Το παρακάτω κείμενο, που φέρει την υπογραφή του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως αποτελεί σαφή καταδίκη όχι μόνο των επαίσχυντων σχεδίων κατασκευής Τείχους του Αίσχους, αλλά στέκεται επικριτικά και απέναντι στην εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική και στις αποφάσεις της Ε.Ε.
Ανεξάρτητα τις επιμέρους διαφορές, δε μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε τη δύναμη του κειμένου στο να φωτίζει το ανθρώπινο δράμα.
Ο Ιεράρχης μιλά αποκαλυπτικά για αστυνομικούς που «επαναπροωθούσαν πυροβολώντας τους μετανάστες, καθώς βρίσκονταν στη μέση του ποταμού», αναφέρεται στα 17χρονα κομματιασμένα παλικάρια που έχασαν τα κάτω άκρα τους στα ναρκοπέδια, τους πνιγμένους που ξέβραζε η θάλασσα.
Καταδικάζει την σκλήρυνση της καταστολής των τελευταίων ετών των ελληνικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, που ανέλαβαν να εφαρμόσουν τις ευρωπαϊκές συνθήκες του Δουβλίνο, κλείνοντας τα σύνορα σε όσους αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στις ευρωπαϊκές χώρες, υπερασπίζοντας την Ευρώπη Φρούριο. Και μιλά απαξιωτικά για τις αποφάσεις της Ε.Ε. και τη δράση της FRONTEX.
Θεωρεί ότι η καταστολή δε είναι απάντηση στα κοινωνικά ζητήματα, ούτε ο στρατός που θα αναλάβει αστυνομικά καθήκοντα και αντικειμενικά θα κάνει χρήση των όπλων του, ούτε οι Φράκτες. Απαιτείται να αντιμετωπιστεί η αιτία που προκαλεί τα τσουνάμι των απελπισμένων και αυτή δεν είναι άλλη από την ιμπεριαλιστική πολιτική των καπιταλιστικά ισχυρών χωρών της Δύσης.
Τέλος, ο Ιεράρχης προειδοποιεί για τα ανθρώπινα δράματα που προετοιμάζει η ολοκληρωτικής έμπνευσης πολιτική Παπουτσή: «Δηλαδή, τι; Όταν στοιβαχτούν οι λαθρομετανάστες στο ελληνικό ρείθρο του ποταμού, πίσω από το συρματόπλεγμα, καθώς θα χιονίζει, ή όταν φουσκώνουν τα νερά, οι άνθρωποι αυτοί θα παραμένουν εκεί νηστικοί και μουσκεμένοι για να εξαναγκαστούν να επιστρέψουν πίσω στην Τουρκία; Δεν είναι λύση αυτή, τουλάχιστον πολιτισμένη. Και εμείς θα τους βλέπουμε απαθείς να πνίγονται ή να λιμοκτονούν ή να μαστίζονται από τα κουνούπια»;
Καλούμε τους μαζικούς φορείς του εργατικού, φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος να αντιδράσουν δυναμικά, ματαιώνοντας την Κατασκευή του Τείχους του Αίσχους και των Στρατοπέδων Συγκέντρωσης.
Ανοικτά Σύνορα και αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων στους μετανάστες. Παροχή Πολιτικού Ασύλου σε όσους διώκονται. Να καταργηθούν οι συνθήκες Σένγκεν και Δουβλίνου. Το Ευρωφακέλωμα και ευρωτρομοκρατία. Διάλυση της FRONTEX και του ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ.
Καμιά ανάληψη αστυνομικών καθηκόντων από τον Στρατό.
Ανατροπή της αντεργατικής-αυταρχικής και φιλοπόλεμης κυβερνητικής πολιτικής και της κυβέρνησης. Διάλυση της Ε.Ε. Κοινοί αγώνες των εργαζομένων για την ικανοποίηση των κοινών τους δικαιωμάτων.
Στεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις αλληλέγγυοι τους 300 Μετανάστες Εργάτες Απεργούς Πείνας.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos.blogspot.com
Από τη σελίδα της Ι.Μ. Αλεξανδρούπολης
http://www.imalex.gr/972CDD80.el.aspx
Άρθρο περί του λεγομένου φράκτη στον ποταμό Έβρο.
Ζούμε, όσοι κατοικούμε στον Έβρο, το δράμα της εισόδου των λαθρομεταναστών από την Τουρκία. Για την πατρίδα μας, το γεγονός αυτό είναι πρόβλημα που το διαπιστώνει αργότερα η πρωτεύουσα. Για μας όμως, τους Εβρίτες, είναι ένα καθημερινώς επαναλαμβανόμενο δράμα.
Αναφέρομαι στην αθρόα προσέλευση τόσων ανθρώπων, που άλλοτε κουβαλώντας στην πλάτη τους προσωπικές και εθνικές τραγωδίες κι άλλοτε τα βρέφη στην αγκαλιά τους, περνούν τα σύνορα, κακοποιημένοι, άρρωστοι με σοβαρές αρρώστιες, εξουθενωμένοι, μουσκεμένοι από τα νερά του ποταμού Έβρου.
Παλιότερα όσους πνίγονταν στα ορμητικά νερά του και τους ξέβραζε η θάλασσα, τους μετέφεραν στο νοσοκομείο Αλεξανδρουπόλεως. Είχα στείλει τότε μια αυτοσχέδια ευχή, επειδή μου ζητήθηκε, για να διαβάζεται στο νεκροτομείο, στην περίπτωση που δεν ήταν εύκολο να διαπιστωθεί από την περιτομή, η θρησκευτική προέλευση του νεκρού.
Ζήσαμε, πριν χρόνια, την αποκοπή, σε ναρκοπέδιο, των κάτω άκρων δύο 17χρονων παιδιών τα οποία φιλοξενήσαμε στο γηροκομείο της Μητροπόλεως για δύο χρόνια. Τελικά, τους αγοράσαμε τεχνητά μέλη, κατάφεραν να περπατήσουν και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, όπου εργάζονται μέχρι σήμερα.
Αυτός ήταν ο λόγος που, παραβλέποντας την εθνική μας ασφάλεια, συμφωνήσαμε να «σηκωθούν» τα ναρκοπέδια, γεγονός που κάποιοι αφελείς τότε χαιρέτησαν σαν αντιπολεμική κίνηση, λες κι αυτή θα μπορούσε ποτέ να γίνει μονομερώς!
Τα τελευταία δύο χρόνια το φαινόμενο εντάθηκε. Οι λαθρομετανάστες έρχονται κρατώντας πλαστικοποιημένη στα χέρια τους τη σελίδα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που προβλέπει τα δικαιώματά τους. Μόλις παραδοθούν στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, την επιδεικνύουν ζητώντας απαιτητικά την εφαρμογή της.
Απορούσαμε για την κοντόφθαλμη πολιτική της Ύπατης Αρμοστείας και άλλων «ανθρωπιστικών» φορέων που μας ζητούσαν «τα ρέστα». Η άριστη συμπεριφορά των συνοριοφυλάκων και των αστυνομικών, που συνόδευαν τους λαθρομετανάστες στα νοσοκομεία Διδυμοτείχου και Αλεξανδρουπόλεως για την θεραπεία τους από τις ποικίλες μεταδοτικές ασθένειες και η «εξ ιδίων» τους εξασφάλιση τροφής και ρούχων, θεωρήθηκε ανεπαρκής. Γι' αυτό ήρθε η FRONTEX. Πολύς λόγος για το τίποτε.
Τέλος πάντων, ποια θα είναι η πολιτική της χώρας μας πάνω σ' αυτό το ζήτημα, δεν θα την καθορίσω εγώ. Δεν μπορώ, όμως, να μείνω απαθής μπροστά στο ενδεχόμενο μιας εκ νέου απάνθρωπης συμπεριφοράς. Μου εξομολογήθηκαν παλιότερα αστυνομικοί, τις ενοχές που ένιωθαν όταν επαναπροωθούσαν πυροβολώντας τους λαθρομετανάστες, καθώς βρίσκονταν στη μέση του ποταμού. Φοβάμαι ότι και τώρα θα ζήσουμε τραγωδίες και διόλου δεν θα μειώνει την σκληρότητά τους το γεγονός ότι θα τελούν υπό τις «ευλογίες» της ΕΕ.
Δηλαδή, τι; Όταν στοιβαχτούν οι λαθρομετανάστες στο ελληνικό ρείθρο του ποταμού, πίσω από το συρματόπλεγμα, καθώς θα χιονίζει, ή όταν φουσκώνουν τα νερά, οι άνθρωποι αυτοί θα παραμένουν εκεί νηστικοί και μουσκεμένοι για να εξαναγκαστούν να επιστρέψουν πίσω στην Τουρκία; Δεν είναι λύση αυτή, τουλάχιστον πολιτισμένη. Και εμείς θα τους βλέπουμε απαθείς να πνίγονται ή να λιμοκτονούν ή να μαστίζονται από τα κουνούπια;
Βεβαίως, το κύμα αυτό πρέπει να σταματήσει, αν και προσωπικά δεν το πιστεύω όσο συνεχίζεται η άδικη συμπεριφορά των χωρών της Δύσης έναντι των φτωχών και υπανάπτυκτων λαών του Νότου και της Ασίας. Φυσικά, η χώρα μας δεν έχει ατελείωτες δυνατότητες φιλοξενίας. Μα, όπως, τα σύνορα διασφαλίζονται από το στρατό, μόνο όταν εκλείψει και η έσχατη διπλωματική και πολιτική προσπάθεια, το ίδιο να συμβεί και τώρα.
Η καταφυγή σε εκβιαστικούς τρόπους, σε απάνθρωπες τακτικές και σε εξευτελιστικές για την ανθρώπινη προσωπικότητα μεθόδους, που θα αποβούν μομφή για τον πολιτισμό μας- τουλάχιστον τον ελληνικό- δεν είναι λύση. Το συρματόπλεγμα δεν είναι λύση. Είναι απέλπιδα προσπάθεια, εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία, που παραπέμπει σε άλλες περιοχές και σε άλλες εποχές.
Μπράβο στον μητροπολίτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή