ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Διαδηλώσεις και καταλήψεις από το Βερολίνο μέχρι το Μπαγκλαντές

n ΕΙΡΗΝΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ, Βερολίνο (αναδημοσίευση απο το ΠΡΙΝ)

Eνα όνομα ταξιδεύει από την περασμένη χρονιά μέσω του διαδικτύου στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των φοιτητών σε πολλά πανεπιστήμια του πλανήτη: Διεθνές Φοιτητικό Κίνημα. Έτσι τιτλοφορείται το διεθνές δίκτυο φοιτητικών συλλόγων, πολιτικών ομάδων, πρωτοβουλιών, επιτροπών αγώνα αλλά και οργανώσεων της Αριστεράς, που συγκροτήθηκε με κέντρο τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Γερμανία, την Αυστρία, την Τουρκία μέχρι το Μπαγκλαντές, για τον κόσμο της εκπαίδευσης, η προηγούμενη εβδομάδα (9-18 Νοέμβρη) ήταν «παγκόσμια εβδομάδα δράσης», με κεντρικό σύνθημα «η εκπαίδευση δεν πωλείται». Στο επίκεντρο όλων των εστιών του κινήματος βρίσκονται αιτήματα για την κατάργηση των διδάκτρων και των ταξικών φραγμών, για την αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία, ενάντια στην εμπορευματοποίηση - ιδιωτικοποίηση και στα επιχειρηματικά συμφέροντα, ενάντια στην εντατικοποίηση των σπουδών, ενάντια στη συνθήκη της Μπολόνια και τη διάσπαση των πτυχίων, για ελεύθερη πρόσβαση σ' όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Χιλιάδες φοιτητές και μαθητές πραγματοποίησαν γενικές συνελεύσεις, βγήκαν στο δρόμο και κατέλαβαν τμήματα και κεντρικούς χώρους (αμφιθέατρα) των σχολών. Με συνελεύσεις - καταλήψεις - διαδηλώσεις βρήκε αυτή η εβδομάδα φοιτητές στο Βερολίνο, το Μόναχο, την Κολονία, τη Βιέννη, τη Γενεύη, τη Ζυρίχη, τη Ρώμη, το Τορίνο, τη Ρουέν, τη Νέα Υόρκη, την Καλιφόρνια. Στην πρώτη γραμμή του φοιτητικού κινήματος βρίσκονται σχολές στη Γερμανία και την Αυστρία, όπου δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν την Τρίτη 17 Νοέμβρη και προχώρησαν σε νέες καταλήψεις παρά την απειλή επέμβασης των αστυνομικών δυνάμεων. Ήδη σε κάποιες σχολές, μετά από εντολή των πρυτανικών αρχών, η αστυνομία εισέβαλε και έκλεισε τις καταλήψεις. Συγκεκριμένα διαδήλωσαν πάνω από 80.000 φοιτητές και μαθητές σε 20 μεγάλες πόλεις της Γερμανίας, όπως το Βερολίνο, Μόναχο, Χαϊδελβέργη και άλλες, διαδήλωσαν, ενώ δεν έλειψαν οι συγκρούσεις με την αστυνομία και οι συλλήψεις διαδηλωτών. Περισσότερες από 20 σχολές στην Αυστρία πραγματοποίησαν γενικές συνελεύσεις και 3.000 φοιτητές διαδήλωσαν στους δρόμους της Βιέννης.

Η παγκόσμια εβδομάδα δράσης ήταν το τρίτο μεγάλο ραντεβού του φοιτητικού κινήματος. Την αυλαία είχε ανοίξει τον περασμένο Απρίλη η πρώτη παγκόσμια εβδομάδα δράσης με σύνθημα «Διεκδίκησε την εκπαίδευση». Η απήχηση του καλέσματος ξεπέρασε τις προσδοκίες, αφού στο χορό μπήκαν πανεπιστήμια και σχολεία και σε πόλεις όπου το φοιτητικό και μαθητικό κίνημα ήταν σε ύφεση ή σε πλήρη ανυπαρξία. Ο διεθνής συντονισμός του προηγούμενου Απρίλη βρήκε στο δρόμο φοιτητές και μαθητές από τη Χαϊδελβέργη, το Αμβούργο, το Βερολίνο, το Τάμπερε της Φινλανδίας, το Ζάγκρεμπ, το Σάλτσμπουργκ και άλλες πόλεις τις Αυστρίας, τη Βαρκελώνη, την Κοπεγχάγη, τη Νέα Υόρκη, το Βρόκλαβ της Πολωνίας, το Βελιγράδι, τις Βρυξέλλες, τη Ντάκα του Μπαγκλαντές, το Σέφιλντ και άλλες. Ακολούθησαν καταλήψεις τμημάτων, γενικές συνελεύσεις και κύκλοι συζητήσεων και εκδηλώσεων με κεντρικό ζήτημα τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα.

Η απήχηση που είχαν οι κινητοποιήσεις ευρύτερα ήταν αδύναμη. Ελάχιστος χώρος αφιερώνεται μέχρι και σήμερα στα ΜΜΕ και οι κινητοποιήσεις δεν αποτελούν «γεγονός» για την κοινωνική πραγματικότητα. Εκτός του Βερολίνου, όπου οι κινητοποιήσεις συνδέθηκαν πέρυσι με την Πρωτομαγιά και φέτος με την επέτειο της πτώσης του Τείχους. Σε κάθε περίπτωση, η προσπάθεια έχει ξεκινήσει, χωρίς να λείπει από τις αναλύσεις η σύνδεση των αγώνων με την καπιταλιστική κρίση. «Χρήματα για την Παιδεία και όχι για τις Τράπεζες», είναι ένα από τα κεντρικά συνθήματα των πανό και των προκηρύξεων. Για τη φετινή χρονιά, ο δεύτερος σταθμός ήταν η 5η του Νοέμβρη και η «παγκόσμια ημέρα κατά της εμπορευματοποίησης της παιδείας». Η πλατφόρμα συντονισμού εμπλουτίστηκε με νέες συμμετοχές και οι ανταποκρίσεις που κατέφθαναν διαδικτυακά από όλα τα σημεία αποτύπωναν την κοινή πρόθεση για ένα «θερμό χειμώνα».

Οι αιχμές που θέτει το Διεθνές Φοιτητικό Κίνημα για τη φυσιογνωμία του κινήματος και του συντονισμού του, μιλούν για ένα ανεξάρτητο, αμεσοδημοκρατικό φοιτητικό κίνημα, σε κοινό μέτωπο με τους εργαζόμενους και για ένα διεθνή συντονισμό που στόχο θα έχει να ενώσει και να ενδυναμώσει τις επιμέρους κινητοποιήσεις. Είναι μια κίνηση που γεννήθηκε και εμπνέεται από τα πρόσφατα κινήματα στην Ευρώπη, καθώς και το μεγαλειώδη αγώνα του φοιτητικού κινήματος στην Ελλάδα και φιλοδοξεί να αναζωπυρώσει τον αγώνα σε διεθνές επίπεδο. Πέρα από τους φοιτητικούς συλλόγους και τις φοιτητικές ενώσεις που συντονίζονται στο δίκτυο, οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, αυτόνομα φοιτητικά σχήματα και πρωτοβουλίες στηρίζουν το συντονισμό, όπως οι Linke Hochschulgruppe (αριστερή ομάδα φοιτητών) στη Στουτγάρδη και η νεολαία του ΑΤΙΚ (Συνομοσπονδία Τούρκων Εργατών στην Ευρώπη) στην Τουρκία.

Δεδομένης, σε όλες τις εστίες του κινήματος, της ανυπαρξίας ουσιαστικά φοιτητικού συνδικαλισμού, της χρόνιας ύφεσης του φοιτητικού κινήματος και της καταστολής που δείχνει ήδη τα δόντια της απέναντι στους αγωνιστές, η πορεία του συντονισμού δεν θα είναι εύκολη, ούτε ως προς τη διάρκειά της ούτε ως προς τη δυναμική της. Το ερώτημα αν η πλατφόρμα συντονισμού αποτελεί μια πολιτικά επικίνδυνη πρόταση παραμένει ένα ανοιχτό στοίχημα. Τα δείγματα γραφής και τα πρώτα μηνύματα δείχνουν τις δυσκολίες αλλά και τις δυνατότητες για ένα μαζικό, δυναμικό, ανατρεπτικό διεθνές φοιτητικό κίνημα.