Πηγή: http://news.kathimerini.gr/
Καταδίκη για την επίθεση στη Μαδρίτη και τα εγκλήματα του Φράνκο
The Economist
Η εβδομάδα που μας πέρασε στην Ισπανία υπήρξε πολύ ενδιαφέρουσα. Το δικαστήριο εξέδωσε την ετυμηγορία του στη δίκη των δραστών των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Μαρτίου 2004, ενώ το Κοινοβούλιο της χώρας ψήφισε τον πρώτο νόμο «Ιστορικής Μνήμης», που καταδικάζει τα εγκλήματα του φρανκικού καθεστώτος.
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις αποσκοπούν στην πρόκληση αναταραχής και σύγχυσης. Οι βομβιστικές επιθέσεις εναντίον συρμών του προαστιακού σιδηροδρόμου της Μαδρίτης τον Μάρτιο του 2004 πέτυχαν το σκοπό τους, ενώ οδήγησαν και σε κυβερνητική αλλαγή. Τρεις ημέρες μετά τις επιθέσεις, οι Ισπανοί έδωσαν το χρίσμα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα του σημερινού πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεζ Θαπατέρο, τιμωρώντας το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα, το οποίο είχε σπεύσει να αποδώσει την ευθύνη των επιθέσεων στη βασκική αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ.
Η σύγχυση που προκάλεσαν οι βομβιστικές ενέργειες συνεχίζει, όμως, να επηρεάζει την ισπανική πολιτική σκηνή. Συζητήσεις στο Διαδίκτυο, σενάρια στον Τύπο και πολιτικός καιροσκοπισμός, που ευνοείται από τις αδυναμίες της αστυνομικής έρευνας, συνδυάστηκαν για να γεννήσουν πολλαπλές θεωρίες συνωμοσίας. Οι θεωρίες που κάνουν λόγο για συμμετοχή της ΕΤΑ στις επιθέσεις ή για συγκάλυψη από μέρους του Σοσιαλιστικού Κόμματος έχασαν, όμως, και την τελευταία ικμάδα αξιοπιστίας τους αυτή την εβδομάδα.
Το δικαστήριο της Μαδρίτης εξέδωσε επιτέλους την Τετάρτη την απόφασή του για τους 21 κατηγορούμενους, ανακηρύσσοντας αθώους επτά από αυτούς και παρουσιάζοντας όσα ανακάλυψαν οι διωκτικές υπηρεσίες για την τρομοκρατική ενέργεια. Η ΕΤΑ δεν είχε καμία συμμετοχή, ενώ η ευθύνη ανήκει εξ ολοκλήρου σε ακραίους ισλαμιστές. Αυτή η είδηση πρέπει να ικανοποίησε τον πρωθυπουργό Θαπατέρο και το Σοσιαλιστικό Κόμμα του, που ετοιμάζεται για εκλογές τον Μάρτιο του 2008. Η είδηση ήταν πολύ κακή για το Λαϊκό Κόμμα, που βοήθησε στην εξάπλωση θεωριών συνωμοσίας. Στην πλειοψηφία τους οι ένοχοι ήταν οργισμένοι Βορειοαφρικανοί ισλαμιστές, που διέμεναν στην Ισπανία. Δεν κατευθύνονταν άμεσα από την Αλ Κάιντα, αλλά απλά εμπνεύστηκαν από αυτήν, ενώ η οργή τους κορυφώθηκε από τη στήριξη που προσέφερε η Ισπανία στην εισβολή στο Ιράκ. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι ήταν μικροαπατεώνες, που έκλεψαν τα εκρηκτικά για να τα πουλήσουν αργότερα στους τρομοκράτες.
Αν και η δίκη έληξε πια, οι επιπτώσεις του πιο τραυματικού γεγονότος της πρόσφατης ισπανικής ιστορίας δεν έχουν αντιμετωπισθεί ακόμη. Οι λάτρεις των θεωριών συνωμοσίας θα συνεχίσουν να προκαλούν υποψίες. Το Λαϊκό Κόμμα είναι εκείνο που θα αποφασίσει τώρα εάν η επίθεση της 11ης Μαρτίου θα συνεχίσει να αποτελεί διασπαστικό πολιτικό ζήτημα.
Η ετυμηγορία του δικαστηρίου εκδόθηκε την ίδια ημέρα, κατά την οποία επιλύθηκε ένα άλλο ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα. Το Κοινοβούλιο ενέκρινε επιτέλους το νόμο «Ιστορικής Μνήμης», που προσφέρει ηθικές κυρίως επανορθώσεις στα θύματα της φασιστικής δικτατορίας του στρατηγού Φρανσίσκο Φράνκο. Η ψήφιση του νομοσχεδίου έγινε λίγα εικοσιτετράωρα μετά την ομαδική αγιοποίηση 498 θυμάτων των Δημοκρατικών, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Η απόφαση του Βατικανού αφορούσε κυρίως κληρικούς, μοναχούς, αλλά και λαϊκούς, μέλη της καθολικής πολιτοφυλακής των Καρλιστών της Ναβάρας.
Η ετυμηγορία της δίκης των τρομοκρατών και η ψήφιση του «Νόμου Ιστορικής Μνήμης», ίσως σημάνουν τη λήξη δύο ιδιαίτερα διχαστικών συζητήσεων, που ταλανίζουν τη χώρα. Η Ισπανία πρέπει τώρα να στραφεί σε πιο σημαντικά ζητήματα. Μπορεί η οικονομία να εμφάνισε αναπτυξιακούς ρυθμούς της τάξης του 3,7% στο τρίτο τρίμηνο του 2007, αλλά οι οιωνοί για το μέλλον δεν είναι καλοί, καθώς οι αναλυτές προβλέπουν υποχώρηση για τους επόμενους μήνες.
Τι προβλέπει ο Νόμος Ιστορικής Μνήμης
Υστερα από μήνες διαπραγματεύσεων, το ισπανικό Kοινοβούλιο ενέκρινε αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο, που αναγνωρίζει επίσημα για πρώτη φορά τα θύματα του εμφυλίου πολέμου 1936-39 και τη 40χρονη δικτατορία του στρατηγού Φράνκο.
Αναγνωρίζει και διευρύνει τα δικαιώματα όσων υπέστησαν διώξεις ή βία για τις πολιτικές, ιδεολογικές ή θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου και της δικτατορίας του Φράνκο.
Απαγορεύει κάθε πολιτική εκδήλωση στο μαυσωλείο του Φράνκο στην Κοιλάδα των Πεσόντων, το ισχυρότερο σύμβολο του καθεστώτος και απαιτεί την αξιοποίηση των μνημείων για να τιμηθούν όλα τα θύματα.
Ανακηρύσσει «παράνομες» τις αποφάσεις έκτακτων Απαγορεύει τους ανδριάντες της εποχής του Φράνκο, τις αναμνηστικές πλάκες και άλλα σύμβολα σε δρόμους και δημόσια κτίρια. Εκκλησίες και άλλα νομικά πρόσωπα κινδυνεύουν να χάσουν τις επιδοτήσεις τους εάν αρνηθούν να τα αφαιρέσουν. Υποχρεώνει τους δήμους να διευκολύνουν εκταφές από σορούς θυμάτων εκτελεστικών αποσπασμάτων των Φρανκικών, που έχουν ταφεί σε ομαδικούς τάφους.
Αποκατάσταση: Ζητά συμβολικές επανορθώσεις για όλα τα θύματα του εμφυλίου, περιλαμβανομένου και του Καθολικού κλήρου και άλλων, που εκτελέσθηκαν από τις πολιτοφυλακές των Δημοκρατικών, πριν ανατραπούν από τον Φράνκο.
Καταδίκη για την επίθεση στη Μαδρίτη και τα εγκλήματα του Φράνκο
The Economist
Η εβδομάδα που μας πέρασε στην Ισπανία υπήρξε πολύ ενδιαφέρουσα. Το δικαστήριο εξέδωσε την ετυμηγορία του στη δίκη των δραστών των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Μαρτίου 2004, ενώ το Κοινοβούλιο της χώρας ψήφισε τον πρώτο νόμο «Ιστορικής Μνήμης», που καταδικάζει τα εγκλήματα του φρανκικού καθεστώτος.
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις αποσκοπούν στην πρόκληση αναταραχής και σύγχυσης. Οι βομβιστικές επιθέσεις εναντίον συρμών του προαστιακού σιδηροδρόμου της Μαδρίτης τον Μάρτιο του 2004 πέτυχαν το σκοπό τους, ενώ οδήγησαν και σε κυβερνητική αλλαγή. Τρεις ημέρες μετά τις επιθέσεις, οι Ισπανοί έδωσαν το χρίσμα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα του σημερινού πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεζ Θαπατέρο, τιμωρώντας το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα, το οποίο είχε σπεύσει να αποδώσει την ευθύνη των επιθέσεων στη βασκική αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ.
Η σύγχυση που προκάλεσαν οι βομβιστικές ενέργειες συνεχίζει, όμως, να επηρεάζει την ισπανική πολιτική σκηνή. Συζητήσεις στο Διαδίκτυο, σενάρια στον Τύπο και πολιτικός καιροσκοπισμός, που ευνοείται από τις αδυναμίες της αστυνομικής έρευνας, συνδυάστηκαν για να γεννήσουν πολλαπλές θεωρίες συνωμοσίας. Οι θεωρίες που κάνουν λόγο για συμμετοχή της ΕΤΑ στις επιθέσεις ή για συγκάλυψη από μέρους του Σοσιαλιστικού Κόμματος έχασαν, όμως, και την τελευταία ικμάδα αξιοπιστίας τους αυτή την εβδομάδα.
Το δικαστήριο της Μαδρίτης εξέδωσε επιτέλους την Τετάρτη την απόφασή του για τους 21 κατηγορούμενους, ανακηρύσσοντας αθώους επτά από αυτούς και παρουσιάζοντας όσα ανακάλυψαν οι διωκτικές υπηρεσίες για την τρομοκρατική ενέργεια. Η ΕΤΑ δεν είχε καμία συμμετοχή, ενώ η ευθύνη ανήκει εξ ολοκλήρου σε ακραίους ισλαμιστές. Αυτή η είδηση πρέπει να ικανοποίησε τον πρωθυπουργό Θαπατέρο και το Σοσιαλιστικό Κόμμα του, που ετοιμάζεται για εκλογές τον Μάρτιο του 2008. Η είδηση ήταν πολύ κακή για το Λαϊκό Κόμμα, που βοήθησε στην εξάπλωση θεωριών συνωμοσίας. Στην πλειοψηφία τους οι ένοχοι ήταν οργισμένοι Βορειοαφρικανοί ισλαμιστές, που διέμεναν στην Ισπανία. Δεν κατευθύνονταν άμεσα από την Αλ Κάιντα, αλλά απλά εμπνεύστηκαν από αυτήν, ενώ η οργή τους κορυφώθηκε από τη στήριξη που προσέφερε η Ισπανία στην εισβολή στο Ιράκ. Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι ήταν μικροαπατεώνες, που έκλεψαν τα εκρηκτικά για να τα πουλήσουν αργότερα στους τρομοκράτες.
Αν και η δίκη έληξε πια, οι επιπτώσεις του πιο τραυματικού γεγονότος της πρόσφατης ισπανικής ιστορίας δεν έχουν αντιμετωπισθεί ακόμη. Οι λάτρεις των θεωριών συνωμοσίας θα συνεχίσουν να προκαλούν υποψίες. Το Λαϊκό Κόμμα είναι εκείνο που θα αποφασίσει τώρα εάν η επίθεση της 11ης Μαρτίου θα συνεχίσει να αποτελεί διασπαστικό πολιτικό ζήτημα.
Η ετυμηγορία του δικαστηρίου εκδόθηκε την ίδια ημέρα, κατά την οποία επιλύθηκε ένα άλλο ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα. Το Κοινοβούλιο ενέκρινε επιτέλους το νόμο «Ιστορικής Μνήμης», που προσφέρει ηθικές κυρίως επανορθώσεις στα θύματα της φασιστικής δικτατορίας του στρατηγού Φρανσίσκο Φράνκο. Η ψήφιση του νομοσχεδίου έγινε λίγα εικοσιτετράωρα μετά την ομαδική αγιοποίηση 498 θυμάτων των Δημοκρατικών, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Η απόφαση του Βατικανού αφορούσε κυρίως κληρικούς, μοναχούς, αλλά και λαϊκούς, μέλη της καθολικής πολιτοφυλακής των Καρλιστών της Ναβάρας.
Η ετυμηγορία της δίκης των τρομοκρατών και η ψήφιση του «Νόμου Ιστορικής Μνήμης», ίσως σημάνουν τη λήξη δύο ιδιαίτερα διχαστικών συζητήσεων, που ταλανίζουν τη χώρα. Η Ισπανία πρέπει τώρα να στραφεί σε πιο σημαντικά ζητήματα. Μπορεί η οικονομία να εμφάνισε αναπτυξιακούς ρυθμούς της τάξης του 3,7% στο τρίτο τρίμηνο του 2007, αλλά οι οιωνοί για το μέλλον δεν είναι καλοί, καθώς οι αναλυτές προβλέπουν υποχώρηση για τους επόμενους μήνες.
Τι προβλέπει ο Νόμος Ιστορικής Μνήμης
Υστερα από μήνες διαπραγματεύσεων, το ισπανικό Kοινοβούλιο ενέκρινε αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο, που αναγνωρίζει επίσημα για πρώτη φορά τα θύματα του εμφυλίου πολέμου 1936-39 και τη 40χρονη δικτατορία του στρατηγού Φράνκο.
Αναγνωρίζει και διευρύνει τα δικαιώματα όσων υπέστησαν διώξεις ή βία για τις πολιτικές, ιδεολογικές ή θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου και της δικτατορίας του Φράνκο.
Απαγορεύει κάθε πολιτική εκδήλωση στο μαυσωλείο του Φράνκο στην Κοιλάδα των Πεσόντων, το ισχυρότερο σύμβολο του καθεστώτος και απαιτεί την αξιοποίηση των μνημείων για να τιμηθούν όλα τα θύματα.
Ανακηρύσσει «παράνομες» τις αποφάσεις έκτακτων Απαγορεύει τους ανδριάντες της εποχής του Φράνκο, τις αναμνηστικές πλάκες και άλλα σύμβολα σε δρόμους και δημόσια κτίρια. Εκκλησίες και άλλα νομικά πρόσωπα κινδυνεύουν να χάσουν τις επιδοτήσεις τους εάν αρνηθούν να τα αφαιρέσουν. Υποχρεώνει τους δήμους να διευκολύνουν εκταφές από σορούς θυμάτων εκτελεστικών αποσπασμάτων των Φρανκικών, που έχουν ταφεί σε ομαδικούς τάφους.
Αποκατάσταση: Ζητά συμβολικές επανορθώσεις για όλα τα θύματα του εμφυλίου, περιλαμβανομένου και του Καθολικού κλήρου και άλλων, που εκτελέσθηκαν από τις πολιτοφυλακές των Δημοκρατικών, πριν ανατραπούν από τον Φράνκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου