Πηγή: εφημερίδα ΣΦΗΝΑ
Εκατοντάδες κρούσματα αλλά...ελάχιστα βγαίνουν στην δημοσιότητα
Παράξενες «αυτοκτονίες», παρασκηνιακές ίντριγκες, έντονες διαμάχες επετηρίδας, ανεξέλεγκτες ομάδες που δρουν ανεξάρτητα, σκιαγραφούν ένα εκρηκτικό τοπίο στον τουρκικό στρατό, εξηγώντας έτσι κατά κάποιον τρόπο την τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο που δεν συνάδει (τουλάχιστον επικοινωνιακά) με την επίσημη τουρκική εξωτερική πολιτική…
Το μεγάλο θέμα των «αυτοκτονιών» ήρθε στη δημοσιότητα μετά από αποκαλύψεις που έφερε στην δημοσιότητα το ίδιο το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων “DHA” (Ντογού Χαμπέρ-αζανσι) και αναδημοσιεύτηκαν στην κουρδική τουρκόφωνη επιθεώρηση «Οζγκιούρ Πολίτικα», που εκδίδεται στην Γερμανία και κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Αφορμή γα την δημοσιοποίηση του θέματος αποτέλεσε το γνωστό επεισόδιο του Σεπτεμβρίου του 2008, όπου τέσσερις υπαξιωματικοί σκοτώθηκαν στην περιοχή του Ελαζίγ.
Ο θάνατός τους είχε αποδοθεί τότε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, γρήγορα όμως αποκαλύφθηκε (τουρκική εφημερίδα «Ταράφ») ότι τους στρατιώτες τους είχε πυροβολήσει και σκοτώσει ο ίδιος ο διοικητής τους για ιδεολογικές διαφορές.
Το γεγονός προκάλεσε μεγάλο θόρυβο στα τουρκικά ΜΜΕ και το ίδιο το τουρκικό Γενικό Επιτελείο, ενώ στην αρχή επέμενε στην εκδοχή του δυστυχήματος, τελικά αναγκάστηκε να διατάξει ανάκριση για να διαπιστωθούν τα πραγματικά αίτια του θανάτου των τεσσάρων στρατιωτών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν στην συνέχεια, τα τελευταία 25 χρόνια έχουν σημειωθεί στις τάξεις του τουρκικού στρατού εκατοντάδες «αυτοκτονίες», εξαφανίσεις, αλλά και λιποταξίες, ι οποίες παραμένουν στο σκοτάδι, με ένα μικρό μόνο μέρος τους να βγαίνει στο φως της δημοσιότητας.
Όπως αναφέρουν τα επίσημα στοιχεία (τα ανεπίσημα μιλάνε για πολύ μεγαλύτερους αριθμούς που αν δημοσιοποιηθούν θα προκαλέσουν μεγάλη κρίση στο τουρκικό στράτευμα), μέσα στο 2007 υπήρξαν 74 θανατηφόρα «δυστυχήματα», 23 ανεξιχνίαστες αυτοκτονίες και 30 τραυματισμούς σε επεισόδια, των οποία τα πραγματικά αίτια δεν έχουν εξακριβωθεί.
Το 2008 υπήρξαν 20 αυτοκτονίες και 11 τραυματισμοί, ενώ μέσα στο πρώτο εννιάμηνο του 2009, υπήρξαν 31 αυτοκτονίες, 14 σοβαρούς τραυματισμούς και δεκάδες «δυστυχήματα», στοιχεία που δείχνουν πως φέτος η κατάσταση τείνει να ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο.
Χαρακτηριστικές είναι μερικές περιπτώσεις που δείχνουν ότι το φαινόμενο έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Τουρκία και όχι μόνο στις νοτιοανατολικές επαρχίες, όπου διεξάγεται εδώ και χρόνια ο ακήρυχτος πόλεμος με το κουρδικό ΡΚΚ:
- Στις 22 Ιανουαρίου του 2009, στην περιοχή του Κοτζαελί, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, χάνουν τη ζωή τους δύο αξιωματικοί και τέσσερις υπαξιωματικοί του τουρκικού ναυτικού σε υποτιθέμενο δυστύχημα. Το γεγονός ακόμα ερευνάται από τις τουρκικές αρχές.
- Στις 4 Απριλίου του 2009, στην περιοχή του Σαγαρίου, δυτικά της Άγκυρας, ένας αξιωματικός των τεθωρακισμένων σκοτώνεται σε δυστύχημα. Για το γεγονός διατάχθηκε ένορκη διοικητική εξέταση από το ίδιο το Γενικό Επιτελείο.
- Στις 20 Ιουλίου του 2009, στην κατεχόμενη Κύπρο, στην περιοχή Γκιόνελι, «αυτοκτονεί» ο στρατιώτης Νταβούτ Γιλντιρίμ, 22 χρονών, κουρδικής καταγωγής. Η οικογένειά του δεν αποδέχτηκε ποτέ ότι ο Γιλντιρίμ αυτοκτόνησε και κατήγγειλε το γεγονός στα τουρκικά δικαστήρια, ενώ προτίθεται να καταφύγει και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταγγέλλοντας την εν ψυχρώ, όπως υποστηρίζει, δολοφονία του 22χρονου στρατιώτη.
- Στις 14 του προηγούμενου Αυγούστου, στην περιοχή της Αργυρούπολης, βορειοανατολικά της Άγκυρας, σκοτώνεται ένας στρατιώτης και άλλοι δέκα τραυματίζονται βαριά από ανατροπή του στρατιωτικού αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν. Το γεγονός προκάλεσε πολλά ερωτήματα και διατάχθηκε ανάκριση, χωρίς όμως να δημοσιοποιηθεί ποτέ το πόρισμα.
Όλα αυτά αποκαλύπτουν μια διαφορετική και προβληματική εικόνα για το τι πραγματικά γίνεται στις τάξεις του τουρκικού στρατού. Όσον αφορά τις λιποταξίες, πολύ λίγα γίνονται γνωστά, αλλά και στο θέμα αυτό, σύμφωνα με κουρδικές πηγές, υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις άρνησης κατάταξης και διαφυγής, ενώ στις νοτιοανατολικές επαρχίες όπου δρα το ΡΚΚ, δεν λείπουν και οι περιπτώσεις αυτομόλησης και φυγής προς το βόρειο Ιράκ, κυρίως ενόπλων που έχουν κουρδική καταγωγή.
Εκατοντάδες κρούσματα αλλά...ελάχιστα βγαίνουν στην δημοσιότητα
Παράξενες «αυτοκτονίες», παρασκηνιακές ίντριγκες, έντονες διαμάχες επετηρίδας, ανεξέλεγκτες ομάδες που δρουν ανεξάρτητα, σκιαγραφούν ένα εκρηκτικό τοπίο στον τουρκικό στρατό, εξηγώντας έτσι κατά κάποιον τρόπο την τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο που δεν συνάδει (τουλάχιστον επικοινωνιακά) με την επίσημη τουρκική εξωτερική πολιτική…
Το μεγάλο θέμα των «αυτοκτονιών» ήρθε στη δημοσιότητα μετά από αποκαλύψεις που έφερε στην δημοσιότητα το ίδιο το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων “DHA” (Ντογού Χαμπέρ-αζανσι) και αναδημοσιεύτηκαν στην κουρδική τουρκόφωνη επιθεώρηση «Οζγκιούρ Πολίτικα», που εκδίδεται στην Γερμανία και κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Αφορμή γα την δημοσιοποίηση του θέματος αποτέλεσε το γνωστό επεισόδιο του Σεπτεμβρίου του 2008, όπου τέσσερις υπαξιωματικοί σκοτώθηκαν στην περιοχή του Ελαζίγ.
Ο θάνατός τους είχε αποδοθεί τότε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, γρήγορα όμως αποκαλύφθηκε (τουρκική εφημερίδα «Ταράφ») ότι τους στρατιώτες τους είχε πυροβολήσει και σκοτώσει ο ίδιος ο διοικητής τους για ιδεολογικές διαφορές.
Το γεγονός προκάλεσε μεγάλο θόρυβο στα τουρκικά ΜΜΕ και το ίδιο το τουρκικό Γενικό Επιτελείο, ενώ στην αρχή επέμενε στην εκδοχή του δυστυχήματος, τελικά αναγκάστηκε να διατάξει ανάκριση για να διαπιστωθούν τα πραγματικά αίτια του θανάτου των τεσσάρων στρατιωτών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν στην συνέχεια, τα τελευταία 25 χρόνια έχουν σημειωθεί στις τάξεις του τουρκικού στρατού εκατοντάδες «αυτοκτονίες», εξαφανίσεις, αλλά και λιποταξίες, ι οποίες παραμένουν στο σκοτάδι, με ένα μικρό μόνο μέρος τους να βγαίνει στο φως της δημοσιότητας.
Όπως αναφέρουν τα επίσημα στοιχεία (τα ανεπίσημα μιλάνε για πολύ μεγαλύτερους αριθμούς που αν δημοσιοποιηθούν θα προκαλέσουν μεγάλη κρίση στο τουρκικό στράτευμα), μέσα στο 2007 υπήρξαν 74 θανατηφόρα «δυστυχήματα», 23 ανεξιχνίαστες αυτοκτονίες και 30 τραυματισμούς σε επεισόδια, των οποία τα πραγματικά αίτια δεν έχουν εξακριβωθεί.
Το 2008 υπήρξαν 20 αυτοκτονίες και 11 τραυματισμοί, ενώ μέσα στο πρώτο εννιάμηνο του 2009, υπήρξαν 31 αυτοκτονίες, 14 σοβαρούς τραυματισμούς και δεκάδες «δυστυχήματα», στοιχεία που δείχνουν πως φέτος η κατάσταση τείνει να ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο.
Χαρακτηριστικές είναι μερικές περιπτώσεις που δείχνουν ότι το φαινόμενο έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Τουρκία και όχι μόνο στις νοτιοανατολικές επαρχίες, όπου διεξάγεται εδώ και χρόνια ο ακήρυχτος πόλεμος με το κουρδικό ΡΚΚ:
- Στις 22 Ιανουαρίου του 2009, στην περιοχή του Κοτζαελί, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, χάνουν τη ζωή τους δύο αξιωματικοί και τέσσερις υπαξιωματικοί του τουρκικού ναυτικού σε υποτιθέμενο δυστύχημα. Το γεγονός ακόμα ερευνάται από τις τουρκικές αρχές.
- Στις 4 Απριλίου του 2009, στην περιοχή του Σαγαρίου, δυτικά της Άγκυρας, ένας αξιωματικός των τεθωρακισμένων σκοτώνεται σε δυστύχημα. Για το γεγονός διατάχθηκε ένορκη διοικητική εξέταση από το ίδιο το Γενικό Επιτελείο.
- Στις 20 Ιουλίου του 2009, στην κατεχόμενη Κύπρο, στην περιοχή Γκιόνελι, «αυτοκτονεί» ο στρατιώτης Νταβούτ Γιλντιρίμ, 22 χρονών, κουρδικής καταγωγής. Η οικογένειά του δεν αποδέχτηκε ποτέ ότι ο Γιλντιρίμ αυτοκτόνησε και κατήγγειλε το γεγονός στα τουρκικά δικαστήρια, ενώ προτίθεται να καταφύγει και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταγγέλλοντας την εν ψυχρώ, όπως υποστηρίζει, δολοφονία του 22χρονου στρατιώτη.
- Στις 14 του προηγούμενου Αυγούστου, στην περιοχή της Αργυρούπολης, βορειοανατολικά της Άγκυρας, σκοτώνεται ένας στρατιώτης και άλλοι δέκα τραυματίζονται βαριά από ανατροπή του στρατιωτικού αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν. Το γεγονός προκάλεσε πολλά ερωτήματα και διατάχθηκε ανάκριση, χωρίς όμως να δημοσιοποιηθεί ποτέ το πόρισμα.
Όλα αυτά αποκαλύπτουν μια διαφορετική και προβληματική εικόνα για το τι πραγματικά γίνεται στις τάξεις του τουρκικού στρατού. Όσον αφορά τις λιποταξίες, πολύ λίγα γίνονται γνωστά, αλλά και στο θέμα αυτό, σύμφωνα με κουρδικές πηγές, υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις άρνησης κατάταξης και διαφυγής, ενώ στις νοτιοανατολικές επαρχίες όπου δρα το ΡΚΚ, δεν λείπουν και οι περιπτώσεις αυτομόλησης και φυγής προς το βόρειο Ιράκ, κυρίως ενόπλων που έχουν κουρδική καταγωγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου