http://www.enet.gr
Η σύλληψη του Μλάντιτς ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς και χαιρετίστηκε από δεκάδες σχετικούς (και άσχετους), όμως αξίζει κανείς να σταθεί σε τρεις αντιδράσεις.
Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας (υπάρχει κι αυτό) Λαίδη Αστον ζήτησε να αποσταλεί ο Μλάντιτς το ταχύτερο, ει δυνατόν αμέσως, στη Χάγη, λες και η σερβική Δικαιοσύνη που ούτως η άλλως θα αποφασίσει σύντομα, εντός της εβδομάδας, την έκδοση του στρατηγού, είναι υπάλληλοί της. Εντύπωση έκανε και μια δήλωση αυτών που έπρεπε κανονικά να σιωπούν. Ο ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε, υποστήριξε ότι «η σύλληψη Μλάντιτς δεν σημαίνει αυτόματη εισδοχή της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, πρέπει να κοιτάξουμε το σύνολο των δεδομένων». Ο κ. Ρούτε ξεχνάει ότι ήταν οι ολλανδοί κυανόκρανοι που έφυγαν από τη Σρεμπρένιτσα αφήνοντας στο έλεος του Μλάντιτς 8.000 υποψήφιους νεκρούς βόσνιους μουσουλμάνους, μια πράξη που έγινε προφανώς αφού οι Ολλανδοί είχαν εκτιμήσει «το σύνολο των δεδομένων». Τρίτη αξιοπρόσεχτη δήλωση είναι του αλβανικού υπουργείου Εξωτερικών: «Η σύλληψη Μλάντιτς είναι μια απόδειξη ότι όλοι όσοι διέπραξαν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αργά η γρήγορα θα λογοδοτήσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης». Ας κρατηθεί στο αρχείο, θα χρειαστεί να επαναδιατυπωθεί όταν οι μαφιόζοι πολιτικοί του Κοσόβου, που έκαναν εμπόριο οργάνων αιχμαλώτων πολέμου, λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη. Εκτός κι αν η διεθνής Δικαιοσύνη έχει άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά, αναλόγως θρησκείας, εθνικότητας και πολιτικού προσανατολισμού. Τώρα που η κάθαρση κλείνει τον κύκλο της στα Βαλκάνια, είναι η ώρα για γενναίες αποφάσεις, όπως αυτές που πήραν οι Σέρβοι. Αντιμετώπισαν το παρελθόν τους, τα λάθη και τα εγκλήματα, έστειλαν τους ενόχους στο εδώλιο, ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τους φόβους τους, τις ενοχές τους κι αποστιγματίστηκαν.
Ομως αυτή η πολιτική στάση, που εκπορεύτηκε από τον αδικοχαμένο πρωθυπουργό Ζόραν Τζίντζιτς (έπεσε νεκρός από σφαίρες σέρβων εθνικιστών παρακρατικών μαφιόζων) και ολοκληρώνεται από τον γενναίο μεταρρυθμιστή πρόεδρο Μπορίς Τάντιτς, δεν μπορεί να μείνει μετέωρη. Η Σερβία ανήκει στην Ευρώπη και σύντομα -όπως θα ζήταγε και η κ. Αστον-πρέπει να λάβει θετική κρίση και να λάβει καθεστώς υποψήφιας για ένταξη χώρας. Κανείς δεν μπορεί να κρύβεται πλέον πίσω από δικαιολογίες τύπου «πιάστε τον Μλάντιτς και μετά όλα θα γίνουν». Γιατί, αυτό που μάλλον γινόταν μέχρι τώρα, πριν απ' τη σύλληψη Μλάντιτς, ήταν πως κάποιες χώρες έφερναν αυτό το πρόσκομμα, όχι γιατί δεν ήθελαν τη Σερβία στην Ε.Ε., αλλά για να μην αναγκαστούν να πιουν το πικρό ποτήρι της Τουρκίας. Καθώς δεν μπορούσαν να πουν στους Τούρκους ανοιχτά ότι δεν τους θέλουν, καθυστερούσαν με φερετζέ τον Μλάντιτς, τη σερβική υποψηφιότητα που έτσι κι αλλιώς προηγείτο της τουρκικής. Τώρα, ήρθε η ώρα να πέσουν οι μάσκες. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους, όπως έκαναν οι Σέρβοι.
Η σύλληψη του φυγόδικου κατηγορούμενου για γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στρατηγού Ράτκο Μλάντιτς έφερε δικαίωση στους συγγενείς των θυμάτων της Σρεμπρένιτσα, ανακούφιση στην κυβέρνηση της Σερβίας που βλέπει να φεύγει από τον ευρωπαϊκό της δρόμο το σημαντικότερο εμπόδιο, θλίψη σε όσους -αρκετούς- Σέρβους τον θεωρούσαν ήρωα και πατριώτη και προβληματισμό στην Πρίστινα, καθώς τώρα πλέον θεωρείται αβέβαιο το μέλλον του κατηγορούμενου για εγκλήματα πολέμου, πρώην ηγέτη του UCK και πρωθυπουργού του Κοσόβου, Χασίμ Θάτσι.
Η σύλληψη του Μλάντιτς ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς και χαιρετίστηκε από δεκάδες σχετικούς (και άσχετους), όμως αξίζει κανείς να σταθεί σε τρεις αντιδράσεις.
Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας (υπάρχει κι αυτό) Λαίδη Αστον ζήτησε να αποσταλεί ο Μλάντιτς το ταχύτερο, ει δυνατόν αμέσως, στη Χάγη, λες και η σερβική Δικαιοσύνη που ούτως η άλλως θα αποφασίσει σύντομα, εντός της εβδομάδας, την έκδοση του στρατηγού, είναι υπάλληλοί της. Εντύπωση έκανε και μια δήλωση αυτών που έπρεπε κανονικά να σιωπούν. Ο ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε, υποστήριξε ότι «η σύλληψη Μλάντιτς δεν σημαίνει αυτόματη εισδοχή της Σερβίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, πρέπει να κοιτάξουμε το σύνολο των δεδομένων». Ο κ. Ρούτε ξεχνάει ότι ήταν οι ολλανδοί κυανόκρανοι που έφυγαν από τη Σρεμπρένιτσα αφήνοντας στο έλεος του Μλάντιτς 8.000 υποψήφιους νεκρούς βόσνιους μουσουλμάνους, μια πράξη που έγινε προφανώς αφού οι Ολλανδοί είχαν εκτιμήσει «το σύνολο των δεδομένων». Τρίτη αξιοπρόσεχτη δήλωση είναι του αλβανικού υπουργείου Εξωτερικών: «Η σύλληψη Μλάντιτς είναι μια απόδειξη ότι όλοι όσοι διέπραξαν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αργά η γρήγορα θα λογοδοτήσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης». Ας κρατηθεί στο αρχείο, θα χρειαστεί να επαναδιατυπωθεί όταν οι μαφιόζοι πολιτικοί του Κοσόβου, που έκαναν εμπόριο οργάνων αιχμαλώτων πολέμου, λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη. Εκτός κι αν η διεθνής Δικαιοσύνη έχει άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά, αναλόγως θρησκείας, εθνικότητας και πολιτικού προσανατολισμού. Τώρα που η κάθαρση κλείνει τον κύκλο της στα Βαλκάνια, είναι η ώρα για γενναίες αποφάσεις, όπως αυτές που πήραν οι Σέρβοι. Αντιμετώπισαν το παρελθόν τους, τα λάθη και τα εγκλήματα, έστειλαν τους ενόχους στο εδώλιο, ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τους φόβους τους, τις ενοχές τους κι αποστιγματίστηκαν.
Ομως αυτή η πολιτική στάση, που εκπορεύτηκε από τον αδικοχαμένο πρωθυπουργό Ζόραν Τζίντζιτς (έπεσε νεκρός από σφαίρες σέρβων εθνικιστών παρακρατικών μαφιόζων) και ολοκληρώνεται από τον γενναίο μεταρρυθμιστή πρόεδρο Μπορίς Τάντιτς, δεν μπορεί να μείνει μετέωρη. Η Σερβία ανήκει στην Ευρώπη και σύντομα -όπως θα ζήταγε και η κ. Αστον-πρέπει να λάβει θετική κρίση και να λάβει καθεστώς υποψήφιας για ένταξη χώρας. Κανείς δεν μπορεί να κρύβεται πλέον πίσω από δικαιολογίες τύπου «πιάστε τον Μλάντιτς και μετά όλα θα γίνουν». Γιατί, αυτό που μάλλον γινόταν μέχρι τώρα, πριν απ' τη σύλληψη Μλάντιτς, ήταν πως κάποιες χώρες έφερναν αυτό το πρόσκομμα, όχι γιατί δεν ήθελαν τη Σερβία στην Ε.Ε., αλλά για να μην αναγκαστούν να πιουν το πικρό ποτήρι της Τουρκίας. Καθώς δεν μπορούσαν να πουν στους Τούρκους ανοιχτά ότι δεν τους θέλουν, καθυστερούσαν με φερετζέ τον Μλάντιτς, τη σερβική υποψηφιότητα που έτσι κι αλλιώς προηγείτο της τουρκικής. Τώρα, ήρθε η ώρα να πέσουν οι μάσκες. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους, όπως έκαναν οι Σέρβοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου