Πέρασαν κιόλας δέκα (10) χρόνια από τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ εναντίον του λαού της Γιουγκοσλαβίας. Ο τεράστιος κύκλος αίματος που φάνηκε να ολοκληρώνεται με την εγκαθίδρυση των νατοϊκών προτεκτοράτων σε Κόσσοβο-Βοσνία, φαίνεται ότι βρίσκει τη διαδοχή της έντασης, που προκαλεί πρωτίστως (καθώς το προτεκτοράτο του ΟΗΕ στη Βοσνία δε δρέπει καρπούς ευδαιμονίας και ειρήνευσης, ενώ η εμφύλια σύγκρουση στη Δημοκρατία της Μακεδονίας ελλοχεύει και ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός οξύνεται) η αμφίρροπη παράνομη απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, που υποστηρίχθηκε από ΗΠΑ-Ε.Ε. και πυροδότησε εξ αντανακλάσεως και την εξίσου βάρβαρη ιμπεριαλιστική επέμβαση της Ρωσίας στον Καύκασο, πτυχή ταυτόχρονα και του ανταγωνισμού κολοσσιαίων συμφερόντων στον ενεργειακό τομέα, αλλά και ευρύτερων γεωστρατηγικών παραμέτρων.
Καθώς τα ένοπλα επεισόδια μεταξύ της αλβανικής πλειοψηφίας πλέον στο Κοσσυφοπέδιο και της σερβικής μειοψηφίας ποτέ δεν σταμάτησαν, τρία γεγονότα αποδεικνύουν όχι μόνο ότι ο δρόμος του εθνικιστικού παροξυσμού και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων είναι αδιάβατος για την ειρήνη, αλλά και ότι στα Βαλκάνια «τίποτε δεν έχει αλλάξει, τίποτε δεν είναι όπως παλιά». Ταυτόχρονα, οι βαλκανικές αστικές τάξεις διαπραγματεύονται στην πλάτη της εργαζόμενης πλειοψηφίας την είσοδο τους στην Ευρωπαϊκή καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική Ολοκλήρωση, με ένα κοκτέιλ υποταγής-ευελιξίας έναντι των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αλλά και με ξεδίπλωμα των «εθνικιστικών δικαίων» έναντι των ντόπιων ανταγωνιστών τους.
Τρία γεγονότα σχηματίζουν ένα σημαντικό τμήμα του καμβά των «πολεμοχαρών Βαλκάνιων», της υποκριτικά προβαλλόμενης από τους ιμπεριαλιστές, Πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης.
Γεγονός 1Ο: Η Σερβία προσφεύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης καλώντας το να κρίνει αν είναι νόμιμη η Μονομερής ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου. Το αποτέλεσμα της εκδίκασης εξάλλου αναμένουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από την Καταλονία έως το Θιβέτ, καταρρίπτοντας τα ιμπεριαλιστικά στερεότυπα σχετικά με την ιδιομορφία των Βαλκάνιων. Αποδεικνύεται ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης ο εθνικισμός παραμένει ισχυρός παράγοντας, ενώ ακόμη και η πολυεθνική Ε.Ε. τονίζει την ομοσπονδιακή υπερεθνική συμφωνία του ευρωπαϊκού κεφαλαίου στην εφαρμογή της στυγνής αντεργατικής πολιτικής, της κρατικής τρομοκράτησης του εχθρού λαού και των μεταναστών, ενώ παράλληλα θωρακίζει τις αυτοτελείς βλέψεις του κάθε ιδιαίτερου αστικού σχηματισμού με τις δομές και λειτουργίες του έθνους κράτους όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο και ιδιαίτερα στα ζητήματα που αφορούν την ένταξη του στο διεθνές καταμερισμό εργασίας, δηλαδή στη μοιρασιά της παγκόσμιας απόσπασης υπεραξίας από τους εργαζόμενους και των πρώτων υλών-αγορών.
Στην ουσία βεβαίως η Σερβία διαπραγματεύεται την ανταλλαγή του Βόρειου Κοσσυφοπεδίου που πλειοψηφούν οι Σέρβοι, με την κοιλάδα του Πρέσεβο στη Νότια Σερβία όπου υπάρχει αλβανική πλειοψηφία. Για μια ακόμη φορά, η ανταλλαγή εδαφών γίνεται το μέσο για εξασφάλιση καθαρών πληθυσμών. Η εθνοκάθαρση επομένως που συμφωνούν τα αστικά κράτη με τη διεθνή ιμπεριαλιστική επιδιαιτησία φαντάζει ως η μόνη λύση, που βεβαίως αδιαφορεί για την ουσιαστική σχέση των ανθρώπων με το ιστορικό τους παρελθόν, το κοινωνικό περιβάλλον τους και διαλύει το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων, βιωμάτων και αισθημάτων που καθόριζε το κοινωνικό τους είναι: τη γη, την εργασία, το σπίτι και ότι δημιούργησαν, τους τάφους των δικών τους, τις μνήμες, τις σχέσεις με τους συμπολίτες τους. Μια καθημερινότητα που βεβαίως στοχοποιήθηκε από τους εθνικισμούς και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Γεγονός 2ο: Η Σερβία ζητά την ένταξη της στην Ε.Ε., η οποία θα της προσδιορίσει ημερομηνία ένταξης μεταξύ 2014-2018. Η υποκρισία της καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής Δύσης και η άρνηση αναγνώρισης των ιδιαίτερων ευθυνών που φέρει στο αιματοκύλισμα του γιουγκοσλαβικού λαού, ιδιαίτερα από τη γερμανική πολιτική προσεταιρισμού της Κροατίας-Σλοβενίας και την επιβολή του αμερικανικού ελέγχου της περιοχής διαμέσου του ΟΗΕ-ΝΑΤΟ και των τεράστιων βάσεων, αποκαλύπτεται ουσιαστικά από την άρνηση της Ε.Ε. να δεχτεί την Σερβία.
Αναγνωρίζει βεβαίως ότι η σερβική αστική τάξη και το πολιτικό προσωπικό της έχουν προχωρήσει αρκετά στις απαιτούμενες οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις (ιδιωτικοποιήσεις, αποδιάρθρωση εργασιακών σχέσεων, μείωση φορολογίας ιδιωτικών επενδύσεων κλπ), αλλά ως ανυποχώρητος σαδιστής καλεί τον σερβικό λαό να υπογράψει μαζικά δήλωση μετανοίας, αποκηρύσσοντας το πρόσφατο παρελθόν και ιδιαίτερα το καθεστώς Μιλόσεβιτς που καταγγέλλεται ότι φέρει την αποκλειστική ευθύνη για την έξαρση του εθνικισμού και τη διάλυση των Βαλκανίων.
Ενώ η σερβική αστική τάξη έρχεται κοντύτερα στην Ε.Ε. (απελευθέρωση καθεστώτος έκδοσης βίζας, ξεπάγωμα της Ενδιάμεσης Συμφωνίας κλπ), η Διεθνής καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική κοινότητα ζητά και άλλες παραχωρήσεις. Πιο συγκεκριμένα την σύλληψη και παράδοση του Ράτκο Μλάτσιτς που βαρύνεται με την κατηγορία της γενοκτονίας για τη σφαγή το 1995 περίπου 8000 Μουσουλμάνων της Βοσνίας στην Σρεμπρένιτσα και για την πολιορκία επί 43 μήνες του Σεράγεβο κατά τη διάρκεια του τριετούς πολέμου στην Βοσνία (1992-1995).
Σε μια απόδειξη υποταγής το σερβικό αστικό κατεστημένο οδηγεί σε παραίτηση από τη θέση του συντονιστή του Σερβικού Συμβουλίου για συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τον εντοπισμό υπόπτων για εγκλήματα πολέμου, τον υπουργό εργασίας Ρασίμ Λιάγιτς, μετά την αποτυχία εντοπισμού του Σερβοβόσνιου στρατηγού, Ράτκο Μλάντιτς, και την προσαγωγή του ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, όπως είχε υποσχεθεί. Ταυτόχρονα, η βαλκανική καπατσοσύνη εκφράζεται μέσω της παραμονής του ως επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου για Συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ενώ ο επικεφαλής της σερβικής διπλωματίας, Βουκ Γέρεμιτς δηλώνει ότι «η Σερβία θα εξακολουθήσει να στηρίζει την εξωτερική της πολιτική στους τέσσερις πυλώνες: τις Βρυξέλλες, τη Μόσχα, το Πεκίνο και την Ουάσιγκτον».
Πόσο άραγε όλα αυτά απασχολούν τον εργαζόμενο λαό της Γιουγκοσλαβίας που άνεργος, φτωχός και δυστυχής παρατηρεί τους Δυτικούς που τον βομβάρδισαν και έσπειραν με απεμπλουτισμένο ουράνιο τις πόλεις και τα χωριά του να διαγκωνίζονται για το ποιος θα αναλάβει την Ανοικοδόμηση των βομβαρδισμένων περιοχών, ποιος θα εκμεταλλευτεί πρώτος τον πιο μορφωμένο εργαζόμενο των Βαλκανίων και πως θα μοιράσουν τις αγορές της Βαλκανικής.
Ας μην μας περνά απαρατήρητο ότι σημαντική παράμετρος στην καθημερινή ιμπεριαλιστική διείσδυση είναι και η δράση του ελληνικού καπιταλισμού, που στηρίζεται σε ισχυρά ελληνικά εκστρατευτικά σώματα. Σύμφωνα με τις τελευταίες δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας θα αυξηθούν στο Κόσσοβο, ενισχύοντας τον αναβαθμισμένο ρόλο της Ελλάδας, «Ηγεμονικής Δύναμης στην περιοχή»!
Γεγονός 3ο: Οι αποκαλύψεις για το βασανισμό αιχμαλώτων Σέρβων από τον UCK και τη μαρτυρική αφαίρεση οργάνων αποδεικνύουν ότι οι βαναυσότητες και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αποτελούν διαπραγματευτικά ατού εναντίον κάθε αστού εθνικιστή που διαφοροποιείται από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, προσφέροντας την αφορμή για την επιλεκτική υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέσω «ανθρωπιστικών» πολεμικών επιχειρήσεων. Ποιος ξεχνά εξάλλου ότι για τις ΗΠΑ-Ε.Ε., ο UCK αρχικά περιλαμβάνονταν στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων, για να του αναγνωριστεί στη συνέχεια ο εθνικοαπελευθερωτικός ρόλος από ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-Ε.Ε. και η ανάλογη οικονομική-στρατιωτική-διπλωματική στήριξη, παραβλέποντας τις διαφωνίες των μετριοπαθώς Κοσσοβάρων Αλβανών που συχνά βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις κάνες των ‘όπλων του UCK και το γεγονός ότι η οικονομική του βιωσιμότητα εξασφαλίζονταν από την αλβανική Μαφία, που ασχολούνταν και ασχολείται με το θεάρεστο έργο της εμπορίας ανθρώπων-ναρκωτικών και όπλων; Οι πιέσεις σε πρώην ηγέτες του, για τους οποίους υπήρχαν εδώ και καιρό αδιάσειστα στοιχεία για την εγκληματική τους δράση, και οι αποκαλύψεις για την αφαίρεση οργάνων συντελούνται τώρα, που το αλβανικό κατεστημένο στο Κόσσοβο απαιτεί ανεξαρτησία από την επικυριαρχία ΗΠΑ-Ε.Ε.-ΟΗΕ.
Εμείς πιστεύουμε ότι ο κοινός εργατικός διεθνιστικός αντικαπιταλιστικός αγώνας των Βαλκάνιων εργαζομένων είναι η μόνη απάντηση, η μόνη ελπίδα για τη βελτίωση της θέσης της εργαζόμενης πλειοψηφίας έναντι του εθνικιστικού εκμεταλλευτικού αστικού κατεστημένου και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
http://diktiospartakos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου