Ή μάλλον αγρυπνεί ενάντια στον εχθρό λαό.
Οι μυστικές υπηρεσίες στην χώρα μας πάντα έθεταν στο στόχαστρο τους τον εσωτερικό εχθρό, αναλαμβάνοντας ένα πλήθος δραστηριοτήτων. Αλληλοδιαπλεκόμενες με τις αμερικανικές και βρετανικές, δευτερευόντως, αντίστοιχες υπηρεσίες, υπηρέτησαν με πάθος τα προτάγματα του Μετεμφυλιακού κράτους και την αντιμετώπιση του «Κομμουνιστικού κινδύνου». Επιπλέον, στο στόχαστρο τους πάντα ήταν οι μειονότητες, αφού λογίζονταν ως αποσταθεροποιητικός και αποσχιστικός κίνδυνος, ενώ ο ρόλος επικυριαρχίας του ελληνικού κράτους στην Κύπρο άναψε το πράσινο φως σε σειρά αμαρτωλών κινήσεων.
Οι μυστικές υπηρεσίες στην χώρα μας πάντα έθεταν στο στόχαστρο τους τον εσωτερικό εχθρό, αναλαμβάνοντας ένα πλήθος δραστηριοτήτων. Αλληλοδιαπλεκόμενες με τις αμερικανικές και βρετανικές, δευτερευόντως, αντίστοιχες υπηρεσίες, υπηρέτησαν με πάθος τα προτάγματα του Μετεμφυλιακού κράτους και την αντιμετώπιση του «Κομμουνιστικού κινδύνου». Επιπλέον, στο στόχαστρο τους πάντα ήταν οι μειονότητες, αφού λογίζονταν ως αποσταθεροποιητικός και αποσχιστικός κίνδυνος, ενώ ο ρόλος επικυριαρχίας του ελληνικού κράτους στην Κύπρο άναψε το πράσινο φως σε σειρά αμαρτωλών κινήσεων.
Μια σύντομη επιστροφή στο παρελθόν, με τη βοήθεια του βιβλίου Ο ΧΑΦΙΕΣ, του Α.Δάγκα όχι μόνο εμπλουτίζει τις γνώσεις μας, αλλά φωτίζει και πολλές αθέατες πλευρές. Ας κρατήσουμε ότι «ιστορικά ο χαφιές ήταν μυστικός αστυνομικός και είχε υπαλληλική σχέση με το κράτος»!
Επίσημα, οι ελληνικές υπηρεσίες -τα στρατιωτικά γραφεία και η χωροφυλακή- αντικατέστησαν τους Συμμάχους της Αντάντ, που ιδιαίτερα με την παρουσία τους στη Θεσσαλονίκη και τη συλλογική δράση τους έπαιζαν καθοριστικό ρόλο, το 1918. Για την οργανωτική υποστήριξη και υπόδειξη των τότε σύγχρονων μεθόδων στέλνεται κλιμάκιο της British Polish Mission [BPM] που ανέλαβε την αναδιοργάνωση της αστυνομίας. Το 1920 ιδρύθηκε η Αστυνομία Πόλεων και στην Κέρκυρα, η Σχολή της Αστυνομίας Πόλεων, με λιγότερο διαφημισμένη προδιαγραφή την «παρακολούθηση του κομμουνισμού». Κατά το Manuilski, «ήταν σχολή χαφιέδων για όλες τις βαλκανικές χώρες, όπου δίδασκαν ειδικοί της Intelligence Service και της γαλλικής αστυνομίας. Στις 19-9-1925 ιδρύθηκε η ΥΕΑ της Αστυνομίας Πόλεων ως «ειδική υπηρεσία για την παρακολούθηση των ξένων προπαγάνδων, ιδιαίτερα του κομμουνισμού». Πάντα το κράτος συνδύαζε την αντιμετώπιση εξωτερικής και εσωτερικής απειλής!
Επί Πάγκαλου, μια ειδική υπηρεσία, η Υπηρεσία Γενικής Ασφάλειας του Κράτος [ΥΓΑΚ] αντικατέστησε την ΥΕΑ, ενώ μετά την πτώση του τελευταίου, οι αρμοδιότητες της ΥΓΑΚ διασκορπίστηκαν και αφαιρέθηκε ο τομέας της ασφάλειας από την Αστυνομία Πόλεων και ακολούθως «προβλέφθηκε για τη δίωξη του κομμουνισμού η λειτουργία Υπηρεσίας Δημόσιας Ασφάλειας[ΥΔΑ]». Διαπιστώνουμε επομένως τον ορισμό και το περιεχόμενο που το κράτος ιστορικά δίνει στην έννοια της Ασφάλειας και την ανάγκη γέννησης της συγκεκριμένης υπηρεσίας.
Τα καθήκοντα της Χωροφυλακής απέναντι στο εργατικό κίνημα και τον κομμουνισμό περιλαμβάνουν «την συλλογή πληροφοριών για την ύπαρξη προπαγανδιστικών δραστηριοτήτων ή για την πιθανότητα τέλεσης παράνομων πράξεων κατά του έθνους, της κυβέρνησης και της καθεστηκυίας τάξης»!
Η συμμετοχή του Στρατού στην καταστολή και παρακολούθηση του Εσωτερικού Εχθρού ήταν άμεση. Όχι μόνο υπηρετούσαν στη χωροφυλακή, το 1924, 3.000 στρατιώτες «εκ των καταλλήλων» για την υπηρεσία αυτή, αλλά όπως διαπιστώνει ο Α.Δάγκας «τη χωροφυλακή υποστήριζε στο έργο των παρακολουθήσεων και της καταστολής ο Στρατός. Παγκοσμίως το φαινόμενο ανάμειξης του στρατού στη συλλογή πληροφοριών και, ιδιαίτερα σε περιόδους εργατικής αναταραχής, στις διώξεις, δεν ήταν στην Ελλάδα απλή εφαρμογή μίας δοκιμασμένης πρακτικής, αλλά και συμπλήρωση του κενού που αδυνατούσε να καλύψει η χωροφυλακή. Από αυτή την ανάγκη πήγασε η επιλογή της υπαγωγής της παρακολούθησης των ξένων προπαγανδών στο Γενικό Επιτελείον Στρατού [ΓΕΣ]»!
Το 1989, η αυγή της Νέας εποχής, που σημαδεύεται από την Νέα Καπιταλιστική Ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων απαιτεί πιο αναβαθμισμένη συνεργασία στο πλαίσιο του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας, συμβολή στις εθνικούς και ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς τρομοκράτησης των κινημάτων, στοχοποιεί μεταναστευτικά ρεύματα, κάνει λόγο για δύσκολο να διευκρινιστούν Ασύμμετρες Απειλές.
Παράλληλα, η Ισχυρή Ελλάδα του Σημίτη και του Γ.Παπανδρέου, η Ελλάδα που θεωρεί Ζωτικό της χώρο τα Βαλκάνια, σύμφωνα με τη ρήση της πρώην υπ. εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, αναβαθμίζει τη δράση της στη Βαλκανική χερσόνησο, αλλά και έναντι της Τουρκίας, του μεγάλου της ανταγωνιστή στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, για το ρόλο της περιφερειακής ιμπεριαλιστικής δύναμης.
Γύρω από τις μυστικές υπηρεσίες και πιο συγκεκριμένα την ΕΥΠ υπάρχει ένα δίκτυ προστασίας που πλέκουν τα αστικά κόμματα εξουσίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και η ακροδεξιά του ΛΑΟΣ, ενώ οι συχνές συγκρούσεις και έριδες μεταξύ των διαφόρων τμημάτων δεν θέτουν σε αμφισβήτηση τους βασικούς «εθνικούς» στόχους και προτεραιότητες. Παρά τις όποιες αντιθέσεις, η ΕΥΠ εκτελεί τις διαταγές της κυβέρνησης Σημίτη και της «κυρίας Κατεχάκη», κωδικό όνομα του τότε υπουργού Πάγκαλου, παραδίδοντας τον Οτσαλάν, ηγέτη του ΡΚΚ, στην Τουρκική ΜΙΤ! Η παρουσία του Χρυσοχοίδη αναβαθμίζει ποιοτικά την συνεργασία με τις ξένες μυστικές υπηρεσίες και ξεπερνά κάθε προηγούμενο στην παραβίαση των λαϊκών ελευθεριών.
Η τελευταία όμως αρθρογραφία αποκαλύπτει έναν κόσμο αδίστακτο κατά των κοινωνικών κινημάτων, διαπλοκής κυβερνήσεων-μυστικών υπηρεσιών-επιχειρηματικών συμφερόντων όπως αναδεικνύεται από την ανάδειξη παραμέτρων του Σκανδάλου C4I. Απίστευτη δυσωδία εκπέμπει η δικομματική διαπλοκή και το κλείσιμο των υποθέσεων των Υποκλοπών και των Απαγωγών Πακιστανών συμπολιτών μας. Ποιος θυμάται άραγε την παραγραφή του προστίμου εκατομμυρίων ευρώ της VODAFON και την περίεργη αυτοκτονία στελέχους της;
Από την άλλη μεριά ο μπαμπούλας της τρομοκρατίας δίνει ξανά την αφορμή για την ένταση της παρακολούθησης και της καταγραφής της κοινωνικής και ατομικής δράσης. Τα κινητά φακελώνονται, η ΕΥΠ αποκτά και επίσημα ρόλο ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, τα μπλογκ μπαίνουν στο στόχαστρο.
Όλα αυτά για το καλό μας.
Πρώτιστο αγαθό η «Ασφάλεια».
Πρόταγμα η εξυπηρέτηση του «Εθνικού Συμφέροντος».
Έλα όμως που οι αποκαλύψεις δεν συνοδοιπορούν με την εικόνα του Έλληνα Τζέιμς Μποντ, που μοχθεί για το «έθνος»!
Ας εξετάσουμε τρία γεγονότα.
Πρώτο γεγονός: η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, σε ένα μικρό αρθράκι με τον εύλογο τίτλο ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ, αναφέρεται στην απρόσμενη παραίτηση ενός μη κατονομαζόμενου Ταξίαρχου.
Ο Ταξίαρχος όμως αυτός είχε μια ιδιαιτερότητα στην καριέρα του. Όταν ήταν Στρατιωτικός Ακόλουθος στην Άγκυρα, κατόρθωσε να χάσει τον Υπολογιστή του!
Τα συμπεράσματα δικά σας. Θα άξιζε κάποτε να καταγραφεί η μετέπειτα επαγγελματική του καριέρα.
Δεύτερο γεγονός: η εφημερίδα ΒΗΜΑ, σε άρθρο με τίτλο ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ, περιγράφει την πρωτοφανή τα τελευταία χρόνια υπόθεση κατασκοπείας, που οδήγησε στην επιβολή Αργίας, με σημαντική μισθολογική μείωση, σε υψηλόβαθμο αξιωματούχο της Διεύθυνσης Αντικατασκοπίας της ΕΥΠ!
Σύμφωνα με το άρθρο «η ποινική δίωξη για κατασκοπεία είχε ασκηθεί στον αξιωματούχο της ΕΥΠ στις 24 Ιουνίου του 2010 από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Δ. Πιέρρο. Σύμφωνα με την εισαγγελική διάταξη, το στέλεχος της ΕΥΠ κατείχε παρατύπως περισσότερα από 5.000 απόρρητα έγγραφα της ΕΥΠ με σκοπό να τα παραδώσει σε ξένους αξιωματούχους».
Ουσιαστικά τα έγγραφα που κατείχε περιελάμβαναν πληροφορίες από έρευνες της ΕΥΠ σε γειτονικές χώρες, στοιχεία για τη φύλαξη των συνόρων, ουσιαστικά το πλήρες προφίλ της νέας γενιάς των Ελλήνων πρακτόρων. Σημειώνει ο συντάκτης του άρθρου: «Ανάμεσα στα έγγραφα που εντοπίστηκαν ήταν και εκατοντάδες πληροφοριακά δελτία της ΕΥΠ, αλλά και σειρά στοιχείων για έρευνες των μυστικών υπηρεσιών κυρίως σε γειτονικές χώρες. Επιπλέον υπήρχε ένας ογκώδης φάκελος που αναφερόταν σ΄ ένα δορυφορικό σύστημα εποπτείας των συνόρων, δεκαεπτά σελίδες από διαγωνισμό πρόσληψης στην ΕΥΠ στις 6 Μαρτίου του 2000, 114 διαγωνίσματα υποψηφίων για την ΕΥΠ, δελτία από τέσσερα ψυχομετρικά τεστ υποψηφίων και άλλα».
Τα παραπάνω περιστατικά αποτελούν σαφή εικόνα της δράσης των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών στο εξωτερικό. Η εικόνα που έχουμε για την αποτελεσματικότητα των μυστικών υπηρεσιών αντιστρέφεται ολοκληρωτικά από την ανάγνωση της δράσης της ΕΥΠ στο εσωτερικό της χώρας, όπως πρόφθασε να την ενεργοποιήσει ο Χρυσοχοίδης ως υπουργός ΠΡΟΠΟ.
Τρίτο γεγονός: στο άρθρο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, με τίτλο ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΙΣ ΝΟΜΙΜΕΣ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ, επισημαίνεται ότι «ο σούπερ κοριός της ΕΥΠ έχει πάρει φωτιά. Οι λεγόμενες νόμιμες συνακροάσεις, δηλαδή οι υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων σε πραγματικό χρόνο από τον υπερ-υπολογιστή της Κατεχάκη, αλλά και η άρση του απορρήτου των δεδομένων στις τηλεπικοινωνίες χιλιάδων πολιτών μέσω των στοιχείων κίνησης και θέσης που κρατούν οι εταιρείες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, γίνονται πλέον καθημερινή αστυνομική πρακτική, χωρίς όπως επισημαίνει η ΑΔΑΕ να τηρούνται ούτε οι στοιχειώδεις κανόνες της τυπικής νομιμότητας»!
Πρόσχημα η Εθνική Ασφάλεια. Η ετήσια έκθεση της Αρχής για τη Διασφάλιση του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), εντοπίζει ότι μόνο τον τελευταίο χρόνο (2009) υπερτριπλασιάσθηκαν οι νέες εισαγγελικές διατάξεις που επέτρεψαν την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών για άγνωστους λόγους «εθνικής ασφάλειας»!
Να θυμηθούμε ότι μετά το όργιο καταστολής και παρακολούθησης κατά τη διάρκεια της Ολυμπιάδας, όλοι είχαμε την αίσθηση της προσωρινότητας των μέτρων και τουλάχιστον έτσι διαβεβαίωναν η κυβέρνηση και οι αρμόδιες αρχές. Όμως ο Μεγάλος Αδελφός πολλαπλασίασε τη δράση του. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο «Είναι χαρακτηριστικό ότι την πενταετία 2004-2009, οι υποκλοπές και οι άρσεις απορρήτου σε όλο το φάσμα των τηλεπικοινωνιών (όπως στοιχεία ομιλητών, θέση, διάρκεια κλήσης κ.ά.), με πρόσχημα την εθνική ασφάλεια εκτινάχθηκαν έξι φορές πάνω, σε σχέση με την κρίσιμη χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων»!
Τελικά είναι οι ίδιοι οι «φύλακες του Νόμου και της Τάξης» οι μεγαλύτεροι εχθροί μορφής νομιμότητας, καθώς η ΑΔΑΕ καταγγέλλει ευθέως, πως οι εισαγγελικές και οι δικαστικές αρχές παραβιάζουν τους προβλεπόμενους από το νόμο κανόνες άρσης του απορρήτου (νόμος 2225/1994).
Στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δεν πρόκειται για εξαίρεση, αλλά για τον κανόνα λειτουργίας των μυστικής υπηρεσιών. Ο Α.Δάγκας, στο βιβλίο του Ο ΧΑΦΙΕΣ, επισημαίνει «την εμμονή του κράτους στην παραβίαση των αστικών ελευθεριών και στην τακτική της καταστολής» την περίοδο του Μεσοπολέμου, εποχή οικονομικής κρίσης, πολιτικής αστάθειας και εργατικών διεκδικήσεων.
Και παρακάτω διαπιστώνει «η σύγκρουση κράτους και κινήματος αναδεικνύει την παγίωση μιας κρατικής αντίληψης, σύμφωνα με την οποία οι λαϊκές κινητοποιήσεις αποτελούσαν εθνική και κοινωνική απειλή».
Αποκαλύπτεται επομένως ότι τα κοινωνικά κινήματα αποτελούν για το αστικό σύστημα εξουσίας το μεγαλύτερο εχθρό, είτε κυβερνά το ΠΑΣΟΚ, είτε στην εξουσία είναι η ΝΔ, με αυταρχικό μπαλαντέρ πάντα το ΛΑΟΣ. Η κρίσιμη χρονιά είναι το 2009, που ακολουθεί την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008. Αυτή, η πρώτη εκδήλωση της κοινωνικής οργής και αγανάκτησης, πριν την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, που εξάλλου ενεργοποιεί και θέτει σε επιφυλακή υπερεθνικούς μηχανισμούς καταστολής, σε συνδυασμό με την επιβολή του νέου εργασιακού και κτηνώδους κοινωνικού μοντέλου, εξάπτει τους μηχανισμούς του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού.
Η τρομοκρατία θα δώσει το πρόσχημα ενεργοποίησης πιο ολοκληρωτικών πρακτικών καταστολής και επιτήρησης. Σύμφωνα με το άρθρο «η πρωτοφανής έξαρση των νόμιμων υποκλοπών, τόσο από τη Ν.Δ. όσο και από τη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά τον Οκτώβριο του 2009, δίνει στην υπόθεση αυτή διαστάσεις πολιτικού σκανδάλου. Η πρόσφατη αποκάλυψη ότι η Αντιτρομοκρατική, επί υπουργίας Μ. Χρυσοχοίδη, έχει ζητήσει και έχει πετύχει (στο πλαίσιο των ερευνών για τον Επαναστατικό Αγώνα), να αρθεί μαζικά το απόρρητο των επικοινωνιών χιλιάδων πολιτών, σε διάφορες περιοχές της Αθήνας, δήθεν για λόγους εθνικής ασφάλειας, επιβεβαιώνει απλώς την έκταση του φαινομένου».
Εμείς να υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά το πόσο προσχηματικοί είναι οι προβαλλόμενοι λόγοι «εθνικού συμφέροντος». Ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ Αντιστράτηγος Δ.Γράψας απαγόρευσε την χρήση κινητών με κάμερα από τους φαντάρους ώστε να μην καταγράφουν τα καψόνια, τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, προφασιζόμενος λόγους εθνικού συμφέροντος.
Όμως, «στις 26-29 Σεπτεμβρίου 2007, κατά την άσκηση ρεαλιστικής εξομοίωσης Αλέξανδρος-Σίκινος, κατά την οποία μία φορά τον χρόνο δοκιμάζονται όλα τα εθνικά υπηρεσιακά σχέδια των Ενόπλων Δυνάμεων, από λάθος του ραντάρ του 3ου Κέντρου Ελέγχου Περιοχής στη Ζήρο της Κρήτης διοχετεύτηκαν τα εθνικά σχέδια στο Νατοϊκό Κέντρο της Νάπολης μέσω του συστήματος RAP και, φυσικά, αυτομάτως στο Νατοϊκό Στρατηγείο CAOC-6 στο Εσχί Σεχίρ της Τουρκίας»!!!
Για κάθε αστικό σύστημα εξουσίας ο κόσμος της εργασίας είναι ο εχθρός.
Από εκεί προέρχονται οι φόβοι κοινωνικής εξέγερσης, ιδιαίτερα σε εποχές κρίσης.
Το εργατικό κίνημα απαιτείται να αντιτάξει στον Κοινωνικό Μεσαίωνα όλο τον πλούτο της επαναστατικής του φαντασίας. Σε εποχές που το κεφαλαίο «τα παίρνει όλα» οι εργαζόμενοι πρέπει να απαιτήσουν το σύνολο του πλούτου που παράγουν, τη διεύρυνση των λαϊκών ελευθεριών.
Μονόδρομος η συνολική αντικαπιταλιστική πάλη, η κατάργηση του καθεστώτος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos.blogspot.com
Επίσημα, οι ελληνικές υπηρεσίες -τα στρατιωτικά γραφεία και η χωροφυλακή- αντικατέστησαν τους Συμμάχους της Αντάντ, που ιδιαίτερα με την παρουσία τους στη Θεσσαλονίκη και τη συλλογική δράση τους έπαιζαν καθοριστικό ρόλο, το 1918. Για την οργανωτική υποστήριξη και υπόδειξη των τότε σύγχρονων μεθόδων στέλνεται κλιμάκιο της British Polish Mission [BPM] που ανέλαβε την αναδιοργάνωση της αστυνομίας. Το 1920 ιδρύθηκε η Αστυνομία Πόλεων και στην Κέρκυρα, η Σχολή της Αστυνομίας Πόλεων, με λιγότερο διαφημισμένη προδιαγραφή την «παρακολούθηση του κομμουνισμού». Κατά το Manuilski, «ήταν σχολή χαφιέδων για όλες τις βαλκανικές χώρες, όπου δίδασκαν ειδικοί της Intelligence Service και της γαλλικής αστυνομίας. Στις 19-9-1925 ιδρύθηκε η ΥΕΑ της Αστυνομίας Πόλεων ως «ειδική υπηρεσία για την παρακολούθηση των ξένων προπαγάνδων, ιδιαίτερα του κομμουνισμού». Πάντα το κράτος συνδύαζε την αντιμετώπιση εξωτερικής και εσωτερικής απειλής!
Επί Πάγκαλου, μια ειδική υπηρεσία, η Υπηρεσία Γενικής Ασφάλειας του Κράτος [ΥΓΑΚ] αντικατέστησε την ΥΕΑ, ενώ μετά την πτώση του τελευταίου, οι αρμοδιότητες της ΥΓΑΚ διασκορπίστηκαν και αφαιρέθηκε ο τομέας της ασφάλειας από την Αστυνομία Πόλεων και ακολούθως «προβλέφθηκε για τη δίωξη του κομμουνισμού η λειτουργία Υπηρεσίας Δημόσιας Ασφάλειας[ΥΔΑ]». Διαπιστώνουμε επομένως τον ορισμό και το περιεχόμενο που το κράτος ιστορικά δίνει στην έννοια της Ασφάλειας και την ανάγκη γέννησης της συγκεκριμένης υπηρεσίας.
Τα καθήκοντα της Χωροφυλακής απέναντι στο εργατικό κίνημα και τον κομμουνισμό περιλαμβάνουν «την συλλογή πληροφοριών για την ύπαρξη προπαγανδιστικών δραστηριοτήτων ή για την πιθανότητα τέλεσης παράνομων πράξεων κατά του έθνους, της κυβέρνησης και της καθεστηκυίας τάξης»!
Η συμμετοχή του Στρατού στην καταστολή και παρακολούθηση του Εσωτερικού Εχθρού ήταν άμεση. Όχι μόνο υπηρετούσαν στη χωροφυλακή, το 1924, 3.000 στρατιώτες «εκ των καταλλήλων» για την υπηρεσία αυτή, αλλά όπως διαπιστώνει ο Α.Δάγκας «τη χωροφυλακή υποστήριζε στο έργο των παρακολουθήσεων και της καταστολής ο Στρατός. Παγκοσμίως το φαινόμενο ανάμειξης του στρατού στη συλλογή πληροφοριών και, ιδιαίτερα σε περιόδους εργατικής αναταραχής, στις διώξεις, δεν ήταν στην Ελλάδα απλή εφαρμογή μίας δοκιμασμένης πρακτικής, αλλά και συμπλήρωση του κενού που αδυνατούσε να καλύψει η χωροφυλακή. Από αυτή την ανάγκη πήγασε η επιλογή της υπαγωγής της παρακολούθησης των ξένων προπαγανδών στο Γενικό Επιτελείον Στρατού [ΓΕΣ]»!
Το 1989, η αυγή της Νέας εποχής, που σημαδεύεται από την Νέα Καπιταλιστική Ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων απαιτεί πιο αναβαθμισμένη συνεργασία στο πλαίσιο του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας, συμβολή στις εθνικούς και ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς τρομοκράτησης των κινημάτων, στοχοποιεί μεταναστευτικά ρεύματα, κάνει λόγο για δύσκολο να διευκρινιστούν Ασύμμετρες Απειλές.
Παράλληλα, η Ισχυρή Ελλάδα του Σημίτη και του Γ.Παπανδρέου, η Ελλάδα που θεωρεί Ζωτικό της χώρο τα Βαλκάνια, σύμφωνα με τη ρήση της πρώην υπ. εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη, αναβαθμίζει τη δράση της στη Βαλκανική χερσόνησο, αλλά και έναντι της Τουρκίας, του μεγάλου της ανταγωνιστή στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, για το ρόλο της περιφερειακής ιμπεριαλιστικής δύναμης.
Γύρω από τις μυστικές υπηρεσίες και πιο συγκεκριμένα την ΕΥΠ υπάρχει ένα δίκτυ προστασίας που πλέκουν τα αστικά κόμματα εξουσίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και η ακροδεξιά του ΛΑΟΣ, ενώ οι συχνές συγκρούσεις και έριδες μεταξύ των διαφόρων τμημάτων δεν θέτουν σε αμφισβήτηση τους βασικούς «εθνικούς» στόχους και προτεραιότητες. Παρά τις όποιες αντιθέσεις, η ΕΥΠ εκτελεί τις διαταγές της κυβέρνησης Σημίτη και της «κυρίας Κατεχάκη», κωδικό όνομα του τότε υπουργού Πάγκαλου, παραδίδοντας τον Οτσαλάν, ηγέτη του ΡΚΚ, στην Τουρκική ΜΙΤ! Η παρουσία του Χρυσοχοίδη αναβαθμίζει ποιοτικά την συνεργασία με τις ξένες μυστικές υπηρεσίες και ξεπερνά κάθε προηγούμενο στην παραβίαση των λαϊκών ελευθεριών.
Η τελευταία όμως αρθρογραφία αποκαλύπτει έναν κόσμο αδίστακτο κατά των κοινωνικών κινημάτων, διαπλοκής κυβερνήσεων-μυστικών υπηρεσιών-επιχειρηματικών συμφερόντων όπως αναδεικνύεται από την ανάδειξη παραμέτρων του Σκανδάλου C4I. Απίστευτη δυσωδία εκπέμπει η δικομματική διαπλοκή και το κλείσιμο των υποθέσεων των Υποκλοπών και των Απαγωγών Πακιστανών συμπολιτών μας. Ποιος θυμάται άραγε την παραγραφή του προστίμου εκατομμυρίων ευρώ της VODAFON και την περίεργη αυτοκτονία στελέχους της;
Από την άλλη μεριά ο μπαμπούλας της τρομοκρατίας δίνει ξανά την αφορμή για την ένταση της παρακολούθησης και της καταγραφής της κοινωνικής και ατομικής δράσης. Τα κινητά φακελώνονται, η ΕΥΠ αποκτά και επίσημα ρόλο ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, τα μπλογκ μπαίνουν στο στόχαστρο.
Όλα αυτά για το καλό μας.
Πρώτιστο αγαθό η «Ασφάλεια».
Πρόταγμα η εξυπηρέτηση του «Εθνικού Συμφέροντος».
Έλα όμως που οι αποκαλύψεις δεν συνοδοιπορούν με την εικόνα του Έλληνα Τζέιμς Μποντ, που μοχθεί για το «έθνος»!
Ας εξετάσουμε τρία γεγονότα.
Πρώτο γεγονός: η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, σε ένα μικρό αρθράκι με τον εύλογο τίτλο ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ, αναφέρεται στην απρόσμενη παραίτηση ενός μη κατονομαζόμενου Ταξίαρχου.
Ο Ταξίαρχος όμως αυτός είχε μια ιδιαιτερότητα στην καριέρα του. Όταν ήταν Στρατιωτικός Ακόλουθος στην Άγκυρα, κατόρθωσε να χάσει τον Υπολογιστή του!
Τα συμπεράσματα δικά σας. Θα άξιζε κάποτε να καταγραφεί η μετέπειτα επαγγελματική του καριέρα.
Δεύτερο γεγονός: η εφημερίδα ΒΗΜΑ, σε άρθρο με τίτλο ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ, περιγράφει την πρωτοφανή τα τελευταία χρόνια υπόθεση κατασκοπείας, που οδήγησε στην επιβολή Αργίας, με σημαντική μισθολογική μείωση, σε υψηλόβαθμο αξιωματούχο της Διεύθυνσης Αντικατασκοπίας της ΕΥΠ!
Σύμφωνα με το άρθρο «η ποινική δίωξη για κατασκοπεία είχε ασκηθεί στον αξιωματούχο της ΕΥΠ στις 24 Ιουνίου του 2010 από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Δ. Πιέρρο. Σύμφωνα με την εισαγγελική διάταξη, το στέλεχος της ΕΥΠ κατείχε παρατύπως περισσότερα από 5.000 απόρρητα έγγραφα της ΕΥΠ με σκοπό να τα παραδώσει σε ξένους αξιωματούχους».
Ουσιαστικά τα έγγραφα που κατείχε περιελάμβαναν πληροφορίες από έρευνες της ΕΥΠ σε γειτονικές χώρες, στοιχεία για τη φύλαξη των συνόρων, ουσιαστικά το πλήρες προφίλ της νέας γενιάς των Ελλήνων πρακτόρων. Σημειώνει ο συντάκτης του άρθρου: «Ανάμεσα στα έγγραφα που εντοπίστηκαν ήταν και εκατοντάδες πληροφοριακά δελτία της ΕΥΠ, αλλά και σειρά στοιχείων για έρευνες των μυστικών υπηρεσιών κυρίως σε γειτονικές χώρες. Επιπλέον υπήρχε ένας ογκώδης φάκελος που αναφερόταν σ΄ ένα δορυφορικό σύστημα εποπτείας των συνόρων, δεκαεπτά σελίδες από διαγωνισμό πρόσληψης στην ΕΥΠ στις 6 Μαρτίου του 2000, 114 διαγωνίσματα υποψηφίων για την ΕΥΠ, δελτία από τέσσερα ψυχομετρικά τεστ υποψηφίων και άλλα».
Τα παραπάνω περιστατικά αποτελούν σαφή εικόνα της δράσης των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών στο εξωτερικό. Η εικόνα που έχουμε για την αποτελεσματικότητα των μυστικών υπηρεσιών αντιστρέφεται ολοκληρωτικά από την ανάγνωση της δράσης της ΕΥΠ στο εσωτερικό της χώρας, όπως πρόφθασε να την ενεργοποιήσει ο Χρυσοχοίδης ως υπουργός ΠΡΟΠΟ.
Τρίτο γεγονός: στο άρθρο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, με τίτλο ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΙΣ ΝΟΜΙΜΕΣ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ, επισημαίνεται ότι «ο σούπερ κοριός της ΕΥΠ έχει πάρει φωτιά. Οι λεγόμενες νόμιμες συνακροάσεις, δηλαδή οι υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων σε πραγματικό χρόνο από τον υπερ-υπολογιστή της Κατεχάκη, αλλά και η άρση του απορρήτου των δεδομένων στις τηλεπικοινωνίες χιλιάδων πολιτών μέσω των στοιχείων κίνησης και θέσης που κρατούν οι εταιρείες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, γίνονται πλέον καθημερινή αστυνομική πρακτική, χωρίς όπως επισημαίνει η ΑΔΑΕ να τηρούνται ούτε οι στοιχειώδεις κανόνες της τυπικής νομιμότητας»!
Πρόσχημα η Εθνική Ασφάλεια. Η ετήσια έκθεση της Αρχής για τη Διασφάλιση του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), εντοπίζει ότι μόνο τον τελευταίο χρόνο (2009) υπερτριπλασιάσθηκαν οι νέες εισαγγελικές διατάξεις που επέτρεψαν την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών για άγνωστους λόγους «εθνικής ασφάλειας»!
Να θυμηθούμε ότι μετά το όργιο καταστολής και παρακολούθησης κατά τη διάρκεια της Ολυμπιάδας, όλοι είχαμε την αίσθηση της προσωρινότητας των μέτρων και τουλάχιστον έτσι διαβεβαίωναν η κυβέρνηση και οι αρμόδιες αρχές. Όμως ο Μεγάλος Αδελφός πολλαπλασίασε τη δράση του. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο «Είναι χαρακτηριστικό ότι την πενταετία 2004-2009, οι υποκλοπές και οι άρσεις απορρήτου σε όλο το φάσμα των τηλεπικοινωνιών (όπως στοιχεία ομιλητών, θέση, διάρκεια κλήσης κ.ά.), με πρόσχημα την εθνική ασφάλεια εκτινάχθηκαν έξι φορές πάνω, σε σχέση με την κρίσιμη χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων»!
Τελικά είναι οι ίδιοι οι «φύλακες του Νόμου και της Τάξης» οι μεγαλύτεροι εχθροί μορφής νομιμότητας, καθώς η ΑΔΑΕ καταγγέλλει ευθέως, πως οι εισαγγελικές και οι δικαστικές αρχές παραβιάζουν τους προβλεπόμενους από το νόμο κανόνες άρσης του απορρήτου (νόμος 2225/1994).
Στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δεν πρόκειται για εξαίρεση, αλλά για τον κανόνα λειτουργίας των μυστικής υπηρεσιών. Ο Α.Δάγκας, στο βιβλίο του Ο ΧΑΦΙΕΣ, επισημαίνει «την εμμονή του κράτους στην παραβίαση των αστικών ελευθεριών και στην τακτική της καταστολής» την περίοδο του Μεσοπολέμου, εποχή οικονομικής κρίσης, πολιτικής αστάθειας και εργατικών διεκδικήσεων.
Και παρακάτω διαπιστώνει «η σύγκρουση κράτους και κινήματος αναδεικνύει την παγίωση μιας κρατικής αντίληψης, σύμφωνα με την οποία οι λαϊκές κινητοποιήσεις αποτελούσαν εθνική και κοινωνική απειλή».
Αποκαλύπτεται επομένως ότι τα κοινωνικά κινήματα αποτελούν για το αστικό σύστημα εξουσίας το μεγαλύτερο εχθρό, είτε κυβερνά το ΠΑΣΟΚ, είτε στην εξουσία είναι η ΝΔ, με αυταρχικό μπαλαντέρ πάντα το ΛΑΟΣ. Η κρίσιμη χρονιά είναι το 2009, που ακολουθεί την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008. Αυτή, η πρώτη εκδήλωση της κοινωνικής οργής και αγανάκτησης, πριν την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, που εξάλλου ενεργοποιεί και θέτει σε επιφυλακή υπερεθνικούς μηχανισμούς καταστολής, σε συνδυασμό με την επιβολή του νέου εργασιακού και κτηνώδους κοινωνικού μοντέλου, εξάπτει τους μηχανισμούς του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού.
Η τρομοκρατία θα δώσει το πρόσχημα ενεργοποίησης πιο ολοκληρωτικών πρακτικών καταστολής και επιτήρησης. Σύμφωνα με το άρθρο «η πρωτοφανής έξαρση των νόμιμων υποκλοπών, τόσο από τη Ν.Δ. όσο και από τη νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά τον Οκτώβριο του 2009, δίνει στην υπόθεση αυτή διαστάσεις πολιτικού σκανδάλου. Η πρόσφατη αποκάλυψη ότι η Αντιτρομοκρατική, επί υπουργίας Μ. Χρυσοχοίδη, έχει ζητήσει και έχει πετύχει (στο πλαίσιο των ερευνών για τον Επαναστατικό Αγώνα), να αρθεί μαζικά το απόρρητο των επικοινωνιών χιλιάδων πολιτών, σε διάφορες περιοχές της Αθήνας, δήθεν για λόγους εθνικής ασφάλειας, επιβεβαιώνει απλώς την έκταση του φαινομένου».
Εμείς να υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά το πόσο προσχηματικοί είναι οι προβαλλόμενοι λόγοι «εθνικού συμφέροντος». Ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ Αντιστράτηγος Δ.Γράψας απαγόρευσε την χρήση κινητών με κάμερα από τους φαντάρους ώστε να μην καταγράφουν τα καψόνια, τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, προφασιζόμενος λόγους εθνικού συμφέροντος.
Όμως, «στις 26-29 Σεπτεμβρίου 2007, κατά την άσκηση ρεαλιστικής εξομοίωσης Αλέξανδρος-Σίκινος, κατά την οποία μία φορά τον χρόνο δοκιμάζονται όλα τα εθνικά υπηρεσιακά σχέδια των Ενόπλων Δυνάμεων, από λάθος του ραντάρ του 3ου Κέντρου Ελέγχου Περιοχής στη Ζήρο της Κρήτης διοχετεύτηκαν τα εθνικά σχέδια στο Νατοϊκό Κέντρο της Νάπολης μέσω του συστήματος RAP και, φυσικά, αυτομάτως στο Νατοϊκό Στρατηγείο CAOC-6 στο Εσχί Σεχίρ της Τουρκίας»!!!
Για κάθε αστικό σύστημα εξουσίας ο κόσμος της εργασίας είναι ο εχθρός.
Από εκεί προέρχονται οι φόβοι κοινωνικής εξέγερσης, ιδιαίτερα σε εποχές κρίσης.
Το εργατικό κίνημα απαιτείται να αντιτάξει στον Κοινωνικό Μεσαίωνα όλο τον πλούτο της επαναστατικής του φαντασίας. Σε εποχές που το κεφαλαίο «τα παίρνει όλα» οι εργαζόμενοι πρέπει να απαιτήσουν το σύνολο του πλούτου που παράγουν, τη διεύρυνση των λαϊκών ελευθεριών.
Μονόδρομος η συνολική αντικαπιταλιστική πάλη, η κατάργηση του καθεστώτος εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου