ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ: ΧΡΗΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΕΡΜΙΝΑ

www.enet.gr

Από τον ΠΕΤΡΟ ΜΑΝΤΑΙΟ

«Αμέσως μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες».

Τότε θα παραδώσουν οι συμμαχικές δυνάμεις στις αφγανικές τον έλεγχο ασφαλείας του Αφγανιστάν, δήλωσε ο επικεφαλής των αμερικανικών δυνάμεων, Στάνλεϊ Μακ Κρίσταλ, εκ των βασικών εισηγητών της «νέας στρατηγικής» στον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, που τον άκουσε και αποφάσισε την αποστολή 30.000 επί πλέον Αμερικανών στρατιωτών μέχρι τον επόμενο Ιούνιο, ανεβάζοντας το σύνολο στις 100.000. Πήρε, έτσι, ο Αμερικανός πρόεδρος «επάνω» του έναν πόλεμο που, προεκλογικά, καταδίκαζε, ορίζοντας μάλιστα χρονοδιάγραμμα αποχώρησης. Που και τώρα το υπαινίχθηκε (για το καλοκαίρι του 2011). Μόνον που ο υπαινιγμός τυχαίνει να συμπίπτει με την έναρξη της καμπάνιας για την επανεκλογή του, άρα είναι... ενστάσιμος: όποιος θέλει το πιστεύει.

«Μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες»! Κρυστάλλινος ο Μακ Κρίσταλ! Οπως λέμε: «Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος θα σε περιμένω στο πλοίο»! Ή όπως οι χαρτορίχτρες στις «μνηστευμένες»: «Βαλέ σπαθάτο βλέπω! Θα σου βάλει στεφάνι σε τρία τέρμινα!». Ο δελφικός χρησμός που θυμάμαι - φαντάζομαι και οι περισσότεροι- από το Γυμνάσιο ήταν ο περίφημος «Ηξεις αφήξεις ου θνήξεις εν πολέμω». Το μεγάλο κόλπο της Πυθίας ήταν πού θα έβαζε το κόμμα ο ακροατής - από τότε τα κόμματα έπαιζαν καθοριστικό ρόλο! Ανα έβαζε το κόμμα πριν από το αρνητικό «ου», τότε θα πήγαινε στον πόλεμο και θα γύριζε (με σύνταξη αναπηρίας ίσως, πάντως) ζωντανός. Αν το έβαζε μετά, θα πήγαινε ...στον αγύριστο.

Για την ώρα -με τα «ήξεις αφήξεις» και όσο οι συνθήκες το ...επιβάλλουν -ο πιο «ανεξήγητος» πόλεμος στην Ιστορία (επιμένω ότι γίνεται για τα ναρκωτικά, αλλά δικό μου καπέλο!), με τους πιο απρόθυμους «συμμάχους», συνεχίζεται κανονικότατα από Μπους σε Ομπάμα. Προς άρση αμφιβολιών, με τον ίδιο υπουργό Αμυνας!