Πηγή: kathimerini.gr
Του A.Πατσουκα
Το τυφλό τρομοκρατικό χτύπημα που σημειώθηκε το απόγευμα της Δευτέρας στο αεροδρόμιο Ντομοντέντοβο, πέραν του θρήνου για τους νεκρούς και την αγωνία για τους δεκάδες τραυματίες, έπληξε βαρύτατα και την εικόνα της Ρωσίας στο εξωτερικό. Αν και οι Ρώσοι από την επομένη της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ έχουν μάθει να ζουν με τον εφιάλτη της τρομοκρατίας, το συγκεκριμένο χτύπημα είχε μια σειρά ιδιαιτεροτήτων που ουδέποτε οι Αρχές συνάντησαν σε άλλες τρομοκρατικές επιθέσεις, γεγονός που κάνει το έργο τους εξαιρετικά δύσκολο. Το πρώτο δεδομένο αφορά την επιλογή του στόχου. Με εξαίρεση δύο εκρηκτικούς μηχανισμούς που είχαν εκραγεί σε εσωτερικές όμως πτήσεις, όλες οι τρομοκρατικές επιθέσεις έως και τον περασμένο Μάρτιο στο μετρό της Μόσχας, είχαν σκοπό να σκοτωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι Ρώσοι πολίτες.
Επιλέγοντας τώρα το μεγαλύτερο σε κίνηση επιβατών, από τα τρία διεθνή, αεροδρόμιο της Μόσχας –από το οποίο το 2010 διήλθαν περισσότεροι από 22 εκατομμύρια επιβάτες– και τη συγκεκριμένη μάλιστα χρονική στιγμή, οπότε από τις 30 πτήσεις που είχαν αφιχθεί οι 15 ήταν διεθνείς, οι τρομοκράτες γνώριζαν πως εκτός από Ρώσους θα σκορπίσουν τον θάνατο και σε ξένους υπηκόους. Στόχος που δυστυχώς επιτεύχθηκε. Πλην των θυμάτων η τρομοκρατική επίθεση τσαλάκωσε και την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, αφού η Ρωσία έχει αναλάβει το 2014 να διοργανώσει τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σότσι ενώ ύστερα από τέσσερα χρόνια, το καλοκαίρι του 2018, το Μουντιάλ.
Μια άλλη ιδιαιτερότητα, αν επιβεβαιωθεί, βρίσκεται στις πρώτες ενδείξεις που διέρρευσαν οι Αρχές το πρωί της Πέμπτης. Ο ύποπτος ως εγκέφαλος και ενδεχομένως και δράστης της τρομοκρατικής επίθεσης, Βιτάλι Ραζντομπούντκο, μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο ζούσε στη Σταυρούπολη με τη γυναίκα του. Παρόλο που η περιοχή της Σταυρούπολης συνορεύει με το Νταγκεστάν, τον πυρήνα τον τρομοκρατών του βορείου Καυκάσου, θεωρείται μια πολύ ήσυχη πόλη, γεγονός που δημιουργεί την υποψία στις Αρχές πως πιθανόν οι τρομοκράτες να έχουν ανοίξει τη βεντάλια τους και να στρατολογούν πολίτες υπεράνω πάσης υποψίας. Το ενδεχόμενο οι τρομοκράτες να επιχειρήσουν να διεισδύσουν στην πολυπληθή και φιλήσυχη κοινότητα των μουσουλμάνων της Ρωσίας αποτελεί τον μεγαλύτερο φόβο του Κρεμλίνου εδώ και χρόνια.
Με την υπογεννητικότητα να αποτελεί ανοιχτή πληγή για τη χώρα, η απογραφή πληθυσμού που έγινε το φθινόπωρο αναμένεται ν’ αναδείξει πως η μεγαλύτερη αύξηση στις γεννήσεις προέρχεται από τις μουσουλμανικές οικογένειες της χώρας, γεγονός που όπως γίνεται αντιληπτό αλλάζει πολλές ισορροπίες στη Ρωσία.
Συνταγή Τσετσενίας
Με την τάση αυτή να είναι γνωστή εδώ και χρόνια στο Κρεμλίνο, όπως και το ενδεχόμενο μεγάλο μέρος των μουσουλμάνων που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες να μαγνητιστούν από τα χρήματα και τη ρητορική των αρχηγών των τρομοκρατών, σύμφωνα με την οποία για όλα τα δεινά ευθύνεται η Ρωσία, ο πρόεδρος Μεντβέντεφ εδώ και καιρό προσπαθεί με μια σειρά προσωπικών του ενεργειών να δείξει στους μουσουλμάνους πως απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τους ορθόδοξους, εβραίους και καθολικούς Ρώσους πολίτες.
Ενδεικτικά αναφέρουμε πως μέχρι το τέλος του μήνα, κατόπιν δικής του πρωτοβουλίας, η ρωσική μουσουλμανική κοινότητα θα έχει το δικό της ισλαμικό κανάλι, ενώ διέταξε «μόνο» για το τρέχον έτος στον βόρειο Καύκασο να δαπανηθούν 13,4 δισ. δολάρια σε 37 μεγάλα επενδυτικά προγράμματα που σκοπό έχουν να εξασφαλίσουν καλά αμειβόμενη εργασία σε χιλιάδες ανθρώπους, προκειμένου να ανεβάσουν το βιοτικό τους επίπεδο. Μια συνταγή που το Κρεμλίνο εφάρμοσε με απόλυτη επιτυχία στην Τσετσενία, με αποτέλεσμα σήμερα η Δημοκρατία αυτή να μην έχει ουδεμία σχέση με το παρελθόν. Με τον Μεντβέντεφ να κρατάει το καρότο, το μαστίγιο το πήρε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος με εμφανώς οργισμένο ύφος υποσχέθηκε σκληρή εκδίκηση για το μακελειό της Μόσχας.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά από τη Δύση
Η άμεση καταδίκη από τον Μπαράκ Ομπάμα λίγη ώρα μετά το αιματοκύλισμα στο αεροδρόμιο της Μόσχας ήταν η πιο σαφής θέση που έχει πάρει μέχρι στιγμής Αμερικανός πρόεδρος, για την τρομοκρατία στη Ρωσία.
Μέχρι σήμερα η Ρωσία θεωρεί πως ουσιαστική συμβολή στον δικό της αγώνα κατά της τρομοκρατίας από τη Δύση ουδέποτε έχει δει, σε αντίθεση με την ίδια που παρέχει κάθε βοήθεια στον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Μάλιστα, και μόνο το γεγονός πως όλα αυτά τα χρόνια ηγέτες αλλά και μεγάλα διεθνή ΜΜΕ αποκαλούν τους τρομοκράτες του Μπεσλάν, του μετρό της Μόσχας, αλλά και του πρόσφατου χτυπήματος στο μοσχοβίτικο αεροδρόμιο Ντομοντέντοβο ως αντάρτες, φανερώνει την πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών.
Εκτός αυτού η Μόσχα αδυνατεί να ξεχάσει το ότι η Μεγάλη Βρετανία, παρά το διεθνές ένταλμα σύλληψης που έχει εκδώσει εδώ και χρόνια η Ιντερπόλ, εξακολουθεί να παρέχει –άγνωστο γιατί– άσυλο στον πρώην Ρώσο ολιγάρχη Μπορίς Μπερεζόφσκι για τον οποίον υπάρχουν καταθέσεις μαρτύρων αλλά και στοιχεία πως στον πόλεμο με την Τσετσενία χρηματοδοτούσε τους τρομοκράτες καθώς και ότι οργάνωνε σκηνοθετημένες απαγωγές δημοσιογράφων, όπου στη συνέχεια εμφανιζόταν ο ίδιος ως καλός Σαμαρείτης και έδιδε τα λύτρα.
Εκτός από τον Μπερεζόφσκι, οργή προκαλεί στη Μόσχα η εμμονή του Λονδίνου να παραχωρεί άσυλο σ’ έναν άλλο καταζητούμενο, τον Αχμέντ Ζακάγιεφ, τον εκπρόσωπο Τύπου των τρομοκρατών της Τσετσενίας, που λίγο μετά τη σφαγή των μαθητών στο Μπεσλάν πανηγύριζε για το λαμπρό έργο των συντρόφων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου