Τρίτη 10 Μαΐου 2011

ΠΗΡΑ 22,5 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΙΖΑ

www.tovima.gr

Ο επιχειρηματίας Αλέξανδρος Αβατάγγελος, ο οποίος εμφανίζεται στη γερμανική δικογραφία ως πρωταγωνιστής της υπόθεσης των υποβρυχίων, ο άνθρωπος που εισέπραξε από τη γερμανική εταιρεία Ferrostaal το ποσό των 11   εκατ. ευρώ έπειτα από διαιτησία στην  Ελβετία (είχε λάβει άλλα 11,5 εκατ. ευρώ μέσω της εταιρείας του Wilbforce) ως   υπόλοιπο οφειλής για τις υπηρεσίες συμβούλου, λύνει για πρώτη φορά τη σιωπή  του και δίνει τις δικές του εξηγήσεις.

Tον κ. Αλ. Αβατάγγελο συναντήσαμε στο κέντρο της Αθήνας, έτοιμο να εμφανιστεί ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης (έχει κληθεί ως ύποπτος) για να τα ξεκαθαρίσει όλα.


«Δεν έχω συναντήσει ποτέ τον πρώην υπουργό Ακη Τσοχατζόπουλο» δηλώνει απαντώντας επί της ουσίας και στη λογική του κατηγορητηρίου της Εισαγγελίας του Μονάχου, το οποίο κάνει λόγο για πληρωμές στην εταιρεία του κ. Αβατάγγελου (σ.σ.: Dolmarton) προκειμένου να προωθήσει την υπογραφή της σύμβασης των υποβρυχίων σε υψηλούς κύκλους στη χώρα μας.

Τελικά τον ρωτάμε με τι είδους υπηρεσίες συνδέεται η δική του σύμβαση και πώς πληρώθηκε. «Η σύμβασή μου» ξεκαθαρίζει «δεν συνδεόταν με την τελική τιμή κοστολόγησης των υποβρυχίων στο Ελληνικό Δημόσιο». Οπως έχει αναφέρει άλλωστε και στην περίφημη αγωγή του κατά της γερμανικής εταιρείας με την οποία ζητούσε να του καταβληθούν 66 εκατ. ευρώ, οι υπηρεσίες που παρείχε και τις οποίες έχει αναγνωρίσει η γερμανική εταιρεία ήταν κυρίως η «σύλληψη ενός επιχειρηματικού σχεδίου κατασκευής υποβρυχίων στα Ελληνικά Ναυπηγεία,κατ΄ αρχήν σχεδιασμένων για τις ανάγκες του ελληνικού Ναυτικού,με προοπτική να υπάρξουν και εξαγωγές σε άλλες χώρες...».

Ποιες όμως ήταν οι δικές του εταιρείες; Για πρώτη φορά ο επιχειρηματίας δηλώνει ότι πράγματι «η Dolmarton, αλλά και η Wilbforce είναι δικές μου. Η τελευταία εισέπραξε και το ποσό των 11,5 εκατ. ευρώ και αποτελεί », όπως υποστηρίζει, «μέρος της αρχικής συμφωνημένης αμοιβής». Με αυτό τον τρόπο ο κ. Αβατάγγελος αρνείται ότι είναι δικές του οι άλλες δύο εταιρείες, που επίσης φέρονται να χρησιμοποιούνται για ωφέλιμες πληρωμές... Πρόκειται για τις εταιρείες Dulmen και Τricate, οι οποίες ανήκαν επίσης σε «υψηλά» πρόσωπα της ομάδας Α, τα οποία προωθούσαν, σύμφωνα με τις καταθέσεις των Γερμανών Χάουν και Μύλενμπεκ, την εξασφάλιση της κατασκευής των υποβρυχίων για λογαριασμό της γερμανικής εταιρείας. Επειτα από αυτή τη δήλωση φαίνεται ότι ανοίγει ο δρόμος για να ερευνηθεί και ο ρόλος άλλων προσώπων που εμπλέκονται από καταθέσεις στην όλη υπόθεση, όπως του Αρμένιου Μ. και του έλληνα συνεργάτη του Φ., οι οποίοι φέρονται να παρίστανται σε όλες τις συναντήσεις των Γερμανών σε ξενοδοχεία του εξωτερικού.

«Δεν έχω ποτέ γνωρίσει τον εφοπλιστή Μιχάλη Ματαντό» δηλώνει επίσης ο κ. Αβατάγγελος, δηλαδή το άλλο πρόσωπο το οποίο καταγράφεται από τους γερμανούς εισαγγελείς ότι κατέβαλε χρήματα σε άγνωστους αποδέκτες στη χώρα μας (μέσω της εταιρείας ΜΙΕ και άλλης θυγατρικής της στην Κύπρο) επίσης για να προωθήσει τη δουλειά επηρεάζοντας πολιτικούς και στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού. Με αυτή τη δήλωση απαντά στο γερμανικό κατηγορητήριο ότι οι δυο επιχειρηματίες από κοινού είχαν αναλάβει την προώθηση του συγκεκριμένου επιχειρηματικού σχεδίου σε έλληνες πολιτικούς και συνδικαλιστές.

Οταν τον ρωτάμε για τον τρόπο με τον οποίο γίνονταν οι πληρωμές στις δύο εταιρείες του και κυρίως για τις τρεις επιταγές που έχουν αποκαλυφθεί (11,5 εκατ. ευρώ, 750.000 ευρώ και 4 εκατ. ευρώ) εκείνος δηλώνει ότι «ο τρόπος και η επιλογή της πληρωμής ήταν αποκλειστικά επιλογή της Ferrostaal»... Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει και ο λόγος που ξεκίνησε η περίφημη αγωγή κατά της γερμανικής εταιρείας, η οποία αποτέλεσε και την αρχή της διερεύνησης της υπόθεσης από τη γερμανική Δικαιοσύνη.

Η αγωγή αυτή συντάχθηκε αλλά δεν κατατέθηκε ποτέ. Συντάχθηκε, διότι, όπως έχει υποστηρίξει ο επιχειρηματίας σταμάτησαν οι καταβολές, παρ΄ ότι η σύμβασή του υπαγόρευε ότι έπρεπε να εισπράξει συγκεκριμένα ποσά. Ως τότε είχαν καταβληθεί ήδη 22 εκατ. ευρώ. Οπως παραδέχεται ο κ. Αβατάγγελος σήμερα «προτού ξεκινήσω δικαστικές ενέργειες διεκδίκησα την πληρωμή μου συνομιλώντας με τους εκάστοτε επικεφαλής της γερμανικής εταιρείας,κατ΄ αρχήν με τον κ.Χάουν και στη συνέχεια με τον κ.Βερετέκι.Οταν οι συνομιλίες δεν ευοδώθηκαν συντάχθηκε η αγωγή, την οποία γνωρίζετε, αλλά τελικά καταλήξαμε στη διαιτησία ».


«Το ποσοστό μου ήταν 4,5%»
Ρωτάμε τον κ. Αβατάγγελο ποιο ήταν τελικά το ποσοστό που είχε συμφωνήσει. Εφθανε το 7%; «Το δικό μου το ποσοστό» δηλώνει «υπολογιζόταν επί της καθαρής αξίας του γερμανικού υλικού που παραδινόταν και όχι επί της αρχικής αξίας της σύμβασης. Και πάντως ήταν 4,5%». Σύμφωνα με αυτή τη δήλωση το ποσοστό του υπολογιζόταν στο 60% της αξίας της σύμβασης των υποβρυχίων (τεσσάρων συνολικά), το καθένα από τα οποία στοίχιζε 440 εκατ. ευρώ, εκτός από το τελευταίο, που δόθηκε από την κοινοπραξία στο ελληνικό υπουργείο Αμυνας φθηνότερα. Από αυτά έχει παραδοθεί μόνο το «Παπανικολής», ενώ τα άλλα, τα «Πιπίνος», «Ματρώζος» και «Κατσώνης», βρίσκονται στο στάδιο είτε της καθέλκυσης είτε της κατασκευής.

Για τον πολιτικό μηχανικό Γ. Μπέλτσιο ο κ. Αβατάγγελος έχει καταγράψει στην αγωγή του ότι συνεργάζονταν στο συγκεκριμένο πρότζεκτ, τον εκπροσωπούσε μάλιστα, σύμφωνα πάντα με την αγωγή του, σε επαφές με στελέχη της Ferrostaal προσφέροντας κυρίως τις τεχνικές του γνώσεις, αφού τον έχει χαρακτηρίσει ως καλό μηχανικό, ο οποίος προσέφερε έργο. Ενδιαφέρον θα έχουν ασφαλώς οι εξηγήσεις που θα δώσει ο επιχειρηματίας και στην εισαγγελέα κυρία Πόπη Παπανδρέου στα τέλη Μαΐου, όταν εμφανιζόμενος θα μιλήσει για όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ελλάδα, και κυρίως για τον ρόλο και άλλων προσώπων, όπως τον είχε εκείνος αντιληφθεί συνεργαζόμενος με τους Γερμανούς...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου