Συμπληρώνοντας 35 χρόνια από το πραξικόπημα του ελληνικού κράτους και την εισβολή του τουρκικού εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, απαιτείται αναστοχασμός. Όμως, η Μεταπολιτευτική δημοκρατία εξελισσόμενη σε κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό στέκει απόλυτη στην εκτίμηση των ιστορικών γεγονότων. Προωθεί αποκατάσταση των «άτυχων στιγμών του έθνους», με το βλέμμα στραμμένο στους νέους γύρους των κοινωνικών αναμετρήσεων, του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.
Μιλούν για «έγκλημα, προδοσία, εξάρτηση, προσωπικές ευθύνες», αποκρύπτοντας τα αίτια. Ο καθηγητής Ηρακλείδης, (ΝΕΑ 18/7/09) κατακεραυνώνει: «στην Ελλάδα και όχι μόνο, η επικρατούσα άποψη είναι η θεωρία της συνομωσίας, δηλαδή ότι υπήρχε συμπαιγνία των ΗΠΑ (με πρωτεργάτη τον ΥΠΕΞ Χένρι Κίσινγκερ) και εν μέρει της Βρετανίας». Όμως CIA, Άγγλοι γνώριζαν για το πραξικόπημα από τις 13-7-74 και γι’ αυτό συγκέντρωναν σε ασφαλή σημεία τους υπηκόους τους που βρίσκονταν στην Κύπρο (ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ). Το Κυπριακό ξεκίνησε ως αντιαποικιακός αγώνας απέναντι στην Βρετανική Αυτοκρατορία, μετεξελίχθηκε σε πρόβλημα Βρετανίας-Ελλάδας-Τουρκίας, Εγγυήτριες Δυνάμεις των Συνθηκών Ζυρίχης-Λονδίνου, καταλήγοντας ελληνοτουρκικό ζήτημα. Πρωτίστως, Καραμανλής-Μεντερές, με μυστικό πρωτόκολλο «εγγυήθηκαν» την εξάλειψη των κομμουνιστών, την είσοδο της Κύπρου στο ΝΑΤΟ και τον σταθερό Δυτικό προσανατολισμό.
Αδιάψευστος μάρτυρας της «Συμφωνίας Κυρίων» (Gentlemen’s Agreement) το βιβλίο του Γ.Πεσματζόγλου, ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ:
1. Η Ελλάς και η Τουρκία θα υποστηρίξουν την είσοδον της Δημοκρατίας της Κύπρου εις το ΝΑΤΟ. Η εγκατάστασις βάσεων του ΝΑΤΟ εις την νήσον, ως και η σύνθεσις αυτών, εξαρτάται εκ της συμφωνίας των δύο κυβερνήσεων.
2. Συνεφωνήθη μεταξύ των δύο Πρωθυπουργών ότι θα παρέμβουν παρά τω Προέδρω και Αντιπροέδρω της Δημοκρατίας της Κύπρου, αντιστοίχως, επί τω σκοπώ όπως τεθούν εκτός νόμου το Κομμουνιστικόν Κόμμα και η κομμουνιστική δράσις».
Βεβαίως, τα βρετανικά συμφέροντα σπέρνοντας διχόνοια μεταξύ Ε/Κ-Τ/Κ, εκμεταλλευόμενοι άριστα τις ανταγωνιστικές βλέψεις ΕΝΩΣΗΣ των Μητέρων Πατρίδων, τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της Ελληνοκυπριακής ηγεσίας (Μακάριος-Γρίβας) και της Τουρκοκυπριακής (Κιουτσούκ-Ντενκτάς), διατυπώνοντας ωμούς εκβιασμούς (δε θα υπάρξει Κυπριακή Ανεξάρτητη Δημοκρατία αν δεν ικανοποιηθούν οι βρετανικές απαιτήσεις για βάσεις), ικανοποιήθηκαν πλήρως. Όπως παρουσιάζει ο Μ.Ηλιάδης στο βιβλίο του ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΚΥΠ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, «οι Άγγλοι διατήρησαν όλες τις βάσεις, εγκαταστάσεις και εκπαιδευτικές περιοχές που είχαν μέχρι τότε στην Κύπρο και παρεχώρησαν στους Κύπριους το υπόλοιπο. Αυτό δηλαδή, που δεν είχε καμιά σημασία για την εξυπηρέτηση των στρατηγικών τους αναγκών και επιδιώξεων στην περιοχή».
Η Βρετανία κατοχύρωνε τις δύο τεράστιες περιοχές βάσεων (Ακρωτήρι και Δεκέλεια), συνολικής έκτασης 99 τετρ. Μιλίων, στις οποίες ασκούσαν πλήρη και αδέσμευτη κυριαρχία, επίσης άλλες (32) τοποθεσίες και εγκαταστάσεις, μεταξύ των οποίων και σημαντικό τμήμα του αεροδρομίου της Λευκωσίας και (11) χερσαίες-θαλάσσιες περιοχές, που αναφέρονται ως περιοχές για εκπαίδευση στην ξηρά και τη θάλασσα.
Στόχος όλων, η διάσπαση των Κυπρίων εργαζομένων. Η ελληνική πολιτική είχε συνέχεια. Διαμέσου αντιφάσεων-αμφιταλαντεύσεων οδηγήθηκε στη Μεταπολιτευτική τομή. Καραμανλής-Γ.Παπανδρέου-Συνταγματάρχες επέβαλαν επικυριαρχία, χρησιμοποίησαν την ΕΛΔΥΚ-Εθνική Φρουρά-ΕΟΚΑ Β’-Μεραρχία πρώτα και κύρια ενάντια στον εσωτερικό εχθρό. Δίπλα στις υπαρκτές αντιθέσεις Ε/Κ-Τ/Κ που λαμβάνουν πολεμικές διαστάσεις το 1963-1964, ωθώντας στην πρώτη Διχοτόμηση, «την υπέρμετρη βία» που ασκείται εναντίον των Τ/Κ από Γρίβα-ΕΛΔΥΚ (γεγονότα Κοφίνου, 1967), παρατάσσονται όλα τα σχέδια επίλυσης που στοχεύουν στην κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, στη Διχοτόμηση και στη Νατοποίηση του νησιού.
Σχέδια (Σάντις-Μπολ, Άτσεσον). Συμφωνούνται από τα Εθνικά Κέντρα και ενορχηστρώνεται η επιβολή στους Ελληνοκύπριους-Τουρκοκύπριους. Αυτό επιβάλλει ο Ψυχρός Πόλεμος, οι συγκρούσεις σε Μ.Ανατολή, οι επιδιώξεις ΗΠΑ-Βρετανίας-ΝΑΤΟ. Διαρκώς αμφισβητείται η Κυπριακή ταυτότητα. Ο Έλληνας διπλωμάτης Χ.Ζαχαράκις, με μακρόχρονη υπηρεσιακή ενασχόληση με το Κυπριακό, κατακρίνει τις απόπειρες προσέγγισης των Κυπρίων, στο βιβλίο ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ. ΕΙΔΙΚΟΥ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥ: «Πρόκειται για πρόδηλα επικίνδυνες κινήσεις οι οποίες εξυπηρετούν, ενσυνείδητα ή ασυνείδητα, ποικίλα ξένα συμφέροντα, προωθώντας βαρύγδουπα συνθήματα περί δημιουργίας κυπριακής συνείδησης, αδελφοποιήσεως με τους Τ/Κ και συνυπάρξεως σε μια δήθεν κοινή πατρίδα των Κυπρίων!». Η ελληνική ιμπεριαλιστική πολιτική που περιφρουρεί ο Ζαχαράκις εμφανίζεται σε προηγούμενο χωρίο. Περιγράφοντας την πικρία του για την υποδοχή που του επιφυλάχθηκε στην Κύπρο (1975) αναλαμβάνοντας καθήκοντα συμβούλου Πρεσβείας, αποκαλύπτει ότι ο πρέσβης Μ.Δοντάς δε μπόρεσε να τον υποδεχτεί επίσημα γιατί «εκείνη την ώρα συνεργαζόταν με τον Μακάριο για τη σύνθεση του νέου υπουργικού συμβουλίου, μετά την επιστροφή του Αρχιεπισκόπου από την τετράμηνη εξορία του». Έτσι φτάσαμε στο 1974. Ο Κάππος αποκαλύπτει: «το Φλεβάρη-Απρίλη 1974, με πρωτοβουλία του Ιωαννίδη συναντήθηκαν στον σπίτι του Ανδρουτσόπουλου οι Ιωαννίδης, Ανδρουτσόπουλος, Γκιζίκης, Μπονάνος και αποφάσισαν την ανατροπή Μακάριου, γιατί δήθεν προσπαθούσε να κόψει τους δεσμούς των Ελληνοκυπρίων με τον ελληνισμό». Με συμφωνία, συνεργία της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας, ανοχή των ΗΠΑ, εκδηλώνεται το πραξικόπημα, εναρκτήριο λάκτισμα της εισβολής, διαμελισμού και ενταφιασμού της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Μακάριος και η πολιτική ανεξαρτησίας της Ελληνοκυπριακής αστικής τάξης έπρεπε να εξαφανιστούν. Ευθύνες επιμερίζονται σε ακροδεξιά, Νατοϊκή ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΟΒΙΑ, μυστικές υπηρεσίες ΚΥΠ-ΜΙΤ-CIA, εθνικιστική-αντιδραστική Εκκλησία, μουσουλμανικά κόμματα, Κίσινγκερ, επεκτατισμό του Ετσεβίτ. Ο βασικός ένοχος βρισκόταν στο Ελληνικό Πεντάγωνο, που συν τις άλλοις ήθελε να μοιραστεί με τους Τούρκους τα κέρδη από την εκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου, λύνοντας έτσι το πρόβλημα. Μαζί τους ο αστικός κόσμος: Πάπας, Ποταμιάνος κλπ. Η απαίτηση Μακάριου για έλεγχο στην Εθνική Φρουρά που επανδρώνονταν από Ελλαδίτες αξιωματικούς αρεστούς στην Χούντα και συνέβαλαν αποφασιστικά στην ανατροπή του, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των συνωμοτών. Προηγήθηκε δολοφονική απόπειρα κατά του Αρχιεπισκόπου (8-3-1970) ενταγμένη στο αθηναϊκό σχέδιο ΕΡΜΗΣ, προβλέποντας πραξικοπηματική ανατροπή Μακαρίου, διαχωρισμό Ε/Κ-Τ/Κ, διχοτόμηση της Κύπρου (Κ.Κάππος: ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ και Ν.Κρανιδιώτης: ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ). Τον σχεδιασμό-υλοποίηση ανέλαβαν Ελλαδίτες αξιωματικοί της Εθνικής Φρουράς (Ε.Φ.) και ΕΛΔΥΚ. Συγκλονιστικά όσα καταμαρτυρούνται στο βιβλίο του Ε.Σταμάτη, Αντιστράτηγου Ε.Α, ΚΥΡΙΟΙ ΠΑΤΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ. Ο αρχηγός ΓΕΕΦ, αντιστράτηγος Γ.Ντενίσης διώχνεται από την Κύπρο γιατί διαφωνεί. Τον αντικαθιστά ο ταξίαρχος Μ.Γεωργίτσης. Αφού εκκαθαρίζονται οι μονάδες από τα Μακαριακά στοιχεία, ο συνταγματάρχης Κ.Κομπόκης, διοικητής των Καταδρομέων, διέταξε: «Η ενέργεια θα είναι κανονική στρατιωτική επιχείρηση της Ε.Φ., διαταχθείσα υπό της στρατιωτικής ιεραρχίας. Επομένως, δεν τίθεται θέμα μυήσεως των στελεχών ή διλήμματος ως προς την συμμετοχή»!!!! Ο Κύπριος υπουργός Άμυνας Κ.Παπακώστας ξεκαθαρίζει: «Τους Τούρκους έφερε η Χούντα της Αθήνας και η ΕΟΚΑ Β’». Η τουρκική εισβολή αφέθηκε να εκδηλωθεί ανεμπόδιστη. Οι μονάδες μακριά από τις θέσεις άμυνας, προστάτευαν το πραξικόπημα, καταδίωκαν οπαδούς του Μακάριου-ΑΚΕΛ. Το ΓΕΣ-ΓΕΕΘΑ καθησύχαζε κάνοντας λόγο για «επίδειξη δύναμης» και ο Ταξίαρχος Γεωργίτσης παρότρυνε τους αξιωματικούς «Δεν υπάρχει πρόβλημα. Κύριοι, πάτε για ύπνο». Την επόμενη μέρα έγινε η εισβολή! Μοναδική έννοια των Στρατηγών να αποφύγουν τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, πρόταγμα και των ΗΠΑ. Γράφει ο Μ.Πιμπλής (ΒΙΒΛΙΟΔΡΟΜΙΟ, 28-29/3/09), παρουσιάζοντας το βιβλίο του Β.Γκουρογιάννη: «Ποιος καμαρώνει τέτοια μάνα; Αναρωτιέται ένας από τους ήρωες του Β.Γκουρογιάννη. Και εννοεί την Ελλάδα. Την Ελλάδα που έκανε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου το1974, την Ελλάδα που συμπεριφέρθηκε σαν ξέφραγο αμπέλι κατά την εισβολή που ακολούθησε, ταπεινώνοντας τα παιδιά της. Τους κληρωτούς που είχε να φυλάνε το μαντρί και που εν τέλει τους μετέτρεψε σε πρόβατα». Αναλώσιμοι. Επιστολή Αβέρωφ προς Καραμανλή (13/2/1975) εκτιμά μεταξύ άλλων σκοπών πραξικοπήματος: «εν περιπτώσει συγκρούσεως με την Τουρκίαν, ν’ απασχοληθούν τουρκικαί δυνάμεις εν Κύπρω ώστε ν’ ανακουφισθούν Έβρος και Νήσοι»!!! Θύματα; Περίπου 2000 Ελλαδίτες φαντάροι και αξιωματικοί συμμετείχαν στα γεγονότα. Σκοτώθηκαν 4119 Έλληνες, τραυματίστηκαν 10500, ξεριζώθηκαν 200000. Επίσης, σκοτώθηκαν 1193 Τούρκοι, τραυματίστηκαν 747, εκπατρίστηκαν 50000. Συνυπολογίζουμε τους κατεστραμμένους σωματικά-ψυχικά ΕΛΔΥΚάριους, τις βιασμένες υπάρξεις, συχνά και από τους απελευθερωτές Τούρκους που κατέστρεφαν, λεηλατούσαν τα πάντα, το ατελείωτο δράμα των συγγενών των Αγνοουμένων. Άμαχοι, αιχμάλωτοι και των δύο πλευρών που έπεσαν από τις σφαίρες θρασύδειλων ακροδεξιών Ε/Κ-Τ/Κ, αλλά κυρίως από Ε.Φ-ΕΛΔΥΚ-Τουρκικό στρατό. Το συγκλονιστικό έργο του Ρονί Αλασόρ, ΔΙΑΤΑΓΗ: ΕΚΤΕΛΕΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ αποτελεί απτή απόδειξη των τουρκικών βιαιοτήτων, πολύ πριν την κυνική ομολογία του Α.Ολγκάτς στην τουρκική τηλεόραση. Τα βιβλία ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ, ΟΙ ΑΓΝΟΗΘΕΝΤΕΣ 1974 (Π.Νεοκλέους) προσφέρουν αποδείξεις ελληνικών ωμοτήτων. Εγκλήματα πολέμου για τα οποία οι φαντάροι βασανίζονται από ενοχές. Ο Ε.Σταμάτης, αφήνοντας υπονοούμενα για την εν ψυχρώ εκτέλεση δεκάδων Τούρκων φαντάρων από τη μονάδα του (31 Μοίρα Καταδρομέων), στο ύψωμα Κοτζάκαγια και τη μετέπειτα παγίδευση των νεκρών με χειροβομβίδες (ανατινάζοντας αυτούς που φρόντισαν τους νεκρούς), πανηγυρίζει: «Παραβέλαξαν από τη νίλα τους. Οι νυχτομάχοι της 31 ΜΚ τιμώρησαν πολύ σκληρά και πετσόκοψαν αυτόν που μαγάριζε τον τόπο»!!! Το αίμα φέρνει αίμα. Υπερηφανεύεται «οι Τούρκοι σκυλιασμένοι και λυσσασμένοι από τον χαλασμό που έπαθαν, όταν έπιαναν αιχμάλωτο με στολή παραλλαγής, έστω και κυνηγό, ξεθύμαιναν την οργή τους επάνω του και τον σκότωναν επί τόπου, γιατί νόμιζαν ότι ήταν καταδρομέας». Μελετήσαμε την σταδιοδρομία του Ε.Σταμάτη. Το 1995, προήχθη σε υποστράτηγο και διετέλεσε διοικητής της ΙΙ Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού στην Έδεσσα. Το 1997 έγινε αντιστράτηγος και διοίκησε επί διετία το Β’ Σώμα Στρατού στη Βέροια. Σκεφτόμαστε, ότι οι συγκεκριμένες μονάδες τροφοδότησαν τις ελληνικές «ειρηνευτικές αποστολές». Ο νοών νοείτω….. ΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΔΥΚ ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ. Είναι ενδεικτικό του πώς η αστική δημοκρατία αντιμετώπισε τους Χουντικούς ότι εκτός των πρωταγωνιστών-πραξικοπηματιών που δικάστηκαν στη Δίκη της Χούντας, η υπόλοιπη χουντική στρατιωτική ηγεσία, άμεσα εμπλεκόμενη στο Κυπριακό δράμα και απούσα την ώρα του Αττίλα, επιβραβεύτηκε!!! Ο Παπανικολάου αποστρατεύτηκε με τίτλο επίτιμου αρχηγού Αεροπορίας. Ο Μπονάνος, αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, αποστρατεύτηκε όπως και ο αρχηγός στρατού Γαλατσάνος. Ο Αραπάκης, αρχηγός ναυτικού μέχρι 4-1-1975, τιμήθηκε ως επίτιμος αρχηγός Ναυτικού. Το μεγαλείο των ανδρών αποκαλύπτεται από τη δήλωση Μπονάνου: «η Τουρκία επιτίθεται στην Κύπρο. Η Κύπρος δεν είναι Ελλάδα»!!! Η δημοκρατική Ελλάδα κατέκρινε τους κληρωτούς της ΕΛΔΥΚ ως «χουνταίους, πραξικοπηματίες», ενώ πολλοί χουντικοί αξιωματικοί πήραν παράσημα και αναμνηστικά μετάλλια. Σταδιακά, ο ελληνικός στρατός άρχισε να εμπλέκεται ολοένα περισσότερο σε αποστολές εκτός συνόρων και πρώτο το ΠΑΣΟΚ (Α.Τσοχατζόπουλος, 1998) ψήφισε νόμο, με τον οποίο όσοι πολέμησαν στην Κύπρο θα έπρεπε να έχουν τα ίδια ευεργετήματα με τους προηγούμενους πολεμιστές. Μνημεία της ΕΛΔΥΚ, μουσεία και νεκροταφεία αφθονούν αλλά ο νόμος έμεινε ανεφάρμοστος. Προεδρικό διάταγμα (Κ.Στεφανόπουλου, 21-6-2002) προβλέπει απονομή ηθικών αμοιβών στους εξ Ελλάδος στρατιωτικούς που πολέμησαν στην Κύπρο (περίοδο 1963-67 και 1974). Μεταξύ των «τιμώμενων» βρίσκονται γνωστοί πραξικοπηματίες, δολοφόνοι Κυπρίων, άνθρωποι όπως ο Χ.Χίος που μαζί με το ταξίαρχο Γεωργίτση ετοίμασαν το σχέδιο ΗΦΑΙΣΤΟΣ (περιελάμβανε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις Τ/Κ). Αναφέρουμε ενδεικτικά: ταγματάρχης Α.Μανιάτης, Π.Παπαδάκης, Α.Σκλαβενίτης-αρχηγός της ΕΟΚΑ Β’ στο τέλος, Κ.Κομπόκης, Α.Λιασκώνης, Θ.Ρόκας (ο Μ.Δρουσιώτης παρουσιάζει πλήρη κατάλογο στο βιβλίο 1974 ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ). Το πολυνομοσχέδιο των Ένοπλων Δυνάμεων του υπουργού Εθνικής Άμυνας Β.Μεϊμαράκη (ψήφισαν 162 βουλευτές Ν.Δ-ΛΑΟΣ), έχοντας ως αιχμή την ικανοποίηση αντιδραστικών γραμματίων του χθες, δικαιώνοντας τα εγκλήματα της ΕΛΔΥΚ που έλαβαν χώρα το 1964 στην Τυληρία-Λευκωσία, το 1967 στην Κοφίνου-Αγ. Θεοδώρους και το 1974, ουσιαστικά ετοίμασε το νομοθετικό πλαίσιο του νέου ελληνικού στρατού. Είναι πλήρως ενταγμένο στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς αυξημένης εμπλοκής στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Επιδιωκόμενοι στόχοι η περιχαράκωση των στελεχών, η αλίευση μισθοφόρων και η εξασφάλιση εθελοντικής εργασίας. Προβλέπεται η χορήγηση αδειών περιπτέρων σε άτομα με αναπηρία, σε πολύτεχνες οικογένειες και κατά προτεραιότητα, σε πολεμιστές της Κύπρου. Ακολουθεί πρόβλεψη προαγωγής για όσους αποβιώσουν «κατά την εκτέλεση διατεταγμένης αποστολής που συνεπάγεται επαυξημένο κίνδυνο», στον ανώτατο βαθμό που προβλέπεται για την ειδικότητα τους. Από το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009 στα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα-Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών (ΑΣΕΙ-ΑΣΣΥ) εισάγονται μέχρι ποσοστού 35% τα τέκνα πολυτέκνων, οικογενειών με (3) παιδιά, τέκνα ή αδελφοί αναπήρων και τραυματισθέντων σε πολεμικές επιχειρήσεις ή ειρηνικής περιόδου με αναπηρία (67%), τέκνα μονίμων και εφέδρων που πολέμησαν στην Κύπρο (1963-1974). Μιλιταρισμός και προνόμια για την στρατιωτική κάστα πάνε μαζί, ενώ η κυβέρνηση «βολεύει» ολόκληρη την οικογένεια του στρατιωτικού. Για πρώτη φορά παρέχεται δικαίωμα μεταβίβασης αδειών περιπτέρου, λόγω διαδοχής και στις χήρες θυγατέρες αναπήρων πολέμου!!! Απάντηση σε όλους αυτούς είναι η στάση του ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ που αρνούνται να πάνε στην ΕΛΔΥΚ, αρνούνται τη μετάθεση εκτός συνόρων. Αξιοπρεπής στάση σεβασμού του Κυπριακού λαού, αγωνιστική στάση απέναντι στον ελληνικό στρατό και τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που παράνομα πιέζουν τους στρατεύσιμους να αποδεχτούν τη μετάθεση στην Κύπρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου