Πηγή: http://www.tanea.gr/
Του Μανώλη Πιμπλή
ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΡΘΡΑ ΑΠΟ 300 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΑΣΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ «ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ», ΤΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΧΑΓΚΕΝ ΦΛΑΪΣΕΡ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΟΠΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
«Πριν από τις αεροπορικές επιδρομές στη Σερβία», λέει στο «Βιβλιοδρόμιο» ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ, «ο Μπιλ Κλίντον κάλεσε τους βασικούς εκδότες και επιχειρηματολόγησε λέγοντας ότι αν τη δεκαετία του 1930 οι ΗΠΑ είχαν αντιδράσει εγκαίρως, δεν θα είχε περάσει ο κόσμος τα δεινά που πέρασε. Έτσι ο Μιλόσεβιτς βαφτίστηκε “Χίτλερ” και τα σερβικά στρατόπεδα “Άουσβιτς”. Αλλά και στη Γερμανία, ενώ ήταν άγραφος νόμος, λόγω του Άουσβιτς, να μη βγαίνει Γερμανός στρατιώτης έξω από τα σύνορα, επί Σρέντερ και Γιόσκα Φίσερ ξεκίνησε μία ρητορική αποδοχής του ενδεχομένου επέμβασης στη Σερβία, με το ίδιο επιχείρημα: “Λόγω του Άουσβιτς”».
Ο Χάγκεν Φλάισερ στο νέο του βιβλίο Οι πόλεμοι της μνήμης, το οποίο έγραψε στα ελληνικά, πραγματοποιεί μια μεγάλη έρευνα για τις διάφορες εκδοχές της μνήμης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τις χρήσεις της από την εξουσία και τα μέσα ενημέρωσης. Μετά μάλιστα την πτώση του Τείχους, καθώς νέα αρχεία αποκαλύπτονται και νέα ερωτήματα ζητούν απάντηση, η ιστορία ξαναγράφεται. Νέοι αριθμοί αποδει κνύονται αμίλεικτοι: η Βέρμαχτ είχε 18 εκατομμύρια μέλη, κάτι που σημαίνει ότι όλες σχεδόν οι γερμανικές οικογένειες είχαν κάποια εμπλοκή. Και στην Ελλάδα, βέβαια, πολλά πρέπει ακόμα να ερευνηθούν- το υποφωτισμένο, λ.χ., φαινόμενο του δωσιλογισμού, λέει ο Φλάισερ. Από το 1977 που εγκαταστάθηκε οριστικά στη χώρα μας - για τις αιτίες... cherchez la femme- ο Χάγκεν Φλάισερ, που πήρε την ελληνική υπηκότητα αφοσιώθηκε στη σύγχρονη ελληνική (και ευρωπαϊκή) ιστορία, δίδαξε στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Αθήνας και έγινε από τις αιχμές του δόρατος της ελληνικής ιστορικής έρευνας στην περιοχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και του Εμφυλίου.
Τώρα έγραψε ένα βιβλίο διεθνών στάνταρτ, από αυτά που ζηλεύουμε στη διεθνή- κυρίως αγγλόφωνη- βιβλιογραφία και τα οποία χωρίς να χάνουν τίποτα από το επιστημονικό τους κύρος, αφηγούνται την ιστορία ελκυστικά, εύληπτα, πειστικά. Ο ίδιος βέβαια σπεύδει να μιλήσει για «απιστία προς την ακαδημαϊκή ιστορία», την πρώτη που ο ίδιος διαπράττει. Όπως και να ΄χει το βιβλίο του όμως, που αφορά στη λεγόμενη «δημόσια ιστορία», είναι ένα συναρπαστικό αφήγημα. Αν το βιβλίο του Γάλλου ιστορικού Μαρκ Φερό Πώς αφηγούνται την Ιστορία στα παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο είναι ένα σημείο αναφοράς για τη χρήση της Ιστορίας που κάνουν τα εκπαιδευτικά συστήματα, το βιβλίο του Χάγκεν Φλάισερ είναι ένα σημείο αναφοράς για το πώς αφηγούνται την Ιστορία τα μέσα ενημέρωσης και πάσης φύσεως κοινωνική εταίροι. Το ογκώδες υλικό του, που θα εκδοθεί σε περίπου έναν μήνα από τη «Νεφέλη», έρχεται σε μια εποχή που ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος συζητιέται ξανά παντού. Βέβαια για την Ελλάδα, μας επισημαίνει ο Φλάισερ, το θέμα «εγκληματίες πολέμου» έχει λήξει με νόμο του 1959. Όσο για τα αρχεία του Εθνικού Γραφείου Εγκλημάτων Πολέμου, τόνοι υλικού πολτοποιήθηκαν αμέσως μετά την πτώση της χούντας, το 1975! Αυτό θα πει εθνική συμφιλίωση...
Του Μανώλη Πιμπλή
ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΡΘΡΑ ΑΠΟ 300 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΑΣΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ «ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ», ΤΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΒΙΒΛΙΟ
ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΧΑΓΚΕΝ ΦΛΑΪΣΕΡ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΟΠΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
«Πριν από τις αεροπορικές επιδρομές στη Σερβία», λέει στο «Βιβλιοδρόμιο» ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ, «ο Μπιλ Κλίντον κάλεσε τους βασικούς εκδότες και επιχειρηματολόγησε λέγοντας ότι αν τη δεκαετία του 1930 οι ΗΠΑ είχαν αντιδράσει εγκαίρως, δεν θα είχε περάσει ο κόσμος τα δεινά που πέρασε. Έτσι ο Μιλόσεβιτς βαφτίστηκε “Χίτλερ” και τα σερβικά στρατόπεδα “Άουσβιτς”. Αλλά και στη Γερμανία, ενώ ήταν άγραφος νόμος, λόγω του Άουσβιτς, να μη βγαίνει Γερμανός στρατιώτης έξω από τα σύνορα, επί Σρέντερ και Γιόσκα Φίσερ ξεκίνησε μία ρητορική αποδοχής του ενδεχομένου επέμβασης στη Σερβία, με το ίδιο επιχείρημα: “Λόγω του Άουσβιτς”».
Ο Χάγκεν Φλάισερ στο νέο του βιβλίο Οι πόλεμοι της μνήμης, το οποίο έγραψε στα ελληνικά, πραγματοποιεί μια μεγάλη έρευνα για τις διάφορες εκδοχές της μνήμης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τις χρήσεις της από την εξουσία και τα μέσα ενημέρωσης. Μετά μάλιστα την πτώση του Τείχους, καθώς νέα αρχεία αποκαλύπτονται και νέα ερωτήματα ζητούν απάντηση, η ιστορία ξαναγράφεται. Νέοι αριθμοί αποδει κνύονται αμίλεικτοι: η Βέρμαχτ είχε 18 εκατομμύρια μέλη, κάτι που σημαίνει ότι όλες σχεδόν οι γερμανικές οικογένειες είχαν κάποια εμπλοκή. Και στην Ελλάδα, βέβαια, πολλά πρέπει ακόμα να ερευνηθούν- το υποφωτισμένο, λ.χ., φαινόμενο του δωσιλογισμού, λέει ο Φλάισερ. Από το 1977 που εγκαταστάθηκε οριστικά στη χώρα μας - για τις αιτίες... cherchez la femme- ο Χάγκεν Φλάισερ, που πήρε την ελληνική υπηκότητα αφοσιώθηκε στη σύγχρονη ελληνική (και ευρωπαϊκή) ιστορία, δίδαξε στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Αθήνας και έγινε από τις αιχμές του δόρατος της ελληνικής ιστορικής έρευνας στην περιοχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και του Εμφυλίου.
Τώρα έγραψε ένα βιβλίο διεθνών στάνταρτ, από αυτά που ζηλεύουμε στη διεθνή- κυρίως αγγλόφωνη- βιβλιογραφία και τα οποία χωρίς να χάνουν τίποτα από το επιστημονικό τους κύρος, αφηγούνται την ιστορία ελκυστικά, εύληπτα, πειστικά. Ο ίδιος βέβαια σπεύδει να μιλήσει για «απιστία προς την ακαδημαϊκή ιστορία», την πρώτη που ο ίδιος διαπράττει. Όπως και να ΄χει το βιβλίο του όμως, που αφορά στη λεγόμενη «δημόσια ιστορία», είναι ένα συναρπαστικό αφήγημα. Αν το βιβλίο του Γάλλου ιστορικού Μαρκ Φερό Πώς αφηγούνται την Ιστορία στα παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο είναι ένα σημείο αναφοράς για τη χρήση της Ιστορίας που κάνουν τα εκπαιδευτικά συστήματα, το βιβλίο του Χάγκεν Φλάισερ είναι ένα σημείο αναφοράς για το πώς αφηγούνται την Ιστορία τα μέσα ενημέρωσης και πάσης φύσεως κοινωνική εταίροι. Το ογκώδες υλικό του, που θα εκδοθεί σε περίπου έναν μήνα από τη «Νεφέλη», έρχεται σε μια εποχή που ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος συζητιέται ξανά παντού. Βέβαια για την Ελλάδα, μας επισημαίνει ο Φλάισερ, το θέμα «εγκληματίες πολέμου» έχει λήξει με νόμο του 1959. Όσο για τα αρχεία του Εθνικού Γραφείου Εγκλημάτων Πολέμου, τόνοι υλικού πολτοποιήθηκαν αμέσως μετά την πτώση της χούντας, το 1975! Αυτό θα πει εθνική συμφιλίωση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου