news.kathimerini.gr/
Το 2003 ένας υφιστάμενος σημερινού στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου πήρε εντολή να «ψάξει» στον Λίβανο αν υπήρχαν «ίχνη» από εταιρείες του κ. Ακη Τσοχατζόπουλου ή του ίδιου προσωπικά. Τα αποτελέσματα της έρευνας, η εντολή για την οποία «ερχόταν από πολύ ψηλά», ήταν πενιχρά. Ο Λίβανος είναι ωστόσο μια καλή τραπεζική διεύθυνση στην οποία δεν ισχύει η ευρωπαϊκή δικαιοδοσία. Το 2005 ο γενικός γραμματέας Εξοπλισμών κ. Γ. Ζορμπάς επανέλαβε την ίδια «άσκηση» κατά τη διάρκεια των ερευνών για τη σύμβαση TOR-M1 και πάλι χωρίς αποτέλεσμα.
Ομως, το κατηγορητήριο της Εισαγγελίας του Μονάχου για τις παράνομες πληρωμές στις συμβάσεις των υποβρυχίων 214 και 209 οδηγούν και πάλι προς τη Μέση Ανατολή. Οι συντάκτες του αρχίζουν την εξιστόρηση των περιστατικών που οδήγησαν στην εκταμίευση των «μιζών» για τα ελληνικά υποβρύχια με την παραγγελία των αρμάτων Fuchs (σ. σ.: κατά... διαβολική σύμπτωση της εταιρείας Τhyssen Rheinstall Technik) από τη Σαουδική Αραβία. Για να πωληθούν, ο Γερμανός ευγενής Κόμης φον Πούκλερ και ο Αρμένης Αγκο Ντ. διακίνησαν 100 εκατ. ευρώ σε υπεράκτιες εταιρείες του Παναμά και νήσων του νότιου Ατλαντικού και από εκεί σε μέλη της βασιλικής οικογένειας.
Η Ελλάδα δεν έχει βασιλεία, αλλά οι μέθοδοι είναι οι ίδιες με εκείνες της Σαουδικής Αραβίας. Το 1997 ο αντιπρόεδρος της Ferrostaal Βίνφριντ Χάουν, που κατηγορείται για ενεργητική δωροδοκία Ελλήνων αξιωματούχων στην υπόθεση των υποβρυχίων κάλεσε τον φον Πούκλερ στο πολυτελές ξενοδοχείο «Ατλάντικ» του Αμβούργου και του εξήγησε ότι χωρίς την ελληνική παραγγελία «θα μπορούσαμε να θάψουμε την κατασκευή των υποβρυχίων στη Γερμανία…».
Παράνομες πληρωμέςΟ φον Πούκλερ επικοινώνησε αμέσως με τον Αγκο Ντ. και στη συνέχεια ο τελευταίος μίλησε με τον Ελληνα υπήκοο Μιχάλη (Μισέλ) Φ. και τον Αλέξανδρο Α.. Με αυτούς σχηματίσθηκε η «Ομάδα Α» ή «κύκλος προσευχής». Ο κ. Χάουν που αρχικά δεν ήθελε να καταθέσει, αλλά μετά μήνες στη φυλακή αποφάσισε να παραδεχθεί ότι «αναγνώρισε τη δυνατότητα και συμβιβάστηκε με αυτή ότι ένα μέρος των πληρωμών στην “Ομάδα Α’’ θα κατευθύνονταν σε αξιωματούχους για παράνομες πληρωμές (δωροδοκίες)».
Στην ομάδα προστέθηκε και ο Γιάννης Μπ.. Στο ερώτημα των Γερμανών ανακριτών γιατί δεν περιορίστηκαν στην παρουσία του Μιχάλη Μ., ως εκπροσώπου της εταιρείας στην Ελλάδα, αλλά προσέθεσαν και τα άτομα του κύκλου Α, ο συγκατηγορούμενος του Χάουν, εντεταλμένος σύμβουλος της εταιρείας Μίλενμπεκ αναφέρει επί λέξει με βάση το κατηγορητήριο «ο Μ. δεν αρκούσε».
Σύμφωνα με την κατάθεση του Μιχάλη Μ. οι φον Πούκλε και Αγκο Ντ. συναντήθηκαν μαζί του για πρώτη φορά την άνοιξη του 2000, μετά την υπογραφή της σύμβασης και πρότειναν να κατασκευαστούν εμπορικά πλοία στο πλαίσιο των αντισταθμιστικών των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά με στόχο τα χρήματα για την κατασκευή αυτή να κατευθυνθούν σε δύο υπεράκτιες εταιρείες (σ. σ. χωρίς ποτέ να κατασκευαστούν τα πλοία) και από εκεί στις… τσέπες τους. Δύο ημέρες πριν από την υπογραφή της σύμβασης οι Χάουν, Μίλενμπεκ και Μιχάλης Φ. συναντήθηκαν στην Αθήνα και επιβεβαίωσαν τα ποσοστά των πληρωμών για τα νέα υποβρύχια, αλλά και τον εκσυγχρονισμό των παλαιότερων τύπου 209. Σαράντα ημέρες μετά την υπογραφή της σύμβασης οι Χάουν και Μίλενμπεκ συντάσσουν στη Βιέννη ένα σημείωμα στο οποίο φαίνεται ότι η «Ομάδα Α» θα έπαιρνε συνολικά 37,5 εκατ. ευρώ ώς το 2003. Το 2002 η ομάδα δραστηριοποιείται και με παράνομες πληρωμές για να ενεργοποιηθεί η ρήτρα για ένα ακόμα υποβρύχιο 214 και τον εκσυγχρονισμό τριών 209. Η Ομάδα δραστηριοποιήθηκε και την εποχή της διακυβέρνησης της Ν. Δ. για την πληρωμή των υποβρυχίων, αλλά και για την κατασκευή φρεγατών από τη γερμανική εταιρεία HDW σε συνεργασία με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά τα έτη 2007-2009.
Το 2003 ένας υφιστάμενος σημερινού στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου πήρε εντολή να «ψάξει» στον Λίβανο αν υπήρχαν «ίχνη» από εταιρείες του κ. Ακη Τσοχατζόπουλου ή του ίδιου προσωπικά. Τα αποτελέσματα της έρευνας, η εντολή για την οποία «ερχόταν από πολύ ψηλά», ήταν πενιχρά. Ο Λίβανος είναι ωστόσο μια καλή τραπεζική διεύθυνση στην οποία δεν ισχύει η ευρωπαϊκή δικαιοδοσία. Το 2005 ο γενικός γραμματέας Εξοπλισμών κ. Γ. Ζορμπάς επανέλαβε την ίδια «άσκηση» κατά τη διάρκεια των ερευνών για τη σύμβαση TOR-M1 και πάλι χωρίς αποτέλεσμα.
Ομως, το κατηγορητήριο της Εισαγγελίας του Μονάχου για τις παράνομες πληρωμές στις συμβάσεις των υποβρυχίων 214 και 209 οδηγούν και πάλι προς τη Μέση Ανατολή. Οι συντάκτες του αρχίζουν την εξιστόρηση των περιστατικών που οδήγησαν στην εκταμίευση των «μιζών» για τα ελληνικά υποβρύχια με την παραγγελία των αρμάτων Fuchs (σ. σ.: κατά... διαβολική σύμπτωση της εταιρείας Τhyssen Rheinstall Technik) από τη Σαουδική Αραβία. Για να πωληθούν, ο Γερμανός ευγενής Κόμης φον Πούκλερ και ο Αρμένης Αγκο Ντ. διακίνησαν 100 εκατ. ευρώ σε υπεράκτιες εταιρείες του Παναμά και νήσων του νότιου Ατλαντικού και από εκεί σε μέλη της βασιλικής οικογένειας.
Η Ελλάδα δεν έχει βασιλεία, αλλά οι μέθοδοι είναι οι ίδιες με εκείνες της Σαουδικής Αραβίας. Το 1997 ο αντιπρόεδρος της Ferrostaal Βίνφριντ Χάουν, που κατηγορείται για ενεργητική δωροδοκία Ελλήνων αξιωματούχων στην υπόθεση των υποβρυχίων κάλεσε τον φον Πούκλερ στο πολυτελές ξενοδοχείο «Ατλάντικ» του Αμβούργου και του εξήγησε ότι χωρίς την ελληνική παραγγελία «θα μπορούσαμε να θάψουμε την κατασκευή των υποβρυχίων στη Γερμανία…».
Παράνομες πληρωμέςΟ φον Πούκλερ επικοινώνησε αμέσως με τον Αγκο Ντ. και στη συνέχεια ο τελευταίος μίλησε με τον Ελληνα υπήκοο Μιχάλη (Μισέλ) Φ. και τον Αλέξανδρο Α.. Με αυτούς σχηματίσθηκε η «Ομάδα Α» ή «κύκλος προσευχής». Ο κ. Χάουν που αρχικά δεν ήθελε να καταθέσει, αλλά μετά μήνες στη φυλακή αποφάσισε να παραδεχθεί ότι «αναγνώρισε τη δυνατότητα και συμβιβάστηκε με αυτή ότι ένα μέρος των πληρωμών στην “Ομάδα Α’’ θα κατευθύνονταν σε αξιωματούχους για παράνομες πληρωμές (δωροδοκίες)».
Στην ομάδα προστέθηκε και ο Γιάννης Μπ.. Στο ερώτημα των Γερμανών ανακριτών γιατί δεν περιορίστηκαν στην παρουσία του Μιχάλη Μ., ως εκπροσώπου της εταιρείας στην Ελλάδα, αλλά προσέθεσαν και τα άτομα του κύκλου Α, ο συγκατηγορούμενος του Χάουν, εντεταλμένος σύμβουλος της εταιρείας Μίλενμπεκ αναφέρει επί λέξει με βάση το κατηγορητήριο «ο Μ. δεν αρκούσε».
Σύμφωνα με την κατάθεση του Μιχάλη Μ. οι φον Πούκλε και Αγκο Ντ. συναντήθηκαν μαζί του για πρώτη φορά την άνοιξη του 2000, μετά την υπογραφή της σύμβασης και πρότειναν να κατασκευαστούν εμπορικά πλοία στο πλαίσιο των αντισταθμιστικών των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά με στόχο τα χρήματα για την κατασκευή αυτή να κατευθυνθούν σε δύο υπεράκτιες εταιρείες (σ. σ. χωρίς ποτέ να κατασκευαστούν τα πλοία) και από εκεί στις… τσέπες τους. Δύο ημέρες πριν από την υπογραφή της σύμβασης οι Χάουν, Μίλενμπεκ και Μιχάλης Φ. συναντήθηκαν στην Αθήνα και επιβεβαίωσαν τα ποσοστά των πληρωμών για τα νέα υποβρύχια, αλλά και τον εκσυγχρονισμό των παλαιότερων τύπου 209. Σαράντα ημέρες μετά την υπογραφή της σύμβασης οι Χάουν και Μίλενμπεκ συντάσσουν στη Βιέννη ένα σημείωμα στο οποίο φαίνεται ότι η «Ομάδα Α» θα έπαιρνε συνολικά 37,5 εκατ. ευρώ ώς το 2003. Το 2002 η ομάδα δραστηριοποιείται και με παράνομες πληρωμές για να ενεργοποιηθεί η ρήτρα για ένα ακόμα υποβρύχιο 214 και τον εκσυγχρονισμό τριών 209. Η Ομάδα δραστηριοποιήθηκε και την εποχή της διακυβέρνησης της Ν. Δ. για την πληρωμή των υποβρυχίων, αλλά και για την κατασκευή φρεγατών από τη γερμανική εταιρεία HDW σε συνεργασία με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά τα έτη 2007-2009.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου