημερινής κατάστασης:
α) Ο δεκανέας ΕΠΟΠ Ζιάτας μετά από ταγματική αναφορά επιδόθηκε σε καψόνια προς 6 φαντάρους που κατά την γνώμη του δεν έκαναν καλά το επ΄ ώμου. Επί ώρες μέσα στον ήλιο οπλοασκήσεις για τιμωρία. Για έναν άτυχο φαντάρο η τιμωρία συνεχίστηκε ακόμη περισσότερο όλο αυτό μπροστά στα μάτια του λοχαγού Μαμάκου που παρακολουθούσε με θαυμασμό και επιβράβευε το πρωτοπαλίκαρο του.
β) Ένας ανθυπολοχαγός χτυπάει βίαια φαντάρο επειδή συνάδελφος δεν έκανε καλή βολή όπως έκρινε «ο πρωταθλητής σκοποβολής» που ξέχασε ότι είναι εκπαιδευτής και ότι δεν είναι ανάγκη να σημαδεύουν όπως αυτός. Ίσως γιατί βρίσκουν λίγο επικίνδυνες τις ασκήσεις με πραγματικά πυρά και δεν φαντάζονται στους στόχους Τουρκαλάδες Αλβανούς Σκοπιανούς και λοιπούς «εχθρούς»… Ξανά το περιστατικό συμβαίνει μπροστά στο λοχαγό Πιτσακίδη που δεν παρεμβαίνει ούτε σε μια τόσο ακραία συμπεριφορά.
γ) Ο λοχαγός Δελιολάνης προτρέπει με προκλητικό τρόπο σε φαντάρο που του έχει κόψει την έξοδο να πάρει αναβολή αν δεν αντέχει. Η αλαζονεία σε όλη της την αποθέωση αφού γνωρίζει ότι είναι ο απόλυτος άρχοντας του λόχου του.
δ) Γιατί όπως λένε το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και ξέρει ότι έχει την κάλυψη του στρατοπεδάρχη Τόνια ο οποίος είναι και αυτός γνωστός για τα καψόνια του π.χ ακύρωσε χωρίς λόγο έξοδο φαντάρου αφού είχε ντυθεί με πολιτικά λίγο πριν βγει ή διέταξε όλο το στρατόπεδο να πιάσει θέσεις μάχης στα καλά καθούμενα για να τσεκάρει τα ετοιμοπόλεμα αντανακλαστικά μας.
Όλη αυτή η κατάσταση έχει φέρει απόπειρες αυτοκτονίας και δεκάδες αναβολές που συνεχίζονται ακόμη και σήμερα. Ο προηγούμενος δ/της αν/χης ΣΠΑΝΟΣ για την πλάκα του είχε διατάξει φαντάρους να σπρώχνουν φορτηγό στην ανηφόρα μέσα στη λάσπη. Σημείωση ότι δεν έχει λύσει το χειρόφρενο.
Είναι φανερό ότι στο συγκεκριμένο στρατόπεδο έχει διαμορφωθεί μια παράδοση αυθαιρεσίας και αυταρχισμού. Μια παράδοση που τρομοκρατεί και εξευτελίζει τους φαντάρους.
Αποφασίσαμε να σπάσουμε αυτό το νόμο της σιωπής και να απευθυνθούμε στην αλληλεγγύη του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος. Να απευθυνθούμε στην αλληλεγγύη της τοπικής κοινωνίας που τα δημοκρατικά της αισθήματα ντροπιάζονται από τα όσα συμβαίνουν στη Μόρια.
Είμαστε φαντάροι, πολίτες με στολή, κομμάτι της νεολαίας με τις ίδιες ανάγκες και τα ίδια δικαιώματα.
κατι πρεπει να γινει ειναι ολοι στρατοκαυλοι και αξεστοι θελουν μπουνιες και ξυλο με το τζ3 θελουν κρεμασμα στην κολονα τησ σημαιας ειναι ντροπη τους και ντροπη της ελλαδος και οι αχρηστοι οι δημοσιογραφοι τους καλυπτουν . δεν λεω ονομα γιατι και εγω φανταρος ειμαι. ξεσηκωθιτε μην υπολογιζετε τιποτα απαιτιστε τα δικαιοματα σας αν λαχει διρτε και κανεναν . κουραγιο συναδερφοι κουραγιο .
ΑπάντησηΔιαγραφήαν ολα αυτα συμβαινουν γιατι εμεις οιγονεις δεν αντιδρουμε ΄΄΄Tι περιμενουμε ΄/Νa αυτοκτονησουν τα παιδια μας /Να αρρωστησουν /Ηναγυρισουν κομπλεξικα Δημοσιογραφοι ενημερωθειτε και βοηθηστε ΄΄
ΑπάντησηΔιαγραφή