Ο γερµανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε σε συνέντευξη Τύπου χθες στο Βερολίνο. Ο Βεστερβέλε χρεώνεται τη διπλωµατική αποµόνωση της Γερµανίας
Εντονες αντιδράσεις προκαλεί στο εσωτερικό της Γερµανίας η απόφαση της κυβέρνησης να απόσχει από την ψηφοφορία στο Συµβούλιο Ασφαλείας για τη Λιβύη, γεγονός που οδήγησε στην αποµόνωσή της από τους υπόλοιπους δυτικούς συµµάχους. Η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ έσπευσε να συµµετάσχει στη διάσκεψη των «προθύµων» στο Παρίσι για να διασκεδάσει την εντύπωση πλήρους αυτονόµησης της Γερµανίας προσφέροντας έµµεση βοήθεια στα AWACS στο Αφγανιστάν, αλλά µένοντας απούσα από τις επιχειρήσεις στη Λιβύη. Ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε ζήτησε περισσότερες κυρώσεις κατά του Καντάφι για «να στεγνώσει» οικονοµικά το καθεστώς, ενώ εξήγγειλε ότι θα διαθέσει άµεσα ανθρωπιστική βοήθεια πέντε εκατ. ευρώ. «∆εν στέλνουµε γερµανούς στρατιώτες στη Λιβύη, αυτόςήταν ο στόχος µου», επέµεινεο κ. Βεστερβέλε και χθες το βράδυ στο κανάλι ARD µετά το στραπάτσοτου κόµµατός του (FDP) στις χθεσινές τοπικές εκλογές στην ανατολικογερµανική Σαξονία-Ανχαλτ που µε3,5% έµεινε εκτός τοπικής βουλής.
Από την αντιπολίτευση µόνο η µετακοµµουνιστική «Αριστερά» χειροκροτεί ανοιχτά τη στάσητης κυβέρνησης Μέρκελ. Αντίθετα, ο πρόεδρος των Σοσιαλδηµοκρατών Ζίγκµαρ Γκάµπριελ επετέθη στην κυβέρνηση, καταλογίζοντας στον υπουργό Εξωτερικών ότι οδήγησε σε διεθνή αποµόνωση τη Γερµανία και σε διάσπαση την Ευρώπη. Ανήταν συνεπήςστη θέση της κατάτης χρήσης στρατιωτικής βίας θα έπρεπενα καταψηφίσει την απόφαση στο Σ.Α., είπε ο πρόεδρος του SPD.
Αποστάσεις παίρνουν ήδη κορυφαία στελέχη του κυβερνητικού στρατοπέδου. Ο χριστιανοδηµοκράτης πρόεδρος της βουλής Νόρµπερτ Λάµερτ θεωρεί «δικαιολογηµένο» το ερώτηµα «εάν θα µπορούσε η Γερµανία να ψηφίσει στο Σ.Α.όπως οι σύµµαχοί της», καθόσον µάλισταδεν υπάρχει άµεσος συσχετισµόςανάµεσα στην έγκριση της απόφασης και τησυµµετοχή στις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Στο ίδιο µήκος κύµατος και ο πρόεδρος τηςΕπιτροπής Εξωτερικών της γερµανικής βουλής Ρούπρεχτ Πόλενς, επίσης του CDU, τόνιζε χθες ότι «µπορεί κάποιος να δείχνει αλληλεγγύη στη Συµµαχία, χωρίς να είναι πρώτος στο µέτωποσε κάθε επιχείρηση». Τη µόνη δυνατότητα που βλέπει για να περιοριστεί η ζηµιά είναι η έµµεση συµµετοχή της Γερµανίας µέσω του ΝΑΤΟ.
Η ΚΡΙΤΙΚΗ. Ωστόσο, κάθε απόπειρα αιτιολόγησης της αποχής φέρνει µάλλον το αντίθετο αποτέλεσµα. «Η Γερµανία απείχε µε σηµαντικές χώρες και εταίρους όπως η Βραζιλία, η Ινδία, η Ρωσία και η Κίνα», δικαιολογήθηκε στη βουλή ο Βεστερβέλε.«Η Γερµανία είναι αποµονωµένη, η Γαλλία θριαµβεύει και οι ΗΠΑ επαναπροσδιορίζουν τη θέση τους», έγραψε η έγκυρη «Süddeutsche Zeitung» διαβλέποντας ότι «οι Γάλλοι θα αναρωτιούνται πλέον, εάν σε καθοριστικά θέµαταµπορούν να βασίζονται στο Βερολίνο». Για τη συντηρητική «FAZ», «η αποµόνωση της Γερµανίας στον δυτικό κόσµο είναι διπλωµατικό πλήγµα τεραστίων διαστάσεων για το Βερολίνο και τον Βεστερβέλε προσωπικά».
Τον έπεισε το φάντασµα της Ρουάντας
Ο ΦΟΒΟΣ µιας γενοκτονίας σαναυτήν της Ρουάντας, µε θύµατα αυτήν τη φορά τους κατοίκους της Βεγγάζης, έπεισετον Μπαράκ Οµπάµα να περάσει από τηστάση αναµονής στηδράση. Μέχρι τατέλη της περασµένης βδοµάδας, ο αµερικανός πρόεδρος φαινόταν να αφήνει την πρωτοβουλία των κινήσεων στουςΕυρωπαίους και στις αραβικές χώρες. Στοπαρασκήνιο, όµως, έπειθε τη Νιγηρία και τη Νότια Αφρική να ψηφίσουν στη συνεδρίαση του Συµβουλίου Ασφαλείας υπέρ της επιβολής ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Σε αυτήν τη µεταστροφή του Μπαράκ Οµπάµα έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο τρεις γυναίκες. Πρώτα, η αµερικανίδα υπουργόςΕξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, η οποία ήταν πρώτη κυρία όταν ο σύζυγός της Μπιλ Κλίντον αποφάσιζε να µην επέµβει στη Ρουάντα το 1994. Επειτα, η Σούζαν Ράις,σήµερα πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, που την ίδια περίοδο ήταν ειδικός σύµβουλος του τότε αµερικανού προέδρου για την Αφρική.Οπως αναφέρουν οι «Νιου Γιορκ Τάιµς», η τρίτη γυναίκα σε αυτήν τη «συµµαχίαυπέρ της επέµβασης» που υπερίσχυσε της επιφυλακτικότητας του υπουργού Αµυνας Ρόµπερτ Γκέιτς, είναι η Σαµάνθα Πάουερ. Σύµβουλος του αµερικανού προέδρου σεθέµατα εθνικής ασφάλειας, η 40χρονη Πάουερ έχει αποκτήσει επιρροή στον ΛευκόΟίκο χάρις στον «ανθρωπιστικό ακτιβισµό της». Η Πάουερ δούλεψε εκτων έσω υπέρ της επέµβασης στη Λιβύη την ίδια ώρα πουη Κλίντον και η Ράις δηµιουργούσαν τις εξωτερικές συνθήκες για να πάρουν στο πλευρό τους τον αµερικανό πρόεδρο. Η Κλίντον διαπραγµατευόταν επιτυχώς µετους Ευρωπαίους και αποσπούσε τη συναίνεση του Αραβικού Συνδέσµου. ΗΡάις συµµετείχε ενεργά στην επεξεργασία του κειµένου της απόφασης του Συµβουλίου Ασφαλείας. Πρόκειται πάντως γιαµια παράξενη συµµαχία: την εποχή της προεκλογικής εκστρατείας για το χρίσµα των ∆ηµοκρατικών το 2008, η Πάουερ είχε αναγκαστεί να παραιτηθεί από σύµβουλος του Οµπάµα, γιατί είχε αποκαλέσει την Κλίντον «τέρας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου